30
GENERAL HƏSƏN BƏY AĞALAROV
8 avqust 1944-cü il. Bu gün qəzet
buraxdıq...
Vətəndən gələn hədiyylər arasında
rus ordusunun general-leytenantı Əliağa
Şıxlinskinin “Xatirələrim” kitabına rast
gəldim. Bu qoca generalın kitabı mənə çox
gözəl təsir bağışladı. O bu kitabı ölümündən
bir qədər əvvəl diktə etmişdir. Ancaq hərbi
tariximiz üçün böyük əhəmiyyəti var. Azərbaycanın
belə generalları çox olmuşdur. Hanı onların adı?
Niyə onlar haqqında yazılmır?
Məmməd Aranlı “Cəbhə gündəliyi”
Bir dəfə Azərbaycan Dövlət Tarix Muzeyində axtarış aparanda heç vaxt görmədiyim bir
general şəklinə rast gəldim. Maraqlanıb kimliyini soruşdum. Muzeyin elmi işçisi Saraxanım
Cavanşirova dedi ki, bu yaxınlarda əldə etmişik, haqqında çox az məlumatımız var. Deyilənə
görə, portret yüz qızıl pula işlənib...
General-mayor Həsən bəy Ağalarovun portreti naməlum rəssam tərəfindən çəkilib.
Portretin
hündürlüyü səksən beş, eni isə yetmiş santimetrdir. Yeni tarix fondunda saxlanan bu
portretə zərli çərçivə o qədər gözəl yaraşıq verir ki, tamaşaçı bir müddət ondan ayrıla bilmir.
“Qafqaz hərbi-tarix muzeyi”nin 1913-cü ildə nəşr etdiyi altı yüz otuz bir nömrəli “Soraq
kitabçası”nı səhifə-səhifə vərəqləyirəm. Bu kitabçada inqilabdan əvvəlki yüksək rütbəli zabitlər
və generallar haqqında məlumatlar var. Siyahı üzrə iki yüz qırx dördüncü bölmədə general-
mayor
Həsən bəy Ağalarov, haqqında az da olsa məlumata rast gəlirəm.
Həsən bəy Ağalarov 1812-ci ildə Tiflisdə zadəgan ailəsində anadan olub. O, 1830-cu ildə
kadet korpusunu bitirdikdən sonra Qafqaz müsəlman-süvari polkunda xidmət edir. Az sonra
bölük komandiri Həsən bəy Ağalarovun fərasəti və hərbi işdəki nizam-intizamı general-leytenant
knyaz Vasili Osipoviç Behbudovun diqqətini cəlb edir. Ona görə də general, poruçik Həsən bəy
Ağalarovu qərargah işləri üzrə ən yaxın köməkçisi təyin edir.
1833-cü ilin noyabrında azərbaycanlılardan ibarət Qafqaz süvari diviziyası Varşavaya
ezam olunanda onun sıralarında general İsmayıl bəy Qutqaşınlı, Abbasqulu ağa Bakıxanovun
kiçik qardaşı general-mayor Cəfərqulu ağa Bakıxanov, kapitan Həsən bəy Ağalarov da vardı.
1840-cı ildə ştabs-kapitan rütbəsində olan Həsən bəy əla xidmətinə görə üçüncü dərəcəli
müqəddəs Stanislav ordeni ilə təltif olunur. 1849-cu ildə onun alayı Debreçin şəhəri uğrunda
gedən döyüşlərdə macarların bir rotasını darmadağın edib dörd topunu
alanda polkovnik Həsən
bəy Ağalarov döyüşdə göstərdiyi igidliyə görə dördüncü dərəcəli “Müqəddəs Georgi ordeni”nə
layiq görülür.
1852-ci ildə isə polkovnik Həsən bəy Ağalarov Qafqaz müsəlman süvari polkunun
komandiri təyin olunur. Bir il sonra Krım müharibəsi başlananda Qafqaz oğulları da silaha
sarıldılar. Xüsusi döyüş dəstələri yaradıldı. “1853-56-cı il Şərq müharibəsinin təsviri” kitabının
müəllifi A.F.Qeyrot yazır ki, təkcə gəncəlilərdən ibarət iki süvari dəstəsi yaradılmışdı. Onların
ümumi sayı min nəfər cəsur atlılardan ibarət idi. Bu süvarilər hansı cəbhəyə göndərilirdisə, ordan
igidlik və rəşadətləri haqqında xoş sözlər eşidilirdi.
1853-cü il noyabrın 2-də Bayandur kəndi uğrunda döyüşlərdə general-mayor İlya
Orbelianinin komandanlığı altında qafqazlılar mərdlik və mətanətlə döyüşürdülər. Bu döyüşlərdə
gürcü Kavtaradzenin və azərbaycanlı Ağalarovun əsgərləri xüsusilə fərqlənirdilər. Bütün
hücumları dəf edən rus və azərbaycanlı döyüşçülərin sarsılmaz dəyanəti düşməni qorxuya
salacaq dərəcədə heyrətləndirdi.
31
Tarixçi A.F.Qeyrot kitabının 191-192-ci səhifələrində Bayandur kəndi yaxınlığında
gedən ölüm-dirim vuruşmasında mərd babalarımızın hünərindən iftixarla söhbət açır:
“Orbeliani dəstəsi gözlənilmədən 40 topdan atılan güclü atəşlə qarşılandı. Rus
artilleristləri dərhal cavab atəşi atdılar, lakin qüvvələr bərabər deyildi.
Güclü top atəşi və düşmən
süvarilərinin hücumu başlandı. İkinci Azərbaycan süvari dəstələri top atəşi ilə müdafiə olunan
düşmən atlılarının güclü hücumuna məruz qaldı. Tixotski özünün draqun diviziyası ilə vaxtında
azərbaycanlı döyüşçülərin köməyinə çataraq düşməni cəhdlə əzməyə başladılar. Draqun
diviziyasının və Azərbaycan atlılarının zərbələri altında əzilən düşmən süvariləri qaçmağa üz
qoydular”.
1857-ci ildə general-mayor rütbəsinə layiq görülən Həsən bəy Ağalarov Qafqaz əlahiddə
ordusunun zabiti kimi ömrünün axırına qədər döyüşən hissələrdə hərbi
borcunu şərəflə yerinə
yetirmişdir.
General Həsən bəy Ağalarovun sənədləri ilə tanış olduqda görürük ki, o, Tiflisdə yaşayan
mütərəqqi fikirli Azərbaycan ziyalıları ilə dostluq etmişdir. O zaman canişinlikdə müşavir və
tərcüməçi işləyən Ağa
bəy Yadigarovla, general-mayor İsrafil bəy Yadigarovla, general İsmayıl
bəy Qutqaşınlı ilə böyük dramaturq Mirzə Fətəli Axundovla və görkəmli şairimiz Qasım bəy
Zakirlə yaxından əlaqə saxlamışdır.
Məşhur şairimiz Qasım bəy Zakir 1850-ci ildə nahaq böhtana düşüb, sürgün ediləndə
general Həsən bəy Ağalarov şairi xilas etmək üçün xeyli çalışmışdır. Zakir bir şerində xeyirxah
insan, cəsur bir əsgər kimi yad edir:
Həvadisi-dövran gərdişi-fələk,
Salmışdı binəyə kəbki
8
yepələk:
Tülək
tərlan kimi, qafil Həsən bəy,
Şığıyıb çənginə götürdü bayaq.
YADİGAROV QARDAŞLARI
Talışinskilər nəslindən də general olduğunu eşitmişdim. Bakıda onlardan heç kimi tapa
bilməyib, Lənkərana yollandım. Lənkəranda öyrəndim ki, general Mirkazım bəy Talışxanovun
9
nəvələrindən biri Rəna xanım Axundzadə Bakıda yaşayır. Generalın sorağıyla Rəna xanımın
qonağı oldum.
Rəna xanım Axundzadənin ötən əsrə məxsus ailə albomundakı üç şəkil
diqqətimi cəlb
elədi. Şəklin birində Birinci dünya müharibəsi illərində qoca bir general səngərdə təsvir
olunmuşdu. Ancaq şəxsiyyəti məlum deyildi. Albom sahibi dedi ki bəlkə də Əliağa Şıxlinskidir,
dəqiq bilmirəm. Bu mülki geyimdə olan da Yadigarovdur. Axı, bizim nəsil Borçalı
Yadigarovlarla qohum olub. Hansı Yadigarovdur, onu da bilmirəm. Bu səkkiz nəfərin təsvir
olunduğu şəkildə isə babam Mirkazımxan ailəsi ilədir. Bunların hamısı mənim yaşımdan çox-
çox əvvəl yaşamış adamlardır.
Şəkillərin üzünü çıxartdırmaq üçün Rəna xanımdan icazə istədim. Səngərdə təsvir olunan
generalın Əliağa Şıxlinski olmasını heç bir qohumu - nə xalq yazıçısı İsmayıl Şıxlı, nə də
Gövhər xanım Usubova təsdiq elədi. Həqiqətən də şəkildəki generalın Şıxlinskiyə oxşarlığı
demək olar ki, yox idi...
Sonralar məlum oldu ki, Birinci dünya müharibəsi illərində təsvir olunan
general da elə Mirkazım bəy Talışxanovdur.
Yadigarovlar Borçalının Təkəli kəndindən olublar. Bu əsilzadə nəslin üç oğlu haqqında
məndə az-çox məlumat vardı. Onların hər üçü hərbçi olub. Rusiya-İran, Rusiya-Türkiyə və Rus-
8
Kəbki – kəklik
9
İnqilabdan əvvəlki sənədlərin hamısında generalın ad-familiyası belə göstərilir.