72
Müqavil
ənin şərtlərinə baxmayaraq Karter hökuməti bu
dövrd
ə də sürətlə silahlanma yolunu davam etdirirdi. ABŞ-ın illik
h
ərbi xərclərinin 4,5-5% artmasına dair qərarlar qəbul edilmişdi.
Karter hökum
əti hərbi xərcləri 1977-ci ildəki 100,1 milyard
dollardan 1980-ci ild
ə 130 milyard dollara çatdırdı.
Onun xarici siyas
əti əvvəlkilərdən çox da fərqlənmirdi.
Lakin qeyri ardıcıl idi. Ümumiyyətlə, ABŞ-da prezidentlər dəyişsə
d
ə, dövlətin siyasəti heç vaxt dəyişmir. Ceyms Karter 1977-ci ildə
ABŞ konqresində belə bir qanunun qəbul edilməsinə nail oldu ki,
dünyanın hər hansı bir yerində pozulan insan haqlarını ABŞ mü-
dafi
ə etməlidir. 1980-ci ildə məşhur «Karter doktrinası» irəli sürül-
dü. H
əmin doktrinaya görə ABŞ-a icazə verilirdi ki, müəyyən
ərazilərdə lazım gəldikdə nüvə müharibəsi aparsın. «ABŞ-ın həyat
sah
əsi» adlanan dünyanın hər yerində ABŞ-ın zonaları meydana
g
əldi. C. Karterin dövründə neytron bombası və qanadlı raketlər
istehsalı gücləndirildi. «MX» raketləri və «Traydent» adlı sualtı
qayıqlar meydana gəldi.
ABŞ geniş miqyasda həm Səudiyyə Ərəbistanına, həm də
İrana silah göndərirdi. 1978-1979-cu illərdə ABŞ İran körfəzində
v
ə Hind okeanında öz hərbi-dəniz bazalarını genişləndirdi.
Xarici v
ə daxili siyasət məsələləri üzrə mübarizə 1980-ci il
seçki kampaniyası gedişində daha da kəskinləşmişdi. Seçkiqabağı
mübariz
ənin mərkəzində ölkədə iqtisadi çətinliyin aradan qal-
dırılması və ölkənin idarə edilməsi məsələsi dururdu.
Demokratlar partiyası 1976-cı ildə Ağ evdə nailiyyət qazan-
masına və Konqresdə çoxluq təşkil etməsinə baxmayaraq seçkilərə
parçalanmış halda gəldi. Partiyada daxili sosial-iqtisadi çətinlik-
l
ərin aradan qaldırılmasının yolları kifayət qədər müzakirə
edilm
əmişdi.
ABŞ biznesi müxtəlif iqtisadi vasitələrin (məsələn, yüksək
bank faizi, ABŞ-a polad gətirilməsi üçün kvotlar və i. a.) köməyi
il
ə öz çətinliklərinin yükünü müttəfiqlərin üzərinə qoymağa cəhd
edirdi. Bu, artıq AFR-də, Fransada da istehsalın azalmasına təsir
etmiş, həmin ölkələrdə işsizliyin kəskin sürətdə artmasına səbəb
olmuşdur. Ziddiyyətlər və rəqabət mübarizəsi daha da kəskin-
l
əşirdi.
73
Q
ərbi Avropa xalqlarını narahat edən problemlərdən biri də
Vaşinqton silahlanmaya təxsisatların daim artırılmasını özünün
Q
ərbi avropalı müttəfiqlərindən tələb etməsi (əvvəlcə hər il 3%,
indi is
ə 4,5%), eyni zamanda hərbi infrastrukturun saxlanması
ağırlığını onların üzərinə yıxması idi. Vaşinqton NATO-nun
coğrafi zonasının genişləndirilməsi, ABŞ-ın hərəkətlərinə xidmət
etm
əli olan qlobal xarakterli hərbi əməliyyatlara müttəfiqlərin cəlb
edilm
əsi məsələsini irəli sürürdü.
ABŞ öz iqtisadi mənafeyini əsas tutaraq, əmələ gəlmiş
ənənələri, beynəlxalq əmək bölgüsünü kobudcasına pozmaqla,
sosializm ölk
ələrinə qarşı özünün «qadağanlar» siyasətinə Qərbi
Avropa ölk
ələrini bağlamaq istəyirdi. Birləşmiş Ştatlar energetika
layih
ələrinin həyata keçirilməsinə maneələr yaratmağa xüsusi
s
əylə cəhd edirdi. Qərbi Avropadakı öz rəqiblərini energetika cə-
h
ətcə ABŞ-dan açılılıq cilovunda saxlamağa və bununla da onların
n
əfəsini kəsməyə, rəqabət qabiliyyətini azaltmağa Vaşinqtonun səy
göst
ərməsi aydın görünürdü.
70-ci ill
ərdə Latın Amerikası ölkələri iqtisadi inkişafın
müxt
əlif səviyyəsində, müxtəlif siyasi rejimlərə malik, məsələn,
Kuba sosialist respublikası, Meksika, Kolumbiya, Ekvador burjua-
demokratik respublikaları idilər. Bir sıra ölkələrdə – Çilidə, Paraq-
vayda, Qvatemalada v
ə başqalarında hərbi-faşist diktaturaları
hökmranlıq edirdilər. Lakin bütövlükdə bütün Latın Amerikasına
(Kubadan başqa)ABŞ-dan uzun sürən iqtisadi asılılıq xas idi.
ABŞ-ın şirkətləri hər il iki milyard dollara qədər xalis mənfəət
götürürdül
ər. Onlar lazımi strateji xammalın – uranın, neftin, qala-
yın, misin, boksitlərin 70 faizini aparırdılar.
Nikaraqua v
ə Qrenada xalqlarının qələbəsindən sonra da
Latın Amerikasının digər ölkələrinin hərbi və diktator rejimləri
özl
ərini təhlükəsiz hiss etmirdilər. Onlar ABŞ-ın bəyənməsi ilə öz
siyasi
əleyhdarlarına qarşı kütləvi cəza tədbirləri təşkil edir, təkcə
inqilabi-demokratik h
ərəkatı deyil, habelə liberal-burjua müxa-
lif
ətini və hətta «mötədil» siyasi fikri boğmağa çalışırdılar.
ABŞ planetdə, o cümlədən Latın Amerikasında hərbi-diktator
rejiml
ərini açıq-aşkar müdafiə etmək və möhkəmləndirmək xəttini
götürmüş, orada öz hərbi qüvvələrini artırırdı. Məsələn, ABŞ-ın
74
Karib d
ənizindəki hərbi-dəniz qüvvələrinin komandanı A.Noyzen
Puerto-
Rikodakı vəziyyəti səciyyələndirərək demişdir ki, Pentaqon
«Kubada, Nikaraquada v
ə Qrenadada baş vermiş hadisələrə bənzər
d
əyişikliklərin adada həyata keçirilməsinə yol verməyəcəkdir».
Amerika Birl
əşmiş Ştatları hərbi-diktator rejimlərinə səxa-
v
ətlə maddi yardım göstərirdi. ABŞ-ın 300-dən çox korporasiyası
Çili x
untasına kömək göstərirdi. 1976-cı ildjə xuntaya 520 milyon
dollar, 1977-ci ild
ə 858 milyon dollar, 1978-ci ildə 1 milyard
dollar borc verilmişdir. Eyni zamanda ABŞ başqa hərbi rejimlərə
yardım göstərməkdə davam edirdi. Məsələn, 1976-77-ci maliyyə
ilind
ə bütün «yardımın» 68 faizi Argentinanın, Braziliyanın və
Çilinin payına düşmüşdür. 1979-cu ildə Latın Amerikası ölkələrinə
h
ərbi «yardım» üçün 32,1 milyon dollar, 1980-ci ildə 38,7 milyon
dollar ayrılmışdır.
Nikaraqua xalqının qələbəsindən sonra ABŞ prezidenti
M
ərkəzi Amerika ölkələrinə «yardımı» artırmağa çağırmışdır ki,
«sosial ir
əliləyişlərə müqavimət göstərməyə», o cümlədən Nikara-
quada bu cür ir
əliləyişlərə müqavimət göstərməyə qabil olanların
«mövqeyi möhk
əmləndirilsin». ABŞ dövlət katibinin Amerika
işləri üzrə köməkçisi açıq sürətdə etiraf edərək demişdir ki, «bu
hökum
ətlərin təhlükəsizliyini təmin etmək məqsədi ilə yardım…
bizim saysız-hesabsız və müxtəlif mənafelərimizin möhkəm-
l
əndirilməsi üçün vasitədir».
Latın Amerikası dövlətlərinə silah göndərilməsi 1977-1979-
cu ill
ərdə nəinki azlamamış, hətta artmışdır. 1958-1976-cı illərdə
ABŞ onlara 1,1 milyard dollarlıq, 1977-ci ildə 106,8 milyon
dollarlıq, 1978-ci ildə 127 milyon dollarlıq silah satmışdır. 1977-
1978-ci ill
ərdə Çili xuntasına 114 milyon dollarlıq silah satılmışdır.
Kapital qoyuluşu, sədəqələr, borclar, yardım və əsarət altına
almanın başqa formaları son 10 il ərzində Latın Amerikası
dövl
ətlərinin xarici borcunu 10 dəfədən çox artırmışdır. 80-ci
ill
ərdə bu borc 12 milyard dollardan artıq idi.
Karib hövz
əsi və Mərkəzi Amerika ölkələrində imperializmə
qarşı hərəkatın güclənməsinə cavab olaraq Vaşinqton bu regionda
öz h
ərbi qüvvələrini gücləndirdi.
Dostları ilə paylaş: |