Design by Ali Agakishiyev
37
Ayrılmış, yatıq, çevrilmiş qırışıqların bir qanadında (bükülmüş) laylar
çevrilmiş yatıma malik olurlar.Nisbətən qədim laylar cavan layların üstündə
yatırlar.
Təsnifata aid olan qırışıqların hamısı geosinklinal ərazilərdə inkişaf edirlər.
Platformalarda isə yalnız düz və çəp qırışıqlar inkişaf edir.
2)Qırışma bucağına və Tağ formasına görə qırışıqların təsnifatı—Bu
təsnifata əsasən qırışıqlar aşağıdakı növlərə bölünürlər:
2.1) İti bucaqlı qırışıq. Burada qırışığın qırışma bucağı <86̊ olur.
2.2) Düzbucaqlı qırışıq—burada qırışma bucağı 86-90̊ arasında olur.
2.3) Kor bucaqlı qırışıq. Burada qırışma bucağı 90-180̊ arasında olur.
2.4) Qutuvari, sandıqvari qırışıq. Bu növ qırışığın tağı yastı, qanadlar
nisbətən dik olar. En kəsiyində qutu, sandığa oxşadığından bu adı daşıyır.
Bu təsnidata aid olan qırışıqlardan iti, düz, kor bucaqlı növləri geosinklinal
ərazidə inkişaf edə bilərlər. Platformalarda isə düz, kor bucaqlı və sandıqvari
qırışıq növləri səciyyəvidir.
3) Qanadların qarşılıqlı vəziyyətinə görə qırışıqların təsnifat.
3.1) Düz yaxud simmetrik qırışıq. Bu növ qırışıqda qanadlar əks istiqamətdə
eyni bucaq altında yatırlar.
3.2) İzoklinal qırışıq. Bu növ qırışıqlarda qandalar eyni bucaq altında və eyni
istiqamətdə yatdığından onlar biri-birinə paralel olurlar. Yəni qanadları bir-birinə
paralel olan qırışıqlara izoklinal qırışıqlar deyilir.
3.3) Yelpikvari qırışıq. Burada qanadlar ox səthi istiqamətində və ox səthi
üzərində
biri-birinə əks istiqamətdə yatır. Yelpikvari qırışığın başqa bir növü nüvəsi
boğulmuş yelpikvari qırışıqdır . Burada qırışığın nüvəsi qanadlarda o dərəcədə
sıxılmış olur ki, yuxarı hissəsi əsas kütlədən ayrılmış olur
Design by Ali Agakishiyev
38
Bu təsnifata aid olan qırışıqların hamısı geosinklinal ərazilər üçün
səciyyəvidir. Platformalarda isə yalnız düz qırışıqlar olur.
4) Eninin uzununa nisbətinə görə qırışığın təsnifatı.Bu təsnifata əsasən
qırışıqlar aşağıdakı növlərə ayrılır:
4.1) İzometrik qırışıqlar-Burada qırışığın eninin uzununa olan nisbəti
l
L
=
1
1
÷
1
2
dəyişir. Burada şarnir adətən qövsvari əyilmiş olur. Qırışıqlar izometrik
olduqlarından onlarda qanad və periklinal kimi elementlər seçilmir. Onların
əvəzinə qırışığın yamacları anlayışı istifadə edilir.
4.2) Braxiformalı qırışıqlar-Qırışığın eninin uzununa olan nisbətin
l
L
=
1
2
÷
1
7
arasında olarsa belə qırışıq
braxi qırışıq adlanır. Bunlar iki yarımnövə bölünürlər
4.2.1) Qısa braxi qırışıqlar . Bunlarda
l
L
=
1
2
÷
1
4
arasında dəyişir.
4.2.2) Uzun braxi qırışıqlar adlanır.
l
L
=
1
4
÷
1
7
4.3)
Xətti uzanmış qırışıqlıq.
l
L
≤
1
7
Hamısı geosinklinal ərazilər üçün səciyyəvidir. Platformalarda isə əsas inkişaf
tapan izometrik və qısa braxi formalı qırışıqlardır. Nadir hallarda xətti uzanmış
qırışıqlarda iştirak edir, bu zaman qurtaracaqları geosinklinallarda inkişaf etmiş
xətti uzanmış qırışıqlar kimi iti yox , kəsilmiş formada olar. Səbəbi, platformalarda
lokal qalxımların formalaşması kristallik bünovrənin bu və ya digər qaymasının
qalxması ilə əlaqədardır. Bunların qurtaracaqları isə şiş olmur.
5) Layların tağda və qanadlardakı qalınlıqlarına görə qırışığın təsnifatı;
Bu təsnifata əsasən qırışıqlar aşağıdakı növlərə bölünürlər.
5.1) Konsentrik yaxud izopak qırışıqlıq; a=b; bu təsnifatda əsasən qırışıqlar
aşağıdakı növlərə bölünür, konsentrik və ya izopak olur.
5.2) Oxşar anizopak qırışıqlıq. Bunlarda layların qalınlığı tağda və dibdə
Design by Ali Agakishiyev
39
qanadlara nisbətən daha böyük olur. Bu səbəbdən də, bu qırışıqlar anizopak yəni
qeyri-bərabər qalınlıqlı qırışıqlar adlanır.
5.3)Tağı nazilən qırışıqlar. Burada layların qalınlığı qanaddan tağa doğru
azalır. Bəzən pazlaşır. Bunlar yalnız + işarəli olurlar.
Bu növ qırışıqlar çöküntü toplanma ilə eyni vaxtda inkişaf etdiyindən
konsedimentasion qırışıqlar adlanır.
Bu növ qırışıqlar aşağıdakı xüsusiyyətlərə malik olurlar. Layların qalınlığı
qanadlardan tağa doğru azalması. Qanadlardan tağa doğru fasiyanın kobudlaşması.
Fasiya dedikdə süxurun paleocoğrafi, paleobioloji, litoloji formalaşma şəraiti
nəzərdə tutulur.Yəni çöküntü hissəciklərinin ölçülərinin qanadlardan tağa doğru
artması. Qanadda karbonatlı fasiyanın pelitə, peliyin alevritə, tağda isə psammitə
keçməsi. Bu baxımdan daşduz, gips, anhidrit, hemogen mənşəli süxurlar yüksək
plastikliyə malikdirlər.
3.
Qırışıq əmələ gəlmə mexanizmləri
Yer qabığında formalaşan,mənşə etibarən müxtəlif növ qırışıqların var
olması üç qırışıq yaranma mexanizmi yolu ilə formalaşırlar.
Bu mexanizmlərin aşağıdakılardır:
1.Axma mexanimzi: Bu mexanizm bir qayda olaraq yüksək plastikliyə yəni
reoloji xüsusiyyətə malik olan süxurlarda fəaliyyət göstərir.Məsələn:Tam
sıxlaşmamış gillərdə, duz, gips, anhidriddə.
Bu növ süxurlara xaricdən təsir gostərilərsə bu zaman həmin süxurlar
axmaya məruz qalırlar,onların daxilində nisbətən kiçik qırışıq formaları əmələ
gəlir.Bu qırışıqlar adətən xirdadırlar lakin yaxşı inkişaf edirlər və müxtəlif fəza
vəziyyəti tuturlar. Kəsilişdə reoloji fəal süxur qatının qalınlığı nisbətən böyük
olarsa,altdan komponent süxurlarla əlaqədə olarsa bu zaman xarici təsir
nəticəsində komponent nisbətən zəıf deformasiyaya məruz qaldiqları halda
reoloji fəal süxur qatma mexanizminin fəaliyyəti nəticəsində nibətən xirda
qırışıqlar yaranır.
Kəsilişdə iştirak edən süxur qatlarının növbələşməsi nəticəsində yaranan
struktur formalarının cəminə disharmonik qırışıqlıq deyilir. Disharmonik
qırışıqlığın bucaq uyğunsuzluğundan fərqi ondadırki disharmonik stratiqrafiq
uyğunsuzluq iştirak etmir.Bu qırışıqlıq yalnız süxurların fiziki xassələrinə gorə
formalaşır.Axma mexanizmi biir qayda olaraq diapir növ qırışıqların nüvəsində