ƏSƏRLƏRİ I ciLD
Yüklə 2,8 Kb. Pdf görüntüsü
|
97 inadkarlıq edəndə, kişilər ondan yaxa qurtarmaq üçün ya- lanlar, fəndlər düşünməyə başlayırlar. Odur ki, bir müddət öz dünyasının qapılarını İsmil üçün taybatay açsa da, bəzi məhdudiyyətlər və qısqanclıq hissi oyatmağı düşünürdü. Lakin, risklərdən qorxurdu. Çünki İsmil onun aldığı nəfəs- dən də qiymətli, həyatından da şirin idi – onu itirmək qor- xusu şeytan vəsvəsəsi kimi içini gəmirir, özü onu qısqan- mağa başlayırdı. Fərqanə hərdən keçmiş ərinə dair İsmilin suallarına könülsüz cavab verirdi, – “Keçmişi unudaq. Heç gələcəyi də düşünməyək, əlimizdəki anı yaşayaq. Həyat yaşamaq üçün verilib. Həyatı isə sevərək yaşamaq lazımdır, yaşamaq çox gözəldir. Sizin kəndin sadə həyat tərzində yaşamaq üçün hər şey var. Lakin şəhər, rayon yerində ya- şamaq eşqini itirən insan, ölsə daha yaxşıdır” – deyirdi. Lakin, İsmilin də onu sevdiyini görəndə, məşuquna olan davranışları bir qədər dəyişdi. Elə bil utancaq oldu, onunla tək qalanda susmağı üstün tuturdu, – “Lənət şeytana, adam bu gözlərin sehrindən bilmir harda gizlənsin. Görəsən bə- karətini mənimlə pozmaqdan da qürur duyurmu, məni öz qiymətli xəzinəsi kimi qəbul edirmi...” * * * Yerimdə rahat uzana bilmirdim – qan beynimə vurmuş- du. Yerimdə oturdum. Əlimdə əlacım olsaydı İsmilə bu danabaşlığına görə yağlı bir sillə ilişdirərdim. Amma o hələ də yorğanın altında üzünü gizlədirdi. – Axı sən uşaqlı birinə necə aşiq ola bilərsən, sən axı mən bildiyim qədəri.., hər şeyi ölçüb-biçəniydin? 98 İsmil: – “Sevənin gözləri kor olur” – deyirlər, bu düzmüş. Mən Fərqanəyə dəlicəsinə aşiq oldum, onun körpəsini öz ba- lam kimi sevdim. – Hım, özün körpə olduğun halda, birini övlad kimi necə sevmək olar axı..! – Bu hiss sizə bəlkə də yaddır, ancaq bunun belə ol- duğuna inanın. İndi mən onlarsız yeç yerdə qərar tuta bil- mirəm. – Bu hiss mənə yad deyil. Övladımı torpağa verəndən sonra övlad mehrimi sənə salmışam. Səni öz övladım kimi sevirəm. Ancaq məndən gizlin bir sirrinin olduğunu heç ağlıma gətirməzdim. Mən elə bilirdim ki, hamı kimi bir qızla ilk məhəbbətin şirin günlərini yaşayırsan. Amma sən demə, yanıbalalı birinə, həm də anan yaşında olan birinə vurulub- sanmış... – Bir şeyi qəbul elə ki, mən onu sevirəm, ondan vaz keçməyəcəyəm və mənə çıxış yolu göstərməyə çalış... – Çıxış yolu!? Hə də, məsləhətim budur ki, sabah get sevgilini götür gəl Qəniş ağanın yanına, de ki, – “Ağa, anama ikinci əl gəlin gətirmişəm, xahiş edirəm atamla danış onu öz gəlini kimi qəbul eləsin. Kəbinimizi də özün kəs..!”. – Elə məni düşündürən maneə də bax budur... – Bəs qız necə, anana gəlin olmağa razıdır? – Bu barədə fikrini soruşmamışam, ancaq məni ürəkdən sevdiyinə əminəm. – Yox, bir sevməsin! Sənin kimi dağ kəli – pəzəvəngi əlinə keçirmiş dul hələ bir sevinməsin? Başa düş, “məhəbbət hər şey demək deyil, o deyildiyi kimi böyük şey də deyil, o müəyyən dövr və yaş üçün qüdrətlidir”. Kefini çəkib doy- 99 duqdan sonra ondan soyuyacaqsan. Azacıq abrın qalıbsa, onu öz həyatının yoldaşı etmək fikrini ağlından çıxar. Zaman özü hər şeyi yoluna qoyacaq... – İlahi, Dostəli əmi mən abır-həyamı çoxdan itirmişəm, mən ona vurulmuşam! – Sənə təzə kostyumu, köynək, ayaqqabıları o qız alırdı? – Hə. O, mənə hədiyyə almaqdan həzz alır. Əgər al- dıqlarını bir gün başıma qaxmağa cəhd etdiyini sezsəydim qəbul etməzdim... – Sən dərk eləmirsən ki, o səni “saxlayır”? – Mən daha heç kimi sevə bilmərəm. – Bu sevgin uzun çəkməyəcək, nə qədər ki, imkan var münasibətini soyutmağa çalış. – Mənim sevgim günbəgün daha da artır... – Ay Xırnaz öküzü, başa düş ki, bu sevdan bütün kəndin dağılmasına səbəb ola bilər! – Buna görə də sənin məsləhətinə, köməyinə ehtiyacım var... – Kəndi bir-birinə vurdurub, hamının dinc həyatını zəhərə döndərməkdə kömək edim sənə!? Yox, mən canım qədər sevdiyim əlli dənə İsmilimi, heç gözümü qırpmadan kəndimizin bu dincliyinə qurban verərəm. Başa düş ki, o qız sənə vurulub eləməyib, o, səninlə bir yataqda gün keçir- məkdən qürur duyur, səni bir alət kimi yatağında oynadır. Onun kimi qadınların bir məqsədi var – dayanmadan seviş- mək. Sən isə bu yaşda ən münasib məşuqsan. – Biz bir-birimizdən doymuruq, o deyir ki, mənimlə yaşamaq onu 20 il cavanlaşdırıb. İş orasındadır ki, aramız- dakı yaş fərqini heç hiss etməmişəm, biz birlikdə çox xoş- bəxtik. 100 – Sən onun əsirisən, sən özünü ələ alıb hisslərinə hakim olmalısan – özün özünə sahib olmalısan. Onda o qız gözün- də kiçiləcək, onun artistliyini, üzündəki maskanı görəcəksən. Bəlkə də öz evində səni pulsuz kirayənişin kimi saxlayıb, öz bədənini sənə qurban verməsinə görə özünü ona borclu sa- yırsan. Amma o, səndən istədiyinin əvəzini minqat çıxıbdır. Əgər səni, ailəni, gələcəyini və nəhayət Xırnazın dincliyini dağıtmaqda israrlıdırsa, demək onun kürsəyə gələn qancıq- dan heç bir fərqi yoxdur. – Xahiş edirəm... – Kəs səsini! Səni rayonda oxutmaq, adam olmağını is- təmək mənim başımın altından çıxıbsa, demək yediyin zibilə görə mən də səninlə birlikdə cavabdehəm. Səni ürəyimdən söküb atmaq bəlkə də çətin olar, ancaq, ömrümün sonuna- dək borclu olduğum xırnazlıların etibarına, ümidlərinə heç vaxt xəyanət etmərəm. Sənə rayona qayıtmağı, o qadının ya- nına getməyi qəti qadağan edirəm! Mənim icazəm olmadan, heç bir hərəkət etməyə ixtiyarın yoxdur! Bildin!? – Axı mənim evim ordadır... Özümü saxlaya bilmədim, yağlı sillənin əsl vaxtıydı və mən də bunu ondan əsirgəmədim. O, heç ağrıdan yanan üzünü tutmadı da. Bax mənim İsmilim belə də dözümlü olmalıdır. O cıqqırını da çıxarmadı – bu, hər bir xırnazlı gən- cin abır-həyasının tələbi idi – “böyüyün üzünə qayıtmaq, sö- zünü döndərmək tərbiyəsizlikdir”. Tanrı axı niyə insanı sev- giylə birgə yaradıb? Nədədir axı bu sevginin gücü, niyə se- vənlər burnunun ucundan aralını görmür... Hiss edirdim ki, İsmil əzab çəkir. O, özündənrazı insan olsa da, başqasını sevindirəndə bu xeyirxahlığından özü də sevinir. O, paxıl- lığın nə olduğunu anlamır, qəti kinli insan deyil. İsmili Yüklə 2,8 Kb. Dostları ilə paylaş:
|