MÜSTƏQİLLİK DÖVRÜNDƏ ULU ÖNDƏR
HEYDƏR ƏLİYEV VƏ MİLLİ-MƏNƏVİ
DƏYƏRLƏRİMİZ
Müstəqilliyimizin 20 illik tarixi müşahidələri göstərir ki, heç
bir xalq öz mütərəqqi mənəvi dəyərlərini nəinki kənara atmır,
əksinə keçmiş mədəniyyətdə qiymətli nə varsa onları mənimsəyiö
yeniləşdirərək, zənginləşdirir. Bu baxımdan ümummilli lider
Heydər Əliyevin xalqımıza olan misilsiz xidmətləri nəticəsində
müstəqilliyə,
azadlığa,
demokratiyaya nail olmuş və bu
proseslərdə də milli-mənəvi dəyərlərimiz, adət-ənənələrimiz geniş
vüsət alaraq inkişaf etmişdi.
Milli-mənəvi dəyərlər, adət-ənənələr milli mədəniyyətin
bir növü kimi keçmişlə gələcək arasında bir körpü salır, varislik
yaradır. Mənəvi tərəqqiyə yeni yollar açır. Gənc nəslin milli
mədəniyyət, milli adət-ənənələr ruhunda tərbiyəsi ilə yanaşı
qloballaşma prosesində mədəniyyət sahəsində meydana çıxan
görkəmli nailiyyətlər onları zənginləşdirir və gələcək bəşəri
inkşafa hazırlayır. Gənclərdə Azərbaycançılıq məfkurəsinin,
vətəndaşlıq şüurunun formalaşdırılması, milli-mənəvi dəyərlərin
milli adət-ənənələrin, dini-əxlaqi keyfiyyətlərin onlar tərəfindən
mənimsənilməsi ilə bilavasitə bağlıdır.
Hər bir xalq özünün milli-mənəvi dəyərləri köksündə tərəqqi
tapır,
dünyada
öz
adət-ənənələrini
həyata
keçirməklə
zənginləşdirir və daim yaşadır. Adət-ənənələrin əsas həyatiliyi
yeni fəlsəfi tarixi şəraitdə yeni nəsillər tərəfindən müəyyən edilir.
Adət-ənənələrə kor-koranə münasibət ictimai həyatda durğunluq
yaradırsa, onlara səhlənkarlıq tarixi və mədəni inkşafda irsiyyətin
pozulmasına, fəlsəfi və mənəvi sahələrdə dəyərlərin itirilməsinə
səbəb ola bilər. Öz dinin müqəddəs uca olduğunu dərk edən hər
bir azərbaycanlı bilməlidir ki. bu din bizim milli-mənəvi, dini-
əxlaqi, adət-ənənələrimizi yaradan və qoruyub saxlayan bir
15
I
inancdır. Bunun bariz nümunəsini ulu öndər Heydər Əliyevin
söylədiyi kəlamla desək “Biz bir dövlət kimi İslam dininin son
dövrdə geniş və çox sürətlə inkişaf etməsini bəyənirik və bundan
sonra da Azərbaycan Respublikasında, nıiistəqil Azərbaycanda
hər bir insanın sərbəst olaraq öz dini adət-ənənələrinə xidmət və
onlardan istifadə etməsinə bütiin imkanları yaradacağıq. ...
İslam Azərbaycan xalqının, bütün İslam aləminə mənsub olan
insanların, məxluqun ən yüksək mənəviyyat mənbəyidir” (1, s.
5) lap yerinə düşər.
“Hər bir xalqın adət-ənənələri, milli-mənəvi dəyərləri
həmin xalqın mentalitetini, fəlsəfi-psixoloji xüsusiyyətlərini
səciyyələndirir” (12, s. 14) deyən ulu öndər Heydər Əliyev bir
daha Azərbaycan xalqının yaşadığı əsas psixoloji xüsusiyyətləri
dəyərləndirmişdir. Deməli, onların itirilməsi həmin xalqın milli
varlığının, onun özünəməxsusluğunun (mentalitetinin) itirilməsinə
gətirib çıxara bilər. Ümummilli lider Heydər Əliyev 2001-ci il
noyabrın 9-da tarixi bir gün Dünya Azərbaycanlılarının 1-ci
qurultayında azərbaycançılıq məfkurəsi haqqında demişdir: *
“Müstəqil
Azərbaycan
dövlətinin
əsas
ideyası
azərbaycançılıqdır. Hər bir azərbaycanlı öz milli mənsubiyyətinə
görə qürür hissi keçirməlidir və
biz azərbaycançılığı-
Azərbaycanın dilini, mədəniyyətini, milli-mənəvi dəyərlərini,
adət-ənənələrini yaşatmalıyıq ”.
Müstəqilliyimizin bizə verdiyi müasir cəmiyyətdə ictimai
həyatın tənzimlənməsində əsas rol ictimai institutlara aid olsa da,
milli-mənəvi
dəyərlər,
dini-əxlaqi keyfiyyətlər
cəmiyyətin
həyatında mövcud olub yaşayır, milli birliyi təmin edir, fərdi
davranışları
tənzimləyir.
Xalq
bayramları,
ailə-məişət
münasibətləri, toy və yas məclisləri, əmək vərdişləri, dini
mərasimlər, dini bayram və matəmlər, böyük- kiçik münasibətləri,
övlad-valideyn səmimiyyətləri və s. milli-mənəvi dəyərlər və
onun fəlsəfi tarixinin sisteminə daxildir.
Lakin milli-mənəvi dəyərləri donuq və dəyişilməz bir
ictimai qaydalar toplusu kimi qəbul etmək səhv olardı, ictimai
həyatın yeniləşməsi ilə əlaqədar olaraq milli-mənəvi dəyərlərdə də
16
müəyyən əlavələr və dəyişikliklər baş verir. Çünki müəyyən
prosesdə inkişaf etmək istəyən ölkələrin iqtisadi asılılığı əsasında
onların milli-mənəvi dəyərlərinin mövcudluğu sarsılıb eroziyaya
uğrayır və onlar assimiliyasiya təhlükəsi ilə üzləşir. “Heç təsadüfi
deyil ki. milli mənafelərə üyğun gəlməyən bu kor təbii iqtisadi-
mədəni prosesə qarşı etiraz əlaməti olaraq antiqlobal hərəkət
meydana çıxmaqdadır” (11, s. 83). Buna görə də qloballaşma
prosesi kontekstində milli mövcudluğun əsası olan adət-ənənələrin
milli-mənəvi dəyərlərin, eləcədə milli mədəniyyətin və dini əxlaq
normalarının qopunması məsələsi aktuallıq kəsb edir. Hətta
Nizami Gəncəvi yaradıcılığına nəzər salanda görürük ki, insan
xilqəti şərəfli yarandığından o zəngin mənəviyyatı, böyük əməllər
yolçusu olmalıdır. Bunun üçün insandan dərrakə, bacarıq, ağıl,
kamal və mərifət tələb olunur. Bunlara sahib olmaq üçün isə
insanların təhsil və tərbiyəyə ehtiyacı vardır. O yazırdı:
Yaxşısan, pis işə əsla qoşulma,
Vəhşilik eyləmə, gəl vəhşi olma.
Pis, yaxşı nəyin var demək malındı.
Lakin sənə vacib olan öz kamalındı (13, s. 4).
Nizaminin fıkıincə insan, öz biliyi, hünəri, zəhmətkeşliyi,
• •
ədaləti ilə seçilməlidir*. Özünə zəhmət, dostlarına isə rahatlıq
axtarmalıdır. Xalq uğrunda zəhmətə qatlaşmağı yüksək insani
keyfiyyət sayan Nizaminin sözləri ibrətamizdir.
“Gərək özünü şam edib özgələrin xatiri üçün yanasan”,
“Səy et ki, xalqın işinə yarayasan ki, əməlinlə xalq geysin zər
xara”, Gül kimi xoş xasiyyətli ol ki, “Xoş ətrin dünyanı bürüsün”.
Məsələn, xalqımızın qədim tarixi-milli-mənəvi abidəsi olan
“Avesta”dan xalqın milli mənəviyyatına hopmuş “hər kəs xeyir
düşünməli, xeyir söz və xeyir əməl sahibi olmalıdır” kimi
xeyirxahlıq ənənəsi milli mentalitetin, milli xarakterin mühüm
xüsusiyyəti kimi həm də ümümbəşəri mənəviyyata bir töhfədir.
Bu
cəhətdən
milli
xarakterlər,
milli
mentalitetlər
özünəməxsusluğu ilə seçilir. Heç təsadüfi deyil ki, F.Engels
yazırdı: “ingilis milli xarakteri həm alman, həm də fransız milli
xarakterindən əsaslı surətdə fərqlənir (14, s. 602). Veliçko
17
Dostları ilə paylaş: |