689
VI FƏSİL
Görüşdən bir saat əvvəl Alyoşa Nataşanın yanına
xəbərə gəlmişdi. Lakin mən, Katyanın faytonu darvaza
qabağında dayananda gəldim. Fransız qarı da Katyanın
yanında idi; ondan çox-çox xahiş edildikdən və o xeyli
tərəddüd etdikdən sonra, nəhayət, Katya ilə bərabər
gəlməyə, hətta onu, ancaq Alyoşa ilə, Nataşanın yanına
buraxmağa razılıq vermişdi; özü isə faytonda oturub
gözləyirdi. Katya məni çağırdı, faytondan çıxmamış xahiş
etdi ki, Alyoşanı onun yanına çağırım. İçəri girəndə
Nataşanı gözüyaşlı gördüm: Alyoşa da, o da ağlayırdı.
Nataşa Katyanın gəldiyini eşidəndə stuldan qalxıb gözünün
yaşını sildi, həyəcan içində qapı ağzında dayandı. O başdan-
başa ağ paltar geyinmişdi. Tünd-sarı saçı hamarca
daranmışdı, daldan iri bir düyün şəklində yığılıb
bağlanmışdı. Onun belə saç daramasından mənim çox
xoşum gəlirdi. Nataşa mənim otaqda qaldığımı görüb, xahiş
etdi ki, mən də qonağın qabağına gedim.
Katya pilləkənlə qalxa-qalxa mənə deyirdi:
downloaded from KitabYurdu.org
690
– Mən bu vaxta qədər imkan tapıb Nataşanın yanına
gələ bilməmişəm. Məni yamanca izləyirdilər. Madam
Albertə düz iki həftə yalvardım, axırda güclə razı oldu.
Amma siz, siz, İvan Petroviç, bircə dəfə də yanıma
gəlmədiniz! Sizə məktub da yaza bilmirdim, yazmağa da
həvəsim yox idi, ona görə ki, məktubla heç bir şey izah
etmək olmaz. Amma mən sizi elə görmək istəyirdim… İlahi,
mənim ürəyim necə döyünür!..
– Pilləkən çox dikdir, – dedim.
– Elədi... Pilləkən də dikdir... Siz necə güman edirsiniz:
Nataşanın mənə acığı tutmayacaq ki?
– Yox, niyə axı acığı tutsun?
– Elədir... Əlbəttə, niyə acığı tutsun, indi özüm
görəcəyəm; soruşmaq nə lazım?!
Mən onun qoluna girdim. Onun hətta rəngi ağardı,
deyəsən, çox qorxurdu. Nəfəsini dərmək üçün pilləkənin
axırıncı döngəsində dayandı, lakin mənə baxıb qətiyyətlə
yuxarı qalxdı.
Qapının qabağında da dayanıb pıçıldayaraq mənə dedi:
“Mən eləcə içəri girib ona deyəcəyəm ki, sizə elə inanırdım
downloaded from KitabYurdu.org
691
ki, heç qorxmayıb gəldim… Mən axı, bunu niyə deyirəm:
mən əminəm ki, Nataşa çox nəcib bir insandır. Elə
deyilmi?”
Katya, günahkar adam kimi, qorxa-qorxa içəri girib
diqqətlə Nataşaya baxdı, Nataşa ona baxıb gülümsədi. Katya
onun üzündəki təbəssümü görüb tez ona yaxınlaşdı,
əllərindən tutub, öz yumşaq, dolğun dodaqlarını onun
dodaqlarına yapışdırdı. Sonra da, Nataşaya heç bir söz
söyləmədən, ciddi, hətta sərt bir halda Alyoşaya tərəf döndü,
ondan xahiş etdi ki, yarım saatlığa bizi tək burax.
Sonra əlavə etdi:
– Alyoşa, sənin acığın tutmasın, bunu mən ona görə
deyirəm ki, Nataşa ilə çox mühüm, çox ciddi bir məsələ
haqqında danışmalıyam, amma bunu sən gərək eşitməyəsən.
Ağıllı ol, get bayıra. İvan Petroviç, siz getməyin. Siz gərək
bizim bütün söhbətimizi eşidəsiniz.
Alyoşa gedəndən sonra Katya Nataşaya dedi:
– Oturaq; mən sizin qabağınızda oturacağam. Mən
istəyirəm əvvəl sizə baxam.
downloaded from KitabYurdu.org
692
Katya onun qabağında oturub bir az ona diqqətlə baxdı.
Nataşa qeyri-ixtiyari olaraq gülümsəyirdi.
Katya:
– Mən sizin şəklinizi görmüşəm, – dedi. – Alyoşa mənə
göstərib.
– Mən şəkildəkinə oxşayıram?
Katya qəti və ciddi bir ifadə ilə cavab verdi:
– Şəkildəkindən yaxşısınız. Mən elə belə də zənn
edirdim; siz şəkildəkindən yaxşısınız.
– Doğrudanmı? Amma mən sizdən gözümü ayıra
bilmirəm; siz nə qəşəngsiniz!
– Siz nə deyirsiniz! Mən hardan qəşəngəm!.. Mənim
əzizim! – deyərək, titrək əli ilə Nataşanın əlindən tutub əlavə
etdi; yenə də bir-birinə baxaraq hər ikisi susdu. Katya sözə
başlayaraq dedi:
– Mənim mələyim, bilirsiniz nə var, biz ancaq yarımca
saat bir yerdə ola biləcəyik; madam Albert buna da güclə
razı olmuşdur, amma bizim danışılası sözümüz çoxdur. Mən
istəyirəm… mən gərək… qoy sizdən elə beləcə soruşum: siz
Alyoşanı çox sevirsiniz?
downloaded from KitabYurdu.org
693
– Bəli, çox sevirəm.
– Əgər belə isə… Əgər siz Alyoşanı çox sevirsinizsə…
– çəkinə-çəkinə, pıçıldayaraq, əlavə etdi: – onda… Siz gərək
onun xoşbəxtliyini də sevəsiniz…
– Bəli, mən istəyirəm ki, o xoşbəxt olsun…
– Bu belə… ancaq bir məsələ var: mən onu xoşbəxt edə
bilərəmmi? Bunu deməyə mənim haqqım varmı, ona görə
ki, mən onu sizin əlinizdən alıram. Əgər sizə elə gəlirsə ki, o
sizinlə xoşbəxt olacaq, – biz bunu indi həll edərik, – onda…
onda…
Nataşa yavaşca:
– Əzizim, Katya, bu həll olunmuşdur, siz özünüz
görürsünüz ki, bu həll olunub qurtarmışdır, – deyərək başını
aşağı dikdi. Görünür, bu söhbət ona çox əzab verirdi.
Alyoşanı kim daha yaxşı xoşbəxt edə bilər, onu kim
kimə tərk etməlidir, – Katya bu mövzu ətrafında uzun-uzadı
söhbət açmaq fikrində idi. Lakin Nataşanın cavabından
sonra dərhal başa düşdü ki, hər şey çoxdan həll olunmuşdur,
daha danışılası bir şey yoxdur. O öz qəşəng dodaqlarını azca
downloaded from KitabYurdu.org
Dostları ilə paylaş: |