Əzizə Cəfərzadə
Yüklə 2,69 Mb. Pdf görüntüsü
|
www.vivo-book.com
104 nҽfҽr dҽ insan görünmҽyҽn bu dҽrҽdҽ rastına çıxmıĢ o qızı bir xҽyal zҽnn edirdi: «Bҽlkҽ dҽ, yuxulamıĢam, mürgülҽmiĢҽm, yuxuda görmüĢҽm», – deyҽ düĢündü. Onun baһar yuxuları indi belҽ gözҽl xҽyallarla dolu idi. Yuxuda tez-tez uçardı, quĢ kimi qanad çalardı. Bҽzҽn dҽ döyüĢlҽr görҽr, qalalar fҽtһ edҽr vҽ axırında mütlҽq gözҽl bir qızı ҽsir alardı. Bu ҽsir qızın һil-mixҽk ҽtirli nҽfҽsini dodaqlarında һiss edҽr, onu tҽr basar vҽ qan-tҽr içindҽ yuxudan ayılardı. Bҽlkҽ, bu qız da o yuxulardan biri, laһa ҽsrarҽngizi idi? Amma yox...
Qız canlı-qanlı bir insan idi. Zҽrif ayaqları ilҽ uĢaqcasına çayın büllur sularını çalxalandırır, suyu Ģappıldadırdı. Rҽһim bҽyi görҽnҽcҽn o necҽ dҽ bҽxtiyar idi... Görҽnҽcҽn! Amma görҽn kimi necҽ dҽ qorxdu... Ley görmüĢ cücҽ kimi büzüĢdü... Qaçdı... һara? Kim idi? Bҽlkҽ dҽ, amilin- bҽlҽdçinin «govurlar» adlandırdığı, onlar gҽlmҽmiĢdҽn yurd-yuvalarını tҽrk edib qaçmıĢ bu kҽnd sakinlҽrindҽn idi? Hҽr һalda çay qırağında adam göründüyünü dayısına bildirmҽli idi, bҽlkҽ gҽrҽk oldu. Amma desҽ dҽ, o gözҽl qıza www.vivo-book.com
105 zaval toxunmasını istҽmirdi.
Qҽribҽ, uĢaqcasına gülmҽli, һeyrҽtamiz gözҽl qıza zaval toxunsaydı, Rҽһimҽ elҽ gҽlirdi ki, buna dözmҽz. O һürkҽk ceyranın baxıĢlarında qorxu, һҽyҽcan görmҽk istҽmirdi.
Rҽһim bҽy düĢҽrgҽyҽ çatdı. Dayısı Bayram bҽy çadırın önündҽ dayanıb amil-bҽlҽdçi ilҽ söһbҽt edirdi. – Sabaһın xeyir, dayı! – Aqibҽtin xeyir, Rҽһim bҽy. Hardan belҽ sҽһҽr-sҽһҽr? – Bir az çay qırağında gҽzmҽk istҽdim. Bayram bҽy atından düĢüb cilovu qula verҽn Rҽһim bҽyin boy-buxununu fҽrҽһlҽ gözdҽn keçirirdi: eynilҽ özününkünҽ bҽnzҽyҽn bir ĢiĢ ucları yuxarı burulmuĢ bığlarına, günҽĢdҽn yansa da, cavanlıq lҽtafҽtilҽ parlayan, nazikxҽtt gҽlmiĢ üzünҽ, qҽlҽmi qaĢlar altında yanan zil qara gözlҽrinҽ baxdı: «Xas igid dayısına, xanım qız xalasına çҽkҽr», mҽsҽlini xatırladı. Oğlan, dayısının adҽtincҽ, bu sığallı bığların ucunu tez-tez burub dimdik qalmasına xüsusi fikir verirdi. Tҽkcҽ simaca deyil, xasiyyҽtcҽ dҽ dayısına çҽkmiĢdi. Bayram bҽy
www.vivo-book.com
106 onu öz gҽncliyi, oğlu kimi sevirdi. – Sҽһҽr gҽzintisinin xeyri çoxdu, oğul! – dedi. Rҽһim bҽy dayısına yaxınlaĢdı. – Dayı, çay qırağında adam gördüm. O, «qız gördüm» demҽdi. Bayram bҽy dҽ, amil-bҽlҽdçi dҽ elҽ bil bu xҽbҽrin intizarında idilҽr. Hҽr ikisi diqqҽtlҽ gҽncҽ baxdı. Bayram bҽy soruĢdu: – Harda?
Rҽһim bҽy sağ ҽlindҽki tatarını qaldırdı, çayın axarı ilҽ yuxarı tҽrҽfi göstҽrib izaһat vermҽyҽ baĢladı: Odu, bax orada... bir az yuxarıda. – Bҽs һara getdi? – Bilmҽdim. Mҽni görcҽyin qayaların arasında yox oldu. Bayram bҽy Ģübһҽ ilҽ amil-bҽlҽdçiyҽ baxdı: – Kim olar? Bҽlkҽ ġirvanĢaһın adamlarından – güdükçülҽrindҽndi? Amil Ģübһҽ ilҽ baĢını salladı.
– Ağlım kҽsmir. ġirvanĢaһ Fҽrrux Yasar Qҽbҽlҽ tҽrҽflҽrdҽ www.vivo-book.com
107 qoĢun yığmaqdadı. ġamaxı boĢdu. Oğlu Qazi bҽy dҽ Bakı iqamҽtgaһındadı. Bunu yҽqin bilirҽm. Bu, olsa-olsa, һҽmin sizҽ dediyim govurlar olacaq. Yҽqin gҽlmҽyimizdҽn xҽbҽr tutub qaçıblar, һaradasa o dağlarda-zadda gizlҽniblҽr, zağalara tҽpiliblҽr. Bax, baĢına dönüm ağa, ҽsl qılınc gücünҽ dinҽ gҽtirmҽli elҽ bunlardı. Yolüstü. Hҽm Allaһa xoĢ gedҽr, һҽm dҽ bҽndҽyҽ. Çünki kafirdҽn dҽ pisdi.
Amilin qҽbilҽlilҽrlҽ çoxdan idi ki, arası yox idi. Bu aralıq Rҽһim bҽy iki nökҽrin sürüyҽ-sürüyҽ gҽtirdiyi ҽmudunu yüngüllükcҽ yerdҽn qaldırıb bir neçҽ dҽfҽ çiyninҽ qoydu. BaĢı üstünҽ qaldırdı, gaһ sağ, gaһ da sol ҽlindҽ buladı. Bu onun adҽti sҽһҽr һҽrҽkҽtlҽri idi. Bayram bҽyin ağzı amillҽ danıĢır, gözlҽri gҽncin cazibҽdar һҽrҽkҽtlҽrini izlҽyirdi. Amil sözünü qurtaranda gözü һҽlҽ dҽ Rҽһimdҽ ikҽn dedi: – YaxĢı, onda sҽn Rҽһim bҽylҽ get, göstҽrdiyi yeri yoxla. Mҽn dҽ mҽsҽlҽni qibleyi-alҽmҽ xҽbҽr verim. Rҽһim bҽy ҽmudu sağ ҽlindҽ fırladıb kiminsҽ baĢına endirirmiĢ kimi bir һҽrҽkҽt etdi vҽ sҽrrastlıqla, durub ona tamaĢa edҽn iki nökҽrin düz arasına atdı. Nökҽrlҽr
www.vivo-book.com
108 diksindilҽr. Bayram bҽy tҽһsinlҽ, iftixarla, amil yaltaqlıqla gülümsҽdi. Rҽһim bҽy isҽ yenidҽn atlandı. Qҽlbindҽ anlaĢılmaz bir һҽvҽs doğmuĢdu. Ona elҽ gҽlirdi ki, һҽmin yerҽ qayıtsa, һürkütdüyü xҽyalı bir dҽ görҽcҽk. Amil dҽ atlandı. Bayram bҽy Ģaһın xeymҽsinҽ, onlar isҽ çay boyu yuxarı tҽrҽfҽ yollandılar.
YavaĢ-yavaĢ, qҽdҽm-qҽdҽm at sürҽn süvarilҽr bir az ҽvvҽl Rҽһim bҽyin xoĢ xҽyal gördüyü yerҽ çatanda, gҽncin nҽdҽnsҽ qҽlbi titrҽdi, iri bir güyüm ağzı suya tҽrҽf, böyrü üstҽ yerҽ yıxılıb qalmıĢdı. Elҽ bildi gördüyü qızdır. Öz ҽvvҽlki arzusuna rҽğmҽn o qızın burada olmasını istҽmirdi. Amilin onu görmҽyini arzu etmirdi. Hҽnirti duyub dala baxanda, dabanbasma atlarını onlara çatdıran Bayram bҽylҽ һökmdarı gördülҽr. Hökmdar üzü niqablı idi. Amil vҽ Rҽһim bҽy atlarını saxlayıb aralandılar. Cilovu sol ҽllҽrinҽ verib sağ ҽllҽrini döĢlҽrinҽ qoydular, baĢ endirdilҽr. Rҽһim bҽy dҽrһal qızı da, xҽyallarını da unudub gözlҽrini cavan Ģaһa dikdi. Elҽ baxırdı ki... Müridlҽrin öz aralarında indidҽn, tacqoyma mҽrasimi keçirilmҽdҽn Ģaһ, padĢaһ adlandırdıqları Yüklə 2,69 Mb. Dostları ilə paylaş:
|