3 downloaded from KitabYurdu org M ü Ə L l I f V ə Ə s ə r L ə r I h a q q I n d a



Yüklə 5,03 Kb.
Pdf görüntüsü
səhifə49/109
tarix21.04.2018
ölçüsü5,03 Kb.
#39613
1   ...   45   46   47   48   49   50   51   52   ...   109

Australopithecus_(meymun)_sinfinə_daxildir._2._Həm_Homo_habilis'>İNSANIN MƏNŞƏYİ
151
yəni insan deyilAustralopithecus (meymun) sinfinə daxildir.
2. Həm Homo habilis, həm də Australopithecus növləri əyri yeriyən, yəni 
meymun skeletinə malik canlılardır. İnsanla heç bir əlaqəsi yoxdur.
Homo rudolfensis haqqındakı xəta
Homo rudolfensis termini 1972-ci ildə tapılan bir neçə qalıq hissəsinə verilən 
addır. Bu qalıq hissələri Keniyadakı Rudolf çayı ətrafında tapıldığı üçün qalığın 
təmsil  etdiyi  güman  edilən  növə  Homo  rudolfensis  adı  verilmişdir.  Bir  çox 
paleoantropoloqlar  bu  qalıqların  əslində  ayrı  bir  növə  aid  olmadığını,  Homo 
rudolfensis adlandırılan canlının da əslində bir Homo habilis, yəni meymun növü 
olduğunu qəbul edir.
Qalıqları tapan Riçard Likey 2,8 milyon illik tarixə malik olduğunu deyərək 
və “KNM-ER 1470” adlandırdığı kəllə sümüyünü antropologiya tarixinin ən 
böyük  kəşfi  elan  edərək  böyük  əks-səda  doğurmuşdu.  Likeyin  fikrincə,  bu 
qədim  canlı  Avstralopitek  kimi  beyin  həcmi  çox  kiçik,  lakin  insanabənzər 
sifətə malik olan və Avstralopitek ilə insan arasındakı itmiş halqa idi. Ancaq 
bir müddət sonra aydın oldu ki, KNM-ER 1470 kəllə sümüyünün bir çox elmi 
jurnalların  üz  səhifəsində  dərc  olunan  “insanabənzər”  siması  əslində  sümük 
parçalarını birləşdirərkən bəlkə də qəsdən edilən səhvlərin nəticəsi idi. İnsan 
üzü anatomiyası sahəsilə məşğul olan prof. Tim Bromic 1992-ci ildə kompüter 
simulyasiyalarının köməyi ilə aşkar etdiyi bu həqiqəti belə xülasə edir:
“KNM-ER 1470 bərpa edilərkən üz cizgiləri eynilə bugünkü insanların kəllə 
Australopithecus və Homo habilis sinifinə daxil edilən meymunların dik yeridikləri
iddiası Fred Spurun rəhbərliyi altında aparılan daxili qulaq analızlərilə rədd edil-
di. Spur və onun araşdırma qrupu daxili qulaqdakı müvazinət mərkəzlərini mü-
qayisə edərək hər iki təsnifat elementinin günümüzdəki meymulara bənzər hərə- 
kət formasına sahib olduğunu müəyyən etdi. Şəkildə Fred Spur. 
downloaded from KitabYurdu.org


HƏYATIN GERÇƏK MƏNŞƏYİ
152
sümüyünə oxşar şəkildə quraşdırılmışdı. Halbuki apardığımız tədqiqatlara 
əsasən,  üz  kəllə  sümüyünə  daha  maili  birləşdirilməlidir.  Bu  isə  eynilə 
Avstralopitekdə olan meymunabənzər sifət xüsusiyyətlərini göstərir”.
193
Təkamülçü paleoantropoloq C.E.Kronin bu mövzu ilə bağlı belə deyir:
“Kobud şəkildə formalaşdırılmış üz, kəllə sümüyünün kiçikliyi və böyük 
azı dişlər kimi primitiv xüsusiyyətlər KNM-ER 1470 ilə Avstralopitek arasında 
oxşarlıq təşkil edir... KNM-ER 1470 digər Homo nümunələri kimi, başqa incə 
quruluşlu Avstralopiteklər ilə bir çox ortaq xüsusiyyət daşıyır. Bu xüsusiyyətlər 
sonrakı Homo nümunələrində (yəni Homo erectusda) yoxdur”.
194
Miçiqan Universitetindən C.Lorinq Breys isə çənə və diş üzərində apardığı 
təhlillərdə bu kəllə sümüyü haqqında eyni nəticəyə gəlir: 
“Çənənin böyüklüyü və azı dişlərin əhatə etdiyi yerin genişliyi ER 1470-
in  sözün  əsl  mənasında  Avstralopitek  üzünə  və  dişlərinə  malik  olduğunu 
göstərir”.
195
KNM-ER 1470 üzərində ən az Likey qədər araşdırma aparmış Con Hopkins 
Universitetinin paleoantropoloqu prof. Alan Uolker 
də  bu  canlının  Homo erectus  və  ya  Homo rudolfensis 
kimi  “homo”,  yəni  insan  növünə  deyil,  əksinə, 
Avstralopitek sinfinə daxil edilməsinin tərəfdarıdır.
196
Qısaca  desək,  Avstralopitek  ilə  Homo erectus 
arasında  ara  keçid  forma  kimi  göstərilməyə  cəhd 
edilən  Homo habilis  və  ya  Homo rudolfensis kimi 
siniflər tamamilə xəyalidir. Bu canlılar Avstralopitek 
ardıcıllığına 
məxsusdur. 
Bütün 
anatomik 
xüsusiyyətlər  bu  canlıların  adi  meymun  növü 
olduğunu göstərir.
Bu  həqiqət  Bernard  Vud  və  Mark  Kolard  adlı 
iki  təkamülçü  antropoloqun  1999-cu  ildə  “Science” 
(Elm)  jurnalında  dərc  olunan  tədqiqatları  ilə  daha 
da aydınlaşdı. Vud və Kolard Homo habilis və Homo 
rudolfensis (Skull  1470  növü)  kateqoriyalarının  da 
xəyali olduğunu, əslində bu kateqoriyalara daxil edilən qalıqların Avstralopitek 
sinfi daxilində araşdırılmasını qeyd etmişdi:
“Yaxın dövrdə fosillər beyin həcmi, dil qabiliyyəti, əlin funksiyası və daşdan alət 
düzəltmək bacarığı ilə bağlı qondarma dəlillərə əsaslanaraq Homo kateqoriyasına 
daxil  edilmişdi.  Bir  neçəsi  istisna  olmaql,  bu  (Homo)  cinsin  insanın  təkamülü 
çərçivəsindəki  tərifi  və  Homo  sərhədlərinin  müəyyən  olması  sanki  problemsiz 
fakt  kimi  qəbul  edilmişdi.  Amma...  yeni  kəşflər,  bu  kəşflərə  dair  şərhlər  və 
Riçard Likey Homo 
rudolfensis mövzusun-
da həm özünü, həm də 
paleoantropologiya 
dünyasını aldatdı.
downloaded from KitabYurdu.org


İNSANIN MƏNŞƏYİ
153
paleoantropoloji  qeydlərdəki  məhdudiyyətlər  növləri  Homo  cinsinə  daxil  etmək 
üçün istifadə edilən meyarları etibarsız hala salıb... Praktikada fosilləşmiş hominid 
növlər Homo kateqoriyasına dörd əsas meyardan biri və ya daha çoxuna əsasən daxil 
edilir... Halbuki indi daha da aydın olmuşdur ki, bu meyarların heç biri qənaətbəxş 
deyil. Kəllə həcmi problemlidir, çünki mütləq beyin həcminin bioloji əhəmiyyətinin 
olduğu fərziyyəsi mübahisəlidir. Eyni şəkildə nitq funksiyasının beyinin ümumi 
görünüşünə əsaslanaraq izah edilməsinin qeyri-mümkünlüyünə dair olduqca tutarlı 
sübutlar var və beyinin nitq ilə əlaqədar hissələrinin daha əvvəlki araşdırmaların 
eyham etdiyinin əksinə, lokalizə olmadığına dair dəlillər var...”
 
Bir  sözlə,  H.habilis  və  H.rudolfensisə  aid  fosil  kəşflərini  də  əlavə  etsək, 
Homo  cinsi  yaxşı  cins  deyil.  Dolayısı  ilə,  H.habilis  və  H.rudolfensis  Homo 
cinsindən çıxarılmalıdır... Bu an üçün, həm H.habilisin, həm də H.rudolfensisin 
Australopithecus cinsinə keçirilməsini təklif edirik”.
197
Vud və Kolardın gəldiyi nəticə qeyd etdiyimiz həqiqəti təsdiqləyir: tarixdə 
“insanın  ibtidai  əcdadları”  olmamışdır.  Bu  cür  göstərilən  canlılar  əslində 
Australopithecus  kateqoriyasına  aid  olan  meymunlardır.  Fosillər  bu  nəsli 
tükənmiş  meymunlar  ilə  fosil  qeydlərində  birdən-birə  üzə  çıxan  Homo-yəni 
insan növü arasında heç bir təkamül 
əlaqəsinin olmadığını göstərir.
Homo erectus
Təkamülçülərin xəyali sxeminə görə Homo növünün təkamülü (növdaxili 
təkamülü)  belədir:  Əvvəlcə,  Homo  erectus,  sonra  Homo  sapiens  archaic  və 
Neandertal (Homo sapiens neanderthalensis)  insanı,  sonra  da  Cro-magnon 
(Kromanyon)  adamı  (Homo sapiens sapiens)...  Halbuki  bu  siniflərin  hər  biri 
əslində ayrı-ayrı insan irqləridir və aralarındakı fərq eskimos ilə zənci və ya 
piqmey ilə avropalı arasındakı fərqdən çox deyil.
 Əvvəlcə, təkamülçülərin ən ibtidai insan növü hesab etdiyi Homo erectus
təhlil edək. “Erect” termini “dik” deməkdir. Homo erectus isə “dik yeriyən insan” 
mənasını verir. Təkamülçülər bu insanları “erect” xüsusiyyəti ilə əvvəlkilərdən 
fərqləndirmək  məcburiyyətində  qalmışdılar.  Çünki  mövcud  Homo erectus 
fosilləri Avstralopitek  və ya Homo habilis fosillərində müşahidə olunmayan dik 
yerimə qabiliyyətini göstərir. Bugünkü insanın skeleti ilə Homo erectus skeleti 
arasında heç bir fərq yoxdur.
Təkamülçülərin Homo erectusu “ibtidai” hesab etməsinin səbəbi isə beyin 
həcminin  (900-1100  sm
3
)  bugünkü  insanın  beyin  həcmindən  nisbətən  kiçik 
olması və qalın qaş çıxıntılarıdır. Halbuki hal-hazırda da dünyada Homo erectusla 
eyni kəllə həcminə malik bir çox insan yaşayır. (Məsələn, piqmeylər) və bu gün 
də müxtəlif irqlərdə qaş çıxıntıları var. (Məsələn, Avstraliya yerliləri).
Kəllə  həcmindəki  fərqin  zəka  və  bacarıqla  əlaqəsi  yoxdur.  Zəka  beyinin 
downloaded from KitabYurdu.org


Yüklə 5,03 Kb.

Dostları ilə paylaş:
1   ...   45   46   47   48   49   50   51   52   ...   109




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©genderi.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

    Ana səhifə