bildir, ancaq quruma və dondurmaya davamlıdır.antitellər limfoid
hüceyrələri tərəfindən ən çox isə plazmatik hüceyrələr tərəfindən
istehsal olunur. Antitellər antigenin orqanizmə daxil olmasından bir
neçə gün keçmiş yaranır. Antitellərin serumda titri surətlə yüksəlir
və maksimuma çatdıqdan sonra tədricən aşağı düşür. Antitellər or
qanizmdə yox olduqdan sonra belə öz «immunobioloji yaddaşını»
saxlayır və bu antigenin təkrar dozasının təsirindən antitel yaranma
daha surətlə baş verir. Revaksinasiya metodunun səmərəliliyi bu
nunla izah olunur. «İmmunoloji yaddaş»
prosesində kiçik limfositlər
böyük rol oynayır, bunlar nəinki immunloji informasiyanı qoruyub
saxlayır, həm də bu infonnasiyanı antitel yaradan hüceyrələr verir.
Bəzən elə hadisə olur ki, orqanizmin immun cavabı müəy
yən antigen üçün olmur. Belə vəziyyət immunoloji tolerantlıq
adlanır. İmmunoloji tolerantlıqdan əlavə həm də ani tipli və lə
ng tipli hiperhəssaslıqda yaranır.
Ani tipli hiperhəsslığa anafılaksiya, allergiya, serum xəstə
liyi və atopiya aiddir.
Ləngimə tipli hipperhəssaslıq orqanizmin immun cavabının
bir formasıdır. Bu tip hiperhəssaslığa misal olaraq infeksion al
lergiyanı göstərmək olar.
İnfeksion allergiya vəziyyətindən quşlar sağ olan vaxt xəstə
liklərin diaqnostikasından isifadə edilir. Bu məqsədlə xüsusi diaq-
nostik preparatlar - allergenlər hazırlanmışdır.
E pizotik proses haqqında anlayış
Epizootik proses - heyvan və quşların infeksion xəstəliklərinin
baş verməsi və yayılmasının fasiləsiz prosesidir. Bunun fasiləsiz
liyini təbiətdə infeksion xəstəlik törədicisinin saxlanması təmin
edir. Təkamül dövründə bu mikroblar canlı sistemlərdə parazitlik
xüsusiyyəti qazanmış, eyni zamanda xarici mühit şəraitində sax
lanmaqla bir orqanizmdən digərinə keçmə əsasında yerini dəyişir.
38
Hər bir yeni infeksion xəstəliyin baş verməsi üçün 3 ele
ment: infeksiya törədicisinin mənbəyi, törədicinin verilmə yol
ları və həssas makroorqanizm lazımdır. Bu 3 element birlikdə
epizootik zəncir adlanır.
İnfeksiya törədicisinin mənbəyi - patogen mikrobun məs
kunlaşdığı təbii mühit olub, burada o uzun müddət saxlanmaqla
bərabər həm də artıb çoxalır. İnfeksiya törədicisinin mənbəyi
yoluxmuş makroorqanizm olmaqla buradan patogen amil
m üxtəlif yollarla xarici mühitə ixrac olunur, yaxıd digər həsss
heyvana verilməklə epizootoik prosesin fasiləsizliyini təmin
edir. Patogen mikrobların həssas makroorqanizmdə saxlanma
müddəti m üxtəlif olmaqla bu müddət xəstəlik törədicisinin bio
loji xüsusiyyətindən orqanizmin reaktivliyindən və xəstəliyin
patogenliyindən asılıdır.
Xəstələrin m üxtəlif sekret və ekskretləri ilə xarici mühitin
cansız obyektlərinə düşmüş patogen mikroblar üçün bu mühit
infeksiya törədicisinin yalnız keçrici faktorları hesab edilir.
İnfeksiya törədicisinin ən təhlükəli mənbəyi kliniki xəstələr
hesab edilir. Kliniki xəstə heyvan və quşların orqanizmindən pa
togen mikroblar m üxtəlif yollarla xarici mühitə ixrac olunur.
Mikrobların orqanizmdən ayrılma yolları onun orqanizmdə
lokalizasiya yerindən asılıdır. Xəstəliyin atipik forması və abor-
tiv gedişlərində orqanizm infeksiya törədicisinin mənbəyi kimi
daha təhlükəlidir. Çünki belə xəstəlikləri müvafiq laboratoriya
müayinələri aparmadan müəyyən etmək mümkün olmur. Latent
infeksiyalar və mikrobdaşıyıcılıqla da eyni vəziyyət qeyd olunur.
Patogen mikrobların orqanizmdən ayrılması çox vaxt rekon-
vales-sensiya dövründə də müşahidə edilir.
Bəzi infeksion xəstəliklərdə xəstə quşlar insanlar üçün in
feksiya törədicisinin mənbəyi olur/om itoz, aspergillyoz və s./.
bəzi hallarda isə insanlar quşlar üçün infeksiya törədicisinin
mənbəyinə çekrilir. /vərəm/.
39