qazı və suyu mənimsəyərək üzvi maddələri sintez edir.
Bu mürəkkəb prosesin başa gəlməsi üçün günəş
şüalarının enerjisindən istifadə olunur. Bu zaman
bitkilərin
hüceyrəsində müxtəif birləşmələr -
karbohidratlar, yağlar, zülallar, liqnin, qətran və s. əmələ
gəlir.
Coğrafi şəraitdən və təbii zonalardan asılı olaraq
bitkilərin illik bioloji məhsuldarlığı kəskin dəyişir. Bunu
aşağıdakı cədvəldən aydın görmək olar (cədvəl 3.2).
Cədvəldən həm də məlum olur ki, ən böyük
miqdar üzvi maddə meşə bitki qruplarındandır.
Boreal və mülayim iqlim qurşaqlarında meşələrin
biokütləsi hər hektara 1-4 min sentner təşkil edir. Daha
çox üzvi maddə kütləsi daimi rütubətli tropik meşələrində
(5min/hek-dan çox) toplanır (hətta Braziliyada elə meşələr
vardır ki, orada hər hektara 17 min sentner üzvi maddə
düşür).
Ot bitkiləri müqayisə edilməz dərəcədə az biokütlə
ilə səciyyələnir. Tundra bitkilərinin də biokütləsi (50-280
sent/ha.) böyük deyildir.
Qeyd etmək lazımdır ki, meşələrdə biokütlənin ən
çox miqdarı yerüstü hissədə cəmləşmişdir; köklərin üzvi
maddəsi ümumi maddənin 20%-ə yaxınını təşkil edir. Ölü
üzvi maddələrin miqdarı da torpağın səthində müxtəlif
bitkilərdə eyni deyildir. Meşə bitki qruplarından tələf olmuş
üzvi maddələr (yarpaq, budaqlar, qabıq) əsasən torpağın
yerüstü hissəsində toplanmışdır.
Cədvəl 3.2. Əsas bitki tiplərinin bioloji məhsuldarlıq göstəriciləri
(L.E.Rodin və N.İ.Bazileviçə görə, 1965)
Biokütlə
A
r
tö
m
48
Bitki tipləri
tım
h
/s
e
n
t-
lə
kü
n
tü
h
/s
e
n
t-
lə
e
şə
d
öş
əm
ə
si
h/
se
n
-lə
ye
rü
st
ü
h
is
sə
,
%
-lə
kö
kl
ə
r,%
-lə
Arktika tundrası
Kolluqlu tundra
Şimali tayqa küknarı
Cənubi tayqa küknarı
Palıdlıq
Bozqırlaşmış çəmən
Quru bozqır
Yarımkollu səhralar
Savannalar /Qana/
Həmişərütubətli tropik
meşələr
50
280
1000
3300
4000
250
100
43
666
5000
30
17
78
78
76
32
15
13
94
82
70
83
22
22
24
68
85
87
6
18
10
25
45
85
90
137
42
12
120
325
10
24
35
55
65
137
42
12
115
250
35
835
300
350
150
120
15
-
13
20
Ot bitkilərində çöküntünün tərkibində əksinə
mühüm əhəmiyyət kəsb edən kök hissəsidir.
Ümumiyyətlə, bitkilər torpağa daxil olan üzvi maddələrin
əsas mənbəyini təşkil edir. Bununla yanaşı, onlar öz
həyat fəaliyyətləri ilə misilsiz dərəcədə mühüm
əhəmiyyət kəsb edən bir prosesə - kimyəvi elementlərin
biogen miqrasiyasına şərait yaradırlar.
Bütün üzvi maddələrin əsas kimyəvi elementləri
karbon, oksigen və hidrogendir ki, bunlar bitkilərin quru
qalığının 90%-ə yaxınını təşkil edir. Kimyəvi kül
elementlərinin (K, Ca, Mg, S, Fe, P və C) (karbon,
oksigen, hidrogen və azotdan fərqli olaraq bitkilərin
tərkibində olan kimyəvi elementlərin) çox hissəsi yanan
49
zaman kül hissəsində qaldığından onu
kül
elementləri adlandırırlar.
Torpaq–bitki-torpaq sistemində
elementlərin
miqrasiyası, B.P. Vilyamsın adlandırdığı kimi,
maddələrin bioloji dövranını əmələ gətirir. Bu proses
ali bitkilərin, heyvanların və mikroorqanizmlərin həyat
fəaliyyətləri sayəsində baş verir.
Maddələrin bioloji dövranı dedikdə torpaqdan və
mineralların tərkibindən su vasitəsilə qida
elementlərinin bitkiyə daxil olması, atmosferdən CO
2
-nin
bitki tərəfindən mənimsənilməsi və bitkidə üzvi
maddələrin sintez olması, habelə bitki qalıqları
minerallaşdıqdan sonra həmin maddələrin yenidən
torpağa qayıtması (torpaq–bitki-torpaq sistemi üzrə)
başa düşülür.
Heyvanat aləminin torpaqəmələgəlmədə iştirakı.
Torpaq heyvanatının əsas funksiyası üzvi maddələri
parçalayıb dəyişdirməkdən ibarətdir. Bu proses onların
qida zəncirləri sistemi ilə əlaqədar olaraq həyata
keçirilir. Yer kürəsində heyvanat aləmi tərəfindən
hazırlanan 300 kütlənin miqdarı fitokütlədən xeyli az
olur və cəmi bir neçə milyard ton təşkil edir. Orta
hesabla Yer kürəsi üçün zoomassa fitomassa kütləsinin
1%-ni təşkil edir.
Torpaqəmələgəlmə prosesində heyvanat aləminin
müxtəlif nümayəndələri – ibtidailər, termitlər, qarışqalar,
həşaratlar, onurğasızlar həm də onurğalı heyvanlar iştirak
edirlər. Torpaq heyvanatının nisbətən iri nümayəndələri
(ilanlar, kərtənkələlər, gəmiricilər və s.) az saylı
olduqlarından ümumi zoomasa kütləsinin 1%-dən də
azını təşkil edir.
50