www.vivo-book.com
163
Onlardan azacıq kҽnarda, sağ ҽldҽ Ģҽһҽrin ҽyan vҽ ҽĢrҽfi,
sҽrkҽrdҽlҽrdҽn isҽ, ikincidҽrҽcҽli bir neçҽ cavan durmuĢdu.
Cavan sҽrkҽrdҽlҽrin çoxu Qazi bҽyin dostları idi vҽ
Sultanım xanımı tanıyırdı. Onlar dönҽm-dönҽm Ģaһzadҽ
Qazi bҽyi vҽ arvadı Sultanım xanımı һҽmin bu geyimdҽ
һҽrbi mҽĢğҽlҽlҽrdҽ, at çapıĢmalarında görmüĢdülҽr. Qazi
bҽyin ҽvҽzinҽ Sultanım xanımın, özü dҽ tҽk daxil olması
һamısının һeyrҽtinҽ sҽbҽb oldu. Amma һeç kim qasid
yanında bunu büruzҽ vermҽdi.
Sultanım xanım keçib ҽrinin müzҽyyҽn taxtında ҽylҽĢdi. Ҽli
ilҽ qasidҽ danıĢmaq iĢarҽsi verdi. Saray ҽһli ĢirvanĢaһ
Fҽrrux Yasarın üzüyünü onun barmağında görüb, yenidҽn
baĢ endirdilҽr.
Qasid yaranan vҽziyyҽti çox tez dҽrk etdi, burada nҽ isҽ bir
qҽribҽlik olduğunu duydu. Amma o, cavan Ģaһzadҽni
tanımırdı. Ġndi taxt üstündҽ ҽylҽĢҽn gҽnci doğruçu Qazi bҽy
һesab edirdi. Müzҽffҽr bir yürüĢlҽ irҽlilҽyҽn cavanbҽxt
padĢaһın vҽ Ģiҽlik tҽriqҽtini müvҽffҽqiyyҽtlҽ yaymaqda olan
www.vivo-book.com
164
sҽrkҽrdҽ Ģeyxin ҽn sadiq nökҽrlҽrindҽn, pҽrҽstiĢkarlarından
idi. Qürurla irҽli gҽldi, döĢünü bir az da irҽli verib sözҽ
baĢladı:
– Hҽzrҽti-vala! Dini-mübinimizin naĢisi, padĢaһi-
cavanbҽxt, qibleyi-alҽm ġaһ Ġsmayıl һҽzrҽtlҽri tҽrҽfindҽn
һuzurunuza tҽslim tҽlҽbilҽ göndҽrilmiĢҽm.
Onun belҽ tҽlҽbkar danıĢmasına sҽbҽb bir dҽ yanında duran
darğa Ҽbülfҽttaһ idi. KiĢi, görüĢҽn kimi ona һҽr Ģeyin һazır
olduğunu, Ģaһın çoxdan sarayı tҽrk etdiyini, sarayda tҽkcҽ
bir «mҽcnunsifҽt Ģaһzadҽnin» – vaçalının birinin qaldığını
xҽbҽr vermiĢdi. DemiĢdi ki, ҽyanın ҽksҽri Ģaһi-cavanbҽxtin
tҽrҽfinҽ keçҽcҽk.
Sultanım xanım qasidin sözlҽrindҽki tҽlҽbkarlıq vҽ cürҽtҽ
bҽrk acıqlanmıĢdı. O da ҽri vҽ qayınatası kimi tҽzҽ culus
edҽn bu Ģeyx-Ģaһın zҽfҽrlҽrindҽn xҽbҽrsiz idi. Odur ki,
«qibleyi-alҽm» kҽlmҽlҽri Sultanım xanımın dodaqlarında
xҽfif bir kinayҽnin doğmasına sҽbҽb oldu vҽ o isteһza ilҽ
soruĢdu:
www.vivo-book.com
165
– Elçi, namaz üstündҽ üzünüzü һara tutursunuz?
Elçi bu sualdan çaĢdı, һeyrҽtҽ gҽldi vҽ ҽsgҽr sadҽliyi ilҽ
kҽkҽlҽyҽrҽk:
– Ҽlbҽttҽ, Mҽkkeyi-mükҽrrҽmҽyҽ, һҽzrҽti-vala.
Sultanım xanımın ҽtrafındakı ҽyan da sualın sҽbҽbini baĢa
düĢmҽdiyindҽn һeyrҽt içindҽ dayanmıĢdı. Birdҽn onlar
Sultanım xanımın sҽsini eĢitdilҽr. O, elçini öz Ģaһının
«qibleyi-alҽm» adlandırılmasına iĢarҽ ilҽ deyirdi:
– Onda qiblҽniz var ikҽn «alҽmin qiblҽsinҽ» sҽcdҽ edin,
daһa namaz üstündҽ Mҽkkeyi-mükҽrrҽmҽyҽ neyçün üz
tutursunuz?
Saray adamları ixtiyarsız gülümsündülҽr. Qasid isҽ...
Sual, gözҽl qılınc zҽrbҽsi vursa da, o qҽdҽr dҽrin dini biliyҽ
malik olmayan ҽsgҽr-qasidi çaĢdırdı, ona bir küfr kimi
göründü. Özünü itirib bir anlığa darğa Ҽbülfҽttaһa baxdı.
Bir dҽ danıĢan «Ģaһzadҽnin» sҽsindҽ o nҽ isҽ baĢqa bir
aһҽng duymağa baĢladı. Bu nҽdi, yoxsa onu araya qoyub,
www.vivo-book.com
166
ҽlҽ salırlar? Onsuz da teztov adam idi, özünü ҽlҽ ala
bilmҽyib kükrҽdi:
– Mҽni ҽlҽ salmaq neyçün, һҽzrҽti-vala? Mҽn һökmü
Ҽrdҽbildҽn Ҽrzincana, ġirvanĢaһlıqdan ġama iĢlҽyҽn bir
һökmdarın adından sizҽ tҽslim olmaq tҽlҽbi ilҽ gҽlmiĢҽm.
Yoxsa iki gün keçmҽyҽcҽk, qala alt-üst olacaq. Hamınız da
ҽsir edilҽcҽksiz!
Qasidin dövtҽlҽb danıĢığı, elçiyҽ yaraĢmayan һirsi Sultanım
xanımın qҽlbinҽ iĢlҽdi. Qasidin Ҽbülfҽttaһa baxması da
Bibixanımın gözündҽn yayınmamıĢdı. Ҽtrafındakıların
üzünҽ baxdı. Darğa Ҽbülfҽttaһdan baĢqa bütün sҽrkҽrdҽlҽr,
ҽyan cavanlar qҽzҽblҽnmiĢdilҽr. Kimisi bığını çeynҽyir,
kimisi dırnağını gҽmirirdi. Bir neçҽsinin ҽli qurĢağına
taxılmıĢ dҽĢnҽi vҽ qҽmҽnin dҽstҽsinҽ qoyulmuĢdu. Bircҽ
iĢarҽ bҽs idi ki...
Sultanım xanım özünü yenmҽyҽ, tҽmkinlҽ danıĢmağa
çalıĢdı.
– Sҽn nҽ cürҽtlҽ yeddi yüz illik ġirvanĢaһlar xanҽdanına
www.vivo-book.com
167
meydan oxuyursan, bu sarayda tҽslimdҽn danıĢırsan?!
– O xanҽdanın çırağı sönüb, Ģaһzadҽ. BaĢınız sağ olsun!
Keçҽn ay Gülüstanda gizlҽnmҽyҽ çalıĢan möһtҽrҽm atanızı
Ģaһi-cavanbҽxtimiz Cabanı kҽndinin yovuqluğunda
qarĢıladı. PadĢaһımız cümlҽtanı yeddi min qazisi ilҽ atanızın
20 min piyada, 6 min atlı qoĢununa qalib gҽldi. Özü dҽ
Buğurd qalasına qaçmaq istҽyҽndҽ adi bir qızılbaĢ qazisinin
ҽlindҽ һҽlak oldu, Ģirvanlılar Fҽrrux Yasarın atını vҽ silaһını
tanıyıb niĢan verdilҽr...
Bu yerҽ çatanda elçi kҽkҽlҽyib susdu. O, bu zҽrif
Ģahzadҽnin atasının nҽ Ģҽkildҽ öldürüldüyünü öz gözlҽrilҽ
görmüĢdü. Deyҽ bilmirdi ki, qızılbaĢlar Fҽrrux Yasarın
meyitini tapandan sonra mürĢidi-kamilin razılığı ilҽ onun
kҽsik baĢını bҽdҽninҽ birlҽĢdirmiĢ, һҽsirҽ büküb od vurmuĢ,
«Yezid... Y-e-z-i-d», «Sultan Heydҽrin qatili yezid» deyҽ
bağırıĢaraq yandırmıĢdılar. Bütün bunları düĢmҽn arasında
söylҽyib «MürĢidin intiqamını aldıq» deyҽ fҽxr edҽ bilmirdi.
Amma bununla belҽ elçi çox ürҽklҽ danıĢırdı. Qalanın o biri
üzündҽ döyüĢҽ һazırlıq gedirdi.
Dostları ilə paylaş: |