49
Bibiheyb
ət və Bayıl məscidlərində, “Səfa” məktəbində fəhlələrlə birlikdə
keçirmişdir (336, 28 fevral 1914, № 22).
N.N
ərimanovun o dövrdə şəxsiyyətini səciyyələndirən çoxlu yazılar dərc
edilmişdir. 1900-cü ildə Rusiya Daxili İşlər Nazirliyinin polis departamentinə daxil
olan yazıların birində “Nərimanovun müsəlmanlar arasında şöhrət və hörməti var”
deyilirdi (22 s.59).
Sonralar q
əzetlər onu belə qələmə vermişlər: “məmləkətin
qeyr
ətli və hünərvər şəxslərindən” (380, 27 mart 1897, № 3), “məşhur müsəlman
pedaqoqu v
ə publisisti” (349, 1 noyabr 1907, № 178), “məşhur və məruf
t
ərəqqipərvər və insanpərəst” (356, 7 noyabr 1909, № 225), “möhtərəm insan,
maarifin dostu, v
ətəni sevən, insaniyyət dünyasına xidmət etməkdə əsrimizin
birinci mücahidi” (377, 6 oktyabr 1909, № 225), “camaat fəalı” (346, 20 fevral
1912, № 41),
“N
ərimanın nə dərəcədə ali şəxs olması bütün Qafqazın
maarifp
ərvərlərinə və tərəqqixallarına məlumdur” (348, 3 fevral 1911, № 12), “bir
ictimai xadim, publisist v
ə həkim kimi xalq arasında böyük hörmət və şöhrət
qazanmış” (52, 14 iyul 1913, № 156), “müsəlmanların ehtiramını qazanmış” (357,
18 iyul 1913, № 159). “Mən Nərimanovun həmişə millətə etdiyi
xidmətini yada
salıb Əncumənə doktor təyin olunmasını səmimi qəlbdən təbrik etdim” (348, 9
fevral 1911, № 15)
dey
ə bir ruhani bildirmişdir.
1917-
ci ilin yanvarından başlayaraq Bakıda siyasi təşkilat olan “Hümmət”
t
əşkilatının və ictimai təşkilatlar olan “Xalq yurdu”, “Ədəb yurdu”, “Xalq evi”, “El
yurdu”, “Q
ənaət”, “Nicat” adlı cəmiyyətlərin fəaliyyətlərini genişləndirdilər.
N.N
ərimanov bu təşkilat və cəmiyyətlərin fəal təşkilatçılarından və siyasi
mövzularda mühazir
əçilərindən biri olmuşdur. O, mühazirələrində Rusiyada baş
ver
ən inqilabi proseslər haqqında mütəmadi məlumatlar vermişdir (333, 2 yanvar
1917, № 366; 24 yanvar, № 385; 27 fevral, № 413; 17 mart, № 426; 19 iyun, №
501,
620).
1917-
ci il martın 27-də Bakıda “müsəlman işlərində yolbaşçılıq (rəhbərlik -
H.H.) etm
ək üçün bir büro seçildi”. Büronun tərkibinə Ə.M.Topçubaşov, F.Xoyski,
N.N
ərimanov və Ə.Əmircanov seçildilər (333, 29 mart 1917, № 436).
N.N
ərimanov 1917-ci ilin aprelində Bakıda başlayan Qafqaz müsəlmanlarının
birinci qurultayında iştirak etmiş, Ə.Topçubaşov, F.Xoyski, N.Usubbəyov və
M.Hacınski ilə birlikdə qurultayın rəyasət heyətinə seçilmiş və orada çıxış etmişdir
(354, 16 aprel 1917, № 15).
Qars vilay
ətinin hərbi əməliyyatdan zərər çəkmiş müsəlmanlarına yardım
göst
ərən komitənin iclasında (284, c.1, s.119), Rusiyanın Edilboyu (Volqa çayının
adlarından biri) müsəlmanları qarşısında (345, 4 mart 1917, №596;
335, may 1917,
№ 4, 7), Tiflis və Bakı fəhlələri qarşısında dəfələrlə nitq söyləmiş (336, 17, 23 may
1917), “Hümm
ət”in işinə başçılıq etmiş və qəzetdə dəfələrlə məqalələr yazmışdır
(358, 1921, № 3,
s.65-
66). Milli Şuranın işində iştirak etmiş (333, 7 sentyabr 1917,
№ 561),
m
əscidlərdə çıxış etmiş (361, 19 sentyabr 1917, № 12), Bakı Dumasına
qlasnı seçilmişdir (333, 3 noyabr 1917, № 605; 337, 4 noyabr 1917, № 175).
50
N.N
ərimanov Birinci dünya müharibəsi illərində Bakıda olan türk əsirlərinə
qayğı göstərmişdir. Nargin adasında saxlanılan türk əsirlərinin ağır və dəhşətli
v
əziyyəti haqqında dəfələrlə mətbuatda (361, 28 noyabr 1917) və Şəhər
Dumasında çıxış etmiş (361, 12 dekabr 1912, № 23),
onlara yardım etməyə çağıran
müraci
ətlər etmiş (333, 7 dekabr 1917), nəticədə onların vəziyyətlərinin
yaxşılaşmasına nail olmuş və Nargin adasında saxlanılan türk əsirləri adından
Hafiz
Feyzulla v
ə Mustafa Həmdini tərəfindən imzalanmış “təşəkkür məktubu
almışdır” (361, 31 mart 1918, № 378). N.Nərimanov Həştərxanda fəaliyyət
göst
ərdiyi dövrdə orada yaşayan türk əsirlərinin birinci qurultayını keçirmiş (47,
s.320), 1918-
ci il qırğını nəticəsində didərgin düşən Şamaxı, Quba, Muğan
qaçqınlarına qayğı göstərmişdir (361, 25 aprel 1918, № 42). O, “Fikir” və “El
h
əyatı” adlı jurnalların nəşri haqqında rəsmi şəxslərə müraciət etmişdir (167, v.8;
363, 31 dekabr 1917, № 222). Məşhur gürcü ictimai-siyasi xadimi və inqilabçısı
Noy Jordaniya onu Tiflis
ə qurultaya (379, 16 iyun 1917), müsəlman
kütlələri isə
siyasi v
əziyyət haqqında çıxış etmək üçün Həştərxana dəvət etmişlər (340, 24 iyun
1917, № 155).
1918-ci ilin mart hadis
ələrinə N.Nərimanovun münasibəti. Birinci dünya
müharib
əsində Qafqaz cəbhəsindən qayıdan silahlı erməni və rus əsgərləri Bakıda
toplanmışdılar. Bakı-Tiflis dəmiryolunda isə təxribatçılar tətil elan etmişdilər. Bu
t
ətil xarici görünüşünə görə guya azərbaycanlıların
xeyrinə olduğu halda, ermənilər
t
ərəfindən ikibaşlı istismar olunurdu. Bir tərəfdən, ermənilər öz narazılıqlarını
bildirirdil
ər ki, dəmiryolu işləmədiyindən “yazıq ermənilər evlərinə qayıda
bilmirl
ər”, o biri tərəfdən isə vəziyyətin belə inkişafı onları tam qane edirdi. Çünki
Bakıda silahlı erməni əsgərlərinin toplanması onların potensialını daha qüvvətli
edirdi. Bel
əliklə, Bakıda silahlı dəstələrin potensialı dönmədən ermənilərin və
bolşeviklərin xeyrinə inkişaf edirdi. Qarşıdurma sadəcə hakimiyyət
naminə başlasa
da, milli qırğınla nəticələndi. Ssenari üzrə ilk atəşlər azərbaycanlıların ayağına
yazıldı və silahlı qarşıdurmanın təşəbbüskarı azərbaycanlılar sayıldılar.
Bu hadis
ələrdə N.Nərimanov bir bolşevik olaraq hakimiyyətə gəlməkdə
maraqlı olsa da, milli marağını bu dəfə də üstün tutaraq, yaranmış vəziyyəti
z
ərərsizləşdirmək yolunda fəaliyyət göstərmişdir. O, özünü hakimiyyətə gəlməkdə
maraqlı olan siyasi partiyanın nümayəndəsindən daha çox ictimai xadim kimi
aparmışdır. Onun tarixin bu anında atdığı bəzi addımlar haqqında tarixi sənədlər
indi d
ə saxlanılır.
1918-
ci il fevralın 24-də başda general Talışinski olmaqla müsəlman
diviziyasının qərargahı Bakıya gəldi.
Yeri gəlmişkən, qeyd etmək lazımdır ki,
Talışinski bu qərargahda yeganə müsəlman idi. Qərargah tam tərkibdə həbs
olundu. Eser M.V
əzirov və N.Nərimanovun təkidi ilə Talışinski azad olundu. Bir
neç
ə gündən sonra Vəzirov öz xahişindən imtina etsə də N.Nərimanov
mövqeyini
d
əyişdirmədi. Silahlı qarşıdurmaya bir gün qalmış N.Nərimanov yenə də tərəflərə
müraci
ət etdi. O, S.Şaumyandan xüsusi iclas çağırıb baş verə biləcək