Əzizə Cəfərzadə
Yüklə 2,69 Mb. Pdf görüntüsü
|
www.vivo-book.com
119 Rҽһim bҽy ҽyildi vҽ böyük bir mҽһҽbbҽtlҽ, eһtiramla һökmdarının ağ, zҽrif dҽrili, lakin qılınc oynatmaqdan xeyli bҽrkiyib irilҽĢmiĢ ҽlini öpdü. Cavanın belҽ bir һҽvҽs, sҽdaqҽt vҽ sҽylҽ ҽmri qҽbul etmҽsi Ģair qҽlbindҽ xҽfif bir tҽҽssüf oyatdı. Xatirindҽ baĢqa bir mҽnzҽrҽ canlandı.
Gözünün önündҽ ilk gördüyü ölüm sҽһnҽsi canlandı. Ҽslindҽ һҽlҽ uĢaq ikҽn çox ölümlҽr görmüĢdü. Asılan da, oxla, xҽncҽrlҽ, lap zҽһҽrlҽ dҽ öldürülҽn görmüĢdü. Amma bütün o ölümlҽr özgҽ ҽlilҽ, muzdlu nökҽrin, xҽyanҽtkarın, çoxu isҽ cҽlladın ҽlilҽ olmuĢdu. Bu isҽ... birinci dҽfҽydi ki, o öz ҽlilҽ – qılıncının zҽrbҽsilҽ baĢı bҽdҽnindҽn ayırmıĢdı. ġair ruһlu gҽnc üçün bu ilk an bir qҽdҽr dҽһĢҽt, heyrҽt qarıĢıq qҽribҽ bir tҽҽssüf һissi oyatmıĢdı. Bu an, tҽkcҽ bir an donmuĢdu, O, öz ҽli ilҽ bir һҽyata son qoymuĢdu! Özündҽn xeyli yaĢlı, özündҽn xeyli cüssҽli, özündҽn çox dünyagörmüĢ, bҽlkҽ dҽ, bir neçҽ uĢağın – ailҽnin yiyҽsi, bir Ģҽxs! «Xaliqi-lҽmyҽzҽlin lütfilҽ bҽxĢ etdiyi canı mҽxluqun ҽlindҽn zorla almaq һa!» Lakin elҽ һҽmin düĢüncҽ beynindҽ www.vivo-book.com
120 oyanan anda, lҽlҽsi Hüseyn bҽy Bҽydilinin, Bayram bҽy Qaramanlının һҽr iki cinaһdan «Afҽrin, һökmdarım! Mҽrһaba, zҽrbҽn һҽmiĢҽ belҽ kҽsҽrli olsun, Ģeyxim!» nidalarını eĢitmiĢ vҽ Rҽһim bҽyin qibtҽ vҽ fҽrҽһ saçan parlaq qığılcımlar oynayan gözlҽrini görmüĢ, һҽr Ģeyi unutmuĢdu. Dostları onu arxadan, sağ vҽ soldan qoruyurdu. O da gҽncliyҽ, cürҽti tҽriflҽnҽn cavana mҽxsus dҽli bir coĢqunluqla sağı-solu biçmҽyҽ baĢlamıĢdı. Ġlk qan gözlҽrini tutmuĢ, ilk qan beynini bir nöqtҽdҽ saxlayıb dumanlatmıĢ vҽ gҽnc Ģair qҽlbindҽ doğan tҽҽssüf qarıĢıq һeyrҽt һissini silib atmıĢdı. Sonralar ara-sıra һҽmin һiss Ģeir vҽ musiqi, elm vҽ ҽdҽbi mҽclislҽrdҽ qҽlbindҽ oyansa, onu naraһat etsҽ dҽ, һҽrb meydanında beynindҽn o һiss vҽ һҽyҽcan birdҽfҽlik silinmiĢ. HҽmiĢҽlik onu tҽrk etmiĢdi.
Ġlk ölümdҽn bir gün sonra onun lҽlҽsi ilҽ һҽrbi qılınc tҽlimçisi arasında qҽribҽ bir mükalimҽ baĢ vermiĢdi. Tҽlimçi mürĢidҽ demiĢdi: «Bҽlkҽ, һakimiyyҽtҽ özün һazırlaĢasan. Bu uĢağın meyli, mҽncҽ, qılıncdan çox kitabadır. Qorxuram, ondan bir Ģey çıxmasın». www.vivo-book.com
121 Lҽlҽ mürĢid cavab vermiĢdi: «Qorxma, çıxacaq! Onda elҽ bir zalım ürҽk tҽrbiyҽ etmiĢҽm ki, cҽllad da һҽsrҽtin çҽkҽr. Rüzgarın gözü һҽlҽ belҽsini görmҽmiĢ ola gҽrҽk. ġair olmağından özü utanacaq. Mҽnim һakimiyyҽtimҽ qalanda – yox! ġeyx Sҽfiyҽddin nҽslinҽ avamların etiqadı, böyük inamı var. Dalınca kor-koranҽ gedҽcҽklҽr. Bizҽ dҽ bu lazımdı». Bu mükalimҽdҽn Ġsmayıl xҽbҽr tutmadısa da, sonralar döyüĢ meydanlarında tҽlimçisini belҽ һeyran qoydu. Sҽn demҽ, müҽllim dҽ sҽһv edҽrmiĢ...
BĠR QҼBĠLҼNĠN SONU (d a v a m ı)
Müһasirҽ gözlҽnildiyindҽn artıq çҽkdi... Hökmdar vҽ adlı-sanlı sҽrkҽrdҽlҽr qoĢunun ҽsas һissҽlҽrinҽ www.vivo-book.com
122 һҽrҽkҽt ҽmri verdi vҽ onlar baĢda olmaqla qazilҽr ġamaxıya doğru yollandılar. Saһildҽ tҽkcҽ Rҽһim bҽyin adamları qaldı. Onlar bir gün ҽrzindҽ qaya üstündҽki düĢҽrgҽyҽ – sonralar «Govurqazan» adlandırılan yerҽ dönҽ-dönҽ һücum etdilҽr. Lakin tҽkcҽ bir adamın keçҽ bilҽcҽyi cığırda, neçҽ qurban verib, çҽkilmҽyҽ mҽcbur oldular. Rҽһim bҽyin sҽbri tükҽnirdi. ġaһ onun gҽlmҽsinҽ müntҽzir idi. O, govurları qayadan endirib Ģiҽliyҽ dҽvҽt etmҽliydi. Qҽbul elҽmҽyҽnlҽr qırılmalı idi. ĠĢin uzandığını görҽn sҽrkҽrdҽ çarҽ axtarırdı. Elҽ bu vaxt cığırın baĢına yol tapmıĢ qazilҽrdҽn biri kҽmҽnd atıb cavan bir oğlanı ҽsir aldı vҽ Rҽһim bҽyin yanına gҽtirdi.
Rҽһim bҽy tҽxminҽn özü yaĢda olan bu oğlanın sifҽtindҽ tanıĢ cizgilҽr görҽndҽ һeyrҽtdҽn özünü ala bilmҽdi. O, ömründҽ bu yerlҽrdҽ olmamıĢ, oğlanı görmҽmiĢdi, tanımırdı. Bҽs bu tanıĢlıq nҽ ilҽ izaһ olunmalı idi? O gҽncin bir gün ҽvvҽl çay qırağında gördüyü qızın qardaĢı Güntҽkin olduğunu bilmir, onun üzündҽ mҽһz qızın gözlҽrini, qaĢlarını gördüyünün fҽrqinҽ varmırdı.
www.vivo-book.com
123 – Sҽni dini-mübinimizin müqҽddҽs qanunlarına dҽvҽt edirҽm. Qҽbul elҽ vҽ qҽbilҽdaĢlarını da bu dinҽ çağır. Qoy tҽslim olsunlar, naһaq qan da tökülmҽsin. – Biz, Ģükür Allaһa, müsҽlmanıq. QҽbilҽdaĢlarım da, mҽn dҽ. – Mҽn sҽni müqҽddҽs Ģiҽliyҽ çağırıram. – O nҽ olan Ģeydi, anlamadım, ağa? – Kҽlmeyi-Ģҽһadҽtini de. – ҼĢһҽdü ҽnna ilaһҽ illҽllaһ, ҼĢһҽdü ҽnna Mҽһҽmmҽdҽn rҽsulallaһ. – Ҽlavҽ et. ҼĢһҽdü ҽnna Ҽliyyҽn vҽliyyullaһ. – Axı nҽ üçün? – Peyğҽmbҽrin yerindҽ vҽsi olan Ҽliyyul-Mürtҽza, Ģaһi mҽrdan eĢqinҽ! – Allaһı bir, peyğҽmbҽri bir, Quranı bir olan dindҽ bu qolu tanımıram. – Qҽbilҽnizin ağsaqqallarını çağır... – Qҽbul elҽmҽzlҽr!..
Sual-cavab xeyli uzun çҽkdi. Oğlan nҽ özü Ģiҽliyi qҽbul edir, nҽ dҽ qҽbilҽdaĢlarının tҽslimi üçün aman dilҽyirdi. www.vivo-book.com
124 Onda Rҽһim bҽyin sҽbri tamamilҽ tükҽndi. Axtardığı çarҽni tapmıĢ kimi oldu. Rҽһim bҽyin ҽmri ilҽ qaya üstündҽki düĢҽrgҽdҽn yaxĢı görünҽn açıqlığa çҽkildilҽr. Bir zaman qҽbilҽnin ulu babalarını islama dҽvҽt etmiĢ qocanın mҽzarı – pir üstünҽ gҽldilҽr. Burda mҽzarın düz damlı türbҽsi ҽn һündür yer idi vҽ qҽbilҽlilҽr һökmün icrasını görüb qorxar vҽ tez tҽslim olardılar. Rҽһim bҽyin ҽmrilҽ xas alayın qazilҽrindҽn ҽn uca sҽsli bir nҽfҽr türbҽnin üstünҽ çıxdı. Üzҽrindҽ tҽk bir «Allaһ» sözü yazılmıĢ tağ qapının üstündҽ dayandı vҽ üzünü qaya düĢҽrgҽyҽ tutub uca sҽslҽ bağırdı: – Ey govurlar, eĢidin vҽ sonra demҽyin ki, eĢitmҽdik. Baxın, bu cavanı sizin gözünüzün qabağında fҽxri-kainatın vҽsisi ġaһi-Mҽrdanı vҽ Ģiҽliyi qҽbul etmҽdiyi, yezid ĢirvanĢaһlara, Ģeyx Cüneydin, Ģeyx Heydҽrin qatilinҽ lҽnҽt oxumadığı üçün din yolunda qҽtlҽ yetiririk. Sizҽ söz veririk ki, qҽtldҽn bir һor keçҽnҽcҽn tҽslim olmasanız, һamınızı belҽcҽ qılıncdan keçirҽcҽyik.
Qҽbilҽlilҽr nҽfҽslҽrini dҽ gizlҽyib baxır, һҽlҽ ki özlҽrini büruzҽ vermir, pirin üstündҽ baĢ verҽn һadisҽlҽri yaxĢı Yüklə 2,69 Mb. Dostları ilə paylaş:
|