Elxan Elatlı o gecə yağIŞ yağirdi
Yüklə 5,01 Kb. Pdf görüntüsü
|
downloaded from KitabYurdu.org 19 Ondan sonra sağda ev yoxdur. Məktəbdir. - Paşanın Mikayılla münasibəti necə idi? - Belə də... Soyuq idi. Rusiyadakı qardaşımın yanma getmişdi. Sonra qardaşım onu qovladı. - Nəyə görə? - sorğu-sualı Nadir müəllim davam etdirməyə başladı. - Pul məsələsinə görə. Deyəsən qardaşıma fırıldaq gəlmək istəyirmiş. - Bəs indi nə işlə məşğul olur? - Nə bilim, heç bilinmir. Hərdən alverlə, hərdən dəllallıqla. - Siqaret çəkəndir? - Bəli, « Prezident» çəkir. - Nəcməddin kəndə nə vaxt gəlmişdi, axınncı dəfə? - Üç həftə olar... Bir həftə qalıb getdi. - Mikayılgilə pul vermişdimi? Ya sənin özünə? Axı indi Rusiyada işləyənlərin çoxu burdakı qohumlara da əl tutur. - Mən anamla oluram. Pula o qədər ehtiyacımız yoxdur. Ancaq anama 3 min rubl pul vermişdi. Mikayıla nə qədər verib, bilmirəm. O, evini düzəltdirməli idi. Pula ehtiyacı çox idi. Maaşla da dolanmaq çətindir. Nəcməddin gedəndən sonra eşitdim ki, guya ona on min dollar verib. Ancaq inanmadım. - Niyə? - Çünki bizə verdiyi dollar deyildi. Rus pulu idi. - Bəs bacıngilə nə qədər verib? - Bilmirəm. Verməyib, deyəsən. - Kimdən eşitdin ki, Mikayıla o qədər pul verilib? - Yadımda deyil. Elə camaat danışırdı. - Necə yəni yadımda deyil? Bilmirsən sənə kim deyib bunu? - Vallah bilmirəm, kimsə dedi ki, belə danışırlar. Mən də dedim ki, ola bilməz, yalan deyirlər. ... Həyətə düşdük. Baş müstəntiq meyitləri rayon xəstəxanasına aparmaq üçün maşın gətizdirdi. İcra nümayəndəsinə də tapşırdı ki, qapılar bağlansın və evə heç kəs buraxılmasın. downloaded from KitabYurdu.org downloaded from KitabYurdu.org - Arxayın olun! - nümayəndə dilləndi - Müavinim burada olur. Deyərəm qoruyar. Hüzr mərasimi də yəqin ki, anasıgildə olacaq. Bura heç kəs gəlməz. - Paşanı bura çağırın. Onu özümüzlə aparacağıq. Tofiq də səhər gələr izahat verməyə. Siz isə yerinizdə olun. Zəng vurub kimi desək tez rayona gətirin. - Yaxşı! - İslam müəllim küçəyə yığılan adamlara göz gəzdirib Paşanı gördü və onu əli ilə çağırdı. Gözüm adamların içində dayanmış Namiqə sataşdı. O, iyirmi beş yaşında arıq, sarıbəniz oğlan idi. Meşəbəyi işləyirdi. Hərdən rayon mərkəzində qaz kəsiləndə mənim üçün odun təşkil eləyirdi. Namiq gözünü mənə zilləmişdi. Hiss etdim ki, mənə deməyə gizli sözü var. Onu səslədim: - Namiq, bura gəl! Sənə odun tapşırmışdım, nə oldu? Bu bəhanə ilə onu həyətə çəkdim. - Bu işdən ağlın nə kəsir? Namiq sağa-sola baxıb heç kəsin söhbətimizi eşitməyəcəyinə arxayın oldu və danışmağa başladı: - Axşam darvazamızın ağzında dayanıb siqaret çəkirdim. Atamdan gizlin çəkirəm axı, siqareti? Göyün üzü bulud olduğu üçün zülmət qaranlıq idi. Ancaq həyətimizdə yanan lampa küçəyə azacıq işıq salırdı. Bir də gördüm ki, Kamil evləri tərəfdən gəlir. Bizim darvazanın qabağından keçib gəldi. Arxasınca baxdım. Qaranlıq olsa da, mənə elə gəldi ki, bu küçəyə döndü. Nədənsə ondan şübhələndim. Kəndə girən əsas küçədən sola - məktəb küçəsinə burulmayıb düz getsən iki-üç ev sonra sağda Namiqgilin darvazasını görərsən. Əlli metr də getsən solda Mikayılın bacısıgil olur. Həmin sırada üç ev ötürəndən sonra Kamilgilin evi gəlir. Kamili yaxşı tanıyırdım. Sakit adam idi. Kolxoz vaxtında mühasib işləmişdi. İndi işsiz idi. Həyət- bacada təsərrüfatla məşğul olurdu. - Axı nədən şübhələndin? - deyə soruşdum. - Küçənin o biri tərəfi ilə çəpərqırağı gedirdi. downloaded from KitabYurdu.org downloaded from KitabYurdu.org 21 - Nə olsun ki? - Yəqin ki, işıqdan yayınmaq üçün belə edirdi. Küçənin yarısına həyətimizdən işıq düşürdü. - Saat neçə olardı həmin vaxt? - Vallah nə deyim? Bir saatdan çox idi hava qaralmışdı. - Yaxşı, get! - dedim. - Sən allah, Mehman müəllim, mənim adım olmasın! - Namiq bir də ətrafa boylanıb yalvardı. - Yaxşı, yaxşı, get! Namiq həyətdən çıxan kimi Təyyar müəllimi işarə ilə çağırıb məsələni ona danışdım. İndinin işini sonraya qoymağı adət etməmiş mayor o saat icra nümayəndəsinə Kamili də çağırmağı tapşırdı. Kamilin gəlməyi on dəqiqə çəkdi. Mən meyitlər qoyulmuş uzun UAZ maşınında, sürücünün yanında oturdum. Qalanlar isə Paşa ilə Kamili polis maşınına mindirib özləri də orada əyləşdilər və yola düşdük. Tini dönmək istəyəndə soldan saçlarını yola-yola gələn bir qadın gördük. Bir neçə başqa qadın da onun dalınca düşmüşdü. Ancaq onlar deyəsən üz-gözü qan içində olan bu qadına çata bilmirdilər. Üzünü cırıb tanınmaz hala düşmüş qadını çətinliklə tanıdım. Bu Mikayılın anası idi. Tələsik sürücüyə: - Sür, saxlama! - dedim. - Sonra yubanacağıq. Ancaq deyəsən yazıq ana meyitlərin maşında olduğunu ağlına gətirmədi və bizə baxmadan ötüb keçdi. Rayon polis şöbəsində Paşanı və Kamili müvəqqəti saxlama kamerasına saldıq. Günortadan sonra birinci Paşanın dindirilməsi başlandı. İstintaqı Seyidovun otağında Təhməzov apanrdı. Seyidovla mən istintaqda iştirak edirdik. Mən istintaqın gedişini protokola qeyd edirdim. Təhməzov kürən, sarı bığları qırmızı sifətinə yaraşmayan Paşanı diqqətlə süzüb sorğu-suala başladı: - Adın, familiyan, yaşın? - Əhmədov Paşa. 46 yaşım var. - Ailə vəziyyətin? downloaded from KitabYurdu.org Yüklə 5,01 Kb. Dostları ilə paylaş:
|