47
xüsusilə Azərbaycan üçün çox böyük əhəmiyyəti vardır. Hərçənd
ki, bəzi əsərlərdə (“Azərbaycanda tibbin tarixi” İ. K. Əfəndiyev,
EA-nın nəşriyyatı, Bakı-1964, rus dilində) Zərdüştün azərbaycanlı
olması barədə şübhəli məlumatlar göstərilsədə C.H. Təqdisi
inandırıcı faktlar ilə Əbu Reyhan əl-Biruninin “Keçmiş əsrlər tarixi”
kitabında Zərdüştün zihuri bəhsində, onun Azərbaycan əhalisindən
olması barədə aydın məlumatlar gətirilir. Elə həmin bu mədəniyyət
sonralar qədim Yananıstan da tibbin inkişafında olduqca mühüm rol
oynamışdır. Bu haqda C. H. Təqdisinin bəzi məqalələrində də
məlumatlar vardır. Lakin əfsuslar olsun ki, Zərdüştün azərbaycanlı
olmasına baxmayaraq onun özü və “Avesta” haqqında başqa
ölkələrdə Azərbaycandan daha çox məlumat vardır. Zərdüştün
heykəli Drezden (Almaniya) qalereyasındadır. “Avesta”nın tibbi
fikirləri bəzi alimlər (Horst Fixtiner (1924); A. O. Makovelski
(1960)) tərəfindən öyrənilmişdir.
C. H. Təqdisi “Avesta”nın tibbi və əczaçılıq fikirlərini daha
dərindən tədqiq etmişdir. “Əczaçılıq və farmakologiya qədim və
orta əsr Azərbaycanında” adlı dissertasiya onun rəhbəriyi altında
müdafiə olunmuşdur. Bu əsərdən başqa o digər məqalələrində
“Avesta”nın antik dövründəki yunan mədəniyyəti və tibbin inkişafı
haqqında olduqca maraqlı konkret faktlar gətirilir. Sonra göstərir ki,
Yunanıstanda akademiyalar bağlandıqda, orada fəaliyyət göstərən
böyük alimlər Yaxın və Orta Şərqə pənah gətirdilər. Onların köməyi
nəticəsində Şərqdə sonralar Cündişapur, Bağdad və bir sıra digər
böyük elm ocaqları yaranmağa başlayır. Lakin burada çalışan dahi
Şərq alimləri yunan alimlərinin əsərlərinə mexaniki yanaşmayıblar,
onları dərindən inkişaf etdirərək, qiymətli əlavələr ediblər.
Zəkəriyya Ər-Razi, İbn Sina, İsmayıl Cürcani və bir sıra digər Şərq
alimlərinin əsərləri sonralar Avropanın özündə də müasir tibbin
inkişafına olduqca mühüm rol oynamışdır.
Elə bu fəsildə həmin alimlərin əsərlərində tibbin digər fənlər
və xüsusilə fəlsəfə ilə əlaqəsi göstərilir. Şərq alimlərinin əsərlərində
olan müşahidə, təcrübə, humanizm və s. haqqında geniş məlumatlar
verilir. Bu və sonrakı hissələrdə Şərq həkimlərinin şerlə yazdığı
48
tibbi fikirlər və dahi şairlərin poetik əsərlərində tibbi məsələlərə aid
olduqca maraqlı məlumatlar təhlil olunur.
“Orta əsrlərdə Şərqdə tibbin tarixi” monoqrafiyasının ikinci
fəsli orta əsrlərdə Şərq alimlərinin əsrlərində tibbin nəzəri
məsələlərinə həsr olunmuşdur. Burada xüsusi ilə İsmayıl Cürcaninin
doqquz cildli “Xarəzmşahlar zəxirəsi” adlı əsərində tibbin predmeti,
onun məqsədi, vəzifələri, demək olar ki, müasir təsəvvürə çox yaxın
şəkildə izah edilir. Ər-Razi, İbn Sina, İ. Cürcani kimi tibbin o
zaman ki, klassikləri, onların bir çox tələbələri, xüsusi ilə
Azərbaycan alimlərinin əsərlərində anatomiya və fiziologiyanın bir
sıra mühüm məsələləri, ümumi patologiyaya aid xüsusi fikirləri
diqqəti cəlb edir. Bu məsələyə həmin alimlərin əksəriyyətinin fəlsəfi
nöqteyi-nəzərdən yanaşması, gələcəkdə xəstəliyin mahiyyətinin
aydınlaşdırmasına yaxından kömək etmişdir.
Həmin kitabda orta əsrlərin əczaçılıq və farmakologiyasının
öyrənilməsində qiymətli materiallar vardır. Məsələ burasındadır ki,
elə əczaçılığın tibbdən ayrılması da ilk növbədə VIII əsrdə Şərqdə
Bağdad akademiyasında olmuşdur. Bu sahədə Azərbaycan
alimlərinin zəhməti az olmamışdır. Onların fikrincə bu işin müsbət
cəhəti ondan ibarətdir ki, həkim vaxtını dərman hazırlamağa sərf
etməyib, xəstəliyin diaqnozu və onun müalicəsi ilə yaxından məşğul
ola bilsin. Lakin elə eyni halda Azərbaycanda həm o zaman
əczaçılar və farmakoloqlar müalicə edən həkimlər ilə sıx əlaqədə
olmuşlar. O dövrün bir çox həkimlərinin müalicəxanasının nəzdində
xüsusi apteklər də varmış. İlk növbədə dərmanşünas yəni
farmakoloq sözünə Məhəmməd Mehdi ibn Əli Nəqinin əsərlərində
rast gəlinir. O, qeyd edir ki, əczaçı yeni bir dərmanı hazırladıqda
əvvəlcədən məsləhət üçün orada işləyən farmakoloqun yanına gedir,
sonra həmin məlumat ilə müalicə edən həkimə müraciət edir.
“Orta əsrlərdə Şərqdə tibbin tarixi” monoqrafiyasında və bu
mövzuda C. H. Təqdisinin əsərlərində orta əsrlərdə işlədilən dərman
bitkilərinin müasir tibbdə əhəmiyyəti üzərində xüsusi dayanılır.
Belə bir maraqlı fikir diqqəti cəlb edir ki, İbn Sinanın “Tibb
qanunu” kitabı və bir çox o dövr ki, əsərlərdə tibbə məlum olan
49
dərman bitkilərinin sayı müasir tibbdə işlədilən dərman
bitkilərindən çox idi. Müasir tibb indi getdikcə belə bir qənaətə gəlir
ki, dərman bitkilərindən istifadə etmək bir çox kimyəvi
maddələrdən effektli və zərərsizdir.
O dövr ki, Şərq alimlərinin əsərlərində gigiyena məsələlərinə
də fikir verilmişdi. Ümumiyyətlə Şərqdə geniş yayılan “Zərərveri-
cini zərərvermədən qabaq məhv et” ideyası profilaktik məsələlərin
nə qədər böyük əhəmiyyətə malik olmasını göstərir. Məsələn, belə
rəvayət var ki, Zəkəriyya Ər-Razi Bağdad şəhərinin hansı yerində
yeni xəstəxana binası tikmək daha məsləhətdir soruşduqda, o, deyib
ki, şəhərin müxtəlif ərazilərində bir şaqqa ət asın. Harda o ət
hamısından gec xarab olarsa xəstəxananı da orda tikin.
Şərq alimləri gigiyenanın hətta müasir tibbə məlum olmayan
yeni sahələrinə toxunmuşlar. Məsələn, bu alimlərin bir neçə
əsərlərinin sırasında “səfər gigiyenası” adlı əsəri də vardır. Demək
olar ki, tibbin iki əsas şöbələrindən sayılan herontologiya və
pediatriyanın əsasları da Şərq alimləri tərəfindən qoyulmuşdur.
Herontoloji məsələlərin sırasında bu alimlər öz əsərlərində
istirahət, əmək və iş şəraitinin gözlənilməsinə, pəhriz qaydalarına
böyük yer verilmişlər. Bu əsərlərdə hətta hansı heyvanların ətləri,
hansı meyvələrin hansı xəstəliklər də xeyirli olması haqqında geniş
məlumatlar göstərilir.
Pediatriyaya gəldikdə isə demək olar ki, bu elmin banisi
Zəkəriyya Ər-Razi sayılmalıdır. Uşaq xəstəlikləri və irsi xəstəlik-
lərin öyrənilməsinə o, müəyyən yer vermişdir.
C. H. Təqdisinin “Orta əsrlərdə Şərqdə tibbin tarixi” mono-
qrafiyasının üçüncü fəsli orta əsrlərdə Şərq alimlərinin əsərlərində
praktik tibbin məsələlərinə həsr olunmuşdur. Burada hər şeydən
əvvəl xəstəliklərin təsnifatı verilir. Ayrı-ayrı xəstəliklərin diaqnos-
tikası, dinamikası, simptomları, müalicə və profilaktika metodları
haqqında məlumat çox zaman sistemlər üzrə göstərilir. Maraqlıdır
ki, o dövrün həkimləri xəstəliklərdə rast gəlinən böhranların öyrə-
nilməsi və həmin hallardan çıxarılması haqqında öz əsərlərində
geniş məlumatlar verirlər.
Dostları ilə paylaş: |