Həbsxana – cəmiyyətin daha çox
Yüklə 2,49 Kb. Pdf görüntüsü
|
84 zəştə get, səbrli ol, əhəmiyyət vermə söyməyinə. Gə- rək səni vurmayaydı. İndi vurub, nə olsun, dünya dağılmalıdı? Bundan ötrü İdarəyə getməzlər. Hesab elə ki, böyük qardaşın vurub. –Rəis, mənim böyük qardaşım elə qabiliyyətsiz deyil, özü günahkar ola-ola məni vura... Niyaz onu sakitləşdirməyə çalışsa da, nəzarətçi Elxan inadından dönmədi.O, Şamilə qarşı heç bir tənbeh görülmədiyindən işdən sonra İslah İdarəsinə şikayətə gedir. İdarədən isə Niyaza rejim rəisinə xə- bərdarlıq edilməsi göstərişi verilir. Buna bənzər hadisə yaxınlıqdakı cəzaçəkmə müəssisəsində baş vermişdi. Müəssisənin rəisi giriş qapısının çöl tərəfində, görüşə gələn vətəndaşların gözü qarşısında məsul növbədən çıxıb evinə gedən dəstə rəisini təhqir edir. Dəstə rəisi də onun təhqirinə təhqirlə cavab verir. Üz-üzə gəlib əlbəyaxa olurlar. Vəziyyətin gərginləşdiyini görən rəisin ətrafdakı qul- beçələri davaya qarışıb dəstə rəisini yerə yıxaraq dö- yürlər. Dəstə rəisi qulbeçələrin zərbələrindən “qır- mayın bir-birinizi”, – deyən vətəndaşların köməyi ilə canını birtəhər qurtarır. Qəzəblənmiş rəis dəstə rəisinə cinayət işi açıl- ması üçün təcili sənədlər hazırladır. Ağlına gəlmir ki, dəstə rəisini təpikləyib döymələri çöl qapısının üs- tündəki videokameranın yaddaşına köçüb. Hadisə yerindən birbaşa mərkəzə şikayətə gedən dəstə rəisi 85 daha fəhmli olduğundan həqiqəti görmək üçün ka- meranın çəkdiyi təsvirlərə baxılmasını rəhbərlikdən xahiş edir. Video görüntülər mərkəzə aparılıb baxılır, hadisənin bütün iştirakçılarına töhmət verilir, əsas günahkarların: müəssisə və dəstə rəislərinin isə iş yerləri dəyişdirilir... Elxanın şikayət etdiyi günün səhəri Niyaz dəs- tə rəisi Zəfəri otağına çağırdı: –Mənə çatan məlumata görə dünən axşam nə- zarətçi Elxanı İdarəyə sən aparmısan. –Bəli. Daha doğrusu mənim maşınımda gedib. Nə olsun ki... –Sənin nə marağın vardı ki, onu aparasan? –Mən evimə gedirdim. Soruşdu, olar mən də oturum maşına? Nə deyim? Deyim olmaz, sən nəza- rətçisən... İş yoldaşıdır, axı. Dedim, otur. Sabah tə- qaüdə çıxanda hamımız eyni olacayıq: zabit, qeyri- zabit fərqimiz olmayacaq, insanlığımız qalacaq. De- di, İdarənin qarşısından sürərsən? Etiraz etmədim... –Sən onu ən azından fikrindən daşındıra bilər- din. –Rəis, nə üçün onun iradəsinə əks çıxmalıy- dım, qoymamalıydım? O, düz edib şikayətə gedirdi. Məgər bizə qarşı elə hərəkət etsələr, biz bağışlaya- rıqmı? Mən bağışlamaram... Niyaz deyilən suala dinmədi. Zəfər onun sus- masından yararlanıb davam etdi: 86 –Rəis, bir misal çəkim. Biz hər gün həyətdə gə- zərkən natəmizliyə görə sanitarları qınayırıq. Amma zibilin olmamasının tək bir asan yolu var: zibili yerə tökməmək... Niyaz Zəfərin kifayət qədər savadlı olduğunu və nəyə işarə etdiyini bilirdi. Telefonuna gələn qəfil zəng onu dəstə rəisinin məntiqi qarşısında aciz qal- mağa imkan vermədi. Zəng edənin nömrəsini görə- cək Niyaz təlaşlandı. Zəfərin otaqdan tez çıxması üçün: “Yaxşı, sən get”, – dedi. Deyəsən zəng edən “yuxarıdan” idi. Rəis əvəzi sayılandan Niyaz telefo- nuna zəng gələndə otağında heç kəsi saxlamırdı. * * * Niyazın tənəli göstərişindən sonra Bəkirin av- toritetlərdən cib telefonunu geri alması onların rəh- bərliyə münasibətini bir qədər də acılaşdırdı: –Bəlkə telefonun pulunu artıraq? – Bəkirdən so- ruşdular. –Artıran idiz, vaxtında sizdən istənilən əlavəni artırardınız da... – Olduqca çox istədiniz, həm də bizə icazə ve- rilmədi paqonlularla hansısa razılığa gələk. –İndi mənə də icazə vermirlər telefon sizdə qal- sın. –Bəkir müəllim, düz eləmirsiz, sıxırsız bizi. Bir gün bu sıxılmaya dözməyəcəyik, başınız ağrıyacaq, – gileylənən avtoritetlər səbrlərinin daraldığını bildir- 87 dilər, – onu da başa düşürük ki, bunu sizə Niyaz məcbur edir. Yəqin özünü dövlət içində kiçik “döv- lətin” padşahı hesab edir. Eybi yox, qulluğunda qal- sın... Çox keçmədi, günlərin birində nahara yaxın Bəkir özünü Niyazın kabinetinə saldı: –Niyaz müəllim, bayaqdan yüzədək məhkum yığışıb meydana, xoşluqla da dağıda bilmirik. Otu- rublar yerə durmurlar, guya etirazlarını bildirmək üçün aksiya keçirirlər. –Məqsədləri nədir? Nə istəyirlər? –Sizin işdən çıxmanızı, istefanızı... –Mənim istefamı? – Niyaz heyrətləndi? Bir ne- çə saniyə donub düşündü. – Elə təkcə mənimmi iste- famı istəyirlər? –Bəli, – Bəkir səsini qısıb susdu. Niyaz əsəbindən balaca otağında (rəis əvəzi ol- sa da hələ otağını dəyişməmişdi) o baş-bu başa var- gəl etdi. Sonra nə düşündüsə dayanıb diqqətlə Bə- kirə baxdı: –Düzünü de, işdən çıxmamı səndəmi istəyir- sən? Gözlənilməz sualdan Bəkirin üzünə qızartı ya- yıldı. Döğrudur Niyazın acgözlüyü heç ürəyindən deyildi, amma, işdən çıxarılsa görən onun yerinə gə- lən necə olacaqdı, müavin işləməsinə imkan verəcək- dimi, Allah bilirdi?.. Yüklə 2,49 Kb. Dostları ilə paylaş:
|