tulumun nəfəsli alətlər arasında ən qədim alətlərdən,
məxsusən də folklor instrumental aləti kimi geniş şöhrət
tapdığını qeyd etmələri onu göstərir ki, bu regionun musiqi
folkloru öz qədim ənənəsi ilə seçilir. «Tulum əsasən çoban
solo aləti sayılır»-deyən musiqişünas S.Abdullayeva son
radan Naxçıvanda Şahbuz rayonunun Kolanı kəndində
Cəbi Əhmədovun, Şərurun Dəmirçi kəndindən Məmməd
Yaqubovun adlarını çəkir (206, s.350). Məmməd Yaqu
bovun ifasından nota salınmış «Güleynare», «Köçəri»,
«Nareyi», «Loçimənə», «Tulumu», bizim nota saldığımız
havalardan «Qoftanı», «Tulumu», «Aman Lələ», «Ağır
Qarabağı» havalarının müxtəlif aspektlərdən təhlili sübut
edir ki, Naxçıvan bölgəsi, folklorunun arxaikliyinə görə
Azərbaycanın ən qədim ərazilərindən biridir. Tulumun
səslənməsində mövcud olan burdonlu səs, zurnaya məxsus
zil tembr xüsusiyyətləri bu alətin həqiqi mənada folklor
aləti kimi açıq məkanda çalındığına dəlalət edir.
Naxçıvanın musiqi folklorunun yaraşığı olan «Yallı»
rəqsləri özünün janr rəngarəngliyinə, ifa xüsusiyyətlərinə
görə digər rəqs havalarından fərqlidir.
Yallı rəqslərinin musiqi materiallarının metroritmik
xüsusiyyətləri zahirən bir-birinə oxşasa da onlarm hər
birinin metrik ölçülərində xanədaxili ritmik formulların
müxtəlif şəkilləri bu janrın xarakterinə, rəngarəngliyinə,
çoxcəhətli xüsusiyyətlərinə dəlalət edir. Yallı rəqsləri
kütləvi rəqs formasına məxsus olduğu üçün bu janrın daha
qədim ənənələrdən süzülüb gəldiyini göstərir. Hər bir yallı
melodik dil xüsusiyyətlərinə və rəqs zamanı atılan ayaq
hərəkətlərinin müxtəlifliyinə, rəngarəngliyinə görə fərqli
dir. Onların ahəngi ümummilli xüsusityyətlərdən doğan
lad-intonasiya rəngarəngliyinə, ritmik quruluşuna görə də
bir-birindən fərqlənir. Yallıların bir ayaq, iki ayaq, üç ayaq,
dörd ayaq və beş ayaq struktur hərəkət quruluşları təkcə
Naxçıvan bölgəsinə məxsus deyil. Bu sahədə aparılan
tədqiqatlar sübut edir ki, Naxçıvanın qədim ənənəsindən
bizə miras qalmış bu tip yallı musiqi nümunələri bu gün
Savədə, Urmiyədə, Qarsda, İğdırda və başqa regionlarda da
geniş yayılmışdır. Ayrı-ayrı bölgələrin yallı musiqi
materialları musiqi dilinin quruluşuna görə fərqli olsa da
oyun hərəkət quruluşları demək olar ki, bir-birinə çox
oxşayır və biri digərini tamamlayır.
Yallı rəqsləri kütləvi rəqs nümunəsi olduğu üçün
onları müxtəlif mərasimlərdə oynayırlar. Bu zaman həmin
yallıların bir qismi sözlə oxunur. Mərasim ənənəsində ifa
edilən əksər yallılar xor şəklində ifa edilir. Çünki ardıcıl
düzülüşdə, bir-birinə zəncirvari birləşmiş rəqs oynayan
insanların hər biri yallının aşıladığı şən, əhval-ruhiyyəni
saxlamaq üçün xor ifa formasına üstünlük verib kollektiv
ifanı həyata keçirirlər. Bir sıra ifalarda yallıbaşmm solo
şəklində ifa etdiyi sözləri kütləvi olaraq rəqs oynayanlar
onu xor şəklində cavab kimi səsləndirirlər. Xor şəklində
oxunan yallılar sual-cavab formasmda ifa edilir. «Yallıbaşı
mahnılar öz məzmunu ilə yallının poetik məna strukturuna
bağlı olur. Həmin mahnının yallının strukturunda konkret
yeri, ifa məqamı var. Həmin məqam ixtiyarı deyildir:
yallının poetik strukturunun konkret mərhələsini təşkil
edir. İkincisi, yallı rəqs və musiqidən ibarətdir. Rəqsin və
musiqinin vəhdətindən hasilə gələn poetik məzmun
yallıbaşı mahnısında sözə çevrilir. Ona görə belə hesab
edirik ki, mahnının məzmunu yallının rəqs və musiqidən
ibarət olan məzmununun semantik (mənalı) elementlərini
bərpa etməyə imkan verir» (28, s.28).
Naxçıvan folklor mühitində «Qayna, samavarım,
qayna», «Ay qız, dur gəl, sabah oldu», «Ay dönə, dönə-
dönə» yallıbaşı mahnılarının poetik-semantik səciyyəsin
dən yazan professor M.Cəfərli təhlillərin yekunu kimi,
fikrimizcə, haqlı olaraq yazır ki, «həzinlik, incəlik, mənəvi
ülviyyət təkcə təhlil edilən mahnıların yox, bütün Azər
baycan xalq mahnılarının poetik-semantik ruhunu təşkil
edir.
Beləliklə, nəzərdən keçirdiyimiz nümunələr bütün
zəngin semantikası ilə Naxçıvan xalq mahmlarının cüzi bir
hissəsini təşkil edir. Lakin onların təhlil olunması mahnı
janrının poetik-semantik xüsusiyyətləri ilə bağlı çox dəyərli
elmi bilgilər təqdim edir. Bu da, öz növbəsində göstərir ki,
mahnı janrının poetik-semantik xüsusiyyətlərinin Azərbay
can xalq mahnılarının səciyyəvi örnəklərinin cəlb edilməsi
ilə dolğun şəkildə tədqiq edilməsi perspektiv elmi vəzifə
kimi qarşımızda durur» (28, s.29-30).
Yallıbaşı mahnı janrı mahnı-rəqs qrupuna daxil olan
unikal folklor nümunələridir. Hələ qədimdən bu mahnılar
bizim əcdadların sevə-sevə oxuduqları və öz oxumaqları ilə
də öz rəqslərini müşayiət etdikləri mahnı-rəqs janrı
örnəkləridir. Bu haqda R.İmrani göstərir ki, «Yallıların
qədim əcdadlarımız tərəfindən mərasim ayinlərində, el və
mövsüm, bayram şənliklərində kütləvi şəkildə oynaması
qeyd olunmuşdur. Ənənəvi şəkildə bizə qədər gəlib çıxmış
Yallı rəqslərinin öyrənilməsi onların xalq arasında aşa
ğıdakı formalarda geniş inkişafını göstərdi. Yallılar
xoreoqrafik məzmununa görə iki yerə bölünür. Bunlardan
birincisi süjetli yallılardır. Bu növ yallıların xoreoqrafik
quruluşu və ya ifa tərzi müəyyən süjeti tərənnüm edir. Belə
yallılar teatrlaşdırılmış xalq oyunları olduğu üçün «oyun-
yallı» adlanırlar. Xalq arasında buna «yallı-yallı» da deyilir.
■
ikinci növ yallılar isə, müəyyən əhval-ruhiyyəni, xüsusən
qəhrəmanlığı, gümrahlığı, gəncliyi və cəldliyi ümumi
şəkildə tərənnüm edən rəqs-yallılarıdır» (50, s.19).
Deyilən fikri Naxçıvanın çoxsaylı yallı rəqs nü
munələri arasında görmək olar. Bu tip yallı rəqsləri məişət
mahnı-rəqs nümunələri kimi bölgənin folklor mühitində
daha çox yayılıb. Yallıbaşı mahnı-rəqs nümunələrindən
«Qaleyi», «Güleynare», «Hoynərə», «Qaz-qazı» (oyun-
yallı), «Köçəri»ni göstərə bilərik. Adları çəkilən yallı-
başılardan «Hoynərə», «Qaz qazı» havaları hər biri iki
hissəli olub əvvəli orta, mülayim tempdə, ikinci hissəsi isə
tez tempdə ifa edilir. Yallıbaşınm daha möhtəşəm, şən və
kütləvi xarakterini vermək üçün ifaçılar onları sadəcə eyni
sözlərin təkrar oxunuşu ilə fa edər, «Hoynərə, hoynərə,
hoynərə, nərə, nərə» deyə oxuyardılar. Belə yallıbaşılarmda
mətnin poetik-semantikası yox, rəqsin xarakterindən irəli
gələn və insanlarda böyük təəssürat oyadan melopoetik
səciyyə, yəni melodiyanın poetik təcəssümü ön plana çıxır.
Dostları ilə paylaş: |