75
“...Alxan, Ələkbərovun ifasında həyatını təmiz, namuslu
əməklə keçirmişdir. Özünə, fəaliyyətinə və hər gördüyü işə tənqidi
yanaşan, ictimai inkişafı görüb-duymağı bacaran ağıllı və dünya
görmüş adamları xatırladan bir qoca kolxoz sədridir” (25).
Ə. Ələkbərovun ifa etdiyi Alxan rəhbərlik etdiyi kolxozda hər
işin qaydada olduğuna qəlbən inanırdı. Zəhmətsevər Alxan-Ələk-
bərov heç cür inana bilmirdi ki, zamanla ayaqlaşa bilmir, bu fikir
ona əzab verirdi, onu incidirdi. Onun Alxanı düşüncəli, əməyi hər
şeydən uca tutan mərd kisi idi.
“Ələkbərovun qəhrəmanı dünya görmüş adamdır, onun üçün
cəmiyyət qarşısında ictimai borc hissindən yüksək heç nə yoxdur.
On yeddi ildir ki, o, kolxoza rəhbərlik edir. Alxan sarsılmaz və
şəksiz bir nüfuz sahibidir. O, təkcə yaxşı kolxoz sədri deyil, onda
hamının hörmət etdiyi mötəbər, ixtiyar qocanın müdrikliyi vardır.
Onun bir rəhbər kimi müsbət xüsusiyyətləri atalıq qayğısı və xeyir-
xahlığı ilə birləşir. Alxan-Ələkbərovun bütün daxili-insani keyfiy-
yətləri, onun heç zaman pozulmayan təmkini, düşünüb-daşınaraq
danışması, ağır yerişi, aydın, inam təlqin edən nəcib görünüşü, ha-
mısı surətin bu keyfiyyətləri ilə ahəng təşkil edirdi” (9).
Ə. Ələkbərov yaratdığı Alxan obrazı ilə hamıya başa salmaq
istəyirdi ki, təkcə öz mənafeyini güdmək olmaz, ictimai mənafe na-
minə yaşamaq insanda xoş ovqat yaradır.
“Ələsgər Ələkbərov qoca Alxan rolunda orijinal olduğu qədər
də qüvvətli idi. Aktyor öz ifasında vətənpərvər, namuslu bir insanın,
mehriban bir atanın əzəmətli obrazını canlandırırdı. O, obrazın
ictimai-siyasi münasibətlərini, mənəvi keyfiyyətlərini, dövrün huma-
nizmi ilə həyat udealı arasındakı vəhdətini göstərməklə qoca Alxanın
müasirlik ruhunu daha da qüvvətləndirir və əzəmətli bir obraz
yaradırdı... Alxan rolunda Ələkbərovun sənətkarlığı çox aydın du-
yulurdu. Ələkbərov Alxanı dünyagörmüş adam kimi təqdim edirdi.
İctimai borc hissini hər şeydən yüksək tutan bu adamın hər sözü, hə-
rəkəti, rəftarı ölçülüb-biçilmişdi. Yaxşı kolxoz sədri olmaqla yanaşı,
həm də ağsaqqaldır. Hamının hörmət etdiyi mötəbər, iqtidar bir
76
qocadır. Təmkini, sadə, səmimi, inandırıcı, təlqinedici danışığı, ye-
rişi, rəftarı daxili insani keyfiyyətləri ilə həmahəng səslənirdi” (18).
Alxan obrazı Ələsgər Ələkbərovun yaradıcılığında xüsusi yer
tutan bitkin səhnə qəhrəmanıdır. Aktyor Alxanı qüsursuz ifa etmək-
lə onu tamaşaçılara böyük məhəbbətlə sevdirə bilmişdir. Ə.Ələkbə-
rov Alxan rolu ilə yaşadığımız cəmiyyətə xas olan müdrikliyi, səmi-
miyyəti ystalıqla yaratmağa nail olmuşdur.
1948-ci il avqust ayının 20-dən sentyabr ayının 5-ə qədər
Akademik Dram Teatrının 75 illik yubileyi ilə əlaqədar kollektiv
Moskva şəhərində qastrolda oldu. Moskva səhnəsində S. Vurğunun
“Vaqif”, C. Cabbarlının “1905-ci ildə”, V. Şekspirin “On ikinci ge-
cə”, Ə. Məmmədxanlının “Şərqin səhəri”, A. Ostrovskinin “Tufan”
və “Günahsız müqəssirlər” əsəri tamaşacılara təqdim olundu.
Ə. Ələkbərov bu qostrolda Vaqif, Orconikidze, Murov və başqa
rolları ifa etdi, rəğbət qazandı.
Teatr Moskvadan qayıtdıqdan sonra Ələsgər Ələkbərovun bö-
yük sənət imkanlarını nəzərə alaraq 1949-cu il may ayının 6-da A. İs-
gəndərovun quruluşunda, C. Cabbarlının tərcüməsində V. Şekspirin
məşhur “Otello” faciəsi tamaşaya qoyuldu və Otello rolu Azərbaycan
səhnəsinin ən qüdrətli sənətkarı olan Ə. Ələkbərova tapşırıldı.
“Otello” tamaşasının geniş şöhrət qazanması Ələsgər Ələkbə-
rovun fövqalədə ifasından irəli gəlirdi.
Azərbaycan səhnəsinin böyük sənətkarı, misilsiz səhnə ustası
Ələsgər Ələkbərov dünya Otellolarının ən əlçatmaz zirvəsini fəth
etmişdir.
Ə. Ələkbərov özü qeyd edir ki, “Otellonu şöhrətləndirən ...
onun əqli, cəsarətidir... Otello öz həyatını keçilməz meşələrdə, daim
dəniz havasında keçirmişdir”. Əlbəttə Ə. Ələkbərov Otello obrazı ilə
ilk dəfə tanış deyildi. Hələ 1933-cü ildə Kirovabad (indiki Gəncə-
İ.A.) Dövlət Dram Teatrında Otello obrazını Ş. Asxabadzenin
quruluşunda A. M. Şərifzadə və Kazım Ziya ilə yanaşı Ə. Ələkbərov
da məşq etmişdir Lakin bu aktyorlar Azərbaycan Dram Teatrına
dəvət olunduqları üçün tamaşanın hazırlanması baş tutmamışdır.
77
Əlbəttə 23 yaşlı aktyor üçün belə bir mürəkkəb obrazı oyna-
maq çətin idi. O, Otellonu ilk gündən sevmiş və onun arzusu ilə
yaşamışdır.
Ə. Ələkbərov XX əsrin əvvəllərində oynanılan Otellolardan
H. Ərəblinski, A. M. Şərifzadə, Ü. Rəcəbdən sonra Otello rolunu ifa
etməli idi. Ə. Ələkbərov bu çətin və məsuliyyətli işin öhdəsindən
layiqincə gəlmişdir.
B. Şəkinskaya xatirələrində yazır ki, “Bir gün Adil İsgəndərov
məndən soruşdu: Dezdemonanı oynamaq istərdinmi? Bu gözlənil-
məz sual məni çaşdırdı. Belə səadəti kim arzulamazdı? Tutuldum.
-Bilirsən nə var?-dedi,-bu mənim çoxdankı arzumdur. Bu
tamaşaya mən çoxdan hazıram. Bütün səhnələr və surətlər gözümün
qabağındadır. Vaqif və Fərhaddan sonra Ələsgəri “Otello” da gör-
mək ən əziz arzuya dönüb mənə rahatlıq vermir... Kipr səhnəsində
dağ cüssəli Ələsgərin:-Siz mənim göyərçinimi ürkütdünüz,-deyən-
də, qala zirvəsindən ağ geyimli, sarı saçları çiyinlərinə tökülmüş,
mələk simalı Dezdemona surətində səni görürəm.
... A. İsgəndərov, Ə. Ələkbərov, R. Əfqanlı, F. Qədri və mən
gündüz məşqlərdən əlavə hər axşam bir yerə yığışıb çalışırdıq,
mübahisə edik, küsdük, barışdıq. Nə yuxumuz oldu nə rahatlığımız.
Ələsgər odlu məhəbbətlə sevdi, qısqandı, həm də bu surətin qəhrə-
manlıq motivlərini yüksəltdi. Onun dağ cüssəli boy-buxunu, çox
güclü, eyni zamanda bir simfoniyaya bənzər ilahi səsi, ağlı, düşün-
cəsi, qüvvəsi elə bil bu rol üçün yaranmışdır. Rol da elə bil onun
üçün yazılmışdı. Ümimiyyətlə Ələsgər Ələkbərov sənətdə bir möcü-
zə idi...
Tez, lap 20 yaşlarında parladı. Azərbaycan səhnəsinə bir ziya,
bir işıq verdi... və çox tez ... 50 yaşında bu ziya söndü... Lakin bu az
vaxta bir əsrin işini gördü. Onun yaradıcılığı teatr tarixində xüsusi
mərhələ oldu...” (31).
Bu sətrləri oxuyarkən Ə. Ələkbərovun sənətinin böyüklüyü
qarşısında bir daha baş əyməli olursan.
Ə. Ələkbərovun ifa etdiyi Otello obrazı ağır zəhmətdən sonra
meydana çıxmışdır. Ə. Ələkbərovun ifasında Otello bacarıqlı dövlət
Dostları ilə paylaş: |