sistem ində əhəm iyyətinin aşkarlanması baxımından
Heydər Əliyev irsi böyük əhəmiyyət kəsb edir. Əminəm
ki, elmi və dini vəhdətdə gözəl bilən Qafqaz
Müsəlmanları İdarəsinin Şirvan bölgəsi üzrə qazısı,
filologiya elmləri namizədi Hacı Xanəli Babayevin
diqqətinizə təqdim olunan kitabında toxunulan məsələlər
təkcə respublikamızda deyil, həm də ölkəmizdən kənarda
diqqət və marağa səbəb olacaq, Heydər Əliyev irsinin
öyrənilməsi işinə böyük töhfə olacaqdır.
Allah köməyiniz olsun!
Şeyxülislam
Hacı Allahşükür PAŞAZADƏ,
Qafqaz Müsəlmanları
İdarəsinin sədri.
12
Müasir Azərbaycançılıq
və Heydər Əliyev:
tarixi şəxsiyyət amili
13
"A zərb ay can çılıq " - əslində bu məfhum təkcə siyasi,
tarixi, coğrafi mənanı, milləti və ya xalqı ifadə etmir.
Təbii
ki,
burada
müasir
dünya
dəyərlərindən
bəhrələnməkdən savayı qloballaşan beynəlxalq siyasət
ümmanında bəşəriyyətin vahidliyinə layiqli töhfələr
verən bir xalqın kiməsə buxov olmayıb, müstəqil
özünüyaşatma ideologiyası başa düşülməlidir. Şübhəsiz
ki, bu məsələ ideoloji, yaxud da maarifçilik anlamı ilə
yanaşı elmi, həm də dini-mənəvi məzmunu da özündə
ehtiva edir.
Dünyada gedən proseslər hamının gözü qarşısındadır.
Bütün dövlətlər öz mövcudluğunu, hərbi, iqtisadi, siyasi,
mənəvi qüdrətini göstərmək üçün "nə iləsə məşğuldur".
Bir çox ölkələr nüfuz dairəsi uğrunda mübarizə aparır,
bəziləri dünyanın "şıltaq" dövlətlərinə və ya dövlət
başçılarına dərs vermək üçün təzyiqlərdən, hətta hərb
maşınından da istifadə etməkdən çəkinmir. Bir başqası, az
qala ildə bir dəfə hakimiyyət dəyişməklə millətinin
təfəkkürünü məşğul edir. Öz yaşayışını təmin etmək üçün
daim kimdənsə ianə umanlar da tapılır. (Əlbəttə, bu
sonuncu hal mentaliteti, milli xüsusiyyəti göstərən
məsələdir. Şükürlər olsun ki, bu hal öz qüruru ilə seçilən
Azərbaycan xalqı üçün xarakterik deyil). Ancaq bütün
bunların mahiyyətində konkret millətin və ya xalqın,
bəzən hətta ola bilsin ki, konkret qrupun mənafeyi durur.
Bir sözlə, artıq ikinci onillikdir ki, dünyanın gərdişi
daha mürəkkəb hadisələrlə, proseslərlə müşayət olunur.
Belə bir şəraitdə millətini qorumaq, inkişaf etdirmək əsl
15
qəhrəmanlıqdır. Mövcud dünya düzənində bir çoxları öz
siyasətini həyata keçirmək üçün qorxu, hədə, aclıq kimi
təzyiq vasitələrindən, müxtəlif ideoloji bəhanələrdən,
"din düşməni" kimi amillərdən istifadə etməyə çalışır.
Şübhəsiz ki, ayrı-ayrılıqda bu məfhumların maraqlı
tərəflər üçün müəyyən mənada "səfərbərlik" gücü olsa
da, onların heç biri obyektiv reallığı əks etdirmir və siyasi
perspektivi təmin etmir. Bu, gələcək və uzunmüddətli
inkişaf üçün ideoloji əsas, strateji xətt ola bilməz. Reallıq
budur ki, belə bir şəraitdə milləti, xalqı vahid obyektiv
kerçəkliyə əsaslanan ideologiya,
ümummilli lider və
mənəvi baza birləşdirə və qabağa apara bilər. Bu isə
kimin tale payına düşübsə, o gərək bu sərvətdən
qədərincə istifadə etsin, daxili və xarici siyasəti ilə bağlı
m əsələləri səhmana salsın. Təəssüf ki, belə xoşbəxtlik
heç də həmişə və hamıya nəsib olmur.
"Göylərin və yerin hökm ü Allahın əlindədir. O,
istədiyini yüksəldər, istədiyinə də əzab verər. Allah
bağışlayan və rəhm edəndir!"("Fəth" surəsi, 14).
Biz,
azərbaycanlılar Yaradanımıza
həmd-səna
etm əliyik ki, məhz bizim taleyimizə sələflərimizin
arzuladıqları, uzun illər həsrətində olduqları günləri
görmək səadəti nəsib olub. Müqəddəs dinimizdən siyasi
hakimiyyətin,
keçmiş
sovet
rejiminin
ateist
ideologiyasının amirlik, qadağa siyasəti ilə ayrı salman,
Qafqazda yaşayan müsəlman camaatımızın, xalqımızın
nisgili, həsrəti həddindən çox olmuşdur. Bunun əsas
səbəbi və mənbəyi, bir müddət ömür payımıza dinsiz,
imansız bir quruluşda yaşamaq qismətinin düşməsidir.
>ө u-'
16
З Ј Ч
i
а
a
a * ’" г>‘
Həmin dövrdə dinin necə acınacaqlı illər, proseslər
yaşadığı, dindarların, ruhanilərin necə amansızcasına
təqib olunduğu hamımıza, xüsusilə yaşlı nəslə çox yaxşı
bəllidir.
O dövrdə mövcud olan totalitar rejimin ideologiyasının
əsas məqsədi o idi ki, şüurlara "yeganə düzgün təlim"
saydığı kommunist ideologiyasını yeritsin. Həmin illərdə
müsəlmanların, o cümlədən Azərbaycan xalqının ictimai
fikrinin,
fəlsəfəsinin,
tarixinin,
mədəniyyətinin
öyrənilməsi sahəsində aparılan tədqiqatlarda İslam çox
vaxt nahaqdan, əsası olmadan tənəzzül meyli ilə
əlaqələndirilir, onun ümummədəni və əxlaqi dəyərləri
heçə endirilirdi. Yaradıcı fikir dühalarının əzəməti,
nəhəngliyi, görkəmliliyi, əksər hallarda, İslama qarşı
çıxıb-çıxmamaları, dinə münasibətləri ilə ölçülürdü.
^ İnsanlara, cəm iyyətə açıq-aşkar ateizm ruhu təlqin
edilirdi.
Bü yolda gücdən, qadağadan, m üxtəlif
təzyiqlərdən belə istifadə olunurdu. Uzun əsrlər boyu
xalqın ictimai fikri, adət-ənənələri, yaradıcılığınının
cilalanması, istiqamətlənməsində, nizamlanmasında dinin
böyük rolu inkar olunur, elmin, maarifin, təhsilin ziyasının
dini ocaqlardan işıq saçması kimi reallıq nəzərə alınmırdı.
Mədəni-mənəvi irsdən dinin təcrid olunması təəssüf
doğuracaq, faciələrlə nəticələnəcək bir hal idi. Belə ki, bu
etinasızlıq xalqı öz tarixi yaddaşını, milli mənliyini,
özünəməxsusluğunu itirməyə doğru sürükləyirdi.
Xalqın tarixi varlığının ayrılmaz bir hissəsi kimi dinin
mahiyyətinə gəldikdə isə, qeyd edilməlidir ki, İslam
nəinki dindarların şüurunda əhatəli dünyagörüşü, onların
A Z S R B A Y C A tj n Ş S H JB Ü K A S İ PREZİDENTİNİN
İŞ L Ə R İDARƏSİN İN
K İ T A B X A N A S I