Onunla sərt olun, xahiş edirəm
. H a m 1 e t (səhnə arxasından). Ana, ana, ana!
K r a 1 i ç a.
Arxayın olun.
Bir yana çəkilin, odur, o gəlir.
Poloni xalçanın arxasında gizlənir. Hamlet gəlir.
H a m 1 e t. Hə, ana, buyurun, arzunuz nədir?
K r a 1 i ç a. Niyə təhqir etdin atanı, Hamlet?
H a m 1 e t. Niyə təhqir etdiz atamı, ana?
K r a 1 i ç a. Sən bir nadan kimi cavab verirsən.
H a m 1 e t. Siz bir riyakartək soruşursunuz.
K r a 1 i ç a. Nə deyirsən, oğlum!
H a m 1 e t. Nə olub, ana?
K r a 1 i ç a. Sən məni unutdun?
Hamlet.
Yox, yox, xaç haqqı! Kraliçasınız, öz ərinizin
Doğma qardaşının arvadısınız.
Həm də, təəssüf ki, siz anamsınız.
Kraliça.
Seninlə heç cürə bacarmıram mən,
Səninlə danışsın qoy başqaları.
Hamlet.
Dayanın, dayanın, əyləşin hələ,
Heç yana, heç yerə tərpənməyiniz.
İndi elə güzgü düzəldim ki mən,
O sizə göstərsin iç üzünüzü.
K r a 1 i ç a.
Fikrin nədir? Məni öldürəcəksən?
Kömək edin, kömək!
P o 1 o n i (xalça arxasından). Haray, ay haray!
H a m 1 e t (qılıncı sıyıraraq).
Bu nədir, burada siçovulmu var!
Yoxdur, mərc gəlirəm, gəbərdi artıq!
Qılıncı xalçaya sancır.
P o 1 o n i (xalça arxasından). Oh, oh, mən ölürəm! {Yıxılıb
ölür).
K r a 1 i ç a. Ah, sən neylədin?
H a m 1 e t. Heç özüm bilmirəm, kraldır məgər?
K r a 1 i ç a. Bu necə dəhşətli, qanlı bir işdir!
Hamlet.
Bu qanlı bir işdir! Bu, əziz anam,
Bir kral öldürüb, sonra da onun
Doğma qardaşına ərə getməkdən
Məgər daha qorxunc, daha müdhişdir?!
K r a 1 i ç a. Bir kral öldürüb?
H a m 1 e t. Hə, miledi, hə.
Xalçanı yuxarı qaldırır və Poloninin cəsədini görür
Bağışla, yelbeyin, zavallı axmaq!
Mən elə bildim ki, vacib adamsan......
Günah qismətində, taleyindədir.
Gördün, təhlükəli olur yaltaqlıq.
Siz sakit eyləsin, qəmə qərq olub,
Əlinizi hədər ovuşdurmayın.
Əgər qəlbinizdə zəriflik varsa,
Əgər pis əməllər, fitnə-fəsadlar
Bərkidərək daşa döndərməyibsə,
Qəlbinizi özüm ovuşduraram.
K r a 1 i ç a.
Mən nə etmişəm ki, mənimlə belə Kobud, nəzakətsiz
rəftar edirsən?
H a m 1 e t.
Siz elə hərəkət etmisiniz ki, Həya həyasından xəcalət
çəkir. Bu bəla namusa lekədir, ləkə; Saflığı, paklığı
riyakar edib, Məsum məhəbbətin gözəl alnına Qara
damğa vurub silinməz, getməz. Bakir izdivacın əhd-
peymanmı Çevirib andına qumarbazların. Siz elə
hərəkət etmisiniz ki, Qəlbsiz bədən olub müqəddəs
nikah, Boş sözə çevrilib dini ayinlər. Yanır abrından
göylərin üzü, Qalıb dünya mülkü kədər içində, Sanki
qopacaqdır qiyamət günü.
K r a 1 i ç a.
Belə dəhşət ilə, belə ucadan, Axı, danışmağın
mənası nədir?
Hamlet.
Baxın diqqət ilə bu şəkillərə,
Bunlar surətidir iki qardaşın.
Görün, nə qəşəngdir bunun siması,
Sanki başındakı qıvrım saçları
Gözəllik tanrısı Appolonundur.
Elə bil, nur yağan şəfqətli üzü
Allahlar atası Yupiterindir.
Ürəyi titrədən qartal gözləri
Ona hərb Allahı Mars bağışlayıb.
Allahlar carçısı Merkuri kimi,
Necə də ucadır boyu-qaməti.
Göylərin üzündən busələr alan
Pənbə buludların zərif qoynunda
Yerlərə enibdir guya indicə.
Bəşər övladına bütün dünyada
Əsl kişiliyi sübut etməkçün
Onun hər xəttində, hər cizgisində
Qadir Allahların möhürü vardır.
Əvvəllər bu sizin əriniz idi.
İndisə əriniz, baxın, budur, bu.
Bu qardaş qatili, sağlam sünbülü
Məhv edən zədəli sünbüldür sanki.
Sizin gözünüz var? Çiçəkli dağdan
Çirkin bataqlığa yuvarlandınız?
Sizin gözünüz var? Hə, deyin görüm?
Mənə məhəbbətdən söhbət açmayın.
Sizin yaşınızda insan qanında
Alov dalğaları səngiyib sönür,
Əqlə tabe olur coşqun duyğular.
Bu işi tutdunuz hansı ağılla?
Sizin hissiniz var, bu şübhəsizdir,
Yoxsa siz tərpənə bilməzdiniz ki.
Ancaq iflic olub hissiniz tamam.
Dəli də bu təhər səhv eyləməzdi.
Hətta huşsuzlar da, bayılmışlar da
Belə itirməzdi hissiyyatım,
Görə bilərdilər bu cüre fərqi.
Hansı mənfür iblis gözübağlıca
Oynunda bu sayaq aldatdı sizi?
Gözləri görməyən, qulaqları kar,
Bütün duyğulardan məhrum olan da
Belə yanılmazdı.
Ey həya, hardasan, hardadır abrın?
Cəhənnəmtək yanan ehtiras odu
Odlara yaxırsa yaşlı ananı,
Ağlı şəhvətinə vasitəçisə,
Bəs onda şövqündən yanan gənc qızlar
Mumtək əriməzmi bu od içində?!
Onlardan biz necə həya gözləyək?
K r a 1 i ç a.
Ah, Hamlet, ah, oğlum, bəsdir, danışma.
Sən mənə göstərdin bütün qəlbimi.
Orda heç nə ilə silinməyəcək
Qapqara, qan saçan ləkələr vardır.
H a m 1 e t.
Murdar tər içində çirkin yataqda
Çevirmək müqəddəs eşq dünyasını
Donuz tövləsinə...
K r a 1 i ç a.
Ah, yetər, sus, sus!
Sözlerin xəncərtək dəlir köksümü.
Mənə rəhmin gəlsin, mehriban Hamlet.
Hamlet.
Atamın kəsilmiş bir dırnağına
Dəyməyən rəzil qul, miskin oyunbaz,
Qatil, haramzada, cib kəsən alçaq,
Ən qiymətli tacı oğurlayaraq
Cibində gizlədən...
K r a 1 i ç a. Danışma, oğlum!
Hamlet.
Belə bir cır-cındır kralına siz - (Kölgə gəlir).
Ey ulu göylərin pak məlekləri,
Qanadınız altda qoruyun məni!
-Siz əlahəzrətə nə lazımdır, nə?
K r a 1 i ç a. Aman, dəliliyi başladı onun!
H a m 1 e t.
Yoxsa gəlmisiniz ləng oğlunuzu
Vaxtı hədər yerə keçirdiyimçün
Məzəmmət etməyə, qınamağa siz.
Qorxunc hökmünüzə əməl eyləmək
Vaxtıdır, eləmi?
Kölgə.
Unutma. Hamlet. Korşalıb kütləşən qətiyyətini
Gəlmişəm mən yalnız itiləməkçün.
Sən bir anana bax, donub dəhşətdən,
Onu işgəncədən, əzabdan qurtar.
Zəiflər daha çox əziyyət çəkir.
Ona xoş bir söz de.
H a m 1 e t. Nə olub, ledi?
K r a 1 i ç a.
Yox, sənə nə olub? Neçin gözlərin
Zillənib, dikilib o boşluqlara?
Danışırsan cansız hava ilə sən? '
Qorxunc gözlərində çırpmır qəlbin.
Dəhşətlə oyanmış əsgərlər kimi,
Saçların başında dayanıb dümdüz.
Xəstəlik odunu soyuq səbirlə
Söndürmək lazımdır, mehriban oğlum.
Sən belə diqqətlə nəyə baxırsan?
H a m 1 e t.
Ona, ona! Baxın, necə solğundur!
O qəmli görkəmi, qəmin səbəbi
Həyəcana salar daşları hətta.
-Siz elə baxmayın, parçalayır, ah,
Məhzun baxışınız məhzun könlümü.
Möhkəm qətiyyətim yumşalar birdən,
Dostları ilə paylaş: |