524
Məlihə Əzizpur
süpür gələməyə başlayır. Külək yenə də güclənib kilimi qırış-
dırır. Qa dın gözlərini ovuşdurarkən kilimin qırışlarını açıb qa-
lan yerlərini də süpürgələyir.
* * *
Qadın kilimi axıdıb qatlayır. Külək hızlıca əsir. Qadın sa-
bahı yox,
birisi günü düşünür, bir də haradasa gizlənmiş olan
günəşi.
Ayna
Qapını kilidlədi. Lampanı yandırmasaydı da olardı, amma
işığın saçılması daha gözəl olurdu. Bir əsrik qızışma bədənini
aldı. Köynəyinin birinci... ikinci... üçüncü... dördüncü düymə-
sini belə açdı. Barmaqlarının ucu ilə köynəyinin yaxasından
tutub astaca silkələdi. Ah... Necə də yapışırdı o incə sərinlik!
Di vardakı aynanın qarşısına keçdi. Kiçik barmağı ilə aynanın
tərini cizdı. Sallana-sallana köynəyini, sonra da başqa paltar-
larını so yundu. Ağappaq süd kimi idi bədəni. Hörüyünü açıb
çiyinlərinə dağıtdı. Aynadan uzaqlaşdı bir az. Bütöv olaraq
görünmək is təyirdi. “Hiyyy! Nə gözəlmişəm mən! Bir kəşf
olunmamış sirr kimi!” – Mızıldandı özü ilə. Aynaya yaxınlaş-
dı... Yenə yaxın laş dı... Yenə də. Gözlərinə baxdı, yanaqları-
na... Dodaqlarına...və...
Gözlərini yumdu əsrükcəsinə. Sonra aynadakı şəklin do-
daqlarına dayadı boyalı dodaqlarını. Şampun, sabun qoxuyur-
du öpüşləri.
* * *
İlıq su altında gözlərini açmadı. Yalnız yuyunub təmizlən-
məyi düşünürdü.
525
Miniatürlər
Köpək
Bir az gec yetişdi. Kor havası əlilə bir yer tapıb oturdu.
Gözləri qaranlığa alışmamışdı hələ. Yerində rahatlanıb qarşı-
ya göz dikdi.
Gəlişinin neçənci dönəsi idi bilmirdi. Gəldiyi hər dönədə
birinci, habelə oranı tərk edən sonuncu adam olardı, amma
nədənsə bu dönə gec qalmışdı.
* * *
Hələ özünə gəlməmişdi. Səhnə dönə-dönə təkrarlanırdı
bey nində. Bir tikə dialoq dilinin əzbəri olmuşdu və kəsmədən
dəlicəsinə söyləyirdi öz-özünə.
* * *
Qapı açıldı. Göz ağrıdıcı işıq gözlərini qapatdırdı.
* * *
Bir çolaq köpək səssizcəsinə gedirdi.
Ağ gecə
Tam romantikcə yaşayardı. Birisini sevərdi ölümsüzcə-
sinə. Nədənsə onu itirmişdi bir türlü. Günün, səksən altı min
dörd yüz saniyəsi boyunca ancaq onu düşünərdi. Çevrəsində
üz verən olaylarda onu anımsadan bir şey arayardı və ona bən-
zəyən hər kəsə sevdalanardı dəlicəsinə...
* * *
Bir romantik gecədə qarşılaşdılar, ancaq onunla görüşmə-
di, görüşmək istəmədi.
Ona bənzəyən hər kəsdən nifrət edirdi.
526
Məlihə Əzizpur
Qar dənələri
Pəncərə arxasında dayanıb, asfalta qonan qar dənələrinə
baxır. Əlləri qıpqırmızı qızarıb. Hərdən var gücüylə hovxurur
donmuş barmaqlarına.
Bir yadırğanmış şeyi anımsamış kimi birdən dönüb, ota-
ğın bucağına atılmış qara çadrasını götürüb, başına salar-sal-
maz qapıya doğru qaçır.
* * *
Xiyabandakı hər kəs, onun neçə dəqiqə öncə döndüyünü
bilir.
* * *
Məzarlığa qar yağır...
Bayram
Yenicə evlənib. Ən böyük yatırımı biləyindəki gücüdür,
bir də ürəyindəki ümidi.
Adı Bayramdır. Bütün bayram günləri gözləri dolar nə-
dən sə.
Bir şirkətdə çalışır. İşi ağır olsa da, qatlaşır ona. “Kişi,
üzü nə gətirməməlidir çətinlikləri”, – düşünür.
* * *
Bütün işçilər nahar yeməyinə çıxıblar. Hər kəs evindən
gətirdiyi yeməklə məşğuldur...
* * *
Bayramı yarım saat öncə apardılar. Deyirlər: – Düz bilək-
dən qopmuşdu əli...
527
Miniatürlər
Sorğu
Bir şey çeynəyirdi beynində. Birdən soruşdu: “Mən de-
yirəm hələ uşaqdı, yaşlanmağına baxma. O böyümür, yalnız
köh nəlir”. O deyir: “Yepyekə eşşəkdir, özünü vurub qoduqlu-
ğa in san. Sənin fi krin nədir?!”
Mən nə deyəcəyimi bilməyirəm, yalnız qəhqəhə ilə gülü-
rəm.
Yüz tümən
Sapsarı saralmışdı. Üzərində qan ləkəsi görünürdü. Asta –
asta sürünüb dayanırdı.
Maraqlandı. Ona doğru getdi. Qulağından tutub götürdü.