4
mərkəzi olmuşdur. Bu dövrdə Naxçıvan şəhərində 3 came;
cameyi-Qızıl Arslan, cameyi-Məhəmməd kəndxuda, cameyi-Şərif
və 10 məscid; Ağa məscidi, Hacı Xəlil məscidi, Keçəçi məscidi,
Molla Əhməd məhəlləsinin məscidi, Sultan Mahmud məscidi,
Hacı Sani məscidi, Bəsri məscidi, Şeyx Əminəddin məscidi,
Ətməlik məscidi, İsmayilan məscidləri fəaliyyət göstərirdi. Son
zamanlara qədər “Mömünə-xatun” məqbərəsinin kənarında
yerləşən Qızıl Arslan camesi sovetlər dönəmində baxımsız qalaraq
yerlə yeksan edilmişdir. Ayrı-ayrı tarixi sənədlərin açılmasında
tərcümə edilən Naxçıvan əlyazma mətnlərinin əhəmiyyəti olduqca
böyükdür. Belə nəşrlərə nümunə olaraq, Elmira Seyidbəylinin
‘TMaxçıvan torpaq mülkiyyətinə aid XVII-XVIII əsr Kəngərli
arxeoqrafik sənədləri” (38) adlı əsərini göstərmək mümkündür.
Naxçıvanın milli-mənəvi sərvəti olan qədim əlyazma
mətnlərinin araşdırılması, tədqiqi və nəşri günün ən mühüm
mövzularmdan biridir. Çünki Naxçıvanın tarixi əvəz edilməz
reallıqdır. Naxçıvan dünyanın aynasıdır ki, hər bir yerdən şəffaf
və aydın özünü büruzə verir. Naxçıvan əlyazma mətnlərinin ən
böyük xüsusiyyəti ondan ibarətdir ki, bütün reallıqları özündə əks
_ _
___
etdirir, istər XII-XIII əsr Naxçıvan Atabəylər Dövlətinin qiymətli,
eyni zamanda ən zəngin əlyazması olan “Munisnamə” əsəri, istər
Azərbaycan mədəniyyəti tarixində XIII-XIV əsrlərdə çoxcəhətli
yaradıcılığa malik olan bir alim, şair və dövlət xadimi kimi
tanınan Hinduşah Naxçıvaııinin “Əs-Sihah əl-əcəmiyyə” əsəri və
istərsə də XIX əsrin görkəmli nümayəndəsi olan Hacı Molla
Məhəmməd Naxçıvaninin “Qürrətul-Əbsar” (Gözlərin nuru),
“Dürrətül-Əbrar” (Söylənilməmiş inci sözlər), “Kəşkülü-Nur”
(Nur Qabı), “Məzahir ən-Nur” (Nurların zahir olduğu yerlər) və
“Səhabəd-Dümu”
(Buludların
Göz
yaşları)
kimi
böyük
əhəmiyyətə malik olan əsərləri Naxçıvan həqiqətlərinin bariz
nümunəsidir ki, heç zaman tarix səhnəsindən silinməyəcəkdir.
“Munisnamə” əsəri XII-XIII əsr Naxçıvan Atabəylər
Dövlətinin iqamətgahında yazılan nadir əlyazma nüsxəsidir ki,
əsli Britaniya muzeyində mühafizə olunur. Əlyazmanın foto
45
surətinin Naxçıvana aid hissələri öz doğma dilimizə tərcümə
edilərək ilk tədqiqat obyekti olmuşdur.
Son dövrlərə qədər tədqiqatçıların diqqətindən yayınmış
“əs-Sihah
əl-əcəmiyyə”
lüğəti
Azərbaycan
ərazisində,
azərbaycanlı müəlliflər tərəfindən tərtib edilmiş, ilkin dövrlərdə
dilimizin leksikası və nəsri haqqında məlumat verən qədim və
hələlik yeganə abidə kimi diqqəti cəlb edir. Farsca-türkcə ikidilli
lüğət olan “əs-Sihah əl-əcəmiyyə”də 5117 fars sözünün müqabili
kimi verilmiş türk mənşəli sözlərin təxmini sayı 10.000-ə
yaxındır. Hinduşah Naxçıvaninin bu qiymətli əsərinin orjinalı
Qərbi Berlin, Bratislava, və Sank-Peterburq Şərq əlyazmaları
xəzinəsində saxlanılır.
Fəxrəddin Hinduşah Naxçıvani “dövrünün görkəmli
tarixçisi, mütərcimi, munşisi, şairi və dilçisi olmuş, özündən sonra
“əl-Sihah əl-əcəmiyyə” adlı farsca-türkcə lüğətini, ərəb dilində
yazılmış “Məvarid əl-ərəb” adlı məşhur tarixi əsərini və bir sıra
farsca şerlərini irs qoyub getmişdir” (36, s. 5).
Milli mədəniyyətimizin xəzinəsinə dastan kimi daxil olan
məşhur “Yusif və Züleyxa” əsəri xalqımız tərəfindən sevilmiş və
indinin özündə də böyük maraqla qarşılanır. Suli Fəqih tərəfindən
yazılan “Yusif və Züleyxa” əsərinin əlyazması çox yüksək
persenajla işlənib oxucuların ixtiyarına verilmişdir.
XIX əsr ictimai mühiti üçün səciyyəvi xarakter daşıyan
Hacı Molla Məhəmməd Naxçıvaninin
“Səhabəd-Dümu” (37)
əsəri fəlsəfi baxımdan olduqca böyük əhəmiyyət kəsb edir. İstər
islam fəsəfi nöqteyi nəzərindən, istər insanlıq baxımından, istərsə
də dini baxımdan özündə qeyri-adi hadisələri canlandıran və
insanları coşa gətirən əsər böyük bir fenomenliyi ilə diqqəti cəlb
edir. Bu baxımdan da əsərin müəyyən hissələri tədqiqata cəlb
edilmiş və nəticədə I-II cilddə “Hacı Molla Məhəmməd
Naxçıvaninin “Səhabəd-Dümu” əsərində fəlsəfi düşüncələr” adlı
monoqrafiya çapdan çıxaraq ictimaiyyətə çatdırılmışdır.
Naxçıvan əlyazma mətnlərinin digər bir xüsusiyyəti ondan
ibarətdir ki, əlyazmalar müxtəlif xətlərlə yazılmış və sonralar isə
katiblər tərəfindən üzü köçürülmüşdür. Bu baxımdan əsl yazılma
46
i
tarixlərin müəyyən edilməsi çətinliklərinin obyektivliyinə gətirib
çıxarır ki, o da öz növbəsində işin aktiv və fəal yerinə
yetirilməsinə mane olur. Əlyazmalarda əsasən müəllifin admın
göstərilməsi mühüm əhəmiyyət kəsb edir. Hansı tarixdə yazılması
və hansı tarixdə çap olunması əsas şərt kimi qəbul edilir.
Məlum olduğu kimi, Azərbaycan xalqı ən qədim və çox
zəngin ədəbi-mədəni ənənələrə malik olan Şərq xalqlarmdan
biridir. Azərbaycan xalqının ümummilli lideri Heydər Əliyev
1994-cü ildə dahi Azərbaycan şairi Məhəmməd Füzulinin 500
illiyi ilə əlaqədar Yubiley üzrə Dövlət komissiyasının iclasında
söylədiyi Yekun sözündə bu barədə demişdir: “Eyni zamanda,
qeyd etdiyim kimi, biz daim çalışmışıq ki, Azərbaycan xalqını
dünyaya daha yaxın tanıdaq. Bilsinlər ki, xalqımızın çoxəsrlik,
zəngin tarixi, mədəniyyəti var. Bilsinlər ki, Azərbaycanın
bugünkü mədəniyyəti dahi şəxsiyyətlərimizin yaratdığı və
əsrlərdən-əsrlərə
keçən
mədəniyyətimizə,
elmimizə,
mənəviyyatımıza əsaslanır. Bu ona görə lazımdır ki, hamımıza
məlum olan düşmən qüvvələr sübut etməyə çalışırlar ki,
Azərbaycan xalqının zəngin tarixi olmamışdır, onun kökü
yoxdur. Şübhəsiz ki, bu cəfəngiyyatdır. Bəzən buna heç cavab
vermək istəmirsən. Lakin xalqımıza düşmən olan, qəsd etmək
istəyən dairələr, qüvvələr, bəzən də millətlər, respublikamızı
parçalamaq, onun ərazisini qəsb etmək istəyənlər əvvəllər də
çalışmışlar və indi də çalışırlar sübut etsinlər ki, guya
Azərbaycan xalqı tarixi kökə malik olan bir xalq deyildir ” (39, s.
94-95).
Nəticə etibarilə belə qənaətə gəlmək olar ki, əsaslı bu
yazılı mənbələr həqiqəti deməyə imkan verir ki, Azərbaycan xalqı
üçün lazım olan hər bir yazılı mənbələrin milli mədəniyyətimizin
fövqündə duran hər hansı əlyazma mətnləri bir mənəvi sərvət
olaraq bu gün öz bəhrəsini verir.
47
Dostları ilə paylaş: |