Əzizə Cəfərzadə
Yüklə 2,69 Mb. Pdf görüntüsü
|
www.vivo-book.com
152 duyacağam. Sabaһ gözünün önündҽ din yolunda, cavan Ģeyx-Ģaһın yolunda, bҽlkҽ, mҽn dҽ qҽtlҽ yetdim. Kim bilir? Onda mҽnim dҽ sҽdaqҽtimҽ inanar, bugünkü danlaq üçün peĢman olar mҽnim adlı-sanlı sҽrkҽrdҽm». O, bu sözlҽri düĢünҽ-düĢünҽ tҽbilin aram sayını dinlҽyirdi.
Say bitdi. Ortalığa sükut çökdü, indi ҽmri unudub suyu Ģappıldadanların sҽsindҽn baĢqa һeç nҽ eĢidilmirdi. «Atla- an-an!» ҽmri gurladı. SҽrinlҽĢmiĢ, toz-torpaqdan yığanmıĢ qızılbaĢ qazilҽri tҽlҽsik geyimlҽrini geyib atlandılar, һeç yarım saat çҽkmҽdi ki, qızılbaĢlar mҽtin cҽrgҽ ilҽ öz cavan sҽrkҽrdҽlҽrinin ardınca Bakı qalasına doğru yönҽlmҽyҽ һazır vҽziyyҽtdҽ durmuĢdular. – Ġrҽli, ardımca...aaa... Sҽrkҽrdҽ DҽmҽĢq poladından tökülmüĢ, mina qҽbzҽli qılıncını qınından çıxarıb һavada oynatdı. GünҽĢ altında gümüĢ kimi bҽrq vuran qılıncı bütün qazilҽr gördülҽr. Bu parıltı onları «müqҽddҽs din yolunda» rҽĢadҽt göstҽrmҽyҽ çağırırdı. QızılbaĢlar sҽrkҽrdҽnin ardınca atlarını һҽrҽkҽtҽ gҽtirirdilҽr. Sҽrkҽrdҽ qılıncını qınına qoyub irҽlilҽdi...
www.vivo-book.com
153 Onlar Xҽzҽrin sahili ilҽ gedirdilҽr. Sahil boyu mҽnzҽrҽ tez- tez dҽyiĢir, gaһ Xҽzҽrin dҽvҽ boynu kimi ҽyri lҽpҽdöyҽni mavi, indi isҽ qızılı görünҽn sularına tҽrҽf ҽyilir, gaһ da aralanırdı. Xırdaca-xırdaca qum tҽpҽlҽri böyüyür, saһillҽ dҽniz arasında qızılı qum zolağı ҽmҽlҽ gҽtirirdi. Belҽ yerlҽrdҽ һeybҽtli qayalar suların mavi köynҽyini yırtıb çıxırdı. Dalğalar bu qara qayalara dҽydikcҽ onların rҽngi dҽyiĢir, ağappaq qağayı qanadları kimi bҽyaz köpüyҽ çevrilirdi. Elҽ bil ki, qayalar sabunlanıb yuyunur. Bu ağ köpüklҽrdҽ öz yosunlu libasını yuyub ağartmaq istҽyirdi. Belҽ yerlҽrdҽ suların sҽsi dҽ qorxunc, ağır, xırıltılı, һeybҽtli olurdu. Bayaqkı göz oxĢayan mavilikdҽn, qulaq oxĢayan һҽzinlikdҽn ҽsҽr qalmırdı.
Qayalıqlarda qoĢun sҽpҽlҽnib getmir, çarpıĢmır, cҽngavҽrlik göstҽrmir, dar yolu üç-bir, dörd-bir keçib irҽlilҽyirdi. ġҽһҽrҽ xeyli qalmıĢ uzaqdan gözlҽrinҽ qızılı zҽmi göründü. Cavan sҽrkҽrdҽ diksindi, bunu bir sҽrab, bir xҽyal, ilğım zҽnn etdi: – Sübһanallaһ, bu qumluqlarda һҽlҽ bir taxıl da ҽkirlҽr!
www.vivo-book.com
154 Yoxsa bu da sҽrabın baĢqa bir növüdü? Amma sҽrkҽrdҽ qoĢunkeĢdiliyi görüb zҽmidҽn qaçan biçinçilҽrin qara arxalıqda kölgҽyҽ, xҽyala bҽnzҽr vücudlarını görüncҽ, bunun һeç dҽ sҽrab olmadığını anladı.
Orada, zҽmidҽ һҽlҽ dҽ qoĢunun yaxınlaĢmağından xҽbҽrsiz olan cavan bir biçinçi ucadan oxuyurdu!
Çҽmlҽrindҽ bitҽr arpa, Atlar gҽlҽr qırpa-qırpa, Gözҽl yar qoynunda körpҽ – Gҽlҽ, bülbülüm, gҽlҽ, Gülҽ, bülbülüm, gülҽ!
Bağlarında bitҽr üzüm, QaĢ-gözündҽ qaldı gözüm, Mҽnim yarım – körpҽ quzum – Gҽlҽ, bülbülüm, gҽlҽ, Gülҽ, bülbülüm, gülҽ!
www.vivo-book.com
155 Bunu eĢidҽn qızılbaĢ qazilҽrindҽn biri o birinҽ dedi: – Sҽn ölҽsҽn, düĢmҽn dҽ olsa, nҽ gözҽl oxuyur! Özü dҽ lap bizim kimi... – Bizim kimi olmayanda necҽ oxuyacaq? Dili dilimizdҽn, qanı qanımızdandı. Bircҽ boyunlarına düĢüb. «Ҽliyyҽn vҽliyyullaһ» demirlҽr. – Necҽ? ġaһi-Mҽrdan Mürtҽza Ҽlini? – Hҽ dҽ... Bҽs bu dava neyçündü? Mҽzһҽb mҽsҽlҽsidi dҽ...
Birinci qҽlbindҽ düĢündü: «Nҽüzubillaһ, yaxĢı, axı bҽs bundan mҽnҽ nҽ?» Nҽ ҽkҽrsҽn, onu biçҽrsҽn, deyiblҽr. Bü dünyada nҽ savab qazansan, o dünyada nameyi-ҽmalında rҽsulun qulluğuna aparacaqsan. Özün dҽ özünҽ cavab verҽcҽksҽn ҽmҽlinçün. Bҽs mҽn niyҽ qırım bunları? – düĢündü. Lakin bu sözlҽrin birini dҽ qorxudan dilinҽ gҽtirҽ bilmҽdi, «Lҽnҽt Ģeytana» deyib qҽlbindҽn qovdu.
Biçinçilҽr bir-birini sҽslҽyib yaxınlaĢan qoĢunu göstҽrmҽyҽ vҽ ҽlinҽ gҽlҽn Ģҽltҽsini götürüb qaçmağa baĢlayırdı Maһnı yarımçıq kҽsildi. Oxuyan biçinçi dҽ qızılbaĢları görmüĢdü. www.vivo-book.com
156 Cavan sҽrkҽrdҽ yolunu dҽyiĢҽ bilmҽyҽcҽkdi. Yol bu zҽminin içindҽn keçirdi vҽ o, yolundan dönҽ bilmҽzdi. Bir az ҽvvҽl biçinçilҽrin bafa tutub dҽrz bağladığı, dҽrzlҽrdҽn xaralar düzҽltdiyi bu һeyat qaynağı, – neçҽ ayların ҽziyyҽti nҽticҽsindҽ meydana gҽlmiĢ zҽmi mҽһv olmalı idi. Çarҽ yox idi! O belҽ zҽmilҽri tapdaqdan az keçirmҽmiĢdi. Qҽlbindҽ tҽҽssüf һissi doğmadı da. Adҽtkҽrdҽ idi. Ardınca gҽlҽn qoĢun ġeyx oğlu Ģaһın bir qҽzҽlindҽn alınmıĢ bu beyti tҽkbir kimi deyҽ-deyҽ irҽlilҽyirdi:
Biz ҽzҽldҽn ta ҽbҽd meydana gҽlmiĢlҽrdҽnüz, ġaһi-Mҽrdan eĢqinҽ, mҽrdanҽ gҽlmiĢlҽrdҽnüz.
Sҽslҽr göyҽ ucalırdı. «ġaһi-Mҽrdan eĢqinҽ» deyҽ zҽmilҽrҽ girҽn qoĢun ayaq altına deyil, göyҽ baxırdı. Xaralar dağılır, dҽrzlҽr çözülür, bafalar dırnaqlar altında ҽzilirdi. Xaraların kölgҽsinҽ qoyulmuĢ Vҽliyulla iĢi sovçaları, sҽnҽklҽri xıncım-xıncım olurdu. Gül һҽnalı ҽllҽrin quyulardan çҽkdiyi buz su bürkülü zҽmiyҽ tökülürdü. Qazilҽrdҽn bҽzisi nҽ etdiyinin fҽrqinҽ varmadan at üstündҽn ҽyilir, dҽrzlҽrin www.vivo-book.com
157 ucundan bir neçҽ sünbül alıb ovcunun içindҽ ovuĢdurur vҽ sütül dҽni ovxalayır, qoxlayıb ağzına atırdı.
QoĢun keçdi. Zҽmi yarı döyülüb, gözҽr һalına salınmıĢ xırmana çevrildi... Ġndi qızılbaĢ qazilҽri Bakı qalasını һaqlamıĢdılar.
Xülҽfa bҽy gҽlib çatanda cavan sҽrkҽrdҽ mövqe seçib dayanmıĢ vҽ ҽmirinin ҽmrini gözlҽyҽrҽk ҽsgҽrlҽrinҽ dinclik vermiĢdi. Qala ҽtrafında qoĢundan baĢqa bir canlı gözҽ dҽymirdi. Müdafiҽçilҽr qalanın içinҽ çҽkilib darvazaları möһkҽm bağlamıĢ vҽ indi, yҽqin ki, mazğallardan düĢmҽnin tutduğu mövqeyi vҽ һҽrҽkҽtini izlҽyirdilҽr.
Qala çox möһtҽĢҽm vҽ uca idi. Möһkҽm idi. Qalın divarları, dairҽ diĢlikli uzun mazğallı qüllҽlҽri var idi. QҽnĢҽrdҽ QoĢa qala qapısının üstündҽ bir cüt üz-üzҽ gҽlmiĢ Ģir vҽ aralıqda öküz baĢı һҽkk olunmuĢdu. Xülҽfa bҽy Ģirlҽri vҽ öküzü görüncҽ qҽlbindҽ bir nifrҽt doğdu: «Hҽlҽ dҽ bir olan Allaһı düĢünmürlҽr. Bu kafirlҽr, müsҽlman olsalar da,
Yüklə 2,69 Mb. Dostları ilə paylaş:
|