Geçmişten Geleceğe Hoca Ahmed Yesevî
57
“dönüştürme”si Allah’ın ona bir ihsanıdır. Surililerin köpeğe dönüşmesi ise
onlara bir cezadır. “Menkıbe”ye göre Hoca’yı çekmeyen ve ona iftira atmak
isteyen Suri halkı yaptığı komplo neticesinde belaya uğramaktadır. Kestikleri
bir sığırı gizlice Hoca’nın dergâhına koyan Suri halkı güya ona iftira atarak
küçük düşürmek niyetindeler. Yine manevî gücü sayesinde durumdan haber-
dar olan Ahmed Yesevî ses çıkarmaz ve dergâha girmek isteyen Suri halkına
izin verir. Ancak onlar dergâha girer girmez Hoca bir “keramet” gösterir ve
böylece onları köpeğe dönüştürür. Suri halkı ve oradakiler bu duruma çok
şaşırır ancak Hoca merhamete gelir ve onları tekrar insana dönüştürür. “Men-
kıbe” yine de onların kuyruğunun ibret için kaldığını ve onların neslinden
gelenlerin hâlâ kuyruklu olduğunu anlatır. Kısaca “menkıbe”de bu defa Ho-
ca’nın “keramet”iyle başkaları dönüşüme uğramaktadır.
“Köpeğe dönüşme” hadisesi “şaman anlatıları”nda da sıklıkla karşılaşılan
bir meseledir. Örneğin “Geleneksel Hongoray Şamanizmi” adlı eserde kamla-
rın başka şamanlarla savaş anında kuş, balık, böcek gibi hayvanlara, erkek şa-
manın tay, maral veya mus yanı sıra dört gözlü kara bir köpeğe dönüşebildiği
yazılmaktadır.
25
Yine Yakutların Yölkön-Bırayı anlatısında onun düşmanları-
nın ayı, kurt, boğa ve köpeğe dönüştüğü söylenmektedir.
26
Burada da “menkıbe”deki ve “şaman anlatıları”ndaki “dönüşüm”ün fizik-
sel olmadığı anlaşılmaktadır. Nitekim tasavvuf geleneğinde “zahiri görünü-
şü” adam olup “batıni sureti” hayvan olan birçok insan var, denilir. Bununla
ilgili, şeyhlerin kerameti olarak görülen çok fazla anlatı mevcuttur. Yani bir
şeyh, falan kişi insan görünümündedir ama ruhu eşek, köpek ya da başka bir
hayvan suretindedir, diyebilmektedir. Bu ifadeyle aslında masum ve iyi niyetli
insanların manevi sureti için olumlu hayvanlar, günahkâr ve azgınlarınki için-
se olumsuz hayvanlar örneği verilmekte/kastedilmektedir. Bu düşünce Yakut-
lardaki “tın”, “kut” ve “sür” inanışını akla getirmektedir.
27
Söz konusu durum
ayrıca Yakut Şamanlığındaki “ine-kııl” hususuyla da açıklığa kavuşmakta ve
bunlardaki örnekler tasavvuf düşüncesiyle benzerlik göstermektedir.
Örneğin Yakutlarda “Her şamanın bir tane vahşi-anası veya vahşi-ilk sureti
(“ine-kııl”, “kep-kııl”) olurmuş. O, büyük oranda geyik şeklinde bazen de ayı şek-
linde olurmuş. Bu vahşi yaratık, şamandan ayrı olarak dolaşırmış” denmektedir.
28
25
Butanayev, a.g.e., s. 23, 67, 123 vd.
26
Ksenefontov, a.g.e., s. 280.
27
Sergey A. Tokarev, “Şamanizm”, TEKE Dergisi, 2014, s. 67.
28
Ksenefontov, a.g.e., s. 79.
58
Geçmişten Geleceğe Hoca Ahmed Yesevî
Hakasların şu “şaman anlatısı” da aynı mevzuu açıklığa kavuşturması bakı-
mından önemlidir: “Polçek, avdan sonra evine dönmüş. Silber-tag dağında o, koşan
üç karaca görmüş. Çok düşünmeden Polçek sadağını (oh-saadah) yakalamış, yayını
çekmiş ve ateşleyerek altın boynuzlu, kulaklıklı erkek karacayı vurup yere sermiş. O
hemen bir halsizlik hissetmiş ve bir müddet sonra kendi dağı Polçek’in tepesinde ölü
gibi yere devrilmiş. Altın boynuzlu, kulaklıklı erkek karacada kahraman boyun ruhu
bulunuyordu. Polçek kendi okuyla kendi ruhunu vurmuştu.”
29
Bu örneklere dikkat edilirse “ruh”un başka bir varlıkta mevcudiyeti dile
getirilmektedir. Dolayısıyla gerek kuşa ve köpeğe dönüşümün gerekse uçma
hadisenin, insanın “ruh” denen manevî yönüyle ilgili olduğu ve bunların fi-
zikî manada gerçekleşmediği ortaya çıkmaktadır. Ancak zamanla bu hadise-
lerin insan zihninde reel/gerçek veyahut fiziksel açıdan gerçekleştiği hissi
oluşmaya ve buna inanmaya başladığı görülmektedir.
III. Menkıbelerde Dönüşümün Sebep veya Veçheleri
Peki, “şaman anlatıları”nda pek çok kuş türü yanı sıra boğa, ayı, kurt, kö-
pek, geyik, karaca vb. değişik vahşi hayvanlara “dönüşme” söz konusuyken
Ahmed Yesevî“menkıbe”lerinde niçin sadece kuş –özellikle turna
30
– ve köpe-
ğe dönüşüm mevcuttur? Bu durumun birkaç sebebi var:
1) Ahmed Yesevî ile ilgili gün yüzüne çıkmamış başka “menkıbe”ler ola-
bilir ve farklı evcil veya vahşi hayvanlara dönüşüm bu metinlerde yer alabilir.
Ancak F. Köprülü’nün “Türk Edebiyatında Ilk Mutasavvıflar” adlı eserinde ve
şimdilik ele geçen mevcut yazmalarda bunların örnekleri mevcut değildir. 2)
Yeni girilen din ve medeniyet çevresi, ilkin bu tür anlatılara müsaade etse de
sonraki zamanlarda bunları elemiştir. 3) Her kültür çevresinde, kendi doğa
şartlarına bağlı olarak ilgili hayvanlar yer almaktadır. Ancak Islam buna mü-
saade etmediği için bu hayvanlar en aza ve en sevimliye indirgenmiştir.
Mesela kuş sevimli, temiz bir hayvandır onun için Ahmed Yesevî veya
başka erenler çeşitli kuş donlarına girmektedir. Veyahut kötü kişiler kötü
hayvana dönüştürülmektedir. Tıpkı Islam’da köpeğin necis/pis olmasından
dolayı Suri halkının köpeğe dönüştürülmesi ve küçük düşürülmesi gibi. An-
cak tekrar vurgulamak gerekir ki bu hadise fiziki değil hayalidir ve manevî
29
Butanayev, a.g.e., s. 35.
30
Büyük ihtimalle A. Yesevî vd. mutasavvıfların menkıbelerinde turnanın yer alması eski bir
gelenektir ve Türk kültüründe çok kadim bir geçmişe sahiptir. Ayrıca turnanın, hem eski Türk
kültüründe hem de günümüz Hakaslarındaki önemi ve özellikleri için bk. (Burnakov 2012).