134
SEVOFLURAN ən çox istifadə olunan ınhalyasiyon anestetikdir.Metabolizma nəticəsində
florid ortaya çıxir.Serum floridin səviyyəsi >50 mmol/ L olması artıq böyrək çatmazlığı riski ilə
əlaqədardır.Sevofluran CO
2
adsorbentləri ilə reaksiyaya girərək ‘’Bileşik A’’adında qüvvətli bir
neyrotoksinin yaranmasına səbəb olur. Bir çox araşdırmalara görə XBX-də plazmada olan
floridini, sidiklə xaric olunanı ilə müqayisə etdikdə hec bir dəyişiklik olmadığı aşkarlanmışdır. Bu
səbəbə görə XBX də uyğun bir anestetik olduğu fikirləşilir.
DESFLURAN ve İZFLURAN böyrəyə toksiki təsiri olmadığı üçün XBX- də rahatlıqla
istifadə oluna bilər.
MİORELAKSANTLAR
XBX –lərində uyğun miorelaksant seçilməsində əsas məsələ böyrəklərdən həmin dərmanların
xaric olmasi ,təkrar olaraq həmin dərmandan istifadə edildikdə dərmanın toxumalarda toplanması,
yəni kumulyasiyasi və aktiv metabolitlərin olub olmamasını bilməkdir. Xroniki böyrək xəstələrində
miorelaksantların yayılma həcmi geniş olduğu üçün , ilkin dozanı artırmaq lazımdır, sonrakı
dozalara isə cox vaxt ehtiyac olmur ya da aşağı dozalarda işlətmək lazımdır.
ATRAKÜRYUM və Cis-ATRAKÜRYUM Hoffman göstəricisi yeni dərmanlarin xaric
olmasi göstəricisi qeyri-spesfik esterazlarla parçalandıqlarına görə böyrək funksiylarındakı
dəyişikliklər bunlara təsir etmir.
VEKÜRONYUM isə 30 % nisbətində böyrəklərdən xaric olur.Qaraciyərdə isə aktiv bir
metabolit olan 3-hidroksi veküronyuma çevrilir. Böyrək çatışmazlığı olan xəstələrə bu relaksant
təkrar verildikdə onun təsir müddəti uzanır.ROKÜRONYUM əsas öd yolları ilə xaric olur, ancaq
33 % i 24 saat ərzində sidiklə xaric olur.Böyrək çatışmazlığında klirensi 39% nisbətində
azalır.Əzələ boşalması aradan qaldırmaq üçün asetilxolin esteraza ingibitoru olan neostiqmin
klirensidə XBX olan xəstələrdə azalır.Bu hal parasimpatik təsirin artması ilə
nəticələnir.Bradikardiya və AV blok təsirini qarşısını almaq məqsədilə eyni zamanda atropin də
istifadə olunmalıdır.
SUGAMMADEKS modifikasiya olunan bir siklodekstrin həlqədir və steroid tərkibli
miorelaksantlardan
olan
vekuronyum
və
roküronyuma
birbaşa
bağlanaraq
təsir
göstərir.Sugammadeks –veküronium/roküronium birləşməsi suda həll olur və böyrəklərdən xaric
olur.Araşdırmalarda Sugammadeks sidiklə dəyişmədən xaric olduğu və bundan sonra əzələlərin
relaksasiya təsiri tam aradan qalxdığı üçün, böyrək funksiyalarına təsir etmədiyi deyilir və diyaliz
xəstələrində qorxmadan istifadə edilə bilər.
Opioid Analgetiklər.
Remifentanil potent bir reseptor aqonistidir.Təsir müddəti çox qısadır.İnfuzyon şəklində
istifadə olunsada, dərmanin kumulyativ təsiri yoxdur. Diyaliz xəstələrində bunun təsir müddəti
uzansada və klirensi azalsada, bu vəziyyətin klinikaya təsiri çox azdır.
Fentanil qaraciyərdə dəyişikliyə məruz qalır və aktiv metaboliti yoxdur. 7% i dəyişmədən
sidiklə xaric olur. XBX də klirensi azalmır ancaq cox diqqətə carpan dərəcədə klinikaya təsir
göstərmir.
Morfin qaraciyərdə dəyişikliyə məruz qalır və 70 % i morfin-3-lukronid olan metabolitlərə
çevrilir.Morfinin xaric olması böyrəyin funksiyalari ilə əlaqədardır.Böyrək xəstəliyinin son
dövrlərində təsir muddəti 2 saatdan 27 saata qədər uzana bilər.Bu səbəblə XBX olan xəstələrdə
morfinin dozası azaldılaraq istifadə olunmalı və əməliyyatdan sonrakı dövrdə həyati vacib
orqanların fəliyyətinə daha uzun müddət nəzarət olunmalıdır.
Nəticə.
Xroniki böyrək xəstəliyi olan xəstələrin əməliyyat önü və sonrakı dövrlərdə ölüm faizinin
yüksək olması ilə xarakterizə olunur.Bu səbəblə həmin xəstələr əməliyyat önü dövrdə hər tərəfli
yoxlanilmalı və dəyərləndirməlidir.Müvafiq tam hazırlıqlardan sonra təcili olmayan əməliyyatlara
başlamaq olar.Əməliyyat önü dövrdə böyrək funksiyalarının yüksəltdirilməsi anestezioloq və
cərrahın ilk hədəfi olmalıdır.Əməliyyat önü dövrdə əsas məqsəd xəstələri böyrəklərində qan
dövranını qorumaq, arterial tezyiqi stabilləşdirmək , şəkər göstəricilərinin norma daxilində
saxlanması və hal hazırda var olan xəstəliyin daha da kəskinləşməsinin qarşısını almaqdadır.
135
ƏDƏBİYYAT
1.Golden
D,Corbett
J
,Forni
LG
.Peri-operativ
renal
dysfunction:prevention
and
management.Anaesthesia 2016 ;71 Suppl 1:51-57
2.Walsh M,Devereaux PJ, Garg AX ,et al.Relationship between intraoperative mean arterial
pressure and clinicial outcomes after noncardiac surgery :toward an empirical definition of
hypotension. Anesthesiology 2013;119(3): 507-515
3.Eilers H,Liu KD,Gruber A,Niemann CU.Chronic kidney disease:implications for the
perioperative period .Minerva Anestesiol 2010 ;76(9) :725-736
4.Suleymanlar G,Utas C,Arinsoy T et al. A population-based survey of Chronic Renal Disease In
Turkey—the CREDIT study.Nephrol Dial Transplant 2011;26(6) :1862-1871
5.Coresh J,Selvin E,Stevens LA,et al.Prevalence of chronic kidney disrase in the United States
.JAMA 2007;298(17):2038-2047
6.Craig RG, Hunter JM Recent developments in the perioperative management of adult patients
with chronic kidney disease .Br J Anaesth 2008;101(3):296-310
7. Wagener G,Brentjens TE .Anesthetic concerns in patients presenting with renal failure.
Anesthesiol Clin 2010 ;28(1): 39-54
8. Anestezi Dergisi 2016 ;24(1):2-7
9.Kliniki Anesteziyoloji: G.Edward Morgan Jr ,Maged S.Mikhail, Michael J .Murray 2010.
Dördüncü baskı
10.Yoğun Bakım. Prof.A. Haydar Şahinoğlu. 2003
11.Lobaz S,Sammut M,Damodaran A.Sugammadex rescue following prolonged rocuronium
neuromuscular blockade with recuraristion in s patient with severe renal failure .BMJ C ase Rep
2013 :7:2013
12.Naguib M.Sugammadex :another milestone in clinical neuromuscular pharmacology . Anesth
Analg 2007;104(3):575-581
ABSTRACT
In elder population the incidence of chronic kidney disease increases. As the population ages,
anesthesiologists are challenging the fact that the number of patients with chronic kidney disease is
rising. Anesthetic management of patients with chronic kidney disease is really challenging because
it requires an ultimate knowledge about the pathophysiology of the disease and the interaction
between the anesthetic drugs and comorbidities.
In this review we aimed to present the features of chronic kidney disease and highlight the
facts related to anesthesia.
РЕЗЮМЕ
С возрастом число больных с хронической почечной недостаточностью возрастает. С
возрастанием числа больных старого возраста, анестезиологам приходится более часто
встречаться c больными с хронической почечной недостаточностью.
Выбор метода анестезиологического пособия у этих больных крайне
затруднителен. Поэтому у этих больных крайне важно иметь всестороннюю
информацию о сопутствующих заболеваниях и действиях анестезио-логических
препаратов. Наша цель в этой статье, обострить внимание на действие
анестезиологических препаратов при хронической почечной недостаточности.
NDU-nun Elmi Şurasının 26 aprel 2016-cı il tarixli qərarı ilə çapa
tövsiyə olunmuşdur (protokol № 09)
Dostları ilə paylaş: |