Sərçeyi-cükcük cavab verdi ki:
- Sərçeyi-cükcük neyləsin? Nazikbənazik deyir, Tazik-
bətazik qar kürədiyi yerdə bacadan umac qazanına
düşüb ölübdür.
Qarğa bu sözü eşidəndə çox bikef olub, uçdu, qondu
çinar ağacına. Çinar onun bikef olduğunu görüb soruşdu:
- Qarğeyi-qırqır, bu nədir?
- Qarğeyi-qırqır neyləsin? Sərçeyi-cükcük deyir ki,
Nazikbənazik deyir, Tazikbətazik qar kürəyəndə bacadan
umac qazanına düşüb ölübdür.
Bu xəbəri eşidəndə çinar da çox bikef oldu. Yanından
dəvə keçib gedəndə onun bikef olduğunu görüb so-
ruşdu:
- Çinarbəçinar, bu nədir?
Çinar cavabında dedi ki:
- Çinarbəçinar neyləsin? Qarğeyi-qırqır deyir ki, sər-
çeyi-cükcük deyir ki, Nazikbənazik deyir ki, Tazikbətazik
ölübdür.
Bu pis xəbəri eşidəndə dəvə bikef olub başladı get-
məyə. Onun qabağına suya gedən bir qarı çıxdı. Qarı
dəvənin belə damaqsız olmağını görüb ondan soruşdu:
- Dəveyi-löklök, bu nədir?
Dəvə cavab verdi ki:
- Dəveyi-löklök neyləsin? Çinarbəçinar deyir ki, Qar-
ğeyi-qırqır deyir ki, Sərçeyi-cükcük deyir ki, Nazikbənazik
deyir ki, Tazikbətazik ölübdür.
Bu yaman xəbəri eşidən kimi qarı da vurub səhəngini
sındırdı. Elə ki bulağın başına gəldi, bulaq qarının sın-
mış səhəngini və bikefliyini gördü, ondan soruşdu:
m
m
- Vurub-sındıran, bu nədir?
Qarı cavab verdi:
- Vurub-sındıran neyləsin? Dəveyi-löklök deyir ki,
Çinarbəçinar deyir ki, Qarğeyi-qırqır deyir ki, Sərçeyi-
cükcük deyir ki, Nazikbənazik deyir ki,Tazikbətazik dama
çıxıb qar kürədiyi yerdə ayağı sürüşüb, bacadan umac
qazanının içinə düşüb ölübdür.
Bulaq da bu xəbəri eşidəndə çox qüssə elədi və qüs-
sədən onun suyu qurudu.
İndi də bulağın suyu axmır.
M ə s ə 11 ə r:
Ata olmayan ata qədrini bilməz.
Anası çıxan ağacı qızı budaq-budaq gəzər.
Qırağına bax - bezini al, anasına bax - qızını al.
Ata oğula bağ qıydı, oğul ataya salxım qıymadı.
Oğul atanın kövşənini əkər.
Qız yükü, duz yükü.
Qız idim, sultan idim,
Nişanlandım, xan oldum,
Gəlin oldum, qul oldum.
Ayaqlara çul oldum.
Qız, sənə deyirəm, gəlinim, sən eşit.
Kürəkən - kül əkən.
Birənin qanını aldın, canını aldın.
LAYLALAR
Bizim yerlər qalın meşə,
Taxtında otur həmişə,
Aranında gül bitsin,
Yaylağında bənövşə.
Balam, layla, a layla!
Gülüm, layla, a layla!
Layla dedim ucadan,
Ünüm çıxdı bacadan,
SəniTanrı saxlasın
Çiçəkdən, qızılcadan.
Balam, layla, a layla!
Gülüm, layla, a layla!
Layla dedim yatınca,
Gözlərəm ay batınca,
Canım zinhara gəldi
Sən hasilə çatınca.
Balam, layla, a layla!
Gülüm, layla, a layla!
Layla dedim adına,
Haqq yetişsin dadına,
Hər layla eşidəndə,
Balam düşəryadıma.
Balam, layla, a layla!
Gülüm, layla, a layla!
Dağlara sərin düşər,
Kölgəsi sərin düşər,
Hər vaxt layla deyəndə
Yadıma Pərim düşər.
Balam, layla, a layla!
Gülüm, layla, a layla!
Layla beşiyim, layla,
Evim-eşiyim, layla.
Sən yat, yuxun alginən
Çəkim keşiyin layla!
Balam, layla, a layla!
Gülüm, layla, a layla!
Layla dedim, yatasan,
Qızılgülə batasan.
Qızılgül bağın olsun,
Kölgəsində yatasan.
Balam, layla, a layla!
Gülüm, layla, a layla!
Layla dedim, yatasan,
Qızılgülə batasan.
Qızılgülün içində
Şirin yuxu tapasan.
Balam, layla, a layla!
Gülüm, layla, a layla!
BALA BARƏSİNDƏ
Mən aşiqəm, balasın,
Laçın verməz balasın.
Mən balamı istərəm,
Balam istər balasın.
QARDAŞ BARƏSİNDƏ
Mən aşiq, qardaşa düşər,
Qar yağar, qar daşa düşər.
Qardaşın müşkül işi,
Yenə qardaşa düşər.
3E
GƏLİNİN SÖZLƏRİ
Baldızım - çuval bizim,
Dəm-dəm batar, mən neyləyim,
Qaynanam dəmir darağı,
Dığladar ötər, mən neyləyim.
Qayınatam - sərv ağacı,
Qapıda bitər, mən neyləyim,
Qayınım - gül yarpağı,
Xatirim tutar, mən neyləyim.
QAYINANANIN SÖZLƏRİ
Q a y ı n a n a d e y ə r :
Payız günündə qızım otursun, oğlu qucağında,
Yaz günündə gəlinim otursun, qızı qucağında.
Novruz bahar oldu, cahan tazə-tər oldu,
Rəf oldu ələmlər,
Dağıldı bu şadlıq xəbəri dərbədər oldu,
Yandı oda qəmlər.
Göydən yerə yağdı nə gözəl şəbnəm rəhmət,
Bitdi gülü-lalə,
Xoş nəğmələnib bülbüli-şeyda ötər oldu,
Açıldı irmələr.
İ l i n f ə s i l l ə r i : yaz, yay, payız, qış.
G ü n l ə r i n a d l a r ı : cümə, şənbə, bazar,
bazar ertəsi, tək (xas)1,
çahar-şənbə2,
cümə axşamı (adına).
T a p m a c a:
17. Üçü bizə yağıdır,
Üçü cənnət bağıdır.
Üçü yığar, gətirər,
Üçü vurar, dağıdar.
1T ə k (x a s) - çərşənbə axşamı.
2Ç a h a r - ş ə n b ə - çərşənbə.
GÜNƏŞİ ÇAĞIRMAQ
Gün çıx, çıx, çıx!
Kəhər atı min, çıx!
Oğlun qayadan uçdu,
Qızın təndirə düşdü,
Keçəl qızı qoy evdə,
Saçlı qızı götür, çıx!
Gün getdi su içməyə,
Qırmızı don biçməyə.
Gün çıxıbdı yetirəcək.
Qarı yerdən götürəcək,
Keçəl qızı gətirəcək,
Saçlı qızı gətirəcək,
Duman, qaç, qaç, qaç!
Səni qayadan asarlar!
Buduna damğa basarlar!
Gün getdi dağ başına,
Könlü şamama istəyən
Dolansın tağ başına.
Dostları ilə paylaş: |