181
kiləri tanımamaq haqqında bəyanat verməyə məcbur edib. Onun fikrincə,
hətta işlədilən ifadələr belə Bakı təbliğatçıları tərəfindən hazırlanıb. Müəl-
lifə görə, Ermənistan prezidenti Azərbaycanın bu cəhdlərinin qarşısını
ala bildi. Oxucularda maraq yaratmaq istəyən müəllif bunun üçün Ermə-
nistan prezidentinin nə etdiyini təsvir etmir. Yalnız onu bildirir ki, Ermə-
nistan prezidenti qondarma seçkilər haqqında öz mövqeyini açıqlayıb.
Ermənistan prezidentinin bu barədə mövqeyinin nədən ibarət olacağı isə
onsuz da aydındır. O hər vasitə ilə Dağlıq Qarabağda seçkilər keçirilmə-
sinə haqq qazandırır və dünya birliyini həmin qondarma seçkiləri nə
üçün tanımamasını da təəccüblə qarşılayır. O sonra əlavə edir ki, Qara-
bağda seçkilərə alternativ yoxdur və normal haldır ki, Dağlıq Qarabağ
Respublikasının (?) xalqı şəffaf və demokratik seçkilər keçirməyə nail
olub (153).
Müəllif daha sonra əlavə edir ki, Azərbaycanın qulaqlarına xoş gəl-
mək üçün bəyanat yayan şəxslərin Ermənistan
prezidentinin bu arqumen-
tinin qarşısında bir söz deyə biləcəyini güman etmək çətindir. Qeyd olu-
nur ki, Ermənistan prezidenti ilə görüşdən sonra bütün Qərb fəalları (?)
razı qaldılar və qeyd etdilər ki, onlarda daha Qarabağ məsələsinə müda-
xilə etmək arzusu qalmayıb və onlar Minsk Qrupu çərçivəsində aparılan
danışıqlara yardım edəcəklər. Məlumatsız oxucuda belə bir təsəvvür ya-
rana bilər ki, doğrudan da Ermənistan haqlı mövqeyə malikdir və Ermə-
nistan prezidentinin Brüsselə səfərindən sonra Qərbdə Dağlıq Qarabağ
münaqişəsi haqqında erməni mövqeyi hakim olacaqdır. Lakin bunlar er-
məni informasiya-təbliğat maşınının informasiya təsirinin gücləndirilmə-
si üçün ortaya atdıqları hay-küydən başqa bir şey deyildir. Erməni infor-
masiya ideoloqlarının informasiya məkanındakı yeni dezinformasiyaları-
na baxmayaraq, 2011-ci ilin əvvəlində Fransa, Almaniya, Böyük Britani-
ya, İspaniya, İtaliya, Macarıstan kimi Avropa dövlətləri, habelə Kanada
və Avstraliya Dağlıq Qarabağ və onun ətrafındakı ərazilərin işğal olun-
muş ərazilər olduğunu bir daha təsdiq etdi və öz vətəndaşlarının da hə-
min ərazilərə səfər etməsini məsləhət bilmədi (154).
Erməni informasiya məkanında qondarma qurumun informasiya ideo-
loqları tərəfindən uydurulan müəyyən elementlərin
nə dərəcədə qeyri-ob-
yektiv olduğunu bəzən elə ermənilər tərəfindən sızdırılan məlumatlardan
da yəqin etmək olar. Məsələn, qondarma qurumun
daxili və xarici siyasə-
tinin vəziyyəti, siyasi plüralizmin uydurulduğu barədə aşağıdakı fikirlər
maraqlıdır. Qarabağ separatçılığının təşəbbüskarlarından olan Arkadi Ka-
rapetyan müsahibələrindən birində qeyd edirdi ki, Ermənistanda az-çox
182
xarici siyasət görüntüsü yaradılmasına cəhd göstərilir. Arsaxda isə nə
siyasət var, nə də siyasətçilər, nə də siyasətşünaslar (155).
Erməni politoloqlarının və ideoloqlarının çoxu etiraf edirdi ki, Dağlıq
Qarabağda müxalifət və müxalifətçilik yoxdur. Müxalifət adına iddia
edənlər də yalnız öz şəxsi maraqlarını güdürlər. Dağlıq
Qarabağda müxa-
lifətdə olmaq faydalı deyil. Helsinki Təşəbbüs
Komitəsinin Qarabağ üzrə
koordinatoru Karen Oqancanyan isə qeyd edir ki, Qarabağ hazırda bü-
tünlüklə Ermənistandan asılı vəziyyətdədir. Dağlıq Qarabağ Respublika-
sının (?) prezidentinin kim olmasını məhz Ermənistan hakimiyyəti müəy-
yənləşdirir (156).
Yuxarıda qeyd edildiyi kimi, 2010-cu ilin oktyabr ayında Xankəndin-
də kütləvi informasiya vasitələri nümayəndələrinin ―beşinci ümumermə-
ni forumu‖ adlı bir toplantı təşkil edildi. Tədbir Ermənistan hakimiyyəti
tərəfindən təşkil edilmişdi və hətta Ermənistan prezidenti də tədbir işti-
rakçıları ilə görüşdü. Tədbirə gələnlər yalnız deyilənləri deyil, həm də
Dağlıq Qarabağdakı reallıqları izləyə bildilər. Bunlar isə onların infor-
masiya kanalları ilə aldıqları məlumatlarla eynilik təşkil etmirdi. Məsə-
lən, xarici ölkələrdən olan erməni jurnalistlər şahid oldular ki, Dağlıq Qa-
rabağda söz azadlığı və fikir plüralizmi yoxdur, bölgədə mövcud olan
problemlər haqqında insanlar öz narazılıqlarını ifadə edə bilmirlər. Hətta
onların hüquqlarının pozulması ilə bağlı olan narazılıqlarını da gizli şə-
kildə, pıçıltı ilə bir-birinə söyləyirlər. Dağlıq Qarabağda nəşr olunan qə-
zetlərdən heç biri azadfikirliliyi əksetdirən yazıları çap etmir. Burada
azad
mətbuat isə, ümumiyyətlə, mövcud deyil (157).
İşğal edilmiş ərazilərdə elan edilmiş qondarma qurumun hazırda iqti-
sadi baxımdan inkişaf edən, əhalisinin güzəranı günü-gündən yaxşılaşan,
sənayesi, kənd-təsərrüfatı dirçəlişdə olan bir qurum olması haqqında da
informasiya məkanında çoxlu məlumatlarla rastlaşmaq mümkündür (158).
Bu informasiya materiallarından belə çıxır ki, xarici aləmə yeganə çı-
xış yolu blokadada və iqtisadiyyatı çökməkdə olan Ermənistanla olan,
əhalisinin yarısı miqrasiya etmiş, büdcəsinin yarıdan
çoxu Ermənistan tə-
rəfindən təmin edilən Dağlıq Qarabağın iqtisadiyyatı yüksələn xətlə inki-
şaf etməkdədir. Son bir neçə il ərzində Dağlıq Qarabağın ümumi daxili
istehsalının hətta orta hesabla 10 faizdən çox artdığı göstərilir.
2010-cu ilin oktyabr ayında ümumerməni informasiya forumunda iş-
tirak etmək üçün Xankəndində olmuş Oliver adlı erməni isə tamam baş-
qa bir mənzərəni ortaya qoyurdu. O, Fransadan gəlmiş erməni idi. Oli-
verə görə, Xankəndində yerli əhalinin hamısı ağır həyat şəraitindən, ma-