Ermaııi masalasi: xayanati, deportasiyam, soyqırımım va işğalım pardaləyan yalan
xəbər verir ki, „elə əvvəldən olduğu, „Ağvan tarixi"ndə
yazıldığı kimi müqəddəs Qriqori adından onu Albaniya
katolikosu etmişdir. Hagiq bu tarix kitabım yazmağa başla
yanda eşitmişdi ki, Albaniya ermənilərdən qabaq xristianlığı
qəbul etmişdir. Xristianlığa münasibət məsələsi də Albaniya ilə
ermənilər arasında olan mübahisəli mövzulardan biridir.
Alban ədəbiyyatının meydana çıxması üçün əlverişli
tarixi-mədəni şərtlər mövcud olmuşdur. Bu dövrün xüsusiyyəti
ondan ibarət
olmuşdur ki, Albaniyada hələ müstəqil dövlətçilik
(V-VII) var idi. Bu dövlətin idarəsi ilk zamanlar alban
Arşakidlərində olmuşdur. Sonra onları ölkənin böyük knyaz
ları - alban Mehraniləri əvəz etmişlər. Bununla yanaşı alban
kilsəsi də fəaliyyət göstərirdi. Bu zaman ermənilərdə dövlət
çilik ləğv edilmişdi. Ölkə canişinliyə çevrilmişdi. Gürcüstanda
isə Bizans və İrandan ikili vassal asılılığı var idi ki, orada da
dövlətçilik 527-ci ildə ləğv edildi.
„Ağvan tarixi" əsəri erməni rahiblərinin təcavüzünə
məruz qalmış alban mədəniyyət abidəsidir. Onlar „Ağvan
tarixi" kitabı ilə tanış olduqları gündən orada olanlar, xüsusən
albanların ermənilərdən qabaq xristian olmalarını qəbul etmir
dilər. Onlar bu kitabda arzu etdiklərini görmək istəyirdilər. Bu
nunla əlaqədar olaraq „Ağvan tarixi" kitabında istədiklərinin
olması üçün onun üzərində „əməliyyat" keçirilməsini lazım
bilirdilər. Stepanos Orbeliani deyir ki, erməni katolikosu
Ananiyanın məsləhəti ilə „Ağvan tarixi"nə son dərəcə diqqətlə
əlavələr edilmişdi ki, „Albaniyada ilk yepiskop Albaniya
padşahı Urnaynn xahişi ilə erməni maarifçisi müqəddəs
Qriqori tərəfindən bu rütbəyə təyin olunmuşdu; onlar(albanlar)
440 il ərzində erməni taxt-tacının müti benefisiyaları vəziy
yətində qalmışdılar; Albaniya katolikosları ermənilərin əli ilə
bu dini rütbəyə çatırdılar, çünki bu erməni (arxiyepiskopları)-
patriarx, onlar (albanlar) isə arxiyepiskop idi; bu vəziyyət
ermənilərin 25 katolikosunun hakimiyyəti ərzində, ta baş
52
Həsanbala Sadıqov
yepiskop Avraamadək davam etmişdir.112
Artıq tarixçilər isbat etmişlər ki, mətnin bu hissəsi (əlavə
izahatla birlikdə) „Ağvan tarixi"ndə (1, 9 və 11, 48) verilmişdir;
Lakin bütün bunlar „Ağvan tarixi"nə əlavə edilmiş uydurma
və qondarmadan başqa bir şey deyildir. „Ağvan tarix"nin
saxtalaşdırılması bu şəkildə davam etdirilmişdir. "Böyük
humanist ideallara xidmət edən Azərbaycan ədəbiyyatı və
mədəniyyəti ruhunda tərbiyə olunmuş yeni nəslimiz ekstre
mist erməni ideologiyasının təqiblərinə məruz qalır. Azər
baycan xalqının mənəviyyatına, milli qüruruna və mənliyinə
yönəlmiş böhtanlar siyasi və hərbi təcavüz üçün ideoloji zəmin
yaradırdı. "113
Bir neçə kəlmə ilə alban abidələrinin təcavüzə məruz
qaldıqları tarixi şəraitin açıqlanmasına ehtiyac var. Bu məsələ
mərhum akademik Ziya Bünyadovun tədqiqatı nəticəsində
ətraflı müəyyən edilmişdir. „
Erməni kilsəsi alban ruhanilərini
tutduqları mövqelərdən sıxışdırıb çıxarmış və ölkədə ərəblərin əlləri
çatmayan dağlıq yerlərdə yaşayan albanları möhkəm qriqoryan-
laşdırmağa başlamışdı. Erməni ruhaniləri Arran kilsəsinin nüfuzunu
yerli əhali arasında tədricən heçə çıxarmış və ərəb hakimlərinin əli ilə
albanların bütün ədəbi abidələrini dağıdıb alban mədəniyyətini, heç
olmazsa, azacıq xatırlada biləcək hər şeyi məhv etmişlər. Bütün bü
işlər, təkrar edirik, əvvəlcə xilafətin, sonralar isə digər istilaçıların
icazəsi və köməyi ilə görülmüşdür"m.
„Qriqoryan kilsə xadimləri Arran ədəbi abidələrini məhv
edərkən, əvvəlcə bu abidələri qrabara çevirirdilər. Məsələn, Movses
Kaqankatvatsinin „Ağvan tarixi" əsəri ilə, albanların bir çox başqa
ədəbi əsərləri kimi."115
T. Ter-Qriqoryan qeyd edir ki, Movses Kaqankatvatsinin 2
*
4
5
2 История Агван. Моисея Каганкатватси. стр. 216-217; 174; Z. Bilnyadov. Azərbaycan
VII-IX əsrlərdə. Bakı 1989, səh. 8.
Heydər Əliyev. „Azərbaycanlıların soyqırımı haqqında” Azərbaycan respublikası
prezidentinin fərmanı 26 mart 1998-ci il
4Z. Bünyadov. Azərbaycan VII-IX əsrlərdə. Bakı 1989,
səh.
95.
5 Yenə orada, s. 95.
53