157
embarqo 1974-
cü il martın 17-dən təxirə salındı. Lakin neftin yük-
s
ək qiyməti saxlanıldı. Bu isə ABŞ-ı və onun yaxın müttəfiqlərini
Yaxın şərq münaqişəsinə daha diqqətlə yanaşmağa məcbur etdi.
1973-
cü ilin dekabrın 5-6-da AİB-nin üzvlərinin Xarici İşlər
Nazirliyinin Brusseld
əki müşavirəsində onun 9 üzvü Yaxın Şərq
üzr
ə xüsusi qətnamə qəbul etdi. “Yaxın Şərq bəyənnaməsi” adla-
nan h
əmin bəyannamədə Yaxın Şərqdə sülhə güc yolu ilə deyil,
dövl
ətlərin suverenliyinə, ərazi bütövlüyünə və müstəqilliyinə
hörm
ət əsasında nail olmaq nəzərdə tutulurdu. AİB elan etdi ki,
onlar Yaxın Şərq probleminin həllinə istər tək, istər kollektiv kö-
m
ək etməyə hazırladılar.
Eyzenhauerd
ən başlayaraq bütün ABŞ rəhbərləri, o cümlədən
Nikson
Ərəb-İsrail probleminin həllinə ciddi vaxt, enerji və
danışıqlar sərf etmişlər.
1973-
cü il Ərəb-İsrail müharibəsindən sonra ABŞ bu
münaqişənin həllində öz diplomatik fəaliyyətinin davamlı xarakter
alma
sına qərar verdi. Elə buna görədir ki, ABŞ dövlət katibinin
Yaxın Şərq və Cənubi Asiya məsələləri üzrə köməkçisi Q.Sonders
1978-ci ilin iyununda Konqresin nümay
əndələr palatasındakı
çıxışında qeyd edirdi ki, “bu problemə artıq sadəcə qaçqın
problemi kimi baxılmır. Bu Fələstin xalqıənın qanuni hüquqlarının
t
əmin edilməsi məsələsidir. Bu fələstinlilərə gələcək müqəddəra-
tını həll etmək imkanı verməklə, onun sabit və təhlükəsiz olmaqla
İsraillə yanaşı inkişaf etməsini əsaslandıracaq”.
1973-cü ild
ə Cenevredə İsrail və ərəb dövlətlərinin iştirakı ilə
beyn
əlxalq konfrans keçirildi. Bu konfransda SSRİ və ABŞ həm-
s
ədr kimi iştirak etdilər. Cenevrə konfransının birinci mərhələsi
1973-
cü il dekabrın 21-də başlandı və burada işlək hərbi qrup
t
əşkil edildi. Bu qrup ilk növbədə qoşunların ayrılması məsələsini
müzakir
ə etdi. Məhz bu qrupun ilk “müsbət” işi o idi ki, o İsrail,
Misir v
ə Suriya silahlı qüvvələrinin ayrılması məsələsində razılığa
g
əldi. Nəticədə İsrail, Misir və Suriya arasında bufer zonası
yaradıldı. 1974-77-ci illər ərzində hər 2 tərəf arasında danışıqlar
getdi ki, 338 saylı qətnaməyə əməl edilsin.
158
F
ələstin problemi və onun 70-ci illərdə aktuallaşması
70-ci ill
ərdə Fələstin probleminin aktuallaşmasına səbəb bu
vaxta q
ədər ona ancaq Fələstin qaçqınlarının problemi kimi
yanaşılması idi. Əslində bu Fələstin ərəb xalqının taleyi məsələsi
idi v
ə o, bu vaxta qədər nəzərə alınmırdı. 70-ci illərdə Fələstin
probleminin siyasi s
əpgidə həlli məsələsi ön plana keçdi. Bu
m
əsələnin ön plana keçməsində Fələstin müqavimət hərəkatı xü-
susi rol oynamışdır.
F
ələstin müqavimət hərəkatı 1948-1949-cu illərdə meydana
g
əlmiş, bu dövrdə Fələstin ərəblərinin ilk təşkilatları yaranmışdır.
1967-ci ild
ə Y.Xabaşın başçılığı altında Fələstin azadlıq Xalq
C
əbhəsi, 1969-cu ildə N.Xavanın başçılığı altında Fələstin Azadlıq
Xalq Demokratik c
əbhəsi yaradıldı. Hələ bundan əvvəl 1966-cı
ild
ə “As-Sanka” təşkilatı Suriyada İ. Af Kadinin başçılığı altında
yaradılmışdır.
1969-cu ild
ə A. A. Əhmədin başçılığı altında Ərəb Azadlıq
C
əbhəsi yaradıldı. 1976-cı ildə T. Yaqubun başçılığı altında Fələs-
tin Azadlıq Cəbhəsi, Fələstin Milli Cəbhəsi yaradıldı.
H
ələ 1959-cu ildə Qahirədə Y.Ərəfatın başçılığı altında
F
ələstin miııi azadlıq təşkilatı (FATX) yaradıldı. 1962-ci ildə onun
t
ərkibində “Əl-Asif” (Tufan”) təşkilatı da yaradıldı. 1963-cü ildə
Əhməd Şükeyrənin başçılığı altında “Fələstin birliyi təşkilatı”
meydana g
əldi.
Bu h
ərəkatın uzun sürən inkişafı nəticəsində 1964-cü ilin
sentyabr ayında Ərəb ölkələrinin İsgəndəriyyədə keçirilmiş müşa-
vir
əsində FAT yaradıldı FAT-a əvvəlcə A. Şükeyri başçılıq edirdi.
FAT
əsas məqsədi müstəqil Fələstin dövlətinin yaradılması idi.
FAT-
ın qəbul etdiyi milli xartiyada aşağıdakılar nəzərdə tutulurdu:
Madd
ə 1. Fələstin-Fələstin ərəblərinin vətəninin ayrılmaz
t
ərkib hissəsidir, Fələstin xalqı isə ərəb millətinin ayrılmaz tərkib
hiss
əsidir.
Madd
ə 2. İngiltərə mandatında olan Fələstin ərazisi
F
ələstinin ərazi bütövlüyünü təmin edir.
Madd
ə 3. Fələstin xalqı öz müqəddəratını təyin etmək
hüququna malikdir.
159
Madd
ə 6. Ancaq o, yəhudilər fələstinli sayılır ki, onlar
h
əmişə Fələstində yaşamışlar.
Madd
ə 9. Silahlı mübarizə Fələstin xalqının azadlığının
yegan
ə vasitəsidir.
Madd
ə 21. Fələstin xalqı Fələstinin tam azadlığına qədər
mübariz
əni davam etdirəcəkdir.
1969-
cu ilin fevralından FAT-a Y. Ərafat başçılıq etməyə
başladı.
İordaniya qoşunları ilə 1970-ci ilin sentyabrında olan
toqquşma zamanı demək olar ki, on minlərlə fələstinli öldü, 100
min
ə yaxın isə yaralandı. 1970-ci ilin sentyabrın 27-də Qahirədə
İordaniya ilə FAT arasında bağlanan sazişə əsasən fələstinlilər
İordaniyadan tədricən Livana axışmağa başladılar. Fələstinlilərə
qarşı İsrail hökuməti tez-tez terror metodundan istifadə edirdi.
1970-
ci ilin sentyabrın 6-da fələstinlilər Qahirə, 2 İordaniya,
bir London aeroportunda 4 t
əyyarə tutub saxladılar. Ümumiyyətlə,
sentyabrın 9-19-u arasında fələstinlilər İordaniyada 3 təyyarə
tutdular. 1970-
ci ilin sentyabrı “Qara sentyabr” kimi tarixə daxil
oldu. F
ələstinlilər əsasən İordaniyanın ərazisində yerləşirdilər.
H
əmçinin burada FAT-ın rəhbərliyi və fələstinlilərin silahlı dəstə-
l
əri yerləşdilər, 1970-ci ildə İordaniya onları ərazisindən çıxarmağa
c
əhd göstərdi və qismən buna nail oldu. Bu hadisədən sonra
f
ələstinlilər İordaniyadan sıxışdırılmağa başladı. Onlar Livanda
yerl
əşirdilər. Ələ keçirilmiş girovlar ancaq 1970-ci il sentyabrın
30-da azad edildil
ər. 1970-ci ilin noyabrın 28-də fələstinlilər İor-
da
niyanın baş naziri B.Telli qətlə yetirdilər. 1970-ci ilin mayın 30-
da İsrailin hava limanlarının birində İsrailin 26 vətəndaşı
öldürüldü. F
ələstinlilərin Qırmızı Ordu təşkilatı da bu terrorda
iştirak etdi. 1972-ci il sentyabrın 5-də Münhendə keçirilən yay
olimpiada oyunları zamanı “Qara sentyabr” adlı Terror təşkilatının
üzvl
əri İsrailin yığma komandasının üzvlərini girov götürdülər,
onların 11 nəfəri öldürüldü. 1973-cü il martın 2-də onlar Sudanda
ABŞ səfirini öldürdülər. Beləliklə, fələstinlilər tərəfindən baş
ver
ən terrorlar nizamsız xarakter aldı və Yaxın Şərqin
hüdudlarından kənara çıxmağa başladı.
Dostları ilə paylaş: |