ŞİƏ TERMİNİ HƏDİSİ-ŞƏRİFLƏRDƏ
Şiə sözü peyğəmbər (s) və onun əhli-beytinin hədislərində bəlkə də ən çox işlədilən terminlərdəndir. Bu
hədislərə nəzər saldıqda məlum olur ki, şiə sözü burada Əlinin (ə) tərəfdarı, onun yolunu izləyən, ona kömək edən
və ona tabe olan mənasındadır. Yəni şiə sözü burada həm leksik, həm də terminoloji olaraq birbaşa Əli (ə) və onun
əhli-beytinə tabe olmaq mənasındadır.
Şiə sözü həm əhli-sünnət, həm də əhli-şiə qaynaqlarında işlədilmiş terminlərdəndir. Belə ki, şiə sözü
aşağıdakı əhli-sünnət mənbələrində Əlinin (ə) tərəfdarları mənasında gəlir. Peyğəmbər (s) buyurmuşdur;
"Ey Əli! Sən razı deyilsənmi ki, Cənnətdə mənimlə birlikdə olasan? Həsən, Hüseyn və övladlarımız
arxamızda, zövcələrimiz övladlarımızın arxasmda, şiələrimiz isə sağ və solumuzda olarlar"
21
.
"Ey Əli! Cənnətə ilk girən dörd şəxsdir: mən, sən, Həsən və Hüseyn. Övladlarımız arxamızca, zövcələrimiz
övladlanmızın arxasınca, şiələrimiz isə sağ və solumuzdan ora daxil olarlar"
22
.
"Ey Əli! Allah səni, nəslini, övladlarını, ailəni, şiələrini və şiələrini sevənləri bağışlamışdır.."
23
.
"Ey Əli! Sən və şiələrin hovuzun kənarına üzünüz ağ və nur saçan halda gələcəksiniz..."
24
.
İbn Abbas deyir; «İman gətirib yaxşı əməl edənlər yaradılmışların ən xeyirliləridirlər»
25
ayəsi nazil
olduğu zaman Peyğəmbər (s) Əliyə (ə) buyurdu: "Yaradılmışların ən xeyirlisi sən və şiələrindir. Siz qiyamət günü
razı olmuş halda gələcəksiniz. Düşmənləriniz isə qəzəbli və başları yuxarı gözləri isə aşağı dikilmiş halda
gələcəklər". Əli (ə) dedi: ey Allahın Rəsulu düşmənlərim kimlərdir? Həzrət buyurdu: "Səndən uzaqlaşıb və səni
söyən kimsələr. Xeyir işlərdə bir-birlərini ötənlərə eşq olsun!" Deyildi: onlar kimlərdir? Həzrət buyurdu: "Ey Əli!
Sənin şiələrin və səni sevənlər"
26
.
"Ey Əbəl-Həsən! Sən və şiələrin Cənnətdəsiniz"
27
Həmçinin Peyğəmbər (s) buyurmuşdur; "And olsun canım əlində olana! Əli (ə) və onun şiələri qiyamət günü
nicat tapanlardır"
28
"Ey Əli! Sən mənim mən də sənin qardaşınam. Mən peyğəmbərliyə sən isə imamətə seçilmisən. Mən və sən
bu ümmətin atasıyıq. Sən mənim vəsim, varisim və iki oğlumun atasısan. Sənə tabe olan mənə tabe olmuşdur. Sənin
dostların mənim dostlarımdır. Sənin düşmənlərin mənim düşmənlərimdir. Sən kovsər hovuzunun və bəyənilmiş
məqamın sahibisən. Səni dost tutan necə də xoşbəxt, düşmən tutan isə necə də bədbəxtdir. Mələklər Allaha səni
sevməklə və vilayətinlə yaxınlaşırlar. Göylərdə səni sevənlərin sayı yerdəkilərdən daha çoxdur. Ey Əli! Sən məndən
sonra insanlar üzərində Allahın hüccətisən. Sənin sözün mənim sözümdür. Sənin əmrin mənim əmrimdir. Sənin
qadağan mənim qadağamdır. Sənə itaət mənə itaətdir və sənə qarşı çıxmaq mənə qarşı çıxmaqdır. Sənin dəstən
mənim dəstəmdir, mənim dəstəm isə Allahın dəstəsidir"
29
.
Peyğəmbər (s) buyurur; Cəbrail (ə) mənə dedi: "Həqiqətən Allah Əlini (ə) sevir. Mələklər Əlini (ə) sevdikləri
qədər heç bir kimsəni sevmirlər. Allah qiyamətədək Əliyə (ə) və onun şiələrinə istiğfar diləyən mələklər
yaratmışdır"
30
.
"Allah peyğəmbərləri müxtəlif ağaclardan (nəsillərdən), mən və Əlini (ə) isə eyni ağacdan yaratmışdır. Mən
o ağacın kökü, Əli (ə) budağı, Həsən (ə) və Hüseyn (ə) meyvəsi, şiələrimiz isə onun yarpaqlandır. Hər kəs o
ağacdan yapışsa, nicat tapar, kim uzaqlaşsa, məhv olar"
31
Həmçinin Peyğəmbər (s) buyurmuşdur; "Ey insanlar! Hər kəs əhli-beytimə nifrət etsə, Allah onu qiyamət
günü yəhudi kimi dirildəcək". Cabir bin Abdullah dedi: ey Allahın Rəsulu! O şəxs namaz qılıb oruc tutsa da?
Həzrət buyurdu; "Bəli, namaz qılıb oruc tutsa da! ...Mən Əli (ə) və şiələri üçün istiğfar diləyirəm"
32
.
"Əgər beş nəfər Muhəmməd (s), Əli (ə), Fatimə (ə), Həsən (ə) və Hüseyn (ə)olmasaydı, Allah Adəmi (ə),
Cənnəti, Cəhənnəmi, Ərşi, Kürsünü, Göyləri, Yerləri, Mələkləri, Cinləri və İnsanları yaratmazdı. Muhəmməd (s) və
Əli (ə) eyni nurdan yaranmış, Mələklər də Əlinin (ə) üzünün nurundan yaranmışlar"
33
.
Əlbəttə ki, bu mənbələrin sayın burada da uzatmaq da olar. Lakin ixtisar olaraq bunları qeyd etdik. Həmçinin,
bütün bunlardan əlavə, Şeyx Zeynuddin Əbdurrəuf əş-Şafıinin «Kənzul-Həqaiq», Suyutinin «əl-Camius-Səğir», ibn
Cövzi əl-Hənəfınin «Təzkirətul-Xuwas», Təbərinin «Təfsirul-kəbir», İbn Səbbağın «Fusulul-Muhimmə», Hakim
21
(İbn Həcər əl-Heysəmi əş-Şafii, əs-Səvaiqul-Muhriqa, Misir-1308 h. səh-98)
22
(İbn Həcər əl-Heysəmi əş-Şafii, əs-Səvaiqul-Muhriqa, Misir-1308 h. səh-98)
23
(İbn Həcər əl-Heysəmi əş-Şafıi, əs-Səvaiqul-Muhriqa, Misir-1308 h. səh-98-144, Əbu Bəkr bin Şihabəddin əl-Xədrəmi əş-Şafii,
Ruşfətus-Sadi, Misir-1231h. səh-81)
24
(İbn Həcər əl-Heysəmi əş-Şafii, əs-Səvaiqul-Muhriqa, Misir-1308 h. səh-124)
25
(Bəyyinə-7)
26
(Cəlaləddin Suyuti əşŞafıi, əd-Durrul-Mənsur, Misir, Mətbəətul-Yəməniyyə, 1314 h. bəyyinə surəsi, İbn Həcər əl-Heysəmi əş-Şafıi,
əs-Səvaiqul-Muhriqa, Misir-1308 h. səh-99)
27
(Bu hədisi Dəraqutni də rəvayət etmişdir. Ibn Həcər əl-Heysəmi əş-Şafıi, əs-Səvaiqul-Muhriqa, Misir-1308 h. səh-99)
28
(Əbu Muəyyəd MuvəfTəq bin Əhməd əl-Hənəfı Xarəzmi, Mənaqibu-Xarəzmi, İran-1313 h. səh-66-67)
29
(Hafız Süleyman əl-Qunduzi əl-Hənəfı, Yənabiul-Məvəddət, Ustanə-1301 h. səh-123)
30
(Hafız Süleyman əl-Qunduzi əl-Hənəfı, Yənabiul-Məvəddət, Ustanə-1301 h. səh-256)
31
(Hakim Nişaburi, əl-Mustədrək aləs-Səhiheyn, Heydərabad çapı, cild III, səh-160, Şeyx Əbdulqadir Əhməd bin Mustafa əd-Diməşqi,
Tarixi-lbn Əsakir, cild IV, səh-318, Əbu Muəyyəd Muvəffəq bin Əhməd əl-Hənəfi Xarəzmi, Məqtəli-Huseyn, Nəcəful-Əşrəf, tarixsiz, cild I,
səh-60)
32
(Hafız Nuriddin Əli bin Əbi Bəkr əl-Heytəmi, Məcməuz-Zəvaid, Qahirə, tarixsiz, cild IX, səh-172)
33
(Seyyid Haşim Bəhrani, Gayətul-Məram, cild I, səh-18-19, İbrahim bin Muhəmməd əş-Şafii, Fəraidus-Simteyn, cild I, səh-36, hədis-1)