Heydə r ə LĠyev



Yüklə 4,67 Mb.
Pdf görüntüsü
səhifə209/232
tarix30.12.2017
ölçüsü4,67 Mb.
#18653
1   ...   205   206   207   208   209   210   211   212   ...   232

427 

 

onların hər biri özünə mə xsus tərzdə, bir-birindən fərqli halda həyatı qavramıĢ, d ərk 



etmiĢdir və bu da onların yaradıcılığında təkraro lunmaz iz buraxmıĢdır. 

Vidadi  (1709-1809)  hu manistdir,  qə mküsardır,  xalq ın  kədərini  dərindən 

duyandır.  Onun  lirikasında  qüssə-kədər  əhvali-ruhiyyəsi  üstünlük  təĢkil  edir.  Bu 

kədər doğma diyara həsr etdiyi qoĢmada səslənir. Burada vətənə Ģəfqətli  məhəbbət, 

doğma  yerlərdən  uzaqda  yaĢamağa  məcbur  olmuĢ  insanın  həsrət  duyğuları  öz 

əksini tapır. 

Bu  möv zu  Vidadidə  tənhalıq  möv zusu,  kö məksiz  insanın  zora kılıq 

qarĢısında gücsüzlüyü mövzusu ilə səsləĢir: 

 

İstəmərəm bu dünyanın malını, Qovğasını, fıtnəsini, alını. 

Qəriblikdə bikəslərin halını Fikr elərəm, gözüm dolar qan ilə. 

 

Bu, Ģair hu manizminin əsası, ruhun fəryadıdır. 



Vidadin in  dünyagörüĢü  onun  Vaqiflə  nəzm  ya zıĢ masında  özünü  daha 

parlaq  büruzə  verir.  Bu  bir  az  kinayəli  dialoqda  Vidadi  dostunu  qayğısızlıqda 

məzəmmət  edir  və  tezliklə  həyatın  bütün  qəmginliyin i  dərk  edəcəyini  və  bundan 

sarsılacağını  qabaqcadan  xəbər  verir.  Vidadi  ö z  tərəf  müqabilin i  xəbərdar  edərək 

deyir  ki,  bu  dünyanın  qoluzorlula rın ın  iltifatına  inanma ,  onlardan  təĢəkkür  göz-

ləmə: 


Çox bulanma bu dünyanın qanına, Vəfa yoxdur sultanına, xanına. 

Danasını bir də qoymaz yanına Bizim inək kimi təpər, ağlarsan. 

 

Vidadin in  kədər  fə lsəfəsi  Ģairin  müs əddəsində  (altılıq)  daha  qabarıq  nəzərə 



çarpır.  Bu  Ģeir  b ir  növ  Ģairin  dünya,  insan  ehtirasları,  varlığın  mənası  haqqında 

düĢüncələrinin  nəticəsidir.  Vidadi  burada  fəryadın  etmir,  Ģikayətlən mir.  Onun 

kədəri heç də əvvəlkindən az deyil,  lakin Ģairin  zehnində sərt notlar da  səslənməyə 

baĢlayır. ġər və zülmət əbədi deyil, lakin əfsus ki,  xey ir də fan idir.  Hər Ģeyin sonu 

var: 

 

Sultani-cahan olsa, gedər, canə inanma,  



Bir gün pozulur, şövkətü-divanə inanma. 

 

Çün baqi deyil, mülki-Süleymana inanma,  

                                      Gəl aqil isən, gərdişi-dövranə inanma. 

 


428 

 

Bununla  yanaĢı,  Vidadiyə  nəciblik,  mərdlik  xüsusiyyətləri  xasdır.  O, 



düzlüyü,  cəsarəti,  zəka  və  müdrikliyin  qüdrətini,  böyük  məqsədlər  naminə  yüksək 

rəĢadətə hazır olan fədakar insanlan tərənnüm edir: 

 

O nə qəmdir oda bir mərdin ucundan yanasan, 

Verəsən canını bir canə ki, min canə dəyər. 

 

Vaqif  A zərbaycan  poeziyasının  ən  görkəmli  liriklə rindən  biridir.  Xa lqçılıq, 



obrazlar  zəngin liy i,  cilalan mıĢ  bədii  sənətkarlıq,  canlı  və  ifadəli  dil,  gerçəkliyi 

nikbin  dərketmə  -  bütün  bunlar  Vaqifin  yaradıcılıq  simasının  ən  əhəmiyyətli 

xüsusiyyətləridir. 

Vaqif  faciə li bir həyat yaĢamıĢdır.  O, s adə bir  müəllim o lsa da, öz qeyri-ad i 

qabiliyyəti  və  bacarığı  sayəsində  Qarabağ  xanlığının  baĢ  vəziri  kimi  fəaliyyət 

göstərmiĢ,  ömrünün  sonunadək  bu  vəzifədə  çalıĢ mıĢdır.  Dövrünün  ən  bilikli 

Ģəxsiyyəti sayılan Vaq ifm astronomiya və memarlıq haqqında da məlu matı var idi. 

QonĢu xalqlarla sülh münasibətlərinin tərəfdarı olan  Vaqif  1795-ci  ildə Ġran 

qoĢunlarının  ġuĢaya  hücumunun qarĢısının  alın masında  yaxından  iĢtirak  etmiĢdir. 

Ġki ildən sonra Ağa Məhəmməd Ģahın qoĢunları Qarabağı ald ıqda Vaqif həbsxanaya 

salınaraq  hər  an  ölümünü  gözlə miĢdir.  ġahın  öldürülməsi  Ģairin  həyatını  ço x  qısa 

müddətə  xilas  etsə  də,  bir  neçə  aydan  sonra  o,  saray  çəkiĢmə lərinin  qurbanı 

olmuĢdur. 

Vaqif  poeziyasının  Ģöhrəti  Azərbaycanda  geniĢ  yayılmıĢdır.  O,  digər 

xalq lar arasında da yaxĢı tanınır, Ģeirləri baĢqa dillərə tərcü mə edilirdi. 

Vaqif  lirikasın ın  əsas  mövzusu  məhəbbət  və  insan  gözəlliyinin  

tərənnümüdür.  Sevgiyə,  yüksək  ro mantik  təmələ  əsaslanan  ənənəvi  münasibətdən 

fərqli o laraq,  Vaqif dünyəvi, cis mani  məhəbbəti tərənnüm edir. Onun sevgilisi büt 

deyil,  real  qadındır.  Vaqifın  qəhrə man ı  canlıdır,  ehtiraslı  bir  insandır.  O,  sevgidə 

fəlsəfı  məna  axtarmır,  onu  hər  gün  qarĢılaĢdığı  gözəllər  ruhlandırır.  Belə  ki,  Ģair 

milli və dini ehkamları bir yana qoyaraq poeziya üçün gözəlliy in yeni tipini konkret 

Ģəkildə  təsvir  edir.  Onun  gürcü  gözəllərinə  həsr  etdiyi  Ģeirlərə  müraciət  etmək 

kifayətdir. 

Vaqif  nikbin  Ģairdir.  Təkcə  bu  xüsusiyyətləri  ona  Azərbaycan  poeziyası 

tarixində  xüsusi  mövqe  qazandırmıĢdır.  Vaq if  Ģeirlərinə  qədər  nikbinliy in  bu  cür 

parlaq  ifadəsi  poeziya mıza  xas  olma mıĢdır.  Vidadi  ilə  nəzm  yazıĢ mala rında  Vaqif 

qeyri-ixt iyari olaraq materia list dünyagörüĢü səviyyəsinədək yüks əlir: 

 

Ta cəsədin cüda olmayıb candan, 




429 

 

 Bil özünü artıq sultandan, xandan, 



 Qəriblik, ayrılıq nədir ki, 

 ondan Bu qədər çəkibsən azar, ağlarsan? 

 

Həyat  sevinclərini  bu  cür  tərənnüm  edən  Ģair  insan  əzablarına  və  feodal 



cəmiyyətinin  ədalətsizliyinə  də  biganə  deyil.  " Görməd im"  mü xə mməsində  Ģair  öz 

əsrinin, mühitinin ü mu mbəĢəri nöqsanlarının əzəmətli ittihamçısı kimi çıxıĢ edir: 

 

Mən cahan mülkündə mütləq doğru halət görmədim, 

 Hər nə gördüm, əyri gördüm, özgə babət görmədim. 

 

Vaqifın  çəkd iyi  acıları  ö zü  dərk  etmiĢ,  qəzəbi  lakonik  ifad ınə  edilmiĢdir. 



Dövrün ictimai qanunauyğunluqların ı o, tam aydınlığı ilə qiy mətləndirir: 

 

Müxtəsər kim, böylə dünyadınan gərək etməz həzər,  



Ondan ötrü kim, deyildir öz yerində xeyrü-şər, 

Alilər xaki-məzəllətdə, dənilər mötəbər,  

Sahibi-zərdə kərəm yoxdur, kərəm əhlində zər, 

 İşlənən işlərdə əhkamü-ləyaqət görmədim. 

 

 



 

 

 



Klassik  ġərq  poeziyasının  sirlərinə,  onun  bədii  ifadə  vasitələrinə  dərindən 

yiyələnən Ģair onları aĢıq tapıntıları  ilə sıx Ģəkildə  calaĢdırmıĢ, çox vaxt folklordan, 

xalq  dilindən  istifadə  etdiyindən,  Ģerin  tamamilə  orijinal  səslənməsinə  nail 

olmuĢdur.  Məhz  Vaqifın  sayəsində  xalq  Ģeir  forması  olan  qoĢma  yazılı  poeziyada 

geniĢ  tətbiq  edilmiĢ  və  ədəbiyyatın  demokratikləĢməsində,  həyatın  realist 

qavranılmasına yaxınlaĢ masında mühü m rol oynamıĢdır.  

XVIII  əsr  Azərbaycan  poeziyası,  xüsusən  aĢıq sənəti  və  üslubuna  görə  ona 

yaxın olan yazılı ədəbiyyat qonĢu Qafqaz  xalqların ın  poeziyasına da müəyyən təsir 

göstərmiĢ,  onların  bir  ço x  aĢıqları  öz  qoĢmalarının  bütöv  və  ya  bir  hissəsini 

Azərbaycan  dilində  yaratmıĢlar.  Azərbaycan  poeziyasının  nümunələri  Gürcüstan, 

Ermənistan  və  Dağıstanda  geniĢ  yayılmıĢdı.  Qafqaz  xalq  ədəbiyyatının  qarĢılıq lı 

təsirinə  parlaq  nümunə  Azərbaycan,  erməni,  gürcü  dillərində  eyni  uğurla  yaradan 

erməni  Ģair  və  aĢığı  Sayat  Novanın  yaradırıcılığ ıdır.  Azərbaycan  dilində  yazdığı 



Yüklə 4,67 Mb.

Dostları ilə paylaş:
1   ...   205   206   207   208   209   210   211   212   ...   232




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©genderi.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

    Ana səhifə