46
dəli yığıncağı deyilmiş balam
indi biz neyləyək
küllü əhli dəliyə “ölüm hökmü”
oxutduraq
of yandı içim “dolça” ver içim
səninki bir cüt ağlar gözdü Elçin
ağrıyırsan için-için
əfsanədi bu dünya gümüş əfsanə
həyat “bir görüşün tarixçəsi”dir
hər gecə dumduru röya gölünə
dipdiri gözlücə ölü batıram
uşaqtək tovlayıb özüm özümü
“bülbülün nağlı”yla mən baş qatıram
II aparıcı: Elçin Əfəndiyevin son iki elmi-tənqidi kitabları
“Tənqid və nəsr” və “Ədəbiyyatımızın yaradıcılıq problemləri”
bir daha əyani şəkildə göstərir ki, professional tənqidçi və
ədəbiyyatşünas kimi də Elçin Əfəndiyev maraqlı və orijinal bir
simadır, o, ədəbiyyata, ümumiyyətlə, sənətə, klassik və müasir
əsərlərə, ədəbi problemlərə öz fərdi münasibəti ilə seçilir. Elçin
Əfəndiyev tənqidçi kimi obyektiv və prinsipialdır, cəsarətlidir.
O, ədəbiyyatşünas kimi də tarixi faktlara dərindən təmas etməyi
bacarır, ədəbi faktları, məlumat və informasiyaları elmi həqiqətə
çevirir və bütün bunları yüksək nəzəri səviyyədə ifadə edir.
Onun tənqidçiliyi ilə yaradıcılığı arasında ziddiyyət olmamışdır.
1980-ci illər... Müasir mövzular ustası kimi tanınan yazıçı
gözlənilmədən tarixə müraciət edir, folklordan bəhrələnərək
fəlsəfi-romantik “Mahmud və Məryəm” romanını oxucuların
ixtiyarına verir. Yazıldığı vaxtdan keçən onilliklər ərzində
“Mahmud və Məryəm” artıq klassikaya çevrilib.
I aparıcı: “Mahmud və Məryəm” romanı ilə Elçin
yaradıcılığının ikinci mərhələsi başlayır, bir-birinin ardınca “Ağ
dəvə”, “Ölüm hökmü” romanları yaranır. “Mahmud və
47
Məryəm”dəki fəlsəfi romantik əhvali-ruhiyyə bu romanlarda,
xüsusən “Ölüm hökmü”ndə sərt realizmə çevrilir, yazıçı
cəmiyyət hadisələrinə dərindən nüfuz edir, sovet dönəmində
yazıla-yazıla sovet cəmiyyətinin iç üzünü açır. 1990-cı illərin
əvvəlləri... Realist romanlar müəllifi yenə də gözlənilmədən
absurdlar yazmağa başlayır. Oxucular milli ədəbiyyatımızda ilk
dəfə olaraq bu janrla rastlaşırlar. Həqiqi istedadın bəhrəsi olan
bu absurdları biz Elçin Əfəndiyevin yaradıcılığının üçüncü
mərhələsinə keçid kimi qəbul edirik. Bu üçüncü mərhələ isə
absurdlardan sonrakı 90-cı illərdən başlayaraq növbəti dəfə,
tamamilə, gözlənilmədən meydana çıxan “Ah, Paris, Paris!...”,
“Mən sənin dayınam”, “Mənim sevimli dəlim”, “Mənim ərim
dəlidir” kimi komediyalarla başlayır. Bu komediyalar
tamaşaçıların dərin rəğbətini qazanır, tənqid tərəfindən yüksək
qiymətləndirilir, ölkəmizin sərhədlərini aşaraq xaricdə uğurla
tamaşaya qoyulur, müxtəlif dillərə tərcümə edilir.
Söhbətin bu yerində Elçin Əfəndiyevin yazdığı komediyalar
əsasında çəkilmiş tamaşalardan fraqmentlər tədbir
iştirakçılarına təqdim olunur.
II aparıcı: Görkəmli tənqidçimiz Yaşar Qarayev yazırdı:
“Elçin Əfəndiyev dramaturgiyamızda ilk dəfə olaraq xaosun,
hərc mərcliyin obrazını yaradır! Onların əsasında duran
mənəvi-əxlaqi, ideoloji stereotipə, normativ düşüncə və rəftar
tərzinə ən müasir, ayıq, oyaq ədəbi, estetik münasibət ifadə
edir”. Yaşar Qarayev daha sonra, bu komediyaların
mövzusundan bəhs edərək, onları “Elçinin həyatda və səhnədə
yüksək sənətkarlıqla təsvir etdiyi hadisələr” kimi qiymətləndirir.
Eyni zamanda, 2000-ci illərdən başlayaraq Elçinin müasir
Azərbaycan ədəbiyyatında hadisəyə çevrilmiş “Pera Palas”
otelində, “Göy üzünün ulduzlu vaxtları...”, “Sarı gəlin”,
“Araba”, “Qarabağ şikəstəsi” kimi hekayələri yazıçının
yaradıcılığını başqa rakursdan işıqlandırdı. “Bayraqdar” povesti
48
isə müasir ədəbiyyatımızın XXI əsrdəki bədii-estetik
xarakterinin formalaşma prosesinin başladığını göstərir.
Povestdə mövzu son dərəcə aktualdır. Ermənistanın təcavüzü
nəticəsində xalqımızın düçar olduğu ağır qaçqınlıq həyatı
“Bayraqdar” povestində bütün çılpaqlığı ilə göstərilmişdir. Bu
əsərdə Elçin Əfəndiyev xalqımızın başına gələn böyük faciəni
dramatik səhnələrlə, canlı fraqmentlərlə əks etdirmişdir.
Yazıçının özünəməxsus bədii təhkiyəsi, sintaksisi “Bayraqdar”
povestində qabarıq nəzərə çarpır. Elçin Əfəndiyev Azərbaycan
ədəbiyyatının sayca az nümayəndələrindən biridir ki, bir abzas,
hətta bir cümlə oxuduqda, onun müəllifliyini dərhal müəyyən
etmək olur. Akademik Məmməd Arif yazırdı: “Elçinin sadə və
rəvan təhkiyəsində cəzbedici bir qüvvə vardır”. Bəli,
Elçin Əfəndiyevin bədii sintaksisindəki “cəzbedici qüvvə”
daha da inkişaf etmiş, milli ədəbiyyatımızı zənginləşdirən
sənətkarlıq xüsusiyyətinə çevrilmişdir. Bu nöqteyi nəzərdən
“Bayraqdar” povestinin təhkiyə dolğunluğu, eyni zamanda
axıcılığı oxucunu ələ alır. “Bayraqdar”ın mövzusu qaçqınların
faciəli həyatından götürülmüşdür. Povestin əsl mövzusu böyük
insani kədərdir.
Kitabxananın fəal oxucuları “Bayraqdar”povestindən bir
parçanı səhnələşdirib, iştirakçılara təqdim edirlər.
I aparıcı: Yazıçı povestdə heç nəyi gizlətmir. Ağır həyat
tərzinin xırda detallarınacan sənətkarlıqla təsvir edir. Müəllifin
böyük nailiyyətidir ki, qaçqın həyatının bu cür sərt təsviri
qaçqınların güzəranına acımaqdan daha çox, oxucuda
təcavüzkara qarşı olduqca güclü nifrət hissi oyadır. Hətta
öz-özlüyündə erməni Arsenin obrazı da elə incə təsvir vasitələri
ilə yaradılmışdır ki, təcavüzkara nifrəti daha da artırır. Bu
povestdə sırf epizodik surət yoxdur. Müəllif elə situasiyalar
təsvir etmişdir ki, surət canlı xarakter kimi oxucunun gözlərinin
qarşısında canlanır. Elçin bu sujetləri məharətlə bir yerə yığa
Dostları ilə paylaş: |