19
ra - Indigofera amblyantha Cra
ib. (şək. 3. 4) 8. Gümüşü indi-
qofera -
İndigofera argentea Burm. F. 9. Cənub indiqoferası -
İndigofera australis Willd. 10.Nəfəsotunabənzər indiqofera-İndi-
gofera cytisoides Th
unb. 11. Sıxyarpaqlı indiqofera – İndigofera
densa N.
E.
B
R
. 12. Douz indiqofe-
rası-İndigofera dosua Buch. - Ham.
Ex D. Don 13. Fortuna indi
qoferası -
İndigofera fortunei Craib. 14.
Kolşəkilli indiqofera - İndigofera
frutescens L.
F.
(şək. 3.5) 15. Küt-
ləçəkli indiqofera – İndigofera heb-
epetala Benth. Ex Baker. 16. Kirilov
indiqoferası - İndigofera kirilowii
Maxim ex Palib. 17. Sallaq indi-
qofera -
İndigofera pendula Franch.
18. Potanin indiqoferası - İndigofera
potaninii Craib. 19. Yalan
çı boyaq in-
di
qoferası - İndigofera pseudotinctoria Matsum. 20. Sulye indi-
qoferası - İndigofera souliei Craib. 21. Parlaq indiqofera – İndi-
gofera splendens Ficalno &
Hiern. 22.
Poruqşəkilli indiqofera -
İndigofera stachyodes Lindl.
E. V. Vulf (58) basma növl
ərinin hər birinin ayrılıqda ilkin
m
ənbələrini, sinonim adlarını, müxtəlif xalqların dilində adlarını,
yayılmasını və təsərrüfat əhəmiyyətini göstərmişdir.
İndiqofera növlərindən bizim təcrübədə ancaq boyaq indiqo-
ferasından (İ. tinctoria L.) istifadə edilmişdir. Bu növ ancaq mə-
d
əni halda Xorvatiya, İtaliya, Hindistan, Seylon, Çin, Filippin,
Yapo
nya, Yava adası, Malakka, tropik Afrika, Misir, Amerika,
Britaniya, Honduras, Kolumbiya v
ə Gürcüstanın Batumi ətrafında
bec
ərilir (58; 136).
T
ədqiqatçılardan Т. S. Тeymurovanın (43; 111), M. Ə. Qası-
movun (24) v
ə F. M. Məmmədov (30) əsərlərində basma bitki-
sinin botaniki t
əsviri verilmiş, Azərbaycan respublikası şəraitində
becərilməsi ətraflı (43; 110) ətraflı qeyd olunmuşdur.
Şəkil 3.2. Afrika indiqo-
ferası ( İ. arrecta Hochst.)
20
Azərbaycan MEA-nın Тorpaqşünaslıq və Aqrokimya institu-
tunda 1976 - 1977 -
ci illərdə basma (indoqofera) bitkisinin qida
şəraitini öyrənmək məqsədilə vegetasiya və çöl tədqiqatları
aparılmışdır. Məlum olmuşdur ki,
bu bitkinin azot, fosfor və kalium
elementləri ilə yanaşı, selen, mo-
lib
den və s. mikroelementlərə də
tələbatı çoxdur (65; 108 - 111).
XIX əsrin ortalarında Azərbay-
canın Lənkəran qəzasındakı Cığırlı
kəndində becərilən indiqo (basma)
bitkisindən alınan boyaq Paris
sərgisində qızıl medala layiq görül-
müşdür (27). Bu bir daha göstərir
ki,
Azərbaycanda basma (indiqo-
fera) bitki
sinin becərilməsinə hələ
qədimlərdən maraq göstərilmişdir.
Lakin, bu maraq elmi əsaslardan
uzaq olmaq
la pərakəndə şəkildə olmuşdur. XX əsrin 60 -70 - ci
ill
ərindən isə bu bitki planlı elmi əsaslarla öyrənilir (30).
Basma bitkisi
torpağa tələbkar olmaqla qumsal və münbit
torpaqlarda
yaxşı inkişaf edir. Çiçəklənməsi aşağıdan yuxarıya
doğru getməklə iyul ayından oktyabra qədər davam edir. Vegeta-
siya müdd
əti 150-180 gündür. Havaların +8 - 10
0
C -
ə qədər aşağı
düşməsi basma yarpaqlarının qaralmasına və tökülməsinə səbəb
olur. H
əna bitkisinə
nisb
ətən suya az tələbkardır. Vegetasiya döv-
ründ
ə 3-4 dəfə, nadir hallarda isə 5 dəfə suvarılır. Тoxumları
oktyabr-noyabr ayla
rında yetişir (27; 63).
Basma bitkisinin
yarpağında fermentlərin və ya zəif turşuların
t
əsiri ilə qlükozaya və aqlikon-indoksinə parçalanan rəngsiz qlü-
kozid
vardır. Aqlikon - indoksin rəngsizdir, lakin əsasi mühitdə
havanın oksigeni ilə oksidləşir və göy rəngli indiqoya çevrilir
(43).
Şəkil 3. 3.Yarımkol indiqofera
(
İ. suffruticosa Mill.)
21
İndiqo boyaq maddəsi yaxın keçmişə qədər “boyaq mad-
d
ələrinin şahı” (King of the ohystuff ) hesab edilirdi (111). Avropa
xalqları uzun müddət bu boyağı “Hindistan daşı” adlandırmışdır.
İlk dəfə Mark Pol onun bitki mənşəli olduğunu göstərmişdir
(115).
Basma (indigofera) bitkisi-
nin
yarpaqlarından alınan “bas-
ma” adlı tozun (şək.3. 6) tərki-
bind
ə biçin vaxtından asılı
olaraq 7,39-8,42 mq/kq kalsium,
0,09-0,29 mq/kq fosfor, 9,6-
55,7 mq/kq karotin, 2,40- 4,13 %
yağ, 7,40-9,60 % sellüoza,
15,43-17,73 % kül, 2,68 - 3,56
% azot v
ə s. maddələr vardır
(27).
İndiqo maddəsi basma bitki-
sinin
yarpaqlarında çəki hesabı 0,6 %, bütövlükdə isə 0,25 % təş-
kil edir (24).
Dünya
bazarlarında müxtəlif çeşid, növ və sortlara ayrılmış
çoxlu sayda indiqo tozu sa-
tılır. Тərkibində 50 % indiqo
boyağı olan toz aşağı növ, 82
% - d
ən çox olan isə əla növ
hesab edilir (4).
Тəbii indiqo boyağının
quru
luşu alimlərə məlum ol-
duqdan sonra onu süni yolla
sintez etm
əyə başladılar. Bu
haqda Böyük Sovet Ensik-
lopediya
sında (50) ətraflı
b
əhs edilmişdir.
M. Ə. Qasımov (24) göstərir ki, Azərbaycan xalqı indiqo
(basma) boya
ğı ilə XVIII əsrin sonu XIX əsrin əvvəllərində tanış
İndiqonun kimyəvi quruluşu
Şəkil 3. 4. Kütçiçəkli indigofera
(Indigofera amblyantha Craib.)
Dostları ilə paylaş: |