28
Adgeziya – iki müxtəlif cismin fazaların bölünmə sərhəddində qarşılıqlı təsirinə əsaslanır
və cisimlərin bir-birinə yapışmasına səbəb olur. Cisimlərin ayrılması üçün yapışma qüvvələrinə
üstün gəlmək lazımdır.
Yapışqanlılıq – özlü və ya plastik materialların sərhəd qatının bir-birinə yapışan səthlərin
ayrılmasına müqavimət göstərməsi xassəsidir.
Hər bir material müxtəlif dərəcədə olsa da, bütün reoloji xassələrə malikdir. Eyni
materialda onun vəziyyətindən və yüklənmə şərtlərindən asılı olaraq, az və ya çox dərəcədə
müxtəlif reoloji xassələr meydana çıxa bilər.
Reologiyanın keyfiyyətcə inkişafı fiziki-kimyəvi mühəndislik mexanikasında mühüm rol
oynayır və bu dəyişikliklər aşağıdakı mərhələlərdə özünü göstərir.
Klassik reologiya həqiqi cisimlərin (həqiqi cisimlərin və ya dispers sistemlərin texniki
mexanikası) deformasiyası və axması haqqında elm kimi, hazır məhsulların xassələrinin
öyrənilməsini və lazımi keyfiyyətdə hazır məmulatların alınması üçün maşınların işçi
orqanlarında onların hərəkət prosesinin hesablanması metodlarının işlənib-hazırlanmasını vacib
məsələ kimi qarşıya qoyur.
Fiziki-kimyəvi mexanika müəyyən xüsusiyyətlərə malik dispers sistemlərin strukturunun
formalaşması üsulları və qanunauyğunluqları haqqında elm kimi aşağıdakı vəzifələri vardır:
1) fiziki-kimyəvi, biokimyəvi, mexaniki və digər amillərin məcmusundan asılı olaraq
dispers və həqiqi sistemlərdə strukturunun formalaşması və dağılmasının müəyyən edilməsi;
2) müəyyən reoloji (ən geniş mənada) xassələrə malik strukturların alınması yollarının
araşdırılması, əsaslandırılması və səmərəliləşdirilməsi
3) maşın və aparatların hesablanması üçün müəyyən edilmiş qanunauyğunluqların
tətbiqi üsullarının və struktur-mexaniki xassələrin qiymətinə görə keyfiyyətinin əsas
göstəricilərinə operativ nəzarətin işlənib-hazırlanması.
İdarəedici reologiya emal edilən xammala müxtəlif növ təsirlərin elə uygunluğunu
öyrənir və əsaslandırır ki, bu zaman reoloji xassələrin müəyyən səviyyəsi bütün texnoloji
prosesin gedişində və müəyyən istehlak xüsusiyyətlərinə malik hazır məhsulun alınması zamanı
təmin edilir.
Tədqiqatların mühəndis reologiyası və fiziki-kimyəvi mexanikanın metodları ilə həyata
keçirilməsi məmulat çıxımını stabilləşdirməyə, daimi, əvvəlcədən müəyyən edilmiş keyfiyyətə
malik məhsullar istehsal etməyə, məhsulun keyfiyyəti anlayışını elmi cəhətdən əsaslandırmağa,
texnoloji prosesləri hesablamağa, təkmilləşdirməyə və intensivləşdirməyə, bu və ya digər ərzaq
29
məhsullarını «yaratmağa» və s. imkan verir. Bu onu göstərir ki, qida məhsullarının reologiyası
və fiziki-kimyəvi mühəndis mexanikası passiv bilik sahəsindən yeni və mövcud olan texnoloji
proseslərin işlənib-hazırlanması məqsədilə istehsal proseslərinə fəal şəkildə müdaxilə etməyə
imkan verən istehsal gücünə çevrilmişdir.
MÜHAZİRƏ 6
QİDA MATERİALLARININ REOMETRİYASININ
ÜMUMİ MƏSƏLƏLƏRİ
Plan:
1.Reologiyanın ölçü metodları.
2.Ölçmə metodların növləri.
3.Ölçmə metodların təsnifatı
4.Reometrlərin təsnifatı.
Ölçü metodları
Reoloji tədqiqatların obyektlərinin məcmusu yeyinti sənayesində bərk cisimlərdən
tutmuş özlü mayelərə qədər materialların aqreqat hallarının geniş diapazonunu əhatə edir. Bu,
eləcə də müxtəlif məqsədli reoloji tədqiqatlar həm iş prinsipinə, həm də konstruksiya
xüsusiyyətlərinə görə son dərəcə müxtəlif olan cihazların tətbiqini tələb edir.
Fiziki-kimyəvi mexanika metodlarının ərzaq məhsulları istehsalının müxtəlif
sahələrində tətbiqi durmadan artır.
Qida kütlələrində struktur-mexaniki xassələrin (SMX) müəyyən edilməsi üçün
istehsalatda daimi texnoloji nəzarətin olması vacibdir. SMX-in qiymətində qəbul edilmiş
normalardan kənaraçıxmaların olması nəinki hazır məhsulun keyfiyyətinin aşağı düşməsinə,
eləcə də ayrı-ayrı texnoloji proseslərin gedişi zamanı avadanlığın məhsuldarlığına təsir edə bilər.
30
Buna görə də reometriyanın əsas vəzifəsi bu və ya digər amillərin təsiri altında materialın
xassələrinin dəyişməsinin müəyyən edilməsidir.
Qida materiallarının struktur-mexaniki xassələrinin müəyyən edilməsi istehsalda daimi
texnoloji nəzarətin olması ilə bağlıdır. Onların qəbul edilmiş normalardan əhəmiyyətli dərəcədə
fərqlənməsi nəinki hazır məhsulların keyfiyyətinə, həm də ayrı-ayrı texnoloji proseslərin
aparılması zamanı avadanlığın istehsal gücünün aşağı düşməsinə səbəb ola bilər. Buna görə də
reometriyanın əsas vəzifəsi bu və ya digər amillərin təsiri altında materialların xassələrində baş
verən dəyişilmələrin öyrənilməsidir.
Struktur-mexaniki xassələrin çoxlu sayda ölçü metodlarının olması bir tərəfdən
mayelərin və dispers sistemlərin böyük müxtəlifliyi, digər tərəfdən onlar üçün geniş praktiki
şəraitin olması ilə izah olunur.
Ölçmə növünə görə reoloji metodlar dörd qrupa bölünür (cədvəl 2.1): bu təsnifat
müəyyən dərəcədə şərtidir, belə ki, bəzi cihazlar üçüncü sabit qaldığı halda digər iki kəmiyyəti
dəyişdirməyə imkan verir.
Birinci iki metod xüsusilə vizkozimetriyada geniş tətbiqini tapmışdır. Birinci metod –
sabit yerdəyişmə sürəti metodu
const
– elektromexaniki və ya hidravlik ötürücülərin tətbiqi
yolu ilə reallaşır. Bu zaman mühitin müqavimət qüvvəsi müxtəlif dinamometrlər vasitəsilə
ölçülür.
İkinci metod – sabit ağırlıq qüvvəsi mtodu
const
F
və ya
const
M
– konstruktivliyi
xeyli sadədir, belə ki, ölçülən cismin yerdəyişmə və ya fırlanma sürətini adi saniyəölçən
vasitəsilə asanlıqla ölçmək, ya da diaqram lentinə yazmaq olar.
Cədvəl 2.1. Reoloji xassələrin ölçülmə metodlarının təsnifatı
Təyin olunan
ölçülər
Sabit ölçülər
Cihaz
Dinamik (güc, an,
gərginlik)
Həndəsi,
kinematik
"Reotest" viskozimetri;
Universal cihaz ВНИИМПа;
Simonyanın yerdəyişmə ölçən
cihazı
Kinematik (zaman,
sürət)
Dinamik,
həndəsi
РВ – 8, Ostvald, Ubbelode, Heppler
viskozimetrləri
Həndəsi (uzunluq,
sahə, həcm)
Dinamik, kinematik (zaman)
Panetrometrlər (konusvarı plastometr
КП – 3 və s.)