318
11.2.2
İqlim dəyişmələrinə qarşı mübarizə üzrə beynəlxalq əməkdaşlıq
Bu günə olan məlumata əsasən artıq 194 ölkə və bir regional təşkilat BMT-nin
İqlim Dəyişmələri üzrə Çərçivə Konvensiyasını ratifikasiya etmişdir. Konven-
siyanın tələblərinə əsasən hər bir ölkə atmosferə tullanan istilikxana qazlarının
miqdarı, iqlim dəyişmələrinin təsiri və onun nəticəsində baş vermiş dəyişikliklər,
iqlim dəyişmələri ilə mübarizə üzrə görülmüş işlər barədə mütəmadi olaraq Kon-
vensiyanın Katibliyinə hesabatlar təqdim edir. Azərbaycan Respublikası da artıq
Katibliyə iki hesabat təqdim etmişdir (2005 və 2010-cu illərdə).
Çərçivə Konvensiyada iqlim dəyişmələrinə uyğunlaşma üzrə tədbirlər
planı öz əksini tapır. Konvensiyanın mətnində kənd təsərrüfatından sahilboyu
ərazilərin mühafizəsinə, daşqın təhlükəsindən bərk tullantıların idarə olunma-
sına kimi müxtəlif sahələrdə iqlim dəyişmələrinin təsirinə hazır olmaq üçün
beynəlxalq əməkdaşlığın əhəmiyyəti xüsusi vurğulanır. Bu əməkdaşlığın əsas
məqamlarından biri varlı ölkələr tərəfindən inkişaf etməkdə ölkələr, onların
arasından iqlim dəyişmələrinin mənfi təsirlərinə daha həssas dövlətlər dəstək
verilməsidir. Lakin inkişaf etmiş ölkələr Konvensiyanın yardımçılıq prinsipinə
yetərincə diqqət ayırmırlar. Konvensiyanın Əlavə 2-nə daxil olan ölkələr (ABŞ,
Rusiya, Avropa İttifaqı ölkələri, Avstraliya və s.) inkişaf etməkdə olan dövlətlərdə
iqlim dəyişmələrinin mənfi təsirlərinin aradan qaldırılmasında onlara texniki və
maliyyə yardımı göstərməlidirlər. Lakin bu ölkələrin hökumətləri öz sərhədləri
daxilində adaptasiya tədbirlərinə kifayət qədər sərmayə yatırmalarına baxmaya-
raq, inkişaf etməkdə olan ölkələrdə paralel sərmayə qoyuluşu həyata keçirmirlər.
Beləliklə dünyada iqlim dəyişmələrinə uyğunlaşma üzrə potensialı inkişaf etmiş
və ya çox zəif olan ölkələr blokları formalaşmaqdadır.
11.3
Enerji və alternativ enerjinin inkişafı
Şəkil 4: İşçilər binanın damında günəş panellərini təmir edərkən
319
11.3.1
Ənənəvi enerjidən alternativ enerjiyə
Iqlim dəyişmələri ilə mübarizə aparma yollarından biri, bəlkə də ən səmərəli
yollarından biri alternativ və bərpa olunan enerji növlərinin inkişafıdır. Alterna-
tiv enerji növlərinin inkişafı ilə iqlim dəyişiklikləri arasındakı əlaqəni görmək
üçün enerji daşıyıcılarının inkişafına nəzər salmaq gərək.
Əslində, bəşəriyyət ta qədimdən indi alternativ adlanan enerji növlərindən
yararlanıbdır. Günəş, su, külək və bio enerjisi artıq qədim sivilizasiya-
lar dövründə istifadə edilirdi. Su və külək dəyirmanları, heyvan təzəyindən
məişətdə istifadə edilmə, günəş şüaları hesabına suyun qızdırılması – bunların
hamısı belə nümunələrdəndir. Bu enerji növləri, üstəgəl odun və odun kömürü
insanların enerjiyə olan ehtiyaclarını yüzilliklər ərzində əsasən ödəyirdi.
Ancaq XVII-XVIII əsrlərdən başlayaraq Sənaye İnqilabı ilə əlaqədar insan-
ların enerjiyə olan tələbatı kəskin şəkildə artmışdır. Sırf kəmiyyət artımından
savayı istehsal prosesinin dinamikası da dəyişmişdi. Artıq sənaye müəssisələri
təbiətin şıltaqlığından -- küləyin əsməsindən, günəşin çıxmasından, çaylarda su-
yun olub-olmamasından asılı vəziyyətdə qala bilməzdilər. Şəhərlərin inkişafı,
nisbətən az insanın kənd təsərrüfatında çalışmaqla nisbətən çox insanı ərzaq,
xammal və digər mallarda təmin etmək zərurəti enerjiyə olan tələbatı artırmaqla
yanaşı, enerji təminatının sabit olmasını da zəruri etmişdir. Digər problem isə
enerjinin heç də hökmən istehsal olunduğu yerdə yox, digər yerlərdə sərf olun-
ması zərurəti, və bundan irəli gələn enerjinin bir yerdən digərinə ötürülməsi,
ehtiyac olmadıqda isə enerjinin toplanması idi.
Sənaye İnqilabının ilk mərhələsində enerji problemini həll etməkdə əsas yar-
dımçı rolunu daş kömür oynadı. Daş kömür də qədimdən istifadə edilirdi, ancaq
onun yerin altından çıxarılması daha çox zəhmət və vəsait tələb etdiyindən, bu
enerji mənbəyi nisbətən az istifadə edilirdi. Ancaq Sənaye İnqilabı bir tərəfdən
daş kömürün çıxarılmasını nisbətən asanlaşdırmış, digər tərəfdən daha çox ener-
ji tutumu olan daş kömürə ehtiyacı artırmışdır. Ona görə enerjiyə tələbat artan
kimi ilk növbədə daş kömür mədənləri genişlənməyə başladı, kömür çıxarılan
mədənlərin ətrafında şəhərlər əmələ gəlməyə və böyüməyə, get-gedə inkişaf
edərək iri sənaye və ticarət mərkəzlərinə çevrilməyə başladılar. Öz enerji tu-
tumuna görə daş kömür odun və odun kömüründən üstün idi, məsələn, polad
almaq üçün odun kömürü yaramır, çünki filizdən poladın alınması üçün tələb
olunan kifayət qədər yüksək temperatur yaratmır. Öz növbəsində, daş kömürlər
də növlərinə görə fərqlənirlər, məsələn, Ukraynanın Donetsk vilayətindəki ant-
rasit adlanan daş kömür növü çox yüksək temperatur almağa imkan verir və
poladın istehsalı üçün çox əlverişlidir. Əksinə, Rusiyanın Tula şəhəri ətrafındakı
şaxtalardan çıxarılan daş kömür yalnız istixanalarda və elektrik enerjisinin alın-
ması üçün istifadə edilə bilər.
320
Daş kömür enerji ehtiyatı yaratmaq baxımından da sərfəli idi, çünki yerdən
çıxarılmış daş kömür ehtiyatları yaratmaqla sənayeni sabit enerji ilə təmin
etmək mümkün olurdu. Sənaye inqilabının bir tərəfdən nəticəsi, digər tərəfdən
bu sənaye inqilabına güclü təkan verən amillərdən biri də XVIII əsrin əvvəlində
buxar mühərrikinin ixtirası və dəmir yollarının inkişafı oldu. Dəmir yollarında
hərəkət edən teplovozlar məhz daş kömürdən istifadə edirdilər. Ancaq daş kömü-
rün özünü də nəql etmək lazım gəlirdi. Bu da nəqliyyat məsafəsindən asılı olaraq
daş kömürün qiymətinə böyük təsir göstərirdi. İlk dövrlərdə bunun öhdəsindən
daş kömürdən qaz alıb onun nəql edilməsi ilə gəlirdilər. XX əsrin ortalarına kimi
məhz daş kömürdən alınan qaz ABŞ və Böyük Britaniyada evlərin yanacaqla
təmin edilməsində əsas rol oynamışdır.
Bu dövrdə, XIX əsrin birinci yarısında neft və təbii qazın çıxarılması texno-
logiyası hələlik az inkişaf etmişdi, bunun üçün tələb olunan qazma avadanlığı,
yeri asanlıqla deşən baltalar, bir-birinə birləşdirilən borular, və sairə bu kimi tex-
noloji avadanlıq inkişaf etmədiyindən, yerin altında olan nefti çıxarmaq çətin və
baha idi. Neft qədim zamanlarda az istifadə edildiyindən onun mənbələri barədə
də məlumat çatışmırdı. Yerin altında zəngin neft və təbii qaz yataqlarının mövcud
olması hələlik məlum deyildi. Neft və təbii qazın yer səthinə yaxın təbəqələrdə
yerləşdiyi məkanlar isə az idi. Məsələn, onlardan biri məhz Azərbaycanda Abşe-
ron yarımadasındadır. Məlum olduğu kimi, hələ qədim səyahətçilər Abşeronda
yanacaq yağının açıq gölməçələrdən yığıldığını yazırdılar.
Digər tərəfdən neftin istifadə yolları da hələ məlum deyildi. Neft əsasən sadə
çıraqlar vasitəsilə işıqlandırma üçün istifadə edilirdi.
Vəziyyət XIX əsrin ikinci yarısında kəskin dəyişdi. İki texniki nailiyyət
buna səbəb oldu. Birinci, hələ 1830-cu illərdə Michael Faraday tərəfindən icad
edilmiş elektrik enerjisinin alınması və istifadə edilməsi, ikinci isə daxili yanma
mühərrikinin icad edilməsi oldu. Elektrik enerjisinin alınması və istifadə edilməsi
bəşəriyyətin inkişafını tamamilə yeni mərhələyə qaldırdı. Məhz bundan son-
ra bir yerdə istehsal edilmiş enerjini asanlıqla digər yerlərə, böyük məsafələrə
ötürmək imkanı yarandı.
Sənayenin inkişafı enerjiyə tələbatı artırır, texnika və texnologiyanın inkişa-
fı isə bu tələbatı ödəyə biləcək təklifi artırırdı. Elektrik enerjisini istehsal etmək
üçün əvvəl daş kömürdən daha çox istehsal olunurdu. Sonra məlum oldu ki, neft
daha ucuz enerji növüdür. Yerin səthinə yaxın olan daş kömür mənbələri get-
gedə tükənirdi, daş kömür əsasən Sibir kimi çətin iqlimli məkanlarda və ya da
yer səthinin daha dərin təbəqələrində yerləşirdi. Həm sərt iqlimli məkanlar, həm
dərin şaxtalar insan əməyi baxımından çətin yerlər idi. Neft maye şəklində ol-
duğundan onu dərinliklərdən borular vasitəsilə çıxarmaq mümkün olduğu üçün
insanların özünün yerin dərinliklərinə “səyahət” etməyə ehtiyac qalmırdı. Neft
maye halında olduğundan onun toplanması və nəqli də daş kömürlə müqayisədə
Dostları ilə paylaş: |