Əzizə Cəfərzadə
Yüklə 2,69 Mb. Pdf görüntüsü
|
www.vivo-book.com
14 sızıltısıdır. Analarını sҽslҽyirlҽr, vҽtҽnçünmü ağlayırlar kim bilir?
ġahzadҽ Qazi bҽy «Qırx qızlar»ı sevirdi. Ġndi dҽ һҽmin yerdҽ dayandı. – Saleһ, o Ģıxların üzünü görmҽmiĢdҽn ҽvvҽl gҽl burda bir az dincҽlҽk.
Nҽdim Saleһ qҽlbindҽki sevinci gizlҽdҽ bilmҽdi. Bütün yolboyu Ģaһzadҽ xҽyallara dalıb gedir, görünür, müҽlliminin vҽfatından yaman qüssҽ çҽkirdi. Saleһlҽ bir kҽlmҽ dҽ kҽsmҽmiĢdi. Halbuki Salehin bir nҽdim kimi vҽzifҽsi öz Ģaһzadҽsini ҽylҽndirmҽk idi. XoĢ sözlҽr, gözҽl Ģeirlҽr, musiqi vҽ ҽylҽncҽlҽrlҽ onu mҽĢğul etmҽli, könlünü açmalı idi. Saleһ qorxurdu ki, Qazi bҽy ovdan inciyҽ, Ģaһa xҽbҽr verҽ ki, «bu nҽdim öz ağasını ҽylҽndirҽ bilmir, o mҽnҽ lazım deyil» vҽ Saleһ dҽ bir parça raһat çörҽyini itirҽ. Ġndi cavan Ģaһzadҽnin onunla gülümsҽr vҽ meһriban danıĢmağı nҽdimi ovundurdu. – Doğru buyurursan, Ģaһzadҽ, mҽnim dҽ onlardan zҽһlҽm
www.vivo-book.com
15 gedir.
ġaһzadҽ nҽdҽnsҽ birdҽn-birҽ tutuldu. Öz rҽiyyҽti һaqqında baĢqasına yaman demiĢ, baĢqasından da yaman eĢitmiĢdi. Halbuki mҽrһum müҽllimi Mҽһҽmmҽdyar ona deyҽrdi: «Rҽiyyҽt sҽnin övladın mҽnzҽlҽsindҽ olacaq. Rҽһmli vҽ ҽdalҽtli olmağa sҽy göstҽr. Öldürsҽn dҽ, yada vermҽ!» O, Saleһin dҽ könlünҽ dҽymҽk istҽmirdi. Tҽxminҽn yaĢıdı olan bu cavanı sevirdi. Axı elҽ indi onun һamını, һҽr Ģeyi sevҽn vaxtı idi. – Bilirsҽn Saleһ, o yazıq Ģıxlarda da taxsır yoxdur, – deyҽ Ģaһzadҽ dillҽndi. – Bir ҽtrafına bax! Baһarın gözҽl çağında belҽ qupquru olan bu qayalar üstündҽ püstҽni, zeytunu min zҽһmҽtlҽ onlar yetiĢdirib. Ҽkinҽcҽyҽ yararlı torpaqları azdır. Karvan yollarından qıraqdadılar. Neylҽsinlҽr. Nҽ ziyarҽt, nҽ ticarҽt, nҽ dҽ һeyvandarlıq һeç birindҽn Allaһ onlara bol pay vermҽyib. Zığda, Badamdarda azacıq ҽkin yerlҽri ruzularına yetmir. Onlar nҽ ilҽsҽ dolanmalıdılar. Odu ki, gözlҽrini dikiblҽr zҽvvarlara... Qayıqla daĢıyırlar, baĢqa xidmҽtlҽrini yerinҽ yetirirlҽr... Bununla da dolanırlar...
www.vivo-book.com
16 Saleһ yҽһҽrqaĢı һeybҽlҽrdҽn qumqumaları çıxardı, irҽlicҽdҽn Ģҽrabla doldurulmuĢ sҽnҽkçҽlҽrin birini Ģaһzadҽyҽ uzatdı vҽ düĢünürdü ki, «һҽ, bunlar rҽһmҽtlik müҽllimin sözlҽridi. Görҽsҽn, Ģaһzadҽ һakimiyyҽti ҽlҽ alandan sonra da belҽ fikirlҽĢҽcҽk, ya da dҽdҽ-babası kimi davranacaq rҽiyyҽtlҽ?!»
Nҽdim Ģaһzadҽnin sözlҽrinҽ tҽsdiqlҽ baĢını tҽrpҽtdi. Qҽlbindҽn keçҽnlҽri Ģaһzadҽnin oxuya bilҽcҽyi qorxusundan gözlҽrini uzaqlara, Xҽzҽrdҽ dalğalanan tҽk bircҽ qayığa zillҽdi.
... Onlar yenidҽn atlandılar, Bibiһeybҽtdҽn keçib ġıxlar kҽndinin yastı damlı, daĢ evlҽrini arxada buraxdılar vҽ ҽl- ayaqlarını yuyub dincҽlmҽk üçün Xҽzҽrin һamar, tҽrtҽmiz, inci qumlu saһilinҽ endilҽr... Axırıncı evҽ çatanda Qazi bҽy daxili bir һeyrҽt vҽ vurğunluqla atını saxladı; endi, atı Saleһin yedҽyinҽ verdi, ҽli ilҽ ona «sҽn saһilҽ düĢ, mҽn dҽ gҽlirҽm», – iĢarҽsi verdi.
www.vivo-book.com
17 Onu saxlayan xoĢ sҽslҽ oxunan bir nҽğmҽ idi. Nҽğmҽni qız, özü dҽ çırtmaq vura-vura oxuyurdu! ġaһzadҽ qҽribҽ bir maraqla bu sadҽ, eyni zamanda gҽnclik qayğısızlığı duyulan maһnını dinlҽmҽyҽ baĢladı. Kҽlҽ-kötür daĢlardan bir-birinin üstünҽ yıxılmaqla qurulan һasarın o biri üzünü görҽ bilmҽdiyi qız oxuyurdu:
Araxçının yan qoyub, Yan qoyub, bu yan qoyub, Qapıdan keçҽn oğlan Ürҽyimҽ qan qoyub.
Sҽsdҽki cazibҽ Ģaһzadҽnin dҽ «ürҽyinҽ qan qoyub», onu һasarın lap dibinҽ çҽkdi. O yaxınlaĢdı, daĢların arasındakı deĢiklҽrdҽn içҽri baxdı: Ġlaһi, insan ҽli nҽyҽ qadirdir? Bu susuz, qumsal alҽmin ortasındakı bu balaca һҽyҽt beһiĢtin bir guĢҽsi idi. Hҽyҽtin tҽn ortasında bağara ilҽ iĢlҽyҽn bir quyu, quyunun ҽtrafında qızıl qumlar üstünҽ sҽrilmiĢ gömgöy meynҽlҽr, birmҽrtҽbҽli yastı-yapalaq evin sҽkisi boyu qızılgül vҽ baĢqa çiçҽk kolları, qarĢıda һasar uzunu
www.vivo-book.com
18 alçaq ҽncir ağacları görünürdü. Ġplҽrҽ qağayı kimi ağappaq paltar yuyulub sҽrilmiĢdi.
Quyunun yanında isҽ o – oxuyan qız dayanmıĢdı. Bağaranın dҽstҽyindҽn yapıĢıb, sürҽtlҽ fırladır, su çҽkir vҽ küllüyünü suvarırdı. ĠĢlҽdikcҽ dҽ elҽ bil һeç bir ağırlıq duymur, һҽvҽslҽ, sevinclҽ, fҽrҽһlҽ çalıĢır, yorğunluq һiss etmirdi. Bütün qҽlbi, varlığı ilҽ iĢinҽ vҽ nҽğmҽsinҽ dalmıĢdı. Vurğun-vurğun iĢlҽyir, candan-ürҽkdҽn oxuyurdu. ġaһzadҽ dҽ һeyran-һeyran tamaĢa edirdi.
Qızın xınalı ҽllҽri, xınalı ayaqları ġirvanın qayalarında, yosunlu daĢlarında pҽrvaz edҽn kҽkliklҽrin ayağı kimi al rҽngdҽ idi. Bir cüt һörüyünü ҽl-ayağına, satılına dolaĢmasın deyҽ, belindҽ tumanının lifҽsinҽ sancmıĢdı. Nazik tuman bir qҽdҽr islanıb mütҽnasib qıçlarına yapıĢmıĢdı. Ҽynindҽ sadҽ çit köynҽk vardı, köynҽyinin dҽyirmi yaxasında bir düzüm orta һҽcmli mҽrcan qızarırdı. Bütün bҽzҽyi bundan, bu bir düzüm mҽrcandan ibarҽt idi.
www.vivo-book.com
19 Saray xanımlarının zҽrrin geyimlҽri, ҽlvan örtüklҽri, qızıllı, mirvarili, almazlı bҽzҽklҽrinҽ alıĢmıĢ Ģaһzadҽ sadҽ geyimli qızın belҽ gözҽl görünҽ bilҽcҽyinҽ inanmırdı; deyҽsҽn, balaca «pҽncҽrҽ» indi Ģaһzadҽyҽ darlıq edirdi. O, qızın gözlҽrini görmҽk, danıĢığını eĢitmҽk, dodaqlarını, yanaqlarını yaxından seyr etmҽk istҽyirdi. Qҽlbinin qapısı açıq idi; deyҽsҽn, һҽmin sadҽ geyimli, sadҽ maһnılı gözҽl, al һҽnalı ҽllҽri ilҽ bu qapının çҽrçivҽsindҽn yapıĢıb: «Qoru özünü, Ģaһzadҽ, qalxanını baĢına çҽk, zҽrbҽmin altından sağ qurtara bilmҽyҽcҽksҽn», deyirdi.
ġaһzadҽ nҽ etdiyinin, necҽ qarĢılanacağının qayğısına qalmadan һasar boyu yeriyib qapını axtarmağa baĢladı. Tapdı. ġirlҽnmiĢ taxta qapı açıq idi, cҽftҽsi vurulmamıĢdı. ġaһzadҽ qapı ağzında dayanıb qıza baxmağa baĢladı. Ġçҽridҽn birisinin çıxıb ona nalayiq bir söz deyҽ bilҽcҽyi ağlına da gҽlmirdi. Qҽribҽ bir һiss һeç bir Ģaqqıltı, һҽnirti eĢitmҽyҽn qızı diksindirdi. Ona elҽ gҽldi ki, bir cüt yad göz vücudunda gҽzir. BaĢını qaldırıb qapıya tҽrҽf baxdı vҽ oğlanı gördü. O, ҽlbҽttҽ, Ģaһzadҽni tanımırdı. Amma Yüklə 2,69 Mb. Dostları ilə paylaş:
|