Microsoft Word Hazir secilmis eserleri mir celal doc

357 
 
- Yoldaşlar, cavan bir mühəndis var, tanınmamış olmazsınız. Vahid! 
Onun layihəsinə kim baxıb? 
Gəldiyev dilləndi: 
- Onu nə bilmək olar? Proyektlərə ad yazılmayıb ha! 
- Yox, o elə iş olmasın gərək! Çox qabiliyyətli mühəndisdir. 
Gərək ki, iştirak eləyir, işləyirdi. İştirak eləyir, yaxşı da fıkirləri, planları 
var, neçə dəfə mənim yanıma məsləhətə gəlib. 
Verdiyev dedi: 
- Professor, Gəldiyevin proyektində də təzə fikir az deyil. 
- A   Ola bilər. Tanışdırlar. Gəldiyev bizə danışan kimi, ona da danışıb 
da! 
Vəzirbəyli alnını qaşıdı, çeşməyini gözündən alıb sildi və yenə də taxdı: 
- Güman eləmirəm. Vahid məğrur adamdır. Kim oxuyub onun 
layihəsini? 
Heç kəs cavab vermədi. Poladov Gəldiyevdən soruşdu: 
- Resenziyaya verilməmiş əsər varmı? 
Bu danışıqlar Gəldiyevin canına elə üşütmə salmışdı ki, az qalırdı, dişi 
bir-birinə dəyib şaqqıldasın. 
- Bağlı konvertdir, nə bilim kimindir? On yeddi proyekt gəlib, hamısına 
baxılıb. 
Vəzirbəyli dedi: 
- Bu məsələ, Bayıl, Zığ məsələsi, yaşıllaşma, metro planı... Bunlar daha 
hansı layihələrdə var. 
Verdiyev hirsləndi: 
- Canım, bunları çox adam yazıb, deyib, ancaq layihə çəkə bilməyiblər. 
Vahid olanda göydən-zaddan gəlməyib ki... 
Vəzirbəyli ayağa qalxdı: 
- Mən görürəm ki, Vahidin proyekti aralıqda yoxdur. Bəlkə kişinin 
əməyi itib. Niyə axtarmayaq? İki dəqiqə mənə möhlət verin. 
Vəzirbəyli telefona yaxın gələndə  Gəldiyevin ürəyi tıp-tıp ilə köksünü 
dəlmək istədi: 
- Görünür yoldaş Vəzirbəylinin gizli imzalardan xəbəri var! 
Gəldiyev bunu deməklə  Vəzirbəylinin hiylə  işlətdiyinə  işarə vururdu. 
Professor isə səmimi anladı: 
  

---

358 
 
-  İmzadan yox, yaxşı  əsərlərdən xəbərim var! Çəkənlərin çoxunu 
tanıyıram. Vahidin özünə üç dəfə məsləhət vermişəm, o əsərin taleyi məni 
maraqlandırmasın? 
Poladov tələb etdi: 
- Soruşun özündən görək? 
Vəzirbəyli zəng elədi, Vahid tapılmadı. Evinə telefon elədi: 
- İndi harda olar o? Plan idarəsindən danışırlar... 
Vəzirbəyli məyus olub telefonun dəstəyini yerinə qoydu. 
- O işə çox ümid bəsləyirdim: məəttəl qalmışam, bəlkə çatdıra bilməyib. 
Axı o, gecə-gündüz çalışırdı. 
Verdiyev professorun dediklərinə məna verdi. 
- Qorxuram bizim belə müzakirəmiz bütün jürinin işini hörmətdən sala. 
Necə yəni, olan əsərlər buradadır. Resenziyalar da burada, fıkirlər məlum! 
Mükafat da təyin olunub, qurtarıb. Daha durub təzədən əsər axtarmağa nə 
ad qoyaq? 
Verdiyevin dedikləri Vəzirbəylini qəzəbləndirdi. 
- Yoldaş İslam Verdiyev, üzdə olmayan əsərlərlə də maraqlanmaq bizim 
vəzifəmizdir. Çoxları istərdi ki, Vahidin özü də üzdə olmasın. 
Professorun bu işarəsindən Gəldiyev güllə  dəymiş kimi, yerində 
hərəkətsiz qaldı. Verdiyev söz tapa bilmədi. Vəzirbəyli sədrə döndü: 
- Tələbəmdir, eləsi hər il yetişmir, hər adamdan çıxmır. Onun işini mən 
görmək istəyirəm. Mən baxdıqlarımın heç biri Vahidin qələminə oxşamır. 
Professorun hərarətli və etimadlı danışığı hamının diqqətini cəlb etmişdi. 
Bu halda qapıçı gəldi. 
- Bir oğlan gəlib, yoldaş Poladov. 
Vəzirbəyli əl elədi: 
- Nayıbov deyil? 
- Bəli, Nayıbov Vahid. 
- Gəlsin! 
Vahid əlində dəsmal, təngnəfəs içəri girdi. Poladov soruşdu: 
- Siz müsabiqəyə əsər hazırlayırdınızmı? 
- Bəli, hazırlamışam. 
- Bəs hanı! 
- Sizdə! 
- Əsərinin adı nə idi? 
  
 
  

---

359 
 
- "Açıq kitab". 
Vəzirbəyli heyrət edən bir tövrlə qollarını açdı: 
- Mənə rast gəlməyib. 
Üzvlərdən biri də şərik oldu: 
- Mən də oxumamışam. 
Vəzirbəyli Verdiyevdən soruşdu: 
- Bəlkə sizin əlinizə keçib! 
- Xeyr. O adda əsər görməmişəm. 
Vahidin rəngi qaçdı: 
- Təxminən bir ay olar ki, mən gətirib qeyd elətdirmişəm. İtsə, bilmirəm 
daha mən nə edecəyəm. 
Vəzirbəyli Verdiyevə eşitdirdi: 
- Gördünüz, yoldaş Verdiyev, mən bir şey hiss etməsəm demərəm. 
Nəsə qaranlıq gəlir. 
Sədr Gəldiyevdən soruşdu: 
- Bu nə işdir? 
Gəldiyev özünü ağır tutdu: 
- Gələn əsərlərin hamısı resenziyaya verilib. 
Onun cavabı Poladovu lap şübhəyə saldı. Vahiddən soruşdu: 
- Əsərini görsən tanıyarsanmı? 
- Ana övladını tanıyan kimi! 
Poladov zəngi basıb, texniki katibi çağırdı: 
- Gətir bura işlərin hamısını. 
Verdiyev razı olmadı: 
- Yoldaşlar, - dedi, - bu cəncəl məsələdir. İclas işi deyil. Tapşıraq katibə 
yoxlasın, sonra müzakirə edərik. 
Vəzirbəyli qoymadı: 
- Yox, yox, bu saat həll edəcəyik. 
Vahid lülələnmiş, cürbəcür kağızları bir-bir nəzərdən keçirib ötürdü: 
- Yox, bu deyil, bu mənim xəttim deyil... 
Başa çıxanda sədr Gəldiyevin üzünə baxdı: 
- Hanı bəs? 
- Olan budur ki, var! 
Vəzirbəyli dedi: 
- Mən görürəm ki, Vahidin işi ortalıqda yoxdur. - Üzünü Gəldiyevə 
tutdu: - Bir zəhmət çək, öz proyektini bura ver! 
  

---

360 
 
Gəldiyev onun nə demək istədiyini anladı və ağardı: 
- Professor, bu lap hörmətsizlik oldu ha. 
- Baxmaq istəyirəm, niyə ayrı rəng verirsən? 
- Yoldaş Poladov, xahiş edirəm nəzərə alınsın ki, mənim mükafat almış 
əsərimi şübhə altına salmaq istəyirlər. 
Verdiyev də şərik oldu: 
- Professor, sizdən gözləməzdim. Çox qəribədir. 
Poladov danışığı kəsmək istədi: 
- Yoldaş jüri üzvləri, gəlin siz bu məsələni mənə etibar edin, arxayınlıqla 
məşğul olarıq. 
Bu təklif Verdiyevin də ürəyindən idi: 
- Bizim institut işçilərinin də başı qarışıqdır, məruzəmiz-zadımız var, 
xahiş edirəm bu müzakirəni, sədr demiş, arxayın vaxta qoyaq... 
 
Səkkizinci fəsil 
 
Vahid evə  gələ bilmədi, deyəsən onun əsil işi indi, layihəsi qəbul 
olandan və hökumət adamları onu təbrik edəndən sonra başlanırdı. 
Becərdiyi bağın tamaşasından həzz alan bağban kimi, şəhərin ən uca yerinə 
- Dağüstü parka getdi. Qaralmaqda olan axşam üfüqlərini, göylərə səpilən, 
get-gedə qızaran ulduzları, bir nəhəng kimi yatıb dincələn Xəzəri seyr etdi. 
"Yeni Bakı"nın quruluşu, həyatı, insanları  qədər də  təbiəti təzələnməlidir. 
Şəhərə yaşıl don geydirməli. Çoxqatlı binalar, universitet, kitabxana, 
muzeylər, saraylar, klublar, rəsədxana... Uca çinar, qələmə, qarağac,  şam, 
həmişəcavan ağacları içində görünməz olmalıdır. Eyvanlardan üzüm 
salxımları sallanmalı; bağçalarda güllər dəstələnməlidir. Dənizdən gəmi ilə 
gələnlər dünyanın ən gözəl bir şəhərinə yanaşdıqlarını güman etməlidirlər. 
Bu mənim şəhərim! Məni böyüdən, mənim böyütdüyüm yerlər yenə də dilə 
gəlin, qoyun aləm bilsin! 
Öz işinin ağası olan adamların sərbəst qələmi ilə Şərqin qapısında, yeni 
tarixində böyük bir kitab yazılmışdır. Murmanskdan Bəsrə körfəzinə, 
Lamanşdan Vladivostoka qədər uzanan yollarda gəzənlər - yer, su, hava 
səyyahları - ruslar, azərbaycanlılar, özbəklər, kazaklar, türkmənlər, 
fransızlar, italyanlar, yaponlar, çinlilər, hindlilər... qaralar, 

---