Фяхряддин Вейсялли. СЕМИОТИКА
318
ondan ünsiyyətdə istənilən qədər iĢlətmək olar. Onlar düzəldikdən
sonra qalmır, yox olur, dildə və ya lal-karların ünsiyyətində və
jestlərdə olduğu kimi ünsiyyət məqamı keçəridir, iĢarə də qalır
keçmiĢdə.
ĠĢarə nüsxələri
işarələrin daşıyıcıları və ya
işarə hadisələri
adlandırıla bilərlər. Onlar hər hansı bir iĢarə obrazına, geĢtaltına aid
edilməlidir, yəni onun təmsilçisi olmalıdır ki, tanınsın, hər hansı bir
məlumatın daĢıyıcısı məna tutumlu iĢarənin nüsxəsi olsun.
ĠĢarələrin nüsxələri iĢarətanıma nəzəriyyəsinin obyektidir. Onların
düzəldilməsi və tanınması mürəkkəb neyroloji prosesdir. Ancaq
elektron avtomatlarla görülən iĢlər hələ də arzu olunan səviyyədə
deyildir.
ĠĢarə nüsxəsinin iĢarə obrazına münasibəti əks olunan ilə
inikası, Ģəkli arasındakı münasibətə parallelik təĢkil edir. Məfhu-
mun inikası Ģüurda əks olunan obyektlərin abstraktlaĢması sayəsin-
də mümkün olur.
ĠĢarə nüsxəsi konkret təbiətə malikdir, hissi qavranılan
Ģəkildir. Məcburi deyil ki, o, əksolunmanın obyekti olsun. Eynilə
fikri proseslər də əks oluna bilərlər. Bu da semantik aspektin
sahəsidir. ĠĢarə gestaltı əsasında nəinki iĢarə nüsxələri eyniləĢdirilir,
həm də düzəldilə bilərlər. Bu qarĢılıqlı əlaqəni alman alimi G. Klaus
belə əyaniləĢdirir.
ĠĢarə obrazı inikası
iĢarə nüsxəsi əksolunmanın
obyekti
Deməli, dilin iĢarələri arasındakı əlaqələri sintaksis öyrənir.
Təbii və süni dilin sintaksisi təsvir olunan obyekt dili üçün qaydalar
sistemi müəyyənləĢdirir ki, buna da metadil deyilir. Məs., biz süni