Фяхряддин Вейсялли. СЕМИОТИКА
58
Estetik kodlar və xəbərlər. Estetik zövq və ləzzət, mədəniyyət
və cəmiyyət arasındakı əlaqələr, iĢarələrin estetik istifadəsi bu
qəbildəndir.
KİV. Çoxsaylı problemlərin həllinə kömək edilir. Bu semi-
otika kriminal roman, Ģlager, film, detektiv və s. sahələri əhatə edir.
Cəmiyyətdəki fərqlər və oxĢarlıqlar, kommunikasiya kanalları
sosial fərqləri nəzərə almaqla iĢləməsi; produksiyanı son dərəcə
yaxĢı hazırlayıb yaymaq və s. Müasir texnologiya xəbərin nəinki
formasını, həm də məzmununu dəyiĢir.
Ritorika: Aristoteldən bəri ritorika semiotikanın obyekti olub.
O, ümumi semiotikanın
ikinci yerində gəlir
16
.
Burada məlumat verən yox, nəyəsə xidmət edən iĢarələr çö-
zələnməlidir. Arxitekturada istifadə olunan obyekt həm də bu isti-
fadənin iĢarəsidir.
Buraya semiotikanın fəlsəfi problemləri daxildir. Burada
semiotik qanunlar operasiya modelləri kimi götürülür, yəni o,
struktur məntiqlə dialektik məntiq arasındakı dialektik vəhdətdir.
Maraqlı problemlərdən biri də ünsiyyət dünyası ilə qeyri-
semiotik vəziyyətlər dünyası arasındakı iĢarənin rolu ilə bağlıdır.
Kommunikasiya ilə məĢğuliyyət yəqin qeyri-semiotik vəziyyətlə
bağlıdır. Semiotika təkcə iĢarələr nəzəriyyəsilə deyil, həm də iĢarə-
lər praktikasının metodologiyasını nəzərdən keçirməlidir.
17
II.4. Fəslin ədəbiyyatı və qeydlər
1
. U.Eco Einführung in die Semiotik. Wilhelm Fink Verlag.
München, 2002; Н.Б.Мечковская. Семиотика, язык, природа,
культура. «Академия», 2004, s.6.
2.
F.de Saussure. Grundfragen der allgemeinen Sprachwissenschaft.
Berlin, 1967, s.19.
3.
R.Jakobson. Ein Blick auf die Entwicklung der Semiotik. Ġn.
―Roman Jakobson. Semiotik. Ausgewählte Texte. 1919-1982‖. Hrsg. von
Elmar Holenstein.
Frankfurt am Main, 1992, s.108-139.
4.
U. Eco.
Göstərilən əsəri, s.17.
ЫЫ. С
ЕМИОТИКА ВЯ ЙА СЕМИОЛОЭИЙА
59
* Semiotika yunanca se`me`ion (iĢarə, əlamət) sözündən olub
cəmiyyətdə,təbiətdə və insanın özündə informasiyanın yaranması,
saxlanılması, ötürülməsi və iĢlədilməsi vasitələri olan iĢarələri və onların
sistemlərini öyrənir. Bax: U.Eco.Göstərilən əsəri, s. 17-25.
5.
Yenə orada.
6.
G.Klaus. Semiotik und Erkenntnistheorie. Berlin, 1969. s.51.
7.
P.J.King. 100 grosse Philosophen. Ihr Leben und ihr Werk.
Bassermann,2009, s.10-41.
8.
Г.Лейбниц. О словах. «Сочинения в 4-х томах». M., «Мысль»,
1983, том.2, s.274-363. Q.V.Laybnis iĢarə edirdi: ―Bütün insan düĢüncəsi
iĢarələrlə həyata keçirilir‖. Laybinsə görə insan düĢüncəsi iĢarələrlə
(signa) mümkündür. Sözlər (signa) bütövlükdə ümumi iĢarədir, təxminən
sözlər, hərflər, kimyəvi, astronomik fiqurlar, çin hieroqlifləri, musiqi
notları, qızli yazılı, arifmetik, cəbr, qeydlər, qısası təfəkkürümüzdə Ģeylər
üçün istifadə etdiyimiz hər Ģey. Ġnsan təfəkkürü bu iĢarələrin (signa) və ya
xarakterlərin (charakteres) köməyilə fəaliyyət göstərir. Xarakterlər isə
yazılı, çəkilmiĢ və ya həkk edilmiĢ iĢarələrdir. Bax: Klassiker der
Srachpilosophie. Von Platon bis Noam Chomsky. Hrsg von T.Borsch,
München, 1996, s. 153.
Ġnsanın dərki üçün iĢarə mühüm rol oynayır. Formal və ya təbii dil
iĢarəsi olmasından asılı olmayaraq iĢarələr bir neçə funksiya daĢıyır:
9.
ĠĢarələr ifadə və ya təmsil etdikləri nəyinsə əvəzinə iĢlənir;
10.
Bu zaman onlar yaddaĢ üçün bildiriĢ iĢarələri kimi fəaliyyət
göstərir;
11.
Ġfadə edərkən söhbət ilk öncə adlardan getmir, iĢarə daha çox
müxtəlifliyi sistem kimi göstərmək, bununla da ümumini bildirməyə
xidmət edir;
12.
Bununla iĢarələr abstrakt təfəkkürün
mümkünlüyünə xidmət edir;
13.
Bir yerə cəmləməklə nəhayət iĢarələr sistemləri yaradır və dili
sərvət kimi təĢkil edir. Bax: Klassiker... s. 152-160.
14.
Y.G.Herder. Abhandlungen über den Ursprung der Sprache.
Hrsg von H.D.Ġrmscher, Stuttgart, 1966. Dillə düĢüncənin qarĢılıqlı
əlaqəsindən bəhs edən bu əsərdə Y.G.Herder yazırdı ki, əql dili, dil isə
əqli inkiĢaf etdirmək üçündür. O, ana dilini dünyanı dərk etmək vasitəsi,
fikir materiyası və düĢüncənin forması və bütünlükdə xarici dilin
transendental sintezi hesab edirdi. Dilin yaranmasına dair irəli sürdüyü
fikirlərin içərisində o, əql və dilin əlaqəsini Ģərh edərək yazırdı: iĢarələrin
tanınmasının semiotik cəhətindən danıĢarkən refleksiv, mahiyyətcə insana