downloaded from KitabYurdu.org
-
Həmişə «Şirvan» çəkirdi. - İslam müəllimin əvəzinə Tofiq
dilləndi. Onun gözləri ağlamaqdan qızanb şişmişdi.
Mayor Seyidov onu indi görmüş kimi diqqətlə üzünə baxıb:
-
Rəhmətliyin qardaşısan? - deyə soruşdu.
-
Bəli.
-
Danış görüm, nə bilirsən?
-
Mən hər gün səhər tezdən öz maşınımla şəhərə adam daşıyıram.
Çörək pulumu qazanmaq üçün. Dünən günorta Mikayıl demişdi ki,
səhər gəl məni də götür, şəhərə gedəcəm. Mən də səhər təxminən saat
7-də bura gəldim. Darvazanı itələdim. Gördüm ki, bağlı deyil. Həyətə
keçib Mikayılı səslədim. Sonra isə cavab verilmədiyini görüb evin
qapısını döydüm. Evin qapısı, sadəcə, örtülmüşdü, ancaq
bağlanmamışdı. Açıb içəri girdim. Gördüm ki... - Tofiq daha sözünün
dalını gətirə bilmədi. Qəhərləndiyini gizlətmək üçün başını aşağı
saldı.
-
Qardaşınız şəhərə nə üçün getmək istəyirdi? - müstəntiq
Təhməzov sual verdi.
-
Ev üçün qənddən-çaydan almağa. Biz həmişə ərzağı rayon
mərkəzindən alırıq. Kənddə mağaza yoxdur axı...
-
Başqa
işi yox idi ki, şəhərdə?
-
Xeyr! Olsaydı, mənə deyərdi.
Mayor Seyidov yemək stolunun qarşısında dayanıb süfrəyə tamaşa
edirdi. Müşahidəsini qurtarıb bizə tərəf çevrildi:
-
Qatil kimdirsə, çox hiyləgər adamdır. Fikir verirsizmi, o burada
oturub. Onun çəngəli və araq stəkanı yoxdur. Yəqin bu əşyaları özü
ilə götürüb ki, əl izlərini aşkar edə bilməyək. Bundan belə çıxır ki,
başqa yerlərdə də onun əl izlərini axtarmağa dəyməz. O çox güman
ki, heç yerdə əl izi qoymayıb. Yad qonaq kimdirsə, yeməyini də
yanmçıq yeyib. Düşünülmüş şəkildə cinayət törətməyə gəldiyi üçün
həyəcanlı olub, boğazından yemək keçməyib. Araqdan isə təxminən
300 qram içilib. Aqşin, yoxlayarsan görək mərhum özü nə qədər içib?
- Cinayət Axtarış Bölməsinin rəhbəri bir qədər ara verib yenə
danışmağa başladı: - Mənim maşında dediyim fikir təsdiq olunur.
downloaded from KitabYurdu.org
downloaded from KitabYurdu.org
17
Qatil puldan ötrü gəlibmiş. Bunlar burada yemək yeyəndə qadın yataq
otağında yeyirmiş. Qatil birinci Mikayılı vurub. Özü də onda Mikayıl
stulda oturubmuş. Bu onun yıxılma vəziyyətindən də başa düşülür.
Sonra qatil keçib yataq otağında qadını qorxuzub və onu o biri otağa
apanb. Yəqin ki, pullar paltar şkafında həmin qabağa çəkilmiş,
sənədlər saxlanılan siyirmədə imiş. Onun Fəzayənin saçlarından
yapışdığı hiss olunur. Görürsüz də, saçlar necə dağınıqdır. O otağa
getməklərindən bilinir ki, qadın pulu verməyə razılaşıb və verib də!
Daha başqa qızıl əşyalanndan-zaddan nə verib, onu deyə bilmərəm,
yoxlamaq lazımdır. Sonra isə o alçaq, şahid olmasın deyə, pulları alan
kimi Fəzayəni də o otaqda öldürüb... - Seyidov üzünü icra
nümayəndəsinə çevirib sözünü yekunlaşdırdı. - Bütün faktlar onu
göstərir ki, qatil
kənardan gəlmə adam deyil, bu kənddəndir.
İslam müəllim çiyinlərini çəkdi:
-
Nə deyim? Adam heç ağlına sığışdıra bilmir.
Mən söhbətə qarışdım:
-
Qatil bu kənddəndir deyəndə ki, həmin adam kim olubsa tanış
adamdır. Yəni Mikayıl da,
Fəzayə də onu tanıyırmış. Ancaq qəti hökm etmək olmaz ki, o bu
kənddəndir.
-
Yox... - Seyidov inamsız dilləndi. - Qatil bu kənddən olmalıdır.
Müstəntiq Təhməzov stolun üstündəki külqabıya bir də nəzər
yetirib dedi:
-
Mən sizin dediklərinizlə, ümumiyyətlə, razılaşıram, Təyyar
müəllim. Ancaq onu da əlavə edim ki, naməlum qonaq siqaret çəkən
deyilmiş. Baxın, burada cəmi bir siqaret çəkilib, onu da Mikayıl
çəkib.
Seyidov pəncərədən çirkli və köhnə bir kauçuk külqabı götürüb
bizə göstərdi.
-
Qonaq çəkən deyilsə, bəs niyə Mikayıl süfrəyə təzə külqabı
gətirir? Niyə o özünün işlətdiyi bu külqabıdan istifadə etməyib?
-
Hə, həmişə süfrədə bu köhnə külqabı olurdu. - Tofiq təsdiq etdi.
Müstəntiq bir az fikrə gedib tez də dilləndi:
downloaded from KitabYurdu.org