47
cövh
ərdir ki, cövhər. Cövhərin yerində qədri olmaz.
Cövhər aləmi-qürbətə
düşdümü, qədrü-qiyməti artar. Hər kəs də o cövhər ilə kəsbi-iftixar edər. İndi sizin
kimi zati-alil
ərlə Həştərxan müsəlmanları nə qədər iftixar etsələr azdır. Yaşasın
sizin kimi
xadimi-mill
ətimiz. Yerə batsın millət xadimlərini donos edən dinsizlər”
(338, 11 oktyabr 1909,
№ 98). Bu məqalə Həştərxan qubernatorunun diqqətindən
yayınmadı. Oktyabrın 12-də qəzetin ya “200 rubli iştiraf” verməsi, ya da
redaktorun iki aylıq həbs olunması barədə qərar verildi (338, 16 oktyabr 1909, №
99). H
əmin günlər N.Nərimanovun “Nadir şah” pyesi Baxçasarayda oynanılmışdı.
Bu zaman “T
ərcüman” qəzeti N.Nərimanovun ünvanını axtardığını bəyan etmişdi
(357, 16 oktyabr 1909,
№ 47).
N.N
ərimanov Həştərxanda həkim, jurnalist, teatr və etnoqraf fəaliyyətini
geniş şəkildə həyata keçirmiş və Qafqazla əlaqələrini kəsməmişdir.
N.N
ərimanovun Həştərxanda həkimlik fəaliyyəti haqqında çoxlu məlumatlar
vardır. 1911-ci il aprelin 15-də Həştərxanda həkimlərin
ikinci quberniya
qurultayında “Şurayi-İslam” cəmiyyəti adından N.Nərimanov çıxış etmişdir.
N.N
ərimanov 1913-cü ildə Həştərxanda keçirilən Novruz bayramının aktiv
iştirakçılarından olmuşdur. O, görkəmli aktyor Cahangir Zeynalovun 25 illik
yubileyi münasib
əti ilə ona göndərdiyi təbrik məktubunu yerli qəzetdə çap etdirmiş
(338, 5 dekabr 1910,
№ 123), Mirzə Ələkbər Sabirin vəfatı münasibəti ilə
H
əştərxandan başsağlığı teleqramı vurmuş (309, t.1, s.171), M.F.Axundovun
yubileyin
ə təbrik məktubu göndərmişdir (336, 4 dekabr 1910, № 273). Xəzər
D
ənizçilik idarəsindəki qulluq ilə əlaqədar Həştərxanda bir il yaşayan
Ə.Haqverdiyev bu dövrdə N.Nərimanovla tez-tez ünsiyyətdə olmuşdur (49, s.91-
92).
X.Abu
şayev öz xatirələrində N.Nərimanovun
Həştərxanda onunla qonşu
olduğunu və yerli qəzetdə mürəttib işlədiyindən onunla tez-tez görüşdüyünü
yazırdı. Xatirələrdə qeyd olunduğuna görə bir gün N.Nərimanov
sevinərək gəlib
X.Abuşayevə xəbər verir ki, Tiflisdə Cəlil əfəndiyə (Cəlil Məmmədquluzadə -
H.H.) jurnal buraxmaq
üçün mür
əttib lazımdır və təklif etmişdir ki, o Tiflisə gedib
jurnalda çalışsın. Abuşayev razılıq verdiyindən N.Nərimanov onun yol pulunu
verib Tiflis
ə yola salmışdır (411, noyabr 1960, № 14, s.30).
1913-cü ild
ə N.Nərimanov Həştərxanda Şəhər Dumasına qlasnı və məktəb
komissiyasına üzv seçilmiş, Uprava (şəhər idarəsi - H.H.) üzvlüyünə seçilmək
üçün ictimaiyy
ət tərəfindən dəstək almış (357, 12 yanvar 1913, № 10),
H
əştərxanda yerləşən “Narodnıy dom-universitet”ə (Xalq Universrteti) sədr
seçilmişdir (353, 4 aprel 1913, № 375). 1912-ci ilin fevralında N.Nərimanova
H
əştərxandan Qafqaza
dönməyə icazə verilsə də o, 1913-cü ilin iyuluna qədər
orada qalmışdır.
N.N
ərimanovun Həştərxandan getməyi münasibəti
ilə şəhərdə bir neçə
toplantı keçirilmiş, ona vida sözləri deyilmiş və qəzetlərdə onun haqqında xoş
m
əramlı məqalələr çap edilmişdir. Məqalələrin birində yazılırdı: “Yerli şəhər
48
özünüidar
ə təşkilatında müsəlmanlardan 2 nəfər seçilmiş üzv var idi. Bunlardan
lazımlısı və savadlısı doktor Nəriman bəy Nərimanov idi. O, bu yaxınlarda Bakıya
getmişdir. Yerdə qalanların çoxusu rusca ancaq öz imzasını çəkməyə qadirdir.
Buna gör
ə də onlar heç bir işə qarışa bilmir və iclaslarda danışmağı bacarmırlar.
İclaslar qurtardıqdan sonra dalda-bucaqda uzun-uzadı danışırlar” (73, 25 sentyabr
1913, № 24). Onun getməyi münasibətilə “Edil” qəzeti yazırdı: “Həştərxan
müs
əlmanlarının milli və ictimai işlərinə rəhbərlik edən möhtərəm doktor
N
ərimanov həzrətlərinin Həştərxandan getməsi Həştərxan müsəlmanlarını çox
m
əhzun etmişdir...” (47, s.161). N.Nərimanovun Həştərxandakı fəaliyyətinin əks-
s
ədası Avropaya gedib çatmışdır. Parisdə çıxan qəzetlərin birində yazılmışdı:
“H
əştərxan, Kazan və Ufa şəhərlərində mətbuat vasitəsilə müsəlman millətçiliyi
qızğın təbliğ edilir. Bu münasibətlə “Xalq Universitetləri cəmiyyəti”nin sədri
N.N
ərimanov görkəmli rol oynamışdır. Həştərxan quberniyasında yaşayan
müs
əlman əhalisi arasında onun təbliğatı böyük müvəffəqiyyət qazanmışdır. Rus
siyas
ətindən incik olan qırğızlar (bu terminin arxasında o zamanlar iki xalq -
qazaxlar v
ə qırğızlar nəzərdə tutulurdu. - H.H.) təbliğ edilən
ideyaya xüsusi
h
əssaslıq göstərmişlər” (47, s. 161). Onun haqqında yerli “Edil” qəzetində verilən
yazılar “Tərcüman”, “İqbal”, “Kaspi”, “Musulmanskaya qazeta” qəzetlərində də
çap edilmişdir. “Bolşoy Moskovskiy otel”də verilən qəbul haqqında məlumatda
deyilirdi: “Onun ictihadi v
ə daimi iştirakı sayəsində idi ki, Həştərxanın teatr
s
əhnəsinin işi genişləndi və böyük bir ciddiyyət qazandı. Teatr sənətinə xalqın
hörm
ət və məhəbbəti cəlb olundu...” (47, s.161). “Nərimanov cənabları
H
əştərxanda olarkən rus və müsəlman ümumşəhər xalqının məhəbbətini
qazandığından şəhərdən ayrılması ümumun təəssüfünə səbəb olmuş və onu böyük
alqışlarla yola salmışlar” (357, 24 iyul 1913, № 164). “Edil” qəzeti yazırdı:
“N
əriman bəy bütün Həştərxanlıların (həm rusların, həm müsəlmanların) böyük
etimadını qazanmış, etibarlı bir doktorumuz idi. Həştərxanlılara tibb fənninə aid
çox f
ədalar göstərdiyi kimi, Həştərxan mətbuatı vasitəsilə o, xalqımızın tibb elminə
çox xidm
ətlər etdi. Nəriman, yuxarıda dediyimiz camaata xidmət
dənizində
boyundan yuxarı qərq olduğu halda, o, Həştərxanda sənaye və ədəbiyyatı-nəfisə,
h
əm də teatr və səhnəni sevən gənclərə heç yorulmadan xidmət edirdi... Onu
Bakıya yola saldılar... Müşayiət edənlərin “Yaxşı yol, sağ ol!” səsləri bütün
Volqaboyuna
əks-səda salmışdı” (341, 21 iyul 1913, № 410). Sonralar da
N.N
ərimanov tez-tez Həştərxanlıları yada salmış və oraya müxtəlif hadisələrlə
əlaqədar məktublar yazmışdır. Həştərxan qəzetləri isə “Tezliklə Bakıda sakin olan
doktor N
ərimanov Həştərxana övdət edilib, orada daimi sakin olacaqdır” deyə
nisgilli yazılar çap etmişlər (341, 15 dekabr 1913, № 529).
N.N
ərimanov 1913-cü il iyulun 14-də Bakıya köçərək maarifçilik sahəsində
f
əaliyyət göstərmiş, ictimai və tibbi mövzularda məruzələrlə çıxış etmiş, bu sahədə
çalışan cəmiyyətlərə daxil olmuşdur. 1914-cü ilin yanvarında Mövlud bayramını