F. M. Dostoyevski alçaldilmiş VƏ TƏHQİr ediLMİŞ İnsanlar
Yüklə 4,19 Mb. Pdf görüntüsü
|
221
gəldim və bu axşam onu yerinə yetirdim. Bu da nədir: hər şeyi açıb ona söyləmək, hər şeyi onun qarşısında etiraf etmək, onu öz tərəfimizə çəkmək və məsələni birdən bitirmək... Nataşa narahat halda soruşdu: – Necə?! Nəyi söyləmək, nəyi etiraf etmək?! Alyoşa cavab verdi: – Hər şeyi, hər şeyi! Bu fikri mənim ağlıma salan Allaha şükür edirik! İndi ardına qulaq asın! Dörd gün bundan əvvəl mən belə bir qərara gəldim: sizdən uzaqlaşmaq, bütün məsələni həll etmək! Mən sizinlə olsaydım, həmişə tərəddüd edəcəkdim, sizin sözünüzə baxacaqdım, heç bir qərara gələ bilməyəcəkdim. Amma mən özümü elə bir vəziyyətdə qoydum ki, hər an öz-özümə dedim: mən bu məsələni qurtarmalıyam, mən gərək bunu qurtarım. Var qüvvəmi topladım və qurtardım! Mən öz qarşıma məqsəd qoymuşdum ki, sizin yanınıza qəti qərarla gəlim, qəti qərarla da gəldim! – Axı bu nə qərardır? Məsələ necə oldu? Tez ol, danış! downloaded from KitabYurdu.org 222
– Necə olacaq, elə-belə! Mən ona açıqca, düz-düzünə, cəsarətlə yaxınlaşdım... Lakin əvvəl budur ki, bundan qabaq mən sizə bir əhvalat danışım, bu əhvalat məni yamanca heyrətə saldı. Biz getməmişdən əvvəl atam bir məktub aldı. Mən bu zaman onun kabinetinə girirdim, qapı ağzında dayandım. O məni görmürdü. Bu məktub onu elə sarsıtmışdı ki, öz-özünə danışırdı, bərkdən nəsə deyirdi, özündən çıxmış halda otaqda gəzinirdi. O birdən qəhqəhə ilə güldü, məktubu da əlində tutmuşdu. Mən hətta içəri girməyə də qorxdum, bir az gözlədim, sonra girdim. Atam, nə üçünsə, yamanca sevinirdi, mənimlə çox qəribə bir şəkildə danışdı, sonra birdən sözünü kəsdi, mənə dedi ki, bu saat hazırlaş gedək, amma hələ çox tezdir. Onların evində bu gün heç kəs yox idi, bircə biz idik. Nataşa, sən də nahaq yerə elə düşünürsən ki, bu gün onlar qonaqlıq düzəldibmiş. Sənə düz məlumat verməyiblər... – Ah, Alyoşa, mətləbdən uzaqlaşma, de görək, sən bu şeyləri Katyaya necə danışdın? – Xoşbəxtlik onda oldu ki, biz iki saat onunla tək qaldıq. Mən ona açıq dedim, dedim ki, hərçənd, bizi downloaded from KitabYurdu.org
223
evləndirmək istəyirlər, ancaq bu mümkün olan şey deyil, mən öz qəlbimdə sizə böyük hörmət bəsləyirəm, ancaq məni siz xilas edə biləcəksiniz. Sonra açıb hamısını dedim. Nataşa, bir təsəvvür elə ki, bizim işimizdən onun heç xəbəri yox imiş. Bircə görəydin bunu eşidəndə o necə mütəəssir oldu... Hətta əvvəl qorxdu da. Rəngi ağappaq ağardı. Mən ona bütün əhvalatı açıb danışdım, sənin məndən ötrü öz evinizi atıb getməyini də, bizim bir yerdə yaşamağımızı da, bizim indi necə əzab çəkməyimizi də, hər şeydən qorxmağımızı da, indi isə ona müraciət etməyimizi də – hər şeyi dedim (sənin adından da danışdım, Nataşa). Dedim ki, sizə ona görə müraciət edirik ki, siz bizim tərəfimizi saxlayın, ögey ananıza deyin ki, mən ona getmək istəmirəm, siz bununla da bizi xilas edərsiniz, bizim daha başqa bir yerdən köməyimiz yoxdur. O çox maraqla mənə qulaq asırdı, bizə ürəyi yanırdı. Bu zaman onun gözləri heç bilirsiniz, necə idi? Elə bil ki, bütün ruhu gözlərində ifadə olunurdu! Onun gözləri lap mavidir. Mən ona şübhə etmədiyim üçün, ürəyimi açıb dediyim üçün o mənə təşəkkür etdi, var qüvvəsilə bizə kömək edəcəyinə söz verdi. downloaded from KitabYurdu.org
224
Sonra səni soruşmağa başladı, dedi ki, onunla tanış olmağı çox arzu edirəm, xahiş etdi ki, ona deyərsiniz: “Mən onu öz bacım kimi sevirəm, o da qoy məni öz bacısı kimi sevsin”. Eşidəndə ki, mən səni beş gündür görmürəm, elə o saat dedi ki, dur get onun yanına... Nataşa bundan çox mütəəssir oldu. Məzəmmətlə Alyoşaya baxıb, həyəcanla dedi: – Sən də bunu qoyub başlamısan kar knyaginyanın evində etdiyin şücaətlərindən danışmağa! Ax, Alyoşa, Alyoşa! Bəs Katya? Səni buraxanda kefi açıq idi, sevinirdi? – Bəli, belə bir yaxşı iş gördüyünə sevinirdi, amma özü ağlayırdı. Nataşa, axı o da məni sevir! O özü dedi ki, səni sevməyə başlamışam, mən başqa adamlar görmürəm, sən çoxdan mənim xoşuma gəlirsən. O, xüsusilə ona görə mənimlə maraqlanmışdır ki, hər tərəf bicliklə, yalanla doludur, amma mən ona səmimi, təmiz bir adam kimi görünmüşəm. O, yerindən qalxıb dedi: “Aleksey Petroviç, gedin, ancaq mən elə bilirdim ki...” sözünü qurtara bilməyib ağladı, otaqdan çıxıb getdi. Biz bu qərara gəldik: o, sabah öz ögey anasına deyəcək ki, mən ərə getmək istəmirəm, mən də downloaded from KitabYurdu.org
225
sabah gərək bunun hamısını atama deyim, özü də çox qəti və cəsarətlə deyim. O məni məzəmmət etdi ki, niyə mən bunu ona əvvəldən deməmişəm, dedi ki: “Düz adam heç bir şeydən qorxmamalıdır!” O çox nəcib insandır! O da mənim atamı istəmir, deyir ki, o, bic adamdır, fikri də həmişə puldadır. Mən atamın tərəfini saxladım, dedim ki, atam elə adam deyil, o mənim sözümə inanmadı. Əgər mən sabah atamı yola gətirə bilməsəm (o yəqin elə düşünür ki, mən onu yola gətirə bilməyəcəyəm), onda knyaginya K.-nın yanına gedib ondan xahiş edəcəyəm ki, bizə kömək eləsin. Katya da bu barədə mənimlə razılaşır. Onda daha nə onun ögey anası, nə də mənim atam knyaginya K.-nın sözündən çıxa bilməyəcək. Biz bir-birimizə söz vermişik ki, bacı-qardaş olaq... Ah, sən onun başına nələr gəldiyini, onun necə bədbəxt olduğunu, ögey anasının yanında keçirdiyi həyata, bütün bu mühitə necə nifrət etdiyini bilsəydin!.. Bunu o açıq demədi, elə bil ki, məndən də qorxurdu, ancaq mən onun bəzi sözlərindən başa düşdüm. Nataşa, əzizim! O səni görsəydi, heç bilirsən, sənə necə mehribanlıq edərdi? Onun elə gözəl bir qəlbi var! Adam özünü onunla elə rahat hiss downloaded from KitabYurdu.org
Yüklə 4,19 Mb. Dostları ilə paylaş:
|