Aydın Dadaşov
170
diktəsindən, finalın dəyişməsi isə tamaşaçıda pessimist
əhval-ruhiyyə yaratmamaq istəyindən irəli gəldi.
***
Aleksandr Düma-atanın Böyük Britaniyanın him-
ninin müəllifi Henri Kerinin nəvəsi, dörd yaşından səhnə-
də böyüməklə Şekspir faciələrinin əvəzsiz ifaçısına çev-
rilən, qadın və içki düşkünü adlandırılmasına baxmayaraq
sənətilə başda Lord Bayron olmaqla zadəganlarla yanaşı
bütün tamaşaçıların sevimlisi Edmund Kinə (1787-1833)
həsr olunmuş “Kin və ya Dahi və çıxılmazlıq” əsəri XX
əsrdə Jan Pol Sartr tərəfindən səhnələşdirilərək dəfələrlə
tamaşaya qoyulmuş və dünyanın bir çox ölkələrində, o
cümlədən 1924–cü ildə Rusiyada Aleksandr Volkov
1956–cı ildə İtaliyada Vittorio Qasman və Françesko Roze
tərəfindən ekranlaşdırılmışdır.
Bu ilkin mənbə əsasında Qriqori Qorinin yazdığı
pyes əsasında Cənnət Səlimovanın 1991 – ci ildə quruluş
verdiyi tamaşa ilkin ədəbi mənbədə olduğu kimi İngiltərə
teatr səhnəsinin tacsız kralı Edmund Kinlə Britaniya
İmperiyasının monarxı IV Georgi arasındakı dostluqdan
və rəqabətdən bəhs edir. Özünün əhali tərəfindən
sevildiyinin illüziyası ilə yaşayan IV Georginin
tamaşaçıların həqiqi məhəbbətini sənəti ilə qazanan Kinə
nifrəti ziddiyətin tərəflərini müəyyənləşdirir.
Açıq buffonadanın tətbiq olunduğu bu tamaşada səh-
nəyə vurulan varlı tacir Lord Myuilin himayəsindəki ye-
tim qızcığaz Ennə uzaqdan parlaq görünən bu həyatın
əslində dözülməz çətinliklər girdabı olduğunu söyləyən
Kin vurulduğu, peşəkara çevirdiyi bu gözəlin xəyanətinə
Leylidən, Culiyettadan başqa bir kimsəsi olmayan Məc-
nundan, Romeodan fərqli olaraq sənət yanğısı sayəsində
qalib gəlir. Yalnız sənətinə vurulmaqla ömürlük subay qa-
Rejissorluğun üslub problemləri
171
lan Kinin gözəlliklə ünsiyyət insanı ülviləşdirir ideyasını
tamaşaçıya çatdırması Cənnət Səlimovanın uğurlu yozu-
mu sayəsində reallaşır. Şövqi Hüseynovun (Kin), Nofəl
Vəliyevin (IV Georgi), Kərəm Hacızadənin (Solomon),
Leyli Vəliyevanın (Yelena Kefelt), Gülər Nəbiyevanın
(Anna Denbi), Seyidşah Məmmədovun (Kefelt) və digər-
lərinin tamaşanın əsas yükünü öz üzərlərinə götürməkləri
sayəsində real hadisələrə söykənən əbədi mövzu üzə çıxır.
***
İlqar Fəhminin səhnələşdirməsi əsasında Cənnət Səli-
movanın 1994-cü ildə quruluş verdiyi Mirzə Fətəli Axun-
dovun “Hekayəti - müsyö Jordan həkimi – nəbatat və dər-
viş Məstəli şah-cadukuni-məşhur” , “Hekayəti-molla İbra-
him Xəlil kimyagər” və Mirzə Cəlilin “Ölülər” pyeslərinin
fabula mexanizmini - əsas dramaturji hadisələrdə ardıcıl
şəkildə birləşdirməklə “Fırıldaqçıların zəmanəsi” adlı ta-
maşası bütövlükdə qanunların işləmədiyi bir şəraitdən
əhalini aldadan və hətta müqəddəs dövlət xəzinəsinə əl
uzadan kələkbazlara qarşı yönəldir. Şövqi Hüseynovun -
Məstəli şah, Dərviş Abbas, Şeyx Nəsrullah - Nofəl Vəli-
yevin Müsyo Jordan, Molla İbrahim Xəlil, Seyidşah
Məmmədovun Şeyx Nəsrullahı ifa etmələri dinamikanı
artırdı. Tamaşada kriminal mövzulu “Dolya vorovskaya”
mahnısından, step rəqsindən və tədricən yeniləşən geyim-
lərdən istifadə mühitin açılışına yönəlməklə yanaşı
müasirliyi də önə çəkə bilirdi. Fikrət Məlikovun yazdığı
“pedaqoq - rejissorların tamaşa üzərində iş rejimi” zən-
nimcə pedaqoq fırıldaqçıların zəmanəsini əks etdirmək
üçün müxtəlif pyeslərdən seçilmiş parçalarla “tamaşa –
kompozisiyanın” həllini ustalıqla müəyyənləşdirərək, ana
xətt və ali məqsədi uğurla sona çatdıra bilmişdir. Çünki,
burada Molla Xəlil kimyagərin varlanmaq məqsədi ilə
Aydın Dadaşov
172
nuxuluların pullarını mənimsəməsi, Dərviş Məstəli şahın
insanların avamlığından istifadə edərək asan yolla qazanc
əldə etməsi, Şeyx Nəsrullahın çoxlu sayda var - dövlət
əldə etməsi və şəhvani hisslərini söndürmək məqsədi ilə
insanların psixologiyasına məharətlə təsir göstərməsi, də-
ləduzluqla məşğul olması amillərini fırıldaqçılıq adlandır-
maq yerinə düşürdü. Belə ki, tamaşa səhnəyə qoyulduğu
müddətdə göbələk kimi yaranaraq artmaqda davam edən
müxtəlif tipli dırnaqarası bankların əhalini aldatmasını,
cəmiyyətdə gedən neqativ proseslər nəticəsində bütün var
-dövlətini itirmiş insanların aqibətini dəqiqliyi ilə görən
rejissor- pedaqoq klassiklərimizin bu cür parçaları
seçməklə, onları müasir dövrün sosial mühitinə uyğun-
laşdıraraq parlaq surətdə səhnə verməyə müvəffəq oldu.
Belə bir prosesin isə klassik əsərlər vasitəsi ilə vurğulan-
ması ondan böyük güc, istedad və yüksək məharət tələb
edirdi”
150
fikirləri bu səhnə əsərinin dəyərləndirilməsi ilə
yanaşı meydana çıxmasına yaranan tələbatı da səciyyələn-
dirir.
***
Cənnət Səlimovanın 1997-ci ildə quruluş verdiyi,
Kamal Abdullanın “Ruh” pyesində vaxtilə orta məktəbdə
birgə oxumuş adamların qırx il sonrakı görüşünün hadisəli
məqamında təsvir edilən Ruh (Leyli Vəliyeva), Tərki –
dünya (Seyidşah Məmmədov), Qorxacaq qadın (Gülər
Nəbiyeva), Şübhəli Məxluq (İlqar Cahangirov), Narahat
adam (Şövqi Hüseynov), Ağciyər (Nofəl Vəliyev), Kimsəsiz
(Mətləb Səfərov) kimi personajların adları mahiyyət daşıyı-
cısı tək təqdim olunur. Onlardan birinin ölümü fonunda cərə-
yan edən hadisələr mistik istiqamətdə inkişaf edir. Qırx ya-
150
F.Н.Məlikov. Pedaqoq - rejissorların tamaşa üzərində iş prosesi. B., 2006. s. 89
Dostları ilə paylaş: |