- 99 -
ERMƏNİ SAXTAKARLIĞI. YALAN ÜZƏRİNDƏ QURULAN TARİX
şəklini çəkmək istəyir. Uzaqdan
bir neçə dəfə cəhd etsə də, portret istədiyi kimi
alınmır. Uğursuzluqdan məyus olan Ananiya özündə cəsarət tapıb Xilaskara
yaxınlaşıb dərdini deyir. Davamı isə məlumdur: İsa su, dəsmal, sonra…
skaner… gətizdirir və s.
154
Kilsə rəvayətlərindəki uyğunsuzluq erməni ikonoqrafiyasında da özünü göstərir: Həvari Faddey
erməni gerçəkliklərinə zidd olaraq, İsa Məsihin “portretini” nədənsə, rəssam Anan/Ananiyaya
deyil, hökmdar V Abqara təqdim edir. Digər təsvir isə Genuyadakı Müqəddəs Varfolomey
erməni kilsəsində saxlanılır. Ermənilərin iddiasına görə, bu, İsa Məsihin V Abqara hədiyyə etdiyi
portretidir.
155
Lakin ekspertlərin rəyinə əsasən, təsvirin arxa hissəsindəki ərəb və İran mənşəli
qədim parça qalıqları onun XV əsrdə tikildiyini göstərir. Portretdə Məsihin saqqalının haça
şəklində olmasını isə üzünü dəsmalla silən İsanın saqqalının yaş olması ilə əlaqələndirirlər.
Beləliklə, Ananiya Edessaya qayıdır. Movses yazır ki,
“Bu məktubu və
Xilaskarın surətinin təsvirini Anan - Abqarın çaparı gətirdi və onlar
Edessa şəhərində indi də saxlanılır”.
156
Abqar cavab məktubunu oxuyur və
portretə baxan kimi qarşısında səcdə qılır. Bu vaxt Rəbbin qüdrəti və portretin
kəraməti ilə şəfa tapır. Beləliklə, ermənilər yer üzündə ilk dəfə olaraq, İsa
Məsihin ikonasını əldə edirlər. İsa Məsih qeybə çəkiləndən sonra – eramızın 40-
cı ilində həvari Faddey Edessaya gəlir, Abqarı və ailə üzvlərini xaç suyuna salır,
az keçməmiş dövlətin bütün əhalisi xristianlığı qəbul edir. Movses Xorenatsi
bu barədə belə yazır:
“Xilaskarımızın Rəbb məkanına çəkilməsindən (qeyb
olmasından) sonra onikilərdən biri olan həvari Foma oradan (Yerusəlimdən)
yetmişlərdən birini (həvarilərin şagirdlərindən) Edessaya göndərdi ki,
Abqara şəfa versin və Rəbbin sözü ilə müjdələsin. O (həvari Faddey) gələn
kimi (Edessaya) Tubi adlı bir kəsin, gəzən söhbətlərə görə, Baqratuni
154
Фаст Г. Образ Христа в художественном творчестве. http://magazines.russ.ru/sib/2007/2/fa11.html
155
Балаян К. “Генуэзская реликвия - самый древний портрет Иисуса”. http://smartexplorer.ru/articles/
effekt-neo/genuezskaya-relikviya-samyy-drevniy-portret-iisusa
156
Хоренаци M. “История Армении”, перевод с древнеармянского языка, введение и примечания Гагика
Саркисяна. Ер.: “Айастан”, 1990
- 100 -
ERMƏNİ SAXTAKARLIĞI. YALAN ÜZƏRİNDƏ QURULAN TARİX
nəslindən olan yəhudi əsilzadəsinin evində qaldı”.
157
Sonra Həvari Edessa
hökmdarı ilə görüşdü.
“Abqar həvaridən soruşdu: “Sən həqiqətənmi mənə
şəfa verə bilən şəxssən?” Faddey cavab verdi: “Əgər İsanın Rəbbin oğlu
olduğuna inanırsansa, sənin arzun yerinə yetəcək”. Əvvəla, İsa Məsih
özünü “Rəbbin oğlu” adlandırmamışdı. Bu anlayış yunan-roma panteonunda
Baş ilahinin oğulları
(yarıtanrı-yarıinsan səslənən Herakl) mifologeminin təsiri
altında yaranmışdı. İncili səhifələsək, yalnız Yəhyanın Müjdəsində İsa belə
bir sual qoyur:
“Çünki mən demişəm: Mən Rəbbin oğluyammı?” (10:36).
İncilin digər mətnlərində onu bu adla yalnız həvarilər çağırırlar. Bunun
əksinə olaraq, Müjdələrdə 83 dəfə özünü “insan oğlu”, 14 dəfə isə “Davudun
oğlu”
(Davud peyğəmbərin nəslindən olan) adlandırır. Ceyms Hastinqin 1909-
cu ildə nəşr olunmuş “Bibliya lügəti” əsərində göstərilir ki,
“sami dillərində
“İlahinin oğlu” konsepsiyası bir qayda olaraq, fiziki və ya metafiziki
deyil, mənəvi münasibətləri, bağlılığı göstərir”.
158
Tədqiqatçıların ümumi
qənaətinə görə, İsa özünü nə Məsih
(mehdi, gözlənilən xilaskar), nə də “Rəbbin
oğlu” adlandırmışdı. Bu ifadə sonralar, yunan mədəniyyətinin
(oxu: yunan
mifologiyasının dinə müdaxiləsinin – A.Q.) təsiri altında yaranmışdı.
“Müqəddəs Veronika”. Roje van der Veyden (XV əsr, Hollandiya); “İsa Qolqofaya
qalxarkən”. Tabaçetti Covanni Enriko (XVI əsr, İtaliya)
Movses Xorenatsinin qələmindən çıxan bu hekayə - “Uca Rəbbin qüdrəti
ilə” kətan dəsmal üzərinə proyeksiya olunan və “erməni Mesopotamiyasına”
aparılan rəngli portret əhvalatı kontrafakt material olaraq,
xristian dinində
157
Yenə orada
158
Hastings James. “Dictionary of the Bible”. New York: C.Scribner’s Sons, 1909
- 101 -
ERMƏNİ SAXTAKARLIĞI. YALAN ÜZƏRİNDƏ QURULAN TARİX
“Müqəddəs Veronikanın yaylığı” ilə bağlı rəvayəti xatırladır. İncil mətnlərinə
düşməyən, lakin böyük mənəvi-əxlaqi mahiyyət kəsb edən həmin rəvayətə görə,
Qolqofaya – edama aparılan İsa Məsih çiynində daşıdığı çarmıxın ağırlığından
büdrəyib yıxılır və izdihamın içərisindən çıxan Berenika
(Veronika) adlı şəfqətli
bir qadın dərhal ona tərəf əyilərək heç kimdən qorxub-çəkinmədən kətan yaylığı
ilə Məsihin üzündəki qanı və təri silir
(bəzi variantlarda yaylığı İsaya uzadır).
Və bu zaman parça üzərinə Hz.İsanın surəti həkk olunur. “Veronika” adının
anaqram olması, adi söz oyunu nəticəsində yaranması ehtimalı da vardır. Çünki,
“həqiqi təsvir” ifadəsi latın dilində “ikona vera”
(vera+ikona) kimi səslənir.
Bir məsələyə dini müstəvidən aydınlıq gətirək. İsa Məsih öz təsvirini çəkdirə
bilərdimi və ya ümumiyyətlə, mühafizəkar yəhudi kimi buna imkan verərdimi?
Cavab birmənalıdır: Yox! Səbəbini izah edək. Əvvəla, populyarlaşmış
mifologemin əksinə olaraq, Hz.İsa xristian dininin yaradıcısı olmamışdır.
Xristianlığın müstəqil din olaraq banisi İsa
Məsihi görməyən, onun haqqında
xəyali görüşlərini və yuxularını danışan yeganə həvari, vaxtilə yəhudi ruhanisi
kimi Yerusəlim Sinedrionunun
(Ali Dini Məclisin) üzvü olan Pavel
(Şaul, Savl,
Paul) olmuşdu. O, xristianlığın təməlini Yunanıstanın Efes şəhərində yaratdığı
ilk kilsədə qoymuşdu. Müasir tədqiqatlara əsasən, İsa iudaizmin mühafizəkar
yesey məzhəbinə tapınan etnik yəhudi idi. Məsələn, Lukanın Müdjəsində
göstərilir ki,
onun valideynləri
(Məryəm və Yusif) “Rəbbin bütün qaydalarına
əməl edirdilər” (2:39
), “O özünkülərin (yəhudilərin) yanına gəldi, lakin
özünkülər Onu qəbul etmədilər” (1:11). Digər xalqlardan olan bütpərəstlərə
müraciətində isə demişdi:
“Siz (bütpərəstlər) nəyə səcdə etdiyinizi bilmirsiniz.
Biz (yəhudilər) isə nəyə səcdə etdiyimizi bilirik. Axı, xilas yolu yəhudilərdən
gəlir” (Yəhya, 4:22). Müjdələrin əsasında deyə bilərik ki, İsa doğulduğu
vaxtdan edam gününədək mömin iudaist
(yəhudi) olaraq qalmışdı. Dağüstü
moizələrində Tövrat qaydalarını müqəddəs tutur
(Matta, 5:17), Yerusəlim
məbədlərində dini söhbətlər aparır
(Luka, 21:37), Peysax bayramını
(Yəhya,
7:2, 10), Xanuk od bayramını (
Yəhya, 10:22) keçirir, Yerusəlim məbədini
ziyarət
edirdi
(Yəhya, 7:14). İsa əməllərində, hətta geyimində də iudaizm
qaydalarına ciddi əməl edirdi. Üst geyimində sitsit
(yetkinlik yaşına çatdıqdan
sonra yəhudinin paltarından asılan yun qotaz) asırdı
(Luka, 8:43, Matta, 14:36).
Beləliklə, aydın olur ki,
Tövratın hökmləri İsa Məsih üçün də pozulmaz
qanun idi. Tövrat isə nəinki insanın təsvirini, həttə insanabənzər oyuncaqlar
yaratmağı, saxlamağı da qadağan edir. Tövratın “Dvarim” kitabında bildirilir
:
“Qadağaları pozma, istənilən görkəmə bənzəyən qadın və ya kişinin,
yerdəki hər hansı canlının, torpaqda sürünənlərin, göydə uçan qanadlı