KİV millətlərarası və dövlətlərarası münasibətlərin təkmilləşdirilməsi faktoru kimi
78
maksimum mümkün həllinə nail olmalı, c) Rusiya
rəhbərliyini öz geosiyasi ambisiyalarından imtina etmədən
avropaatlantika birliyinin tamhüquqlu üzvü ola biləcəyinə
və postimperiya ambisiyalarından imtina etməyə inandırma-
ğa çalışmalıdır. Bjezinskinin fikrinə görə, bu məsələnin
müzakirəsi zamanı Rusiya ilə Gürcüstan arasındakı
münasibət və digər qaynar nöqtələrdəki situasiyalar
“sammitin” qaynar mövzuları olmalıdır
44
.
Rusiya Federasiyasının hazırkı “qızdırmalı”
davranışı, imperiyanı (SSRİ) yenidən bərpa etmək ümidləri,
postsovet respublikalarının müstəqilliyini qəbul edə
bilməmələri bu ölkənin siyasilərinin, o cümlədən, media
praktiklərinin və tədqiqatçılarının bəyanatlarında, elmi
araşdırmalarında özünü daha qabarıq şəkildə büruzə verir.
Bəzi media nəzəriyyəçiləri imperiyanın (Rusiya
Federasiyası) perspektivsizliyindən narahat olaraq,
cəmiyyətdəki təcrid olunma və sosial-siyasi qruplar
arasındakı fikir və mövqe ayrılıqlarının və ixtilafların daha
da dərinləşməsini faktiki olaraq ümummilli (ümumdövlət)
mətbu kütləvi informasiya vasitələrinin olmaması ilə izah
edirlər. Onlar sovetlər dövründə mərkəzi qəzetlər sayılan
44
Бжезинский дал советы Обаме перед визитом в Москву.
«Газета.Ru», 02.07.2009.
http://www.gazeta.ru/news/lenta/2009/07/02/n_1378224.shtml
İlham A.Mazanlı_________________________________________________________
79
“Труд”, “Комсомольская правда”, “Рабочая трибуна” və
s. qəzetləri öz statuslarını qoruyub saxlasalar da və ya da
yenidənqurma və aşkarlıq dövrünün ən səs-küylü qəzeti
sayılan və hələ də yüksək tirajla çap olunan, lakin “başlı-
başına buraxılmış” “Московский комсомолец” qəzetlərini
öz funksiyalarını artıq əvvəlki səviyyədə yerinə yetirən
ciddi mətbuat nümunələri hesab etmirlər və göstərirlər ki,
bu qəzetlərdə millətlərarası münasibətlərin kəskinləşməsinin
qarşısını almağa yönəlmiş yazılar çox nadir hallarda çap
olunur. Qəzetlər yalnız bu münasibətlərin kəskinləşməsi
faktlarını diqqətə çatdırmağı və bütün bunlara görə yalnız
hökumət strukturlarını ittiham etməyi (Çeçenistan və
qismən də Tatarıstanla bağlı hadisələr zamanı olduğu kimi)
bacarırlar. Qəzetlərin böyük bir qismi SSRİ-nin dağılmasını
rus imperiyasının və XX əsrin yetmiş illik tarixinin
yetişdirdiyi, daxili səbəblərdən törəyən və ya da öz-özünə
əmələ gələn proses kimi xarakterizə edir və buna bəraət
qazandırırlar. KIV-lər bu nöqteyi-nəzəri əsaslandırmaq üçün
müxtəlif arqumentlər irəli sürürlər. Aşağıdakı tipik bir
nümunəni buna misal göstərə bilərik: “Kommunistlər milli,
dövlət və iqtisadi suverenliyi zorakıcasına dayandırmaqla və
boğmaqla respublikalar arasındakı qarşıdurmanın təməlini
qoydular. İqtisadi və milli suverenliyə yol verilən kimi,
İttifaq dağıldı. Halbuki, İttifaqın suverenliyi həm iqtisadi,
həm də milli suverenliyi istisna edirdi”.
45
Ən yaxşı halda
45
Васильев В. П. Методология и методика конкретных социальных
KİV millətlərarası və dövlətlərarası münasibətlərin təkmilləşdirilməsi faktoru kimi
80
bunu həmin dövrdə millətlərarası münasibətlər sahəsində
baş verən proseslərin mahiyyətinin başa düşülməməsi, ən
pis halda isə ictimai şüurun səfərbər edilməsinə yönəldilmiş
və bilə-bilə düşünülmüş yarımhəqiqət, əvvəllər Rusiya,
sonralar isə SSRİ adlanan və əsrlərlə mövcud olmuş vahid
bir dövlətin süqutunun səbəblərinin bir növ “obyektivləş-
dirilməsi” cəhdləri kimi də qiymətləndirmək olar. Amma,
heç bir halda bu tədqiqatçıların belə bir fikirləri ilə
razılaşmaq olmaz ki, SSRİ-nin dağılması heç bir xalq üçün
sərfəli deyil, əsrlərlə vahid bir dövlətdə yaşayan, bir-biri ilə
sıx iqtisadi, sosial-mədəni və şəxslərarası əlaqədə olan
insanlar bu əlaqələri kəsən kimi bir saatın içində yadlaşma
zolağına düşdülər, özünütəcrid şəraitində öz faktiki və
xəyali suverenlikləri ilə tənha qaldılar.
Bu fikri irəli sürən və adıçəkilən prosesi “obyektiv-
ləşdirənlər” özləri də başa düşürlər ki, müasir dövrdə və
müasir dünya nizamında hər hansı bir ölkənin özünün
könüllü razılığı olmasa, heç bir xalq onun bütövlüyünə
müdaxilə edə bilməz. Əks halda hazırda bütün dünyada
mövcud olan dövlətlərin sərhəd bölgüsünə yenidən
baxılmalıdır, çünki onların hamısının sərhədləri ayrıca
etnosların məskunlaşdıqları sərhədlərlə üst-üstə düşmür. Bu
tədqiqatçıların belə bir fikirləri də yanlışdır ki, dövlət
hüququ pozularaq, daha dəqiq desək, beynəlxalq hüququn
ümumi normalarına uyğun yaşayan bir dövlət məhv edilərək
исследований СМИ и пропаганды. М.: 1986.
İlham A.Mazanlı_________________________________________________________
81
(SSRİ-nin süqutu nəzərdə tutulur), onun yenidən qurulması
prosesində sonrakı hüquqi özbaşınalığa yol açılmışdır.
46
Zənnimizcə, dövlət hüququ pozularaq, beynəlxalq hüququn
normalarına uyğun yaşayan bir dövlət məhv edilərkən bu
dövlətin malik olduğu güclü ordunun nə bir əsgərinin, nə də
ki, əsas prinsipi “hər şey insan üçün, hər şey insan naminə”
olan cəmiyyətin heç bir üzvünün bu dövlətin müdafiəsinə
qalxmadığını həmin tədqiqatçılara xatırlatmaq onların
obyektiv mövqedə olmadıqlarını anlamaları üçün kifayət
edər.
Hətta, yuxarıda deyilənlərin hamısının ayrı-ayrılıqa
düz olduğunu düşünsək belə, bu müəlliflərin gəldikləri
nəticələrlə razılaşmaq mümkün deyildir. Əlbəttə, istənilən
xalqın və millətin müstəqil olmağa haqqı vardır, lakin bu
xalqın böyük bir qismi artıq ayrıca bir dövlət şəklində öz
müstəqilliyini təsbit etmişdirsə, başqa bir dövlətin
ərazisində yaşayan kiçik bir qisminin bu iddiada olması
əsassızdır və bir növ “siyasi həyasızlıq” və “özbaşınalıqdır”.
Belə bir şərt də vacibdir ki, bu müstəqillik başqa xalqların
milli ləyaqətinə və hüquqlarına zərbə vurmamalıdır.
Sivilizasiyanın inkişafı, demokratik və hüquqi
dövlətin əsaslarının yaradılması, vətəndaş cəmiyyəti
uğrunda mübarizə göstərir ki, millətlərarası
və
46
Власть, закон, пресса. Материалы конференции. М.: Б. п., 1998.
http://www.dissercat.com/content/sredstva-massovoi-informatsii-kak-
mekhanizm-sovershenstvovaniya-natsionalnykh-otnoshenii
Dostları ilə paylaş: |