Microsoft Word Brown, Dan Da Vinci Sifresi doc

Langdon son şifrenin... tarikatın en büyük sırrını koruya beş harfin sembolik açıdan uyum 
sağlamakla kalmayıp, kristal berraklığında olacağına inanıyordu. Bu cevap da diğerleri 
gibiyse, çözdüklerinde gün gibi ortada olduğunu anlayacaklardı. 
Onu kolundan yakalayarak düşüncelerini bölen Sophie, ""Bak!" diye heyecanlandı. 
Dokunuşundaki korkudan Langdon yanlarına birisinin geldiğini sandı ama Sophie'ye 
döndüğünde siyah mermer lahidin üstüne dehşetle baktığını gördü. Newton’ın sağ ayağının 
yanındaki bir noktayı işaret ederken, "Buraya biri gelmiş," diye fısıldadı. 
Langdon, onun neden kaygılandığını anlayamamıştı. Dikkatsiz bir turist, mezarlara 
sürttüğü füzen kalemini Newton’ın ayağının yanındaki lahit kapağına bırakmıştı. Hiçbir şey 
demek değildi. Langdon, onu almak için uzandı ama lahide doğru eğildiği anda cilalı siyah 
mermer üzerindeki ışık değişti ve Langdon donakaldı. Sophie'nin neden korktuğunu o an 
anlamıştı. 
Newton’ın ayağının dibindeki lahidin kapağına güçlükle görülen bir füzen kalemiyle 
yazılan mesaj okunabiliyordu: 
 
Teabing elimde, 
Papazlar Meclisi Binası'nda güney çıkışına gidin, 
Oradan halka açık bostana çıkın. 
 
Langdon kalbi hızla çarparken, yazılanları iki kez okudu. 
Sophie başını çevirerek, nefi inceledi. 
Kelimeleri gördükten sonra kapıldığı korkuya rağmen, Langdon kendi kendine bunun iyi 
haber olduğunu söylüyordu. Leigh hâlâ yaşıyor. Bunun bir anlamı daha vardı. "Şifreyi 
bilmiyorlar," diye fısıldadı. 
Sophie başını salladı. Yoksa neden burada olduklarını bildirsinler? 
"Şifreyle Leigh'i değiş tokuş yapmak isteyebilirler." 
"Ya da bir tuzak." 
Langdon başını iki yana salladı. "Sanmıyorum. Bostan, manastır duvarlarının  dışında. 
Halka açık bir yer." Langdon bir kez manastırın, keşişe ferin doğal farmakolojik ilaçlar 
yetiştirdiği günlerden kalma Fakülte Bostanı'nı ziyaret etmişti -küçük bir meyve ve şifalı ot 
bahçesi. Büyük Britanya'daki en eski meyve ağaçlarını barındıran Fakülte Bostanı, manastıra 
yürümek zorunda kalmadan ziyaret edebildikleri uğrak bir mekândı. "Sanırım bizi dışarıda bir 
yere göndermek bir çeşit itimat gösterisi. Böylece kendimizi güvende hissedeceğiz." 
Sophie şüpheli görünüyordu. "Yani dışarda, metal detektörlerin olmadığı bir yerde." 
Langdon yüzünü buruşturdu. Söyledikleri mantıklıydı. 
Kürelerle dolu mezara bir kez daha bakan Langdon kripteks şifresi hakkında keşke bir 
fikrim olsaydı, diye düşündü... pazarlık yapabilecek bir şeyi olurdu. Bu işe Leigh'i ben 
bulaştırdım ve ona yardım etmek için ne gerekiyorsa yapacağım. 
Sophie, "Notta Papazlar Meclisi Binası'ndan güney çıkışına gidin, diye yazıyor," dedi. 
"Belki çıkıştan bostanı görebiliriz. Böylece dışarı  çıkıp, kendimizi tehlikeye atmadan önce 
durumu değerlendirebiliriz." 
İyi bir fikirdi. Langdon, Papazlar Meclisi Binası'nın, modern parlamento binasından önce 
orijinal İngiliz Parlamentosu'nun toplandığı sekizgen bir salon olduğunu hatırlıyordu. Oraya 
gideli yıllar olmuştu ama revaklı avludan çıkıldığını anımsayabiliyordu. Langdon geri birkaç 
adım atarak lahitten uzaklaştı ve geldikleri yönün aksi istikametinde nefin karşısında bulunan, 
sağ taraftaki koro sahnesine baktı. 
Geniş bir tabelanın yanında tonozlu bir geçit vardı. 
 

---

 
 
Langdon ile Sophie tabelanın altından koşarak geçerken, tadilat dolayısıyla bazı 
bölümlerin kapalı olduğunu yazan küçük ilanı göremediler. 
Sabah yağmurunun  ıslattığı, yüksek duvarlarla çevrili üstü açık bir avluya çıkmışlardı. 
Tepelerindeki rüzgâr, sanki birisi bir şişenin ağzına üflüyormuş gibi vızıldayarak esiyordu. 
Avluyu çevreleyen dar yürüyüş yoluna girdiklerinde Langdon, kapalı alanlarda hissettiği o 
tanıdık huzursuzluğu yaşamaya başladı. Bu yürüyüş yollarına kemeraltı deniyordu, Langdon 
bu kemeraltı (cloister) kelimesinin, Latincedeki kapalı yer fobisi (claustrophobic) kelimesiyle 
olan bağını iç sıkıntısıyla fark etti. 
Dikkatini tünelin sonuna vererek Papazlar Meclisi Binası tabelalarını takip etti. Artık 
yağmur serpiştiriyordu. Yürüyüş yolu soğuk ve kemeraltının tek ışık kaynağı olan sütunlu 
duvarların arasından sızan yağmur damlaları yüzünden nemliydi. Kötüleşen havadan kaçarak 
diğer yönden gelen başka bir çift, yanlarından koşuşturarak geçti. Şimdi bomboş görünen 
kemeraltının, rüzgârda ve yağmurda manastırın en cazip yer olmadığını itiraf etmek gerekirdi. 
Doğu kemeraltının kırk metre aşağısında sol tarafta, başka bir koridora bağlanan bir 
kemerli geçit belirmişti. Aradıkları giriş bu olduğu halde, giriş bir kordonla ve resmi 
görünüşlü bir tabelayla kapatılmıştı. 
  
 
  
  
Kordonun arkasındaki boş ve uzun koridor, yapı iskeleleri ve örtülerle kaplanmıştı. 
Langdon kordonun hemen arkasında sağlı sollu yer alan Hazine Odası ve Aziz Faith Şapeli 
girişlerini görebiliyordu. Bununla birlikte Papazlar Meclisi Binası girişi koridorun sonunda, 
yani çok daha uzaktaydı. Langdon bulunduğu yerden bile, ağır ahşap kapının ardına kadar 
açık olduğunu ve Fakülte Bostanı'na bakan kocaman pencerelerden giren grimsi doğal ışıkla 
aydınlanan sekizgen iç mekânı görebiliyordu. Papazlar Meclisi Binası'nın güney kapısına 
gidin, oradan halka açık bostana çıkın. 
Langdon, "Doğu kemeraltından az önce çıktık," dedi. "O halde bostana giden güney çıkışı 
orada ve sağda olmalı." 
Sophie kordonun üstünden aşarak ileri gitmeye başlamıştı bile. 
Karanlık koridorda aceleyle ilerlerken, arkalarında kalan rüzgâr ve yağmur sesleri giderek 
zayıflıyordu. Papazlar Meclisi Binası, bir çeşit uyduya benziyordu... Parlamento 
toplantılarının gizliliğini korumak için uzun koridorun sonunda tek başına duran ek bina. 
Yaklaşırlarken Sophie, "Kocaman görünüyor," dedi. 
BU YOLDAN: 
KEMERALTI 
BAŞPAPAZIN EVİ 
FAKÜLTE BİNASI 
MÜZE 
HAZİNE ODASI 
AZİZ FAITH ŞAPELİ 
PAPAZLAR MECLİSİ BİNASI 
TADİLAT DOLAYISIYLA KAPALI 
HAZİNE ODASI 
AZİZ FAITH ŞAPELİ 
PAPAZLAR MECLİSİ BİNASI 

---