Elm haqqında elm
196
olursa, artım sürəti də bir o qədər az olur».
2
1
Sxem 3-dən
göründüyü kimi,
loqistik əyri inkişafın eksponensial artıma uyğun gələn birinci mərhələsini
əks etdirir. Lakin ikinci müntəzəm mərhələ absis oxuna paralel olan
asimptotla sərhədlənmişdir ki, bu da yuxarı sərhədlərin heç bir istiqamətli
inkişafda bulunmasına müvafiqdir.
Sxem 2.
Bu cür qiymətləndirmə dialektik təsəvvürlərə tamamilə ziddir. Yu-
xarıda göstərdiyimiz kimi, elmin hər bir konkret tərəfinin inkişaf səviyyəsi
üçün mövcud olan məhdudluq hədləri heç də tam stabil olmayıb məxsusi
inkişafa da malikdir. Əgər baxılan elmi tərəflərin inkişafı yalnız yuxarı sər-
həddin varlığı ucbatından ləngiyirsə, deməli, onların artması, gec, ya tez
sərhəddin artma qanunu ilə baş verməlidir. Əgər başqa ləngidici amillər də
varsa, onda inkişaf sürəti, təbii ki, daha da aşağı düşməlidir. Deməli, yuxa-
rı sərhədlərin inkişaf qanunauyğunluğu müvafiq elmi tərəflərin inkişafın-
dakı ikinci müntəzəm mərhələnin maksimal səviyyəsini əks etdirir. Bun-
dan başqa, I və II müntəzəm mərhələ arasında müəyyən keçid mərhələsi ol-
malıdır və keçid özü də ixtiyari şəkildə yox, müəyyən qanunauyğunluqla
baş verməlidir. Lakin ayrılıqda yanaşdıqda keçid mərhələsinin kəmiyyət
xarakteristikalarını müəyyənləşdirmək olduqca çətindir və buna görə də,
əvvəlcə hər iki müntəzəm dövrü əhatə edən ümumi inkişaf qanunu tapmaq
lazımdır. Bu halda uyğun riyazi qrafik keçid hissəsini də əhatə edəcək ki,
əyrinin həmin hissədəki xarakteri ən çox ehtimala görə, keçid mərhələsin-
dəki qanunauyğunluğu əks etdirəcəkdir. Modelləşdirmənin ən yüksək və-
1
Г.А.Влэдуц, В.В.Налимов, Н.И.Стяжкин. Научная и техническая информация
как одна из задач кибернетики // Успехи физических наук, т. 69, № 1, 1959, с.13.
J
eksp.
b
loq.
0
t
Elm və onun inkişaf yolu
197
ziyyəti də bundan ibarətdir ki, aralıq mərhələlərin qiymətləndirilməsinə
imkan yaradır.
Beləliklə, birinci müntəzəm mərhələni eksponensial, ikincini isə
yuxarı sərhəddin inkişaf qanuna uyğun şəkildə götürməklə elmin istənilən
konkret tərəfinin inkişaf qrafikini qurmaq mümkündür.
Sxem 3.
Sxem 3-də elmi işçilər sayının ümumi inkişaf mənzərəsini təsvir et-
məyə çalışmışıq. Burada y(t) əyrisi ümumiyyətlə adamlar sayının artma
qanunauyğunluğunu göstərir. Sxemdə adamların və elmi işçilərin sayı ara-
sında daimi interval saxlanmışdır və bizim fikrimizcə, bu cür fərqin qalma-
sı labüddür. Yeri gəlmişkən, qeyd edək ki, bəzi tədqiqatçılar elmin ictimai
xarakterini və elm ilə sənət arasındakı fərqi lazımınca qiymətləndirməyə-
rək iddia edirlər ki, gələcəkdə «hər kəs elm sferasında xidmət edəcəkdir».
2
1
Bu fikirlə heç cür razılaşmaq mümkün deyil; bütün adamlar elmi bilik əldə
edə bilər və öz fəaliyyətində ondan istifadə edə bilər, həmçinin peşə vər-
dişlərinin formalaşmasında da elmin nailiyyətlərindən istifadə edilə bilər
və bu labüddür, lakin nəzərə alınmır ki, elmi biliklərin və peşə vərdişləri-
nin öyrənilməsi və istifadə olunması heç də elm sferasında xidmət etdiyini
göstərmir.
Elmin yuxarıda təhlil etdiyimiz digər elementləri üçün də analoji
qrafiklər qurmaq olar. Lakin məntiqi mülahizələr əsasında verdiyimiz dü-
zəlişi yalnız o vaxt rasionallaşdıra bilərik ki, onu riyazi ifadə edə Bilək.
Bunun üçün (2) tənliyində b sabitinin əvəzində sərhəddin dəyişmə qanunu-
1
И.И. Лейман. Наука как социальный институт, с.101.
eksp.
J
d
d
ϕ (t)
I II III t
0
Elm haqqında elm
198
nu ifadə edən z=y(t) funksiyasını yazmaq lazımdır.
Bu halda dəqiq həllin
çətin olmasına baxmayaraq, alınmış diferensial tənlik:
(
)
y
z
y
dt
dy
−
=
(3)
baxdığımız məsələnin şərtlərini düzgün əhatə edir.
2
*
Elm sisteminin baxılan konkret elementləri üçün mövcud olan yuxa-
rı sərhədlərin də inkişaf etməsi faktı mütləq məhdudiyyətlərin olmaması
haqdakı təlimə tamamilə müvafiq gəlir. İnkişafın xarakteri, sürəti, həyata-
keçmə formaları dəyişə bilər, inkişaf prosesində bir qanunauyğunlun baş-
qası ilə əvəz oluna bilər, lakin inkişaf bütövlükdə kəsilə bilməz. Əgər bir
qrup tədqiqatçı
2
1
elmin müxtəlif komponentlərinin inkişaf sürətinə olan
məhdudiyyəti inkişafın özünə olan məhdudiyyət kimi qələmə verirsə, bu
yalnız metodoloji qüsurun nəticəsidir, metafizik yanaşma tərzinin
təzahürüdür.
Bundan başqa, bütün faktiki materiallar elmin yalnız ayrı-ayrı kom-
ponentlərinin (elmi işçi kütləsi, informasiyanın ötürülməsi vasitələri, elm
üçün lazım olan xərclər və s.) inkişaf xüsusiyyətlərini əks etdirdiyi halda,
tədqiqatçılar aldığı nəticələrin nə üçünsə – heç bir məntiqi əsas göstərmə-
dən, bütövlükdə elm sisteminə aid edirlər. Belə əsərlərdə anlayışlardan o
dərəcədə qeyri-müəyyən şəkildə istifadə edilir ki, elm ilə onun müxtəlif
tərkib elementləri arasında ümumiyyətlə fərq qoyulmur; guya sistemin hər
konkret elementinə xas olan cəhətlər sistemin özünə də xas olmalı imiş.
Belə nəticə müasir sistemli yanaşma nəzəriyyəsində müəyyənləşdirilmiş
olan metodoloji prinsiplərlə, sistem və onun elementləri haqdakı təsəvvürlə
bir araya sığa bilməz.
Elmin ayrı-ayrı elementlərinin saturasiyasına (doyma, sabitləşmə
halı) dair fikirlər nəticə etibarilə qüsurlu olsa da (bunun belə olduğunu biz
yuxarıda göstərmişik), müəyyən qnoseoloji əsaslara malikdir və bu məsələ
haqqında danışılması elmi cəhətdən bəlkə maraq doğura bilər. Lakin bütöv
*
(3) tənliyi tipinə görə Bernulli tənliyidir və ümumi şəkildə həmişə həll oluna bilər.
Lakin elmin hər bir konkret komponentinin inkişaf qanununu öyrənmək üçün əvvəlcə y(t)-
nin aşkar şəkli və müvafiq sərhəd şərtləri müəyyənləşdirilməlidir ki, bu da xüsusi tədqiqat
işinin predmeti olmaqla mövzumuzdan kənara çıxır.
1
Məsələn: «Наука о науке» (məqalələr toplusu); Г.А.Влэдуц, В.В.Налимов,
Н.И.Стяжкин. Научная и техническая информация как одна из задач кибернетики.