www.elmler.net
-
Virtual İnternet R
esurs M
ərkəzi
Faiq Ələkbərov Milli ideologiya probleminə tarixi-fəlsəfi baxış (II hissə)
164
164
türklərinin istiqlalı ideyasını irəli sürmüş və bunu əldə etməyin
gərəkli olmasını bildirmişdi [52, 167]. Çünki Hadi bir tərəfdən
dünya millətlərini göz önünə gətirərək «yox millətimin xətti bu
imzalar içində» [97,130] yazmış, başqa tərəfdən isə gələcəkdə
millətinin xəttinin bu imzalar arasında olacağına ümid etmişdi.
Milli istiqlal gerçəkləşəndə isə, «Türkün nəğməsi» şeirində o
yazırdı ki, türkün tökülən qanları, məfkurə yolunda gördüyü işlər
hədər getməmişdir [53, 105]. Hadi birmənalı şəkildə Azərbaycan
Cümhuriyyətini türk dövləti adlandırmışdı: «Ey Türk dövləti, və
ya bəxti-növcavan» [175
a
, 164].
Romantik ədəbiyyatın başqa bir nümayəndəsi Abbas
Səhhət də hesab edirdi ki, İslam dini və Türklük Milli ideyanın
əsas təməlləridir. Bu baxımdan türklüyü və islamlığı vəhdətdə
götürən Səhhət müsəlmanları-türkləri oyanmağa və birləşməyə
çağırırdı: «Millət, ey banisi-həyati-vətən! Oyan, ey milləti-əziz,
oyan! Sənə vabəstədir nicati-vətən» [199, 41]. Səhhətin fikrincə
millətin oyanışında Avropa dəyərlərini inkar etmək də [28, 327],
onu ideallaşdırmaq da doğru deyildir. Çünki avropalıları təqlidən
bütün varlığımızı, dini imanımızı və milli hürriyyətimizi məhv
edə bilərik. Qərbpərəstlərin evlərində yüz cildlərlə Avropa
ədiblərinin əsərləri olduğu halda, bir vərəq türkcə yoxdur deyən
A.Səhhət qeyd edirdi ki, «ruspərəstlər» yalnış-doğru rusca
danışır, türk yox, rus qəzetləri alırlar: «Biz bununla
mədəniləşmirik, fəqət, avropalılara bir nəfər də avropalı
qazandırırq, «biz» isə yox oluruq! Canım! Bu qədər laqeydlik
olarmı? Kim ki, iki kəlmə «net» ilə «yes»i bildi, dırnaqlarını
uzadıb, başına altı şahılıq şapka keçirdib daha islamiyyəti,
milliyyəti tanımır. Əsla türkcə danışmağa, oxumağa rəğbət
etmir» [150, 246-247].
www.elmler.net
-
Virtual İnternet R
esurs M
ərkəzi
Faiq Ələkbərov Milli ideologiya probleminə tarixi-fəlsəfi baxış (II hissə)
165
Fikrimizcə, Səhətin bu fikirləri günümüzdə nəinki
aktuallığını itirmiş, əksinə bəlkə də ondan da kəskin şəkildə
qarşımızda dayanmaqdadır. Əgər dünənə qədər uşaqların ruhunu
daha çox «rus dili», «rus mədəniyyəti»nin öyrənilməsinin
vacibliyi anlamında zəhərləyirdiksə, bu gün buna «ingilis dili»,
«ingilis mədəniyyəti» və başqaları da əlavə olunmuşdur.
Şübhəsiz, o dövrdə olduğu kimi, indi də bu amillər milli şüurun
formalaşması prosesinə ciddi əngəllərdən biri olaraq
qalmaqdadır.
Romantik
ədəbiyyatda
Milli
İstiqlalın
aparıcı
nümayəndəsi Hüseyn Cavid üçün Çingiz xan, Əmir Teymur və
başqa türk hökmdarları türk tarixinin ən şanlı qəhrəmanlarıdır.
Onun fikrincə avropalılar İskəndərləri, Napoleonları və başqa
həmyerlilərini böyük sərkərdə adlandırıb heykəllər ucaltdıqları
halda, türklərin öz qəhrəmanlarına qan içən, zalım, canavar kimi
isimlər verib ləkələmələri haqsızlıqdır [60, 70]. Eyni zamanda,
o, türklərin həmişə törələrinə sahib çıxmalarını və milli
şərəflərini uca tutmalarını, xüsusilə qeyd etmişdir: «Bir zamanlar
şərəfli Turanın, O cihani ğəyuri qavğanın, Qəhrəman, bərguzidə
evladı, Türklərin adlı-şanlı əcdadı, Saldırıb titrədirdi yer yüzünü,
Hökm edər, dinlətirdi hər sözünü» [59, 52]. Vaxtilə türklərin
mərhəməti sayəsində canını qurtaran millətlərin indi türkə qənim
kəsilməsini tarixin acı istehzası adlandıran Cavidin fikrincə, artıq
türklər zamanın dəyişməsini görməli, oyanmalı, özünü tanımalı
və yüksəlməlidir [59, 54]. «Qoca bir türkün vəsiyyəti» şeirində
də Cavid qeyd edirdi ki, ilk vəzifəmiz Türk millətinin şanlı
tarixini, mədəniyyətini və mənəviyyatını öyrənmək olmalıdır.
Yəni ilk növbədə, milli mənsubiyyətimizi tanımalı və türk
olmağımızla fəxr etməliyik: «Bir millətin tarixidir kökü, yurdu,
yuvası, Tarixiniz baş ucundan hərgiz əksik olmasın. «Altay»
www.elmler.net
-
Virtual İnternet R
esurs M
ərkəzi
Faiq Ələkbərov Milli ideologiya probleminə tarixi-fəlsəfi baxış (II hissə)
166
166
dağı, «Makan» çölü, «Yasın» ovası, Birər aydın səhifədir, hər
türk gərək anlasın» [59, 128]. Bu baxımdan Cavidin fikrincə,
artıq yatmaq vaxtı deyil, bütün qonşu millətlər kimi 20-ci əsrə
üzüağ çıxmaq lazımdır. Bunun üçün isə, türkün keçmiş şanlı və
şərəfli tarixini öyrənib fəxr etməklə iş bitməz, türkün şərəfini və
şanını 20-ci əsrdə də qorumaq və yaşatmaq lazımdır. Milli
duyğuların təsiri altında H.Cavid yazırdı ki, millətin milli
azadlığı, onun birliyində, oyanışında, bütövlüyündə və
mübarizliyindədir. Millət öz haqqını almalı və geri verməməlidir
[60, 255]. Azərbaycan fəlsəfəsi tarixi tədqiqatçısı M.Ağayevin
fikrincə, H.Cavid bu çağrışları edərkən moizə və nəsihət yolunu
tutmur, öz sözünü qəti və birbaşa söyləyir [14, 56].
Bu dövrdə romantik ədəbiyyatda milli istiqlalın
tərənnümçüləri arasında Abdulla Şaiq, Əhməd Cavad, Cəfər
Cabbarlı və başqaları da mühüm rol oynamışlar. «Arazdan
Turana» şeirində turançılıq məfkurəsini ifadə edən A.Şaiqin
fikrincə, Turan ellərinin arasına xainlər soxulmuş və onlar bu eli
parçalamaq istəyirmişlər. Yüz milyonluq türk övladları xainlərə
qarşı birləşməli və bütün Turanı xainlərədn azad etməlidirlər
[205, 61]. O, «Marş» şeirində də turançılıq məfkurəsindən çıxış
edərək yazırdı ki, türklər Turan yolunda birləşməli, ünlə, zəfərlə,
şanla tarixini doldurmalı və düşmənlərinə yerini göstərməlidirlər:
«Dalğalanır üstümdə şanlı Turan bayrağı, Alovlanır qəlbimdə
«Ərgənəkon» ocağı. Haydı, yola çıxalım, haqsızlığı yıxalım,
Turanda gün doğunca zülmətlə çarpışalım!» [205, 52]. Əhməd
Cavad isə şeirlərində həm turançılığı, həm də onun müstəqil bir
qolu olan Azərbaycan türkçülyünü təbliğ etmişdi. Fikrimizcə,
onun turançılığı «Çırpınırdın Qara dəniz» şeirində daha aydın
şəkildə ifadə olunmuşdu [58, 140]. Cümhuriyət dövründə isə
Ə.Cavad ümumi türkçülüklə, türk birliyi (turançılıqla) ilə yanaşı,
Dostları ilə paylaş: |