— 155 —
Aşıq Əhməd Qubalı aşıq Bəşirin Şirvan aşıqları ilə deyiş-
məsini klassik dastançılıq ənənəsinə uyğun olaraq dastanın
məna baxımından mərkəzi hadisəsi səviyyəsinə qaldıra bilmiş-
dir. Çünki dastan Mirzə Bilalın ömür yoluna, sevgisinə həsr
olunsa da, əsas diqqət onun sənətinə yönəldilmişdir: Mirzə Bi-
lal Şirvanın ən ulu sənətkarlarından olmuşdur. Bu baxımdan,
dastanda bir-birini təsdiq edən iki əsas məqsəd izlənilmişdir;
1. Aşıq Mirzə Bilalı bir ustad aşıq kimi tərənnüm etmək;
2. Aşıq Mirzə Bilalın adına bağlanmış dastanı elə yaratmaq
ki, bu, klassik məhəbbət dastanlarının ruhuna uyğun olmaqla,
onun ənənələrini parlaq şəkildə özündə əks etdirsin.
Qeyd olunmalıdır ki, Aşıq Əhməd buna çox ustalıqla nail
olmuşdur. Bir tərəfdən onun adına dastan bağlanmış, o biri tə-
rəfdən bu dastanda Mirzə Bilalın məhəbbəti, sənətkarlığı das-
tançılıq ənənəsi ruhunda bacarıqla tərənnüm olunmuşdur.
Dastanda Mirzə Bilalın deyişmədə məşhurlaşması klassik
dastanlara uyğun təsvir olunmuşdur. Bəlli olduğu kimi, klassik
məhəbbət dastanlarında qəhrəmanın öz sənəti ilə birdən-birə
tanınması var. Məsələn, o, adətən, bir deyişməyə təsadüf edir
və heç kəsin bağlaya bilmədiyi, yaxud deyişməyə cəsarət gös-
tərmədiyi sənətkarı məğlub edib şöhrətlənir. Aşıq Əhməd bu
ünsürdən ustalıqla istifadə etmişdir:
«...camaat yığılır, məclis qurulur: bəylər, xanlar... Bir tərəf-
də aşıqlar, bir tərəfdə rəiyyət əyləşdikdən sonra Aşıq Bəşir sazı
sinəsində meydana çıxır. Məşhur ustad balabançılardan Kalbalı
Əli Kərimov Aşıq Bəşirin işarəsi ilə «Osmanlı Gərayı» havası
üstündə çalmağa başlayır. Aşıq Bəşir bir o başa, bir bu başa
cövlan edib belə başlayır:
— 156 —
Can içində can bəslədim can üçün,
İki aşıq gərək bu meydan üçün.
Biri mənəm, gəldim mərdi-mərdana,
İkincisi kimsə, çıxsın meydana.
Aşıq Bəşirin bu dəli çağırış nərəsindən heç bir aşıq cürət
edib çıxmadı. İkinci dəfə bir də təkrar eylədi, yenə də səsinə səs
verən olmadı. Üçüncü dəfə də təkrar etdikdən sonra sizə deyim
Mirzə Ələkbər Sabirdən. Mirzə Aşıq Bilalın gücünü bilirdi, am-
ma istəməyirdi ki, birdən-birə ortalığa çıxsın. Heç kəsdən bir
səda çıxmadığını görən Mirzə ayağa qalxıb camaatın qarşısında
belə bir təklif irəli sürdü:
- Əhli-məclis, adət belədir ki, «vağam» olmasın deyə, birinci
taxıl zəmisinin əvvəl «yağo» olan yerlərini biçər, sonra «avadan»
hissəsinə keçərlər. Burada ustad aşıqlardan Aşıq İbrahim, Aşıq
Daşdəmir, Aşıq Sədrəddin kimi çox böyük sənətkarlar əyləşib.
Onların balaca bir şagirdi Aşıq Bilal da bu məclisdədir. Əgər
camaat məsləhət bilərsə, necə deyərlər, gün uzun, biz eycahan,
Aşıq Bəşir siftə elə Bilalla deyişsin, sonra ustad aşıqlarla başla-
sın...» (27)
Qeyd etmək istəyirik ki, bu deyişmə dastanda həm Bilalın
bir sənətkar kimi, həm də bir insan kimi bioqrafiyasının mər-
kəzi elementi kimi təsvir olunmuşdur. Bu üsulla Aşıq Əhməd
onun ömür yolunu klassik dastanların ənənəsi ruhunda epikləş-
dirmiş və Şirvan aşıq mühitində bu gün belə məşhur olan əsl
sənət incisini yarada bilmişdir.
«Aşıq Mirzə Bilal» dastanı həcmcə iri dastandır. Onu burada
bütöv şəkildə təhlil etmək imkansızdır. Buna görə də biz dasta-
nın bəzi səciyyəvi cəhətlərinə diqqət verməyi məqsədəuyğun he-
sab etdik. Səciyyəvi cəhətlər içərisində o da ayrıca olaraq vurğu-
lanmalıdır ki, Aşıq Əhməd dastanda Mirzə Bilalın öz şeirlərin-
dən çox böyük ustalıqla istifadə etmiş və onları dastanın süjeti ilə
— 157 —
«səsləşdirə» bilmişdir. Bu da öz növbəsində Aşıq Əhməd dastan-
çılığının daha bir səciyyəvi cəhətini göstərir.
Aşıq Əhmədin dastan yaradıcılığı (20-yə yaxın dastan), fəs-
lin əvvəlində göstərildiyi kimi, həcm və məna baxımından zən-
gindir. Onu bir fəsil həcmində bütövlükdə əhatə etmək müm-
künsüz işdir. Çünki bunun üçün hər bir dastanın, qısa məzmunu
verilməli, səciyyəvi xüsusiyyətləri birbəbir təhlil edilməlidir.
Bu isə, dediyimiz kimi, bizi tədqiqatın başlıca məqsəd və vəzi-
fələrindən yayındırmış olardı. Çünki araşdırmada əsas məqsəd
indiyədək heç bir monoqrafik tədqiqatın obyekti olmamış Aşıq
Əhməd kimi nəhəng bir sənətkarın yaradıcılığını bütövlükdə
əhatə etmək olmuşdur. Buna görə də biz Aşıq Əhmədin dastan
yaradıcılığından kiçik həcm imkanlarından maksimum istifadə
etməklə danışmalı olduq. Deyilənlərin bu istiqamətdə ilk tədqi-
qat olduğunu nəzərə alsaq, onda sənətkarın dastan yaradıcılığı
ilə bağlı ilkin elmi təsəvvürlərin yaradılması yolunda birinci ad-
dımın atıldığını söyləmək olar.
— 158 —
NƏTİCƏ
Təkcə Şirvan aşıq mühitinin deyil, bütöv Azərbaycan aşıq
sənətinin müasir dövrümüzdə görkəmli nümayəndəsi olan Aşıq
Əhmədin yaradıcılığına həsr edilmiş tədqiqat ilk növbədə möv-
zunun aktuallığını bir daha təsdiqlədi. Araşdırma göstərdi ki,
əlli ildən artıq aşıqlıq etmiş, yüzə yaxın şagirdə sənətin sirlərini
öyrətmiş bu aşığın sənət və yaradıcılıq yolunun öyrənilməsi
aşıq sənətinin tarixi-mədəni inkişafının müasir mərhələsi baxı-
mından son dərəcə aktual elmi problemdır.
Tədqiqat aşkarladı ki, Aşıq Əhmədin sənətkar kimi yetiş-
məsində onun pərvəriş tapdığı Şirvan aşıq mühitinin böyük rolu
olmuşdur. Şirvan elinin mədəniyyət özünəməxsusluğu bu mü-
hitə məxsus aşıq sənətinin özünəməxsusluğuna təsir etdiyi
kimi, həmin aşıq mühitinin görkəmli sənətkarlarından olmuş
Aşıq Əhmədin də yaradıcıhğına ciddi təsir göstərmiş, sənətinin
bir çox mühüm və səciyyəvi cəhətlərinin özünəməxsusluğunu
şərtləndirmişdir.
Azərbaycan mədəniyyətinin formalaşmasında tarixən çox
mühüm rol oynamış Şirvanda milli mədəniyyətimizin bütün
əsas məna laylarının təmərküzləşməsi, yazılı ədəbiyyatla şifahi
ədəbiyyatın, şəhər həyatı ilə çölçülüyün (tərəkəmə-elat həyat
tərzinin), tar-kamanla sazın, xanəndə ilə aşığın yanaşı yaşaması
region mədəniyyətinin bütün laylarında, o cümlədən aşıq sənə-
tində öz təsirini göstərmişdir. Aşıq Əhməd Şirvan aşıq mühiti-
nin görkəmli nümayəndəsi kimi, mühitin təkcə aşıq sənəti ənə-
nələrinin daşıyıcısı olmamışdır. Tədqiqita görə, onun sənətində
iki mədəni lay aydın şəkildə üzvlənir:
1. Sırf aşıq sənətinə məxsus ənənələr;
2. Klassik sənət (muğam mədəniyyəti) ənənəsinin təsiri. Bu
mədəniyyət laylarının təkcə Aşıq Əhməd sənətkarlığında deyil,