Australopithecus_(meymun)_sinfinə_daxildir._2._Həm_Homo_habilis'>İNSANIN MƏNŞƏYİ
151
yəni insan deyil, Australopithecus (meymun) sinfinə daxildir.
2. Həm Homo habilis, həm də Australopithecus növləri əyri yeriyən, yəni
meymun skeletinə malik canlılardır. İnsanla heç bir əlaqəsi yoxdur.
Homo rudolfensis haqqındakı xəta
Homo rudolfensis termini 1972-ci ildə tapılan bir neçə qalıq hissəsinə verilən
addır. Bu qalıq hissələri Keniyadakı Rudolf çayı ətrafında tapıldığı üçün qalığın
təmsil etdiyi güman edilən növə
Homo rudolfensis adı verilmişdir. Bir çox
paleoantropoloqlar bu qalıqların əslində ayrı bir növə aid olmadığını,
Homo
rudolfensis adlandırılan canlının da əslində bir
Homo habilis, yəni meymun növü
olduğunu qəbul edir.
Qalıqları tapan Riçard Likey 2,8 milyon illik tarixə malik olduğunu deyərək
və
“KNM-ER 1470” adlandırdığı kəllə sümüyünü antropologiya tarixinin ən
böyük kəşfi elan edərək böyük əks-səda doğurmuşdu. Likeyin fikrincə, bu
qədim canlı Avstralopitek kimi beyin həcmi çox kiçik, lakin insanabənzər
sifətə malik olan və Avstralopitek ilə insan arasındakı itmiş halqa idi. Ancaq
bir müddət sonra aydın oldu ki,
KNM-ER 1470 kəllə sümüyünün bir çox elmi
jurnalların üz səhifəsində dərc olunan “insanabənzər” siması əslində sümük
parçalarını birləşdirərkən bəlkə də qəsdən edilən səhvlərin nəticəsi idi. İnsan
üzü anatomiyası sahəsilə məşğul olan prof. Tim Bromic 1992-ci ildə kompüter
simulyasiyalarının köməyi ilə aşkar etdiyi bu həqiqəti belə xülasə edir:
“KNM-ER 1470 bərpa edilərkən üz cizgiləri eynilə bugünkü insanların kəllə
Australopithecus və Homo habilis sinifinə daxil edilən meymunların dik yeridikləri
iddiası Fred Spurun rəhbərliyi altında aparılan daxili qulaq analızlərilə rədd edil-
di. Spur və onun araşdırma qrupu daxili qulaqdakı müvazinət mərkəzlərini mü-
qayisə edərək hər iki təsnifat elementinin günümüzdəki meymulara bənzər hərə-
kət formasına sahib olduğunu müəyyən etdi. Şəkildə Fred Spur.
downloaded from KitabYurdu.org
HƏYATIN GERÇƏK MƏNŞƏYİ
152
sümüyünə oxşar şəkildə quraşdırılmışdı. Halbuki apardığımız tədqiqatlara
əsasən, üz kəllə sümüyünə daha maili birləşdirilməlidir. Bu isə eynilə
Avstralopitekdə olan meymunabənzər sifət xüsusiyyətlərini göstərir”.
193
Təkamülçü paleoantropoloq C.E.Kronin bu mövzu ilə bağlı belə deyir:
“Kobud şəkildə formalaşdırılmış üz, kəllə sümüyünün kiçikliyi və böyük
azı dişlər kimi primitiv xüsusiyyətlər KNM-ER 1470 ilə Avstralopitek arasında
oxşarlıq təşkil edir... KNM-ER 1470 digər
Homo nümunələri kimi, başqa incə
quruluşlu Avstralopiteklər ilə bir çox ortaq xüsusiyyət daşıyır. Bu xüsusiyyətlər
sonrakı
Homo nümunələrində (yəni
Homo erectusda) yoxdur”.
194
Miçiqan Universitetindən C.Lorinq Breys isə çənə və diş üzərində apardığı
təhlillərdə bu kəllə sümüyü haqqında eyni nəticəyə gəlir:
“Çənənin böyüklüyü və azı dişlərin əhatə etdiyi yerin genişliyi
ER 1470-
in sözün əsl mənasında Avstralopitek üzünə və dişlərinə malik olduğunu
göstərir”.
195
KNM-ER 1470 üzərində ən az Likey qədər araşdırma aparmış Con Hopkins
Universitetinin paleoantropoloqu prof. Alan Uolker
də bu canlının
Homo erectus və ya
Homo rudolfensis
kimi “homo”, yəni insan növünə deyil, əksinə,
Avstralopitek sinfinə daxil edilməsinin tərəfdarıdır.
196
Qısaca desək, Avstralopitek ilə
Homo erectus
arasında ara keçid forma kimi göstərilməyə cəhd
edilən
Homo habilis və ya
Homo rudolfensis kimi
siniflər tamamilə xəyalidir. Bu canlılar Avstralopitek
ardıcıllığına
məxsusdur.
Bütün
anatomik
xüsusiyyətlər bu canlıların adi meymun növü
olduğunu göstərir.
Bu həqiqət Bernard Vud və Mark Kolard adlı
iki təkamülçü antropoloqun 1999-cu ildə “Science”
(Elm) jurnalında dərc olunan tədqiqatları ilə daha
da aydınlaşdı. Vud və Kolard
Homo habilis və
Homo
rudolfensis (
Skull 1470 növü) kateqoriyalarının da
xəyali olduğunu, əslində bu kateqoriyalara daxil edilən qalıqların Avstralopitek
sinfi daxilində araşdırılmasını qeyd etmişdi:
“Yaxın dövrdə fosillər beyin həcmi, dil qabiliyyəti, əlin funksiyası və daşdan alət
düzəltmək bacarığı ilə bağlı qondarma dəlillərə əsaslanaraq Homo kateqoriyasına
daxil edilmişdi. Bir neçəsi istisna olmaql, bu (Homo) cinsin insanın təkamülü
çərçivəsindəki tərifi və Homo sərhədlərinin müəyyən olması sanki problemsiz
fakt kimi qəbul edilmişdi. Amma... yeni kəşflər, bu kəşflərə dair şərhlər və
Riçard Likey Homo
rudolfensis mövzusun-
da həm özünü, həm də
paleoantropologiya
dünyasını aldatdı.
downloaded from KitabYurdu.org
İNSANIN MƏNŞƏYİ
153
paleoantropoloji qeydlərdəki məhdudiyyətlər növləri Homo cinsinə daxil etmək
üçün istifadə edilən meyarları etibarsız hala salıb... Praktikada fosilləşmiş hominid
növlər Homo kateqoriyasına dörd əsas meyardan biri və ya daha çoxuna əsasən daxil
edilir... Halbuki indi daha da aydın olmuşdur ki, bu meyarların heç biri qənaətbəxş
deyil. Kəllə həcmi problemlidir, çünki mütləq beyin həcminin bioloji əhəmiyyətinin
olduğu fərziyyəsi mübahisəlidir. Eyni şəkildə nitq funksiyasının beyinin ümumi
görünüşünə əsaslanaraq izah edilməsinin qeyri-mümkünlüyünə dair olduqca tutarlı
sübutlar var və beyinin nitq ilə əlaqədar hissələrinin daha əvvəlki araşdırmaların
eyham etdiyinin əksinə, lokalizə olmadığına dair dəlillər var...”
Bir sözlə,
H.habilis və
H.rudolfensisə aid fosil kəşflərini də əlavə etsək,
Homo cinsi yaxşı cins deyil. Dolayısı ilə,
H.habilis və
H.rudolfensis Homo
cinsindən çıxarılmalıdır... Bu an üçün, həm H.habilisin, həm də H.rudolfensisin
Australopithecus cinsinə keçirilməsini təklif edirik”.
197
Vud və Kolardın gəldiyi nəticə qeyd etdiyimiz həqiqəti təsdiqləyir: tarixdə
“insanın ibtidai əcdadları” olmamışdır. Bu cür göstərilən canlılar əslində
Australopithecus kateqoriyasına aid olan meymunlardır. Fosillər bu nəsli
tükənmiş meymunlar ilə fosil qeydlərində birdən-birə üzə çıxan
Homo-yəni
insan növü arasında
heç bir təkamül
əlaqəsinin olmadığını göstərir.
Homo erectus
Təkamülçülərin xəyali sxeminə görə
Homo növünün təkamülü (növdaxili
təkamülü) belədir: Əvvəlcə,
Homo erectus, sonra
Homo sapiens archaic və
Neandertal (
Homo sapiens neanderthalensis) insanı, sonra da
Cro-magnon
(Kromanyon) adamı (
Homo sapiens sapiens)... Halbuki bu siniflərin hər biri
əslində ayrı-ayrı insan irqləridir və aralarındakı fərq eskimos ilə zənci və ya
piqmey ilə avropalı arasındakı fərqdən çox deyil.
Əvvəlcə, təkamülçülərin ən ibtidai insan növü hesab etdiyi
Homo erectusu
təhlil edək. “Erect” termini “dik” deməkdir.
Homo erectus isə “dik yeriyən insan”
mənasını verir. Təkamülçülər bu insanları “erect” xüsusiyyəti ilə əvvəlkilərdən
fərqləndirmək məcburiyyətində qalmışdılar. Çünki mövcud
Homo erectus
fosilləri Avstralopitek və ya
Homo habilis fosillərində müşahidə olunmayan dik
yerimə qabiliyyətini göstərir. Bugünkü insanın skeleti ilə
Homo erectus skeleti
arasında heç bir fərq yoxdur.
Təkamülçülərin
Homo erectusu “ibtidai” hesab etməsinin səbəbi isə beyin
həcminin (900-1100 sm
3
) bugünkü insanın beyin həcmindən nisbətən kiçik
olması və qalın qaş çıxıntılarıdır. Halbuki hal-hazırda da dünyada
Homo erectusla
eyni kəllə həcminə malik bir çox insan yaşayır. (Məsələn, piqmeylər) və bu gün
də müxtəlif irqlərdə qaş çıxıntıları var. (Məsələn, Avstraliya yerliləri).
Kəllə həcmindəki fərqin zəka və bacarıqla əlaqəsi yoxdur. Zəka beyinin
downloaded from KitabYurdu.org