KİTABXANAŞÜNASLIQ VƏ İNFORMASİYA
№
1
2010
94
mürəkkəb vəzifələr qoyuldu: SSRİ-də informasiya
mərkəzləri şəbəkəsinin
yaradılması layihəsini işləmək və bu şəbəkəyə elmi rəhbərlik etmək; təbiət və
texnika elmləri sahəsində dünya cari informasiya axınının təhlili, sintezi və
seçilməsi əsasında həftəlik, dekadalıq və aylıq referativ jurnallar və siqnal
informasiyaları hazırlayıb nəşr etmək; elmi-texniki
informasiya proseslərinin
avtomatlaşdırılması sahəsində elmi-tədqiqat işi aparmaq və s.
VİNİTİ-də qısa vaxtda təbiətşünaslıq və texnika elmlərinin müxtəlif sa-
hələri üzrə şöbələr, texniki-iqtisadi təhlil, riyazi təminat, elektron texnikasının
tətbiqi, elmi-texniki tərcümə (30-a qədər işlək dildən rus dilinə tərcümə) və
digər şöbələr təşkil edilmişdi. Əsas fəaliyyəti sahəsi avtomatlaşdırma
vasitələri bazasında elmin və texnikanın müxtəlif sahələri üzrə dünya cari
informasiyalarını seçmə üsulu ilə toplayıb referativ jurnallar nəşr etmək və o
dövrdə «elmi-texniki informasiya» adlandırılan «informatika» sahəsində elmi-
tədqiqatlar və işləmələr (razrabotka) aparmaqdan ibarət idi».
SSRİ-nin nəhəng və şaxələnmiş iqtisadiyyatının informasiya təminatı
VİNİTİ-nin imkanları xaricində idi. Buna görə də 50-ci illərin ortalarından
başlayaraq
bütün iqtisadi nazirliklərində, komitə və baş idarələrində infor-
masiya institutları, əsasən sənaye yönümlü müəssisə və idarələrdə isə elmi-
texniki informasiya şöbələri yaradıldı. İnformasiya orqanlarının təşkili prosesi
60-cı illərin sonlarına kimi davam etdi və bütün fəaliyyət sahələrini əhatə etdi.
Belə ki, bu illərdə ictimai elmlər, bəzi vacib sənəd növləri (patent, standart,
sənaye kataloqları və s.) üzrə informasiya mərkəzləri və şöbələri təşkil edildi,
ayrı-ayrı informasiya prosesləri üzrə avtomatlaşdırılmış sistemlər yaradıldı, bu
sahədə elmi jurnallar və məcmuələr nəşrə başladı. İnformatikanın ilk
rüşeymləri məhz bu dövrdə yaradılmışdır.
Təbii ki, retrospektiv informasiyaları istifadə etmədən yalnız cari infor-
masiyalar əsasında elmi-tədqiqatları və istehsalat fəaliyyətini inkişaf etdirmək
mümkün deyildi. Retrospektiv informasiyalar isə kitabxanalarda toplanmışdı.
Buna görə də Nazirlər Sovetinin qərarı ilə sahəvi
kitabxanalar müstəqil dəstə
kimi dövlət elmi-texniki informasiya sisteminin tərkibinə daxil edildi.
Artıq XX əsrin 60-cı illərinin sonlarından ölkənin ixtisaslaşdırılmış,
daha güclü EHM-lərin III nəsli və kommunikasiya avadanlıqları ilə təchiz
edilmiş informasiya mərkəzləri şəbəkəsi formalaşdırıldı, avtomatlaşdırılmış
elmi-texniki informasiya sistemləri, standart proqram təminatı vasitələri
yaradıldı. Məhz 60-cı illərin sonlarında «İnformatika» termini sovet elmi
mətbuatında rəsmi olaraq qəbul edildi. Həmin illərdə «İnformatika» referativ
jurnalı və «Osnovı informatiki» adlı tədris xarakterli monoqrafiya nəşr edildi.
XX əsrin 60-cı illərinin sonlarında SSRİ-yə zərərli bir tendensiya
müşahidə edilməyə başladı. İnformasiya mərkəzlərində işləyən bəzi mütə-
xəsislər kitabxana
işini köhnəlmiş hesab edirdi, kitabxanaların
informasiya
KİTABXANAŞÜNASLIQ VƏ İNFORMASİYA
№
1
2010
95
mərkəzləri ilə, kitabxanaçının mühəndislərlə əvəz ediləcəyini əsaslandırmağa
çalışırdılar. Hətta, «kitabsız kitabxana» yaratmaq ideyası irəli sürülmüşdür.
SSRİ-nin xüsusilə biblioqrafiya sahəsində çalışan mütəxəssisləri bu fikri
təkzib edərək kitabxanaların pedaqoji, mədəni- maarif, informasiya funk-
siyaları daşıdığını, bütün əhali kütləsinə xidmət baxımından informasiya
orqanlarından fərqləndiyini sübut etməyə çalışırdılar.
Sonrakı tarixi inkişaf hər şeyi öz yerinə qoydu. «Kitabsız kitabxana»da
(elektron kitabxanalar) yaradıldı, kitabxanalarda mühəndis – texniki xarakterli
prosesləri müvəffəqiyyətlə icra edən yüksək ixtisasla kitabxanaçı kadrlar da
yetişdi. Əksinə yeni metod, üsul və texnologiyalarla daha da zənginləşdi.
Burada tarixi baxımdan bir qədər irəliyə gedərək deməliyik ki, XX əsr kitab-
xanaları sosial informatikanın nəzəri və təcrübi elmi arsenalına əhəmiyyətli
töhfələr vermişlər. Hazırda internet texnologiyalarında tətbiq edilən biblio-
qrafik yazı standartlarını, koordinat indeksləşdirmə metodunu,
müxtəlif növ
elektron nəşrlər sistemini, elektron kataloqlaşdırma metodlarını və onlarla
digər nailiyyətləri sosial informatikanın deyil, kitabxanaşünaslığın və
biblioqrafiyaşünaslığın ünvanına yazmaq lazımdır. Bütün bunlar həm də onu
göstərir ki, müasir baxımdan kitabxanaşünaslıq, biblioqrafiyaşünaslıq, qismən
kitabşünaslıq və sosial informatika necə deyərlər, qardaş elmlərdir, onlar
arasında qəti sərhəd çəkmək mümkün deyil.
Sosial informatika bir elm kimi tarixən sonralar formalaşdığından və
müasir dövrdə sahəvi informatika elmlərinə bölündüyündən
təbii ki, daha
qədim tarixi keçmişə malik kitabxanaşünaslıq və xüsusilə biblioqrafi-
yaşünaslıq elmlərinin nəzəri və təcrübi elmi arsenalından istifadə etmişdir.
Hələ formalaşdığı dövrdən indiyə qədər sosial informatika elmlərinin əsas
yaradıcıları olan informasiya mərkəzlərinin bütün tətbiqi xarakterli fəaliyyət
sahələri biblioqrafik fəaliyyətdən ibarətdir. Bu fəaliyyətə yalnız avtomatlaş-
dırma metodları, vasitələri və texnologiyaları əlavə edilmişdir. Məsələn,
referativ jurnallar, siqnal informasiyaları, sənəd-məlumat bazaları,
deskriptor
sistemləri və digər avtomatlaşdırılmış axtarış vasitələri strukturu və mahiyyəti
etibarilə biblioqrafiyaşünaslığın ənənəvi metod və üsullarına əsaslanır. İlk
formalaşdığı dövrdən informasiya mərkəzlərinin əksər avtomatlaşdırılmış
elmi-texniki informasiya sistemlərinin sənəd bazalı əlaqədar kitabxanalara
əsaslanırdı. Bu sistemlər «insan-maşın» xarakterli sistemlər olduğundan
onların informasiya təminatı kitabxanalar tərəfindən aparılırdı. O, dövrdə
geniş yayılmış informasiyanın seçilmiş paylanmasının avtomatlaşdırılmış
sistemi bu fikrin təsdiqinə sübut ola bilər.
SSRİ kitabxanalarında avtomatlaşdırma metodları və texnologiyaları
istiqamətində ilk addım XX əsrin 70-ci illərinin əvvəllərindən atılmışdır. Bu
dövrdə bir sıra ittifaq səviyyəli kitabxanalarda güclü hesablama mərkəzləri